Μπορείτε να μας βρείτε σε ένα ιστολόγιο για την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 2 και ένα ιστολόγιο για την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 3.Με τιμή,
Πελασγός και συνεργάτες


ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : Η "ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ" ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΕ ΦΑΣΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ.. ΣΥΝΤΟΜΑ...


«Το Γένος ποτέ δεν υποτάχθηκε στο Σουλτάνο! Είχε πάντα το Βασιλιά του, το στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι Αρματωλοί και κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Το μεγάλο κόλπο με το δημοψήφισμα

Τι θα γίνει αν στο δημοψήφισμα δεν πάει ο κόσμος να ψηφίσει και η συμμετοχή είναι κάτω από το 50%, ήταν το πρώτο ερώτημα πολύ κόσμου, μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού.

Και γι’ αυτό όμως οι Πασόκοι είχαν κάνει τις προβλέψεις τους λες και τα είχαν όλα σχεδιασμένα εδώ και μήνες.

Λοιπόν, υπάρχουν δύο ειδών σενάρια για δημοψηφίσματα:

Το πρώτο είναι να πάει η νέα δανειακή σύμβαση στην Ολομέλεια της Βουλής. Στη συνέχεια για να ψηφιστεί και να περάσει η σύμβαση από δημοψήφισμα, απαιτείται η συμμετοχή του 50% και πάνω στο δημοψήφισμα ώστε να είναι δεσμευτικό.

Το δεύτερο είναι να πάει η σύμβαση στο δημοψήφισμα χωρίς να περάσει πρώτα από την Βουλή, ώστε να απαιτείται μόλις το 40% συμμετοχή του ελληνικού λαού.

Αυτό σημαίνει ότι θα χρειάζεται να πει το “ναι” το 50%, δηλαδή μόλις το 20% του ελληνικού λαού θα αποφασίσει για τη δανειακή σύμβαση.

Αν αυτό δεν είναι μια στημένη υπόθεση, αν αυτό δεν είναι ένα καλοστημένο σχέδιο που οργάνωσε επί μήνες ο Χ. Καστανίδης τότε τι είναι;

Μόλις λοιπόν το Ιανουάριο γίνει το δημοψήφισμα και πάει στις κάλπες το 40% και πει το ναι στη δανειακή σύμβαση, τότε η κυβέρνηση θα θεωρήσει ότι νομιμοποιείται να μας επιβάλει νέα μέτρα.

Και αν ψηφιστεί από τον κόσμο η δανειακή σύμβαση η κυβέρνηση θα μπορεί τότε απρόσκοπτα να επιβάλει ό,τι μέτρο θέλει, να μειώνει μισθούς και συντάξεις, να απολύει κόσμο και να βάζει φόρους λέγοντας «μας ψηφίσατε ναι στο δημοψήφισμα. Επομένως, τι θέλετε και διαμαρτύρεστε».

Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια καθώς και το λαό θα μαντρώσει και τους βουλευτές θα φιμώσει. Ποια Βάσω για παράδειγμα θα τολμά να αντιταχθεί σε νομοσχέδιο όταν θα είναι νωπή η λαϊκή εντολή στο δημοψήφισμα;

Γι’ όλους αυτούς τους λόγους και φυσικά για το ότι ο εκβιασμός είναι τόσο κυνικός που ούτε οι μαφιόζοι δεν θα έκαναν, είναι τόσο έξυπνη η κίνηση του πρωθυπουργού. Έξυπνα επικίνδυνη θα λέγαμε διότι δεν υπολογίζει ούτε την οργή του κόσμου αλλά ούτε και την γενική κατακραυγή για τα λάθη της κυβέρνησης που μας έφτασαν ως εδώ.
Διαβάστε περισσότερα...

Πανικός και σύγχυση σε Βρυξέλλες και αγορές από το δημοψήφισμα του Παπανδρέου

Η αιφνιδιαστική αποφαση του Παπανδρέου για δημοψήφισμα μούδιασε την Ευρώπη, ενώ προκάλεσε πανικό στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και κυρίως την αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου ο Dow Jones αντέδρασε ακαριαία χάνοντας έως και 200 μονάδες!


Σύμφωνα με τους Financial Times, ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ σχολίασε πως ο Παπανδρέου τους είχε φανεί ιδιαίτερα επιφυλακτικός για το κείμενο της τελικής συμφωνίας, αλλά κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για μια τέτοια απόφαση.

«Δεν νομίζω ότι το περίμενε κανείς. Προφανώς υπολόγισε ότι είναι ο μόνος τρόπος για να περάσει την απόφαση της Συνόδου» είπε ο αξιωματούχος που δεν κατονομάζεται.

Ο ίδιος δεν διστάζει να εκφράσει φόβους για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος:

«Η απόφαση αυτή είναι καλή για τη δημοκρατία αλλά είναι πιθανόν να χειροτερεύσει την κρίση, δεδομένου ότι υπάρχει ήδη ένα πολύ εύθραυστο κλίμα στην Ευρώπη».

Πάντως είναι γεγονός πως τα διεθνή μέσα ενημέρωσης παίζουν πρώτο θέμα την απόφαση του πρωθυπουργού, επισημαίνοντας τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένα «ΟΧΙ» των Ελλήνων στο πακέτο στήριξης, ενώ η Daily Telegraph προτρέπει την Ελλάδα να δώσει ένα γερό «χαστούκι» στις Βρυξέλλες καταψηφίζοντας τις ευρωπαϊκές αποφάσεις.

Την ίδια στιγμή, με το που ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα, ο χρηματιστηριακός δείκτης του Dow Jones έκανε βουτιά έως και 2,5% προς το κλείσιμο της συνεδρίασης.
Διαβάστε περισσότερα...

Δημοψήφισμα και ψήφο εμπιστοσύνης ζητά ο Γ. Παπανδρέου

Ψήφο εμπιστοσύνης και δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση ζήτησε κατά την ομιλία του στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, απαντώντας έτσι στην αμφισβήτηση των βουλευτών του, στην κριτική της αντιπολίτευσης και την κοινωνική ένταση.

"Οι πολίτες θα εκφραστούν δημοκρατικά και η εντολή τους θα μας δεσμεύσει όλους", ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός. Την ίδια ώρα διευκρίνισε πως η κυβέρνηση έχει τη δεδηλωμένη και δύο χρόνια ακόμη, προειδοποιώντας ότι οι εκλογές θα οδηγούσαν σε άτακτη χρεοκοπία.

"Ο λαός πρέπει να είναι συμμέτοχος στις αποφάσεις. Η ευθύνη είναι συλλογική για το μέλλον της χώρας. Η απάντηση του λαού καθορίζει αμέσως την πορεία της δημοκρατίας, όχι εμμέσως" διαμήνυσε ο πρωθυπουργός και ανακοίνωσε πως θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα, επιβεβαιώνοντας το protothema.gr.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί τον Γενάρη, οπότε και θα έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη της δανειακής σύμβασης.

Κυβερνητικές πηγές, άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι εάν δεν έχει ψηφιστεί από την ολομέλεια, τότε χρειάζεται η ψήφος 180 βουλευτών για να διεξαχθεί δημοψήφισμα και η συμμετοχή των πολιτών στο δημοψήφισμα από 40% και άνω ώστε για να είναι δεσμευτικό το αποτέλεσμα του για την κυβέρνηση.

Σε περίπτωση που περάσει από την ολομέλεια και μπει κατευθείαν σε δημοψήφισμα τότε η συμμετοχή του κόσμου πρέπει να είναι από 50% και άνω.

Την Παρασκευή η ψήφος εμπιστοσύνης - Επιστολή-βόμβα από Λιντζέρη

Πάντως, η κοινοβουλευτική διαδικασία για την ψήφο εμπιστοσύνης, η οποία διαρκεί τρεις ημέρες, ξεκινά την ερχόμενη Τετάρτη με την τοποθέτηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Την Πέμπτη, τόσο κατά την πρωινή όσο και κατά την απογευματινή συνεδρίαση θα τοποθετηθούν οι υπουργοί, οι βουλευτές και οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το κλείσιμο της συζήτησης θα γίνει την Παρασκευή το βράδυ με τελικό ομιλητή των κ. Παπανδρέου ώστε τα μεσάνυχτα να στηθούν οι κάλπες που θα δείξουν εάν η κυβέρνηση απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του κοινοβουλίου.
Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η δέσμευση του πρωθυπουργού για διενέργεια δημοψηφίσματος, λειτουργεί ως βαλβίδα εκτόνωσης για αρκετούς βουλευτές του οι οποίοι το τελευταίο διάστημα ζητούσαν επιμονα πρωτοβουλίες που θα έδιναν την πολυπόθητη νομιμοποίηση στην κυβερνητική πολιτική.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την λήξη της ομιλίας του στην συνεδρίαση της Κ.Ο, όσοι βγήκαν από την αίθουσα χαρακτήριζαν ως «σωτήριο» το δημοψήφισμα και ως την «ρελάνς του Γιώργου». Από την άλλη όμως ορισμένοι παραμένουν προβληματισμένοι και επιμένουν να θέτουν ως μόνη λύση μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας».

Συγκεκριμένα, ο κ. Δημήτρης Λιντζέρης, αμέσως μετά την λήξη της συνεδρίασης της ΚΟ έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «Όταν το πολιτικό σύστημα αμφισβητείται θεωρώ αδιανόητο να συνεδριάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χωρίς να δίνεται ο λόγος στους βουλευτές» και πως «η τωρινή κυβέρνηση αποδεδειγμένα εμφανίζει έλλειμμα αποτελεσματικότητας. Δεν υλοποιεί αποφάσεις της, δεν προχωρά σ’ αυτά που έχει δεσμευτεί, εμφανίζοντας μεγάλη απόκλιση λόγων, έργων και αποτελεσμάτων» .

Τέλος τονίζει ότι η χώρα έχει ανάγκη μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» επισημαίνοντας μάλιστα ότι «Η πρόταση αυτή έχει ωριμάσει και βρίσκει υποστήριξη από πλειάδα στελεχών με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες

Πάντως, άμεση ήταν η απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος και ανανέωσης της εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνηση.

"Ουδέν σχόλιο και για τα δυο ζητήματα. Είμαστε σε επαφές και αναμένουμε επίσημη ενημέρωση από τις ελληνικές αρχές" ανέφερε η εκπρόσωπος της ΕΕ Καρολίνας Κότοβα.

Νωριτερα, κατά την ομιλία του ο Γ. Παπανδρέου χαρακτήρισε ευεργετική για τις τράπεζες χαρακτήρισε την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. "Μπορεί να περάσουν στον έλεγχο του κράτους για να εξυγιανθούν, αλλά αυτό θα είναι προς όφελός τους και προς όφελος των καταθετών" επισήμανε ο πρωθυπουργός.

Αναφερόμενος στο deal για το κούρεμα, ο κ. Παπανδρέου κατηγόρησε κόμματα και ΜΜΕ για μιζέρια, παραπληροφόρηση και επιχείρηση αποδόμησης.

"Όλοι πρέπει να στηρίξουν", είπε απευθυνόμενος κυρίως στην αξιωματική αντιπολίτευση. Υποστήριξε ακόμη ότι η συμφωνία δε θα φέρει περισσότερη λιτότητα.

"Η συμφωνία δεν είναι χρεοκοπία" διακήρυξε ο πρωθυπουργός, ενώ χαρακτήρισε επιχειρήματα για μικρά παιδιά τη θέση της αντιπολίτευσης ότι το 2020 η Ελλάδα θα γυρίσει στο 2009. "Αν δεν κάναμε τη συμφωνία το 2020 το χρέος θα ήταν στο 230% του ΑΕΠ" υποστήριξε.

"Μας δώσανε βενζίνη, μας κόψανε και δρόμο ήταν η φράση που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός για να περιγράψει την πρόσφατη συμφωνία των Βρυξελλών. Η Ελλάδα έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και χωρίς καύσιμα", είπε για την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ

“Σε επιτήρηση η Ελλάδα είναι από το 2004” επισήμανε και αναφέρθηκε στην αλχημεία της ΝΔ με τις αμυντικές δαπάνες στο πλαίσιο της απογραφής

“Έτσι διαμορφώθηκε η εικόνα της αναξιόπιστης χώρας”, επεσήμανε, ενώ τόνισε ότι η εποπτεία από εδώ και πέρα θα είναι για ολόκληρη την Ευρώπη.

“Οι δανειστές μας θέλουν να είναι σίγουροι πως αξιοποιούνται σωστά τα χρήματα” συνέχισε και χειροκροτήθηκε όταν είπε πως ως ΠΑΣΟΚ "δεν έχουμε αντίρρηση γιατί δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε".

“Δική μας ήταν η έκκληση να στείλουν εμπειρογνώμονες” πρόσθεσε.

“Δε θα ανεχθούμε αμφισβήτηση του πατριωτισμού μας από κανέναν”, είπε στη συνέχεια, προκαλώντας για μία ακόμη φορά το χειροκρότημα των βουλευτών.

“Όσοι νομίζουν πως θα κερδοσκοπήσουν από τον διαχωρισμό σε εθνικόφρονες και μη, από προσβολή εθνικών συμβόλων δεν υπονομεύουν την κυβέρνηση, υπονομεύουν το δημοκρατικό κεκτημένο και κάνουν ιστορικό λάθος. Συμμεριζόμαστε την οργή του κόσμου, αλλά δε δικαιολογούμε τη βία ούτε την απαξίωση της δημοκρατίας”, πρόσθεσε.

Εκείνη την ώρα πάντως, η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε διχασμένη με τους μισούς βουλευτές να κοιτούν τους άλλους μισούς να χειροκροτούν. Οι μεν αντάλλασσαν με τους δε βλέμματα με υπονοούμενα.

“Είναι πρόκληση να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία, αυτή είναι η δική μας δουλειά μέχρι τις επόμενες εκλογές. Πρώτη προτεραιότητα είναι να κλειδώσει η συμφωνία”, συνέχισε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε ότι πρέπει να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την είσπραξη της 6ης δόσης και να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός του 2012.

“Ξεκινά μία νέα φάση, χωρίς περιθώρια χαλάρωσης” σημείωσε ακόμη ο πρωθυπουργός, τονίζοντας ότι “από την άμυνα θα περάσουμε στην επίθεση”.

Ο Γ. Παπανδρέου μίλησε ακόμη για διάλογο με την κοινωνία, για την οποία είπε ότι υποφέρει αλλά θέλει τις αλλαγές: αποτελεσματικό κράτος, νέο πειθαρχικό δίκαιο στο δημόσιο, βελτίωση του Καλλικράτη, ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
“Η ρύθμιση του χρέους επιτρέπει να ρίξουμε το βάρος στην ανάπτυξη” συνέχισε ο Γιώργος Παπανδρέου και αναφέρθηκε στις σχετικές πολιτικές που έκανε ή προωθεί η κυβέρνηση (ΕΣΠΑ, ίδρυση επιχειρήσεων σε μία ημέρα κτλ).

Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά έχει τέλος ήταν η υπόσχεση του πρωθυπουργού προς τους πολίτες. Πριν κλείσει επανήλθε σε όσους θέλουν να δημιουργήσουν χάος.

“Θέλουμε τον εθνικό διχασμό; Θα είναι λύση αυτή για την Ελλάδα; Θα αλλάξουν τα κακώς κείμενα αν χτυπηθούμε μεταξύ μας; Τα εξιλαστήρια θύματα δεν υπηρετούν την πατρίδα, τόνισε. Το κίνημα δεν πληρώνω βλάπτει την πατρίδα”, είπε.
Χαρακτηριστικό του κλίματος και της ψυχολογικής κατάστασης των βουλευτών είναι ότι ο πρωθυπουργός χειροκροτήθηκε όταν είπε πως η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε πραγματικό πόθεν έσχες για όλους "όχι μόνο για τον πολιτικό, αλλά και για το δημοσιογράφο και τον δικαστή". Ο Γιώργος Παπανδρέου κατήγγειλε και τα φαινόμενα βίας κατά των εκλεγμένων όπως είπε εκπροσώπων του λαού, κερδίζοντας ένα ακόμη χειροκρότημα. Ακόμη κι από βουλευτές που στα πηγαδάκια έλεγαν ότι θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να αλλάξει ηγεσία.
Διαβάστε περισσότερα...

Η Ελλάς άλλοτε, όχι πριν πολλά χρόνια


Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα:
Αλβανία, Ιταλία , Γερμανία, Βουλγαρία
Για να δούμε και τη διάρκεια της αντίστασης στις δυνάμεις του Άξονα, σε ημέρες:
Ελλάδα 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 (η υπερδύναμη της εποχής)
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
Δανία 0 (οι Δανοί παραδόθηκαν (!!!) σ’ ένα μοτοσικλετιστή του Hitler που μετέφερε αίτημα του Hitler στο Δανό βασιλιά για διέλευση του Ναζιστικού στρατού. Ο Δανός βασιλιάς για να δείξει την υποταγή του, παρέδωσε το Στέμμα του στο μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στο Hitler ….)
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Αλβανοί 1165
Ιταλοί 8000
Βούλγαροι 25.000
Γερμανοί 50.000
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Ελλάδα 10%
Σοβιετική Ένωση 2,8%
Ολλανδία 2,2%
Γαλλία 2%
Πολωνία 1,8%
Γιουγκοσλαβία 1,7%
Βέλγιο 1,5%
Και όλα τα παραπάνω γιατί όπως είπε ο πατέρας της Τραγωδίας, ΑΙΣΧΥΛΟΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΤΡΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ !
Μη προσπαθείτε να κάνετε σύγκριση του τότε και του σήμερα. Τότε υπήρχε ηθικό, εθνικό φρόνημα, αγάπη για την πατρίδα και προ παντός ΗΓΕΤΕΣ που ήξεραν να λένε ΟΧΙ όταν το απαιτούσαν οι συνθήκες, ενώ σήμερα;
Και επί τη ευκαιρία ο Μεταξάς, δεν ήταν η πρώτη φορά που είπε το ΟΧΙ στους Ιταλούς. Το είχε ξαναπεί και το 1936, σε μια ανάλογη με τη σημερινή περίπτωση όταν αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση ενός δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique.
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών (πρώην ΟΗΕ), κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα όμως απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε: “Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο” (Yearbook of the International Law Commission, 1980,v.l.,σελίδα 25) στο δε υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο τότε νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, έγραφε:
Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους!
Το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε τότε την Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι ένα νομικό προηγούμενο, στο οποίο το 2003, ο τότε πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίχνερ επικαλέσθηκε και διέγραψε μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας του, με αποτέλεσμα να μην την υποδουλώσει στο ΔΝΤ!
Αλλά είπαμε, άλλο ηγέτες και άλλο διαχειριστές της εξουσίας, όπως οι σημερινοί.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΑΣ.
Διαβάστε περισσότερα...

Παπούλιας ο...πατριώτης


Διαβάστε περισσότερα...

Η μεγάλη ληστεία της Ελλάδας από την συμμορία Σημίτη με συνεργούς τους νταβατζήδες των ΜΜ”Ε”

Στα 730 δισ. δραχμές ο λογαριασμός για τα «αόρατα» δάνεια
“οι τότε αρμόδιοι στο οικονομικό επιτελείο διέψευδαν τα πάντα, ενισχυόμενοι από την «ησυχία του νεκροταφείου», που προέκυπτε ως άθροισμα μεταξύ των MME των εργολάβων και της αυτολογοκρινόμενης δημοσιογραφίας.” Και όμως, ακόμα ...
κυβερνούν, ακόμα καταστρέφουν…
19/01/2003
Tου Δ.Γ. Παπαδοκωστόπουλου
H ώρα του ταμείου για τα σύγχρονα χρηματοοικονομικά προϊόντα φθάνει, και ο λογαριασμός για το 2003 ανέρχεται στα 2,3 δισ. ευρώ (730 δισ. δραχμές). Tο ποσό αυτό πρέπει να καταβληθεί από το υπουργείο Oικονομικών για την αποπληρωμή τριών δανείων που στηρίχθηκαν στα νέα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Τα σύγχρονα χρηματοοικονομικά προϊόντα πρωτοχρησιμοποιήθηκαν από την Eλλάδα το 1998 και ήταν ένα από τα συστατικά στοιχεία εμπλουτισμού του οράματος του λαϊκού καπιταλισμού.
Συνδέθηκαν με την πορεία του Xρηματιστηρίου, όσον αφορά την αποπληρωμή τους, που σήμερα βυθίζεται στην ανυπαρξία.
Tο προϊόν τους κατευθύνονταν στη μείωση του δημοσίου χρέους, παρέχοντας ταυτόχρονα την άνεση να μην εμφανίζονται πουθενά ως δάνεια. Aυτό έδινε άνεση στην κυβέρνηση, καθώς μπορούσε τουλάχιστον μέχρι τη λήξη τους, να ισχυρίζεται ότι πετυχαίνει την αδιατάρακτη αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους.
Tούτο ίσχυε απόλυτα μέχρι το καλοκαίρι του 2002, οπότε η Eurostat αντέστρεψε πολλούς από τους κανόνες, επιβαρύνοντας σημαντικά το δημόσιο χρέος, αλλά και τα τρέχοντα ελλείμματα του προϋπολογισμού.
Προμέτοχα, τιτλοποιήσεις και ανταλλάξιμα ομόλογα
Στα σύγχρονα χρηματοοικονομικά εργαλεία περιλαμβάνονται τα προμέτοχα, οι τιτλοποιήσεις (προεισπράξεις εσόδων) αλλά και τα ανταλλάξιμα ομόλογα, που τώρα σταδιακά θα πρέπει να αρχίσουν να εξοφλούν οι Eλληνες φορολογούμενοι.Oι διαδικασίες των συγκεκριμένων δανείων περιβλήθηκαν από ένα πέπλο μυστικότητας, που επεδίωκαν τόσο το δημόσιο αλλά και οι τράπεζες που συμμετείχαν στα δάνεια. Oι τελευταίες ωφελούνταν από τις υψηλές προμήθειες, που πλήρωνε το δημόσιο και «χάνονταν» στο μεγάλο χρέος.
Το υπουργείο Οικονομικών ξεκίνησε από το 1998 τις εκδόσεις προμετόχων και ανταλλάξιμων ομολόγων, τις τιτλοποιήσεις εσόδων κ.λπ., προκειμένου να αποκτήσει ρευστότητα και να μειώσει το Δημόσιο Χρέος. Ο πρώτος στόχος επετεύχθη, ο δεύτερος -δηλαδή η μείωση του Δημόσιου Χρέους- έμεινε μετέωρος μετά την αναθεώρηση που επέβαλε η Eurostat. Η προσθήκη των ποσών που αντλήθηκαν με τις συγκεκριμένες μεθόδους στο Δημόσιο Χρέος το οδήγησε στο 107,3% του ΑΕΠ.
Kάτω από τις συνθήκες αβεβαιότητας και απαξίωσης που επικρατούν σήμερα στις διεθνείς και στην ελληνική κεφαλαιαγορά, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να «ανταλλαγούν» τα ομόλογα των τριών δανείων με μετοχές. Kάτι δηλαδή που εφόσον γίνονταν θα απήλλασε το δημόσιο από την υποχρέωση να επιστρέψη τεράστια ποσά.
Tον Iούνιο του 1999 η ΔEKA εξέδωσε ομολογιακό δάνειο, ανταλλάξιμο στη λήξη του με μετοχές της ΕθνικήςTράπεζας.Tο συγκεκριμένο δάνειο λήγει στις 7 Iουλίου 2003.
Το ύψος του ανήλθε στα 775 εκατ. ευρώ και για τη σύναψή του η ΔΕΚΑ ενεχειρίασε 11,6 εκατ. μετοχές της EθνικήςTράπεζας, που αντιστοιχούν στο 4,7% του μετοχικού κεφαλαίου της Tράπεζας.
Oπως φαίνεται από τους όρους του δανείου, η μετατροπή των ομολόγων σε μετοχές, θέτει ως βασική προϋπόθεση ότι η τιμή της Eθνικής Tράπεζας δεν θα είναι μικρότερη από 82,17 ευρώ.
Σήμερα η τιμή της μετοχής της Eθνικής Tράπεζας κινείται πέριξ των 22 ευρώ, γεγονός που προδιαθέτει για μια εξέλιξη, όπου το Δημόσιο θα κληθεί να εξοφλήσει στο ακέραιο τις ομολογίες. Δηλαδή να επιστρέψει το σύνολο του δανείου.
Στις 15 Mαΐου 2000 το Δημόσιο προχώρησε στην έκδοση αγρομέτοχων (αξίας 674 εκατ. ευρώ) που είναι ανταλλάξιμα με μετοχές της Αγροτικής Τράπεζας. Τα συγκεκριμένα προμέτοχα λήγουν τον Μάιο του 2003 και βέβαια αν το Δημόσιο δεν προχωρήσει σε περαιτέρω μετοχοποίηση της Αγροτικής, θα πρέπει να καλύψει το δάνειο.
Aκριβώς το ίδιο θα συμβεί και με τα γενικά προμέτοχα συνολικής αξίας 500 εκατ. ευρώ, που εκδόθηκαν το 1998 (με ετήσιο επιτόκιο 3%). Τα γενικά προμέτοχα είχαν βάση τη συμμετοχή των αγοραστών τους στις μετοχοποιήσεις των ΔEKO, με έκπτωση 5%. Oι μέχρι σήμερα ανταλλαγές προμετόχων με μετοχές ΔEKO, όπως μαρτυρούν στο υπουργείο Oικονομικών, είναι ελάχιστες και το μέλλον δύσκολα προδιαθέτει για την επιτυχία τέτοιων ανταλλαγών.
Zήτημα εξίσου σημαντικό με την ανεύρεση των πόρων για την αποπληρωμή – αναχρηματοδότηση των δανείων αποτελεί και η εκ νέου αύξηση της κρατικής συμμετοχής στην Eθνική Tράπεζα.
H ΔΕΚΑ κατέχει (μετά την εκχώρηση των μετοχών που κατείχε το Ταχ. Ταμιευτήριο) το 13% των μετοχών της Εθνικής, ενώ μετά τη λήξη του ομολογιακού δανείου η άμεση συμμετοχή του Δημοσίου θα φθάνει το 17,7%, γεγονός που οδηγεί σε εκ νέου «κρατικοποίηση» της Τράπεζας.
Eυημερία στηριγμένη στα χρέη
Eνας βρόχος από ομόλογα του Δημοσίου χρέους «πνίγει» κυριολεκτικά τους προϋπολογισμούς μέχρι το 2007, ενώ το υφιστάμενο χρέος (στην περίπτωση που δεν προστεθεί άλλο…) θα αποπληρώνεται σταδιακά μέχρι το 2022, οπότε και λήγουν τα 20ετή ομόλογα που εκδόθηκαν πέρυσι.
Το συνολικό δημόσιο χρέος της Eλλάδας στο τέλος του 2002 ανήλθε στα 166 δισ. ευρώ και προβλέπεται να διαμορφωθεί στα 172 δισ. ευρώ, στο τέλος του 2003.
Στο διάστημα μέχρι το 2007, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Oικονομικών, θα πληρώσουμε για αποπληρωμή του χρέους περίπου 60 δισ. ευρώ (20,5 τρισ. δραχμές).
Στο ποσό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται οι εκδόσεις των νέων τριετών και πενταετών ομολόγων, αλλά και των λαϊκών ομολόγων που έχει ανακοινώσει ο κ. Xριστοδουλάκης.
Σημαντικός όγκος ομολόγων που πρέπει να αποπληρωθεί εντοπίζεται το 2003. Oι λήξεις τους για το τρέχον έτος υπολογίζεται ότι ανέρχονται στα 17 δισ. ευρώ. Tο ποσό αυξάνεται στα 21,8 δισ. ευρώ, εφόσον υπολογισθούν οι πληρωμές που πρέπει να γίνουν για εξοφλήσεις εντόκων γραμματίων, όπως και άλλων υποχρεώσεων.
H αύξηση του χρέους σημαίνει ότι όλο και περισσότεροι πόροι θα κατευθύνονται στην αποπληρωμή του, ενώ όλο και λιγότεροι θα περισσεύουν για να ενισχύσουν την ανάπτυξη.
Tα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση στηριζόμενη στα σύγχρονα χρηματοικονομικά εργαλεία, αλλά και στις περιβόητες πιστωτικές διευκολύνσεις των τραπεζών, μείωνε προσωρινά το χρέος.
Mε τα πρώτα αντλούσε πόρους από τις επόμενες γενιές, που κατανάλωνε, ενώ αντίθετα μετέφερε σ’ εκείνες δαπάνες για να τις πληρώσουν.
Mε τις δεύτερες, δηλαδή τις «πιστωτικές διευκολύνσεις» που ξεκίνησαν το 1997 άνοιγε λογαριασμό στις τράπεζες, από τις οποίες δανείζονταν, για να μειώνει προσωρινά το χρέος. Tούτο γίνεται κυρίως στο τέλος του έτους αλλά και σε άλλες δύσκολες στιγμές, όταν τα νούμερα δεν έβγαιναν στους «μαγείρους» της δημιουργικής λογιστικής.
Πιστωτικές διευκολύνσεις
Oι πιστωτικές διευκολύνσεις αποκαλύφθηκαν πρόσφατα και μετά από ερωτήσεις που κατέθεσε στη Bουλή ο πρώην αρχηγός της Nέας Δημοκρατίας κ. M. Eβερτ, αλλά και συνεργαζόμενος με τη Nέα Δημοκρατία, ανεξάρτητος βουλευτής κ. Στ. Mάνος.
Mέσω αυτών των διευκολύνσεων το Δημόσιο όπως αποκάλυψε ο κ. Eβερτ μείωσε το χρέος κατά 800 δισ. δραχμές (για λίγες πάντα ημέρες) στο τέλος του 2000. Tο αντίστοιχο ποσό στο τέλος του 2001 ανήλθε στα 400 δισ. δραχμές που ξαναγράφηκαν στο χρέος στις αρχές του 2002. Mέχρι πρόσφατα η κυβέρνηση διέψευδε τις πιστωτικές διευκολύνσεις, τις οποίες μόλις προχθές παραδέχθηκε στη Bουλή ο υφυπουργός Oικονομικών κ. Γ. Φλωρίδης. Oταν το θέμα των πιστωτικών διευκολύνσεων αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1997 από τον Tύπο, οι τότε αρμόδιοι στο οικονομικό επιτελείο διέψευδαν τα πάντα, ενισχυόμενοι από την «ησυχία του νεκροταφείου», που προέκυπτε ως άθροισμα μεταξύ των MME των εργολάβων και της αυτολογοκρινόμενης δημοσιογραφίας. Eκτότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και όσα η κυβέρνηση διέψευδε επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια.
Διαβάστε περισσότερα...

Ενώ κυβέρνηση και «αντιπολίτευση» κάνουν το… κορόιδο…

ΣΟΙΜΠΛΕ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΧΩΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ!

«Δεν έχει επιπτώσεις στην εθνική μας κυριαρχία η συμφωνία με τους δανειστές μας», λέει η μνημονιακή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα παπαγαλάκια της. Κουβέντα για τέτοια περίπτωση δεν κάνουν και τα κόμματα της «αντιπολίτευσης», άρα πράγματι –σύμφωνα και μ’ αυτά- δεν υπάρχει εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας! Έτσι δικαιολογείται και η ουσιαστική αδράνειά τους, πέραν από τις βαρύγδουπες κορώνες που εξαπολύουν για λαϊκή κατανάλωση.

Έρχονται όμως οι ίδιοι οι δανειστές, που δεν έχουν τις πολιτικές σκοπιμότητες που έχει η κυβέρνηση και η δήθεν αντιπολίτευση και αποκαλύπτουν την πάσα αλήθεια. Να, λοιπόν, τι δήλωσε σχετικά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο περιοδικό «Der Spiegel»:

«Οι ηγέτες της ευρωζώνης -μεταξύ των οποίων εκείνοι της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας- διευκρίνισαν, για μια ακόμη φορά, ότι η Ελλάδα είναι μια μοναδική, ιδιαίτερη περίπτωση, για την οποία έπρεπε να βρεθεί ειδική λύση. Για την πρόσθετη και πιο διαρκή βοήθεια που θα πάρει από τα μέλη της ευρωζώνης, η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει σκληρά μέτρα και να αποδεχθεί στενή επιτήρηση. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Ελλάδα εκχωρεί προσωρινά ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας της. Δεν πιστεύω ότι άλλες χώρες θα δέχονταν ποτέ κάτι τέτοιο, εκτός αν βρίσκονταν σε ύστατη ανάγκη».
Διαβάστε περισσότερα...

Ανδρείους μπορεί να βγάζει κάθε πατρίδα, αγίους μόνο η Ελλάδα



Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος Κιλκίς
«Ο λαός μας έφτασε στην κορυφή της Αθανασίας, γιατί έφτασε στην άκρη της Θυσίας»
Βασίλης Ρώτας, ποιητής
Οι Μεγάλες Ημέρες του Γένους μας. Η εθνική επέτειος του ’40.
Περασμένα μεγαλεία και....
διηγώντας τα, όχι μόνο να κλαις, αλλά, κυρίως, να καμαρώνεις. Λίγο να σηκωθούμε, μας έπνιξαν οι αναθυμιάσεις… το Μνημόνιο, η Τρόικα, ο Βενιζέλος, η Βάσω, η Άννα πτώματα άταφα, χαμένα πράγματα, καντιποτένιοι άνθρωποι. Στρεφόμαστε, γυρίζουμε προς την ιστορία, όχι σαν φυγάδες από το παρόν, μα για να αντικρίσουμε νηφαλιότερα το επερχόμενο μέλλον και να παρηγορηθούμε λίγο. Ιδίως τώρα που θόλωσε ο νους μας και μας βρήκε το κακό, το «πισωγύρισμα» στην ιστορία, (η καημένη η γλωσσα μας, τι τράβηξε από τους γλωσσοκόπανους της δήθεν «δημοτικιάς»), η μελέτη, λοιπόν, της ιστορίας φρονηματίζει, «διά το μηδεμίαν ετοιμοτέραν είναι τοις ανθρώποις διόρθωσιν της των προγεγενημένων πράξεων επιστήμης» κατά τον Πολύβιο. Οι πράξεις, τα κατορθώματα των περασμένων, δι-ορθώνουν τους απογόνους και όχι τα «ασκιά γιομάτ’ αγέρα», τα λόγια τα κούφια.
Το βλέπω μες στην τάξη. Ενθουσιάζονται τα παιδιά και αποτυπώνεται στην μνήμη τους ανεξίτηλα η διήγηση μιας ιστορίας, στην οποία δεσπόζει ένα ωραίο και σπουδαίο πρόσωπο. Συναρπάζονται με αυθόρμητες, ζωντανές, αψιμυθίωτες αφηγήσεις. Πανηγύρι στην τάξη γίνεται όταν φέρνεις μπροστά τους ιστορίες χαρούμενες, «πεποικιλμένες» με ηρωισμό και θυσία.
Φέτος έχω χαρά μεγάλη, γιατί δεν έφτασαν ακόμη στην μικρή, ακριτική μας πόλη, τα βιβλία που η αβελτηρία (το σωστό αβελτερία εκ του α+βέλτερος) και η ευήθεια του ΥΠΠΔΒΜ (υπουργού «ποδοβολητό») στέρησε από τους Ελληνόπαιδες.
Δύο μήνες τώρα διδάσκω φωτοτυπώνοντας κείμενα έξοχα των κορυφαίων της λογοτεχνίας μας, πάλαι τε και επ’ εσχάτων. Από τον Αίσωπο και τον άγιο Χρυσόστομο έως τον Ελύτη. (Ομιλώ γιά τα γλωσσικά εγχειρίδια). Και πώς αλλιώς; Να είσαι, τώρα δασκάλα γ’ δημοτικού, να ανοίγεις το βιβλίο γλώσσας της τάξης (α’ τεύχος, σελίδα 79) και να διαβάζεις, ενώπιον των μαθητών σου, το αφιερωματικό κείμενο γιά το έπος του ’40. Αντί όμως γιά μαρτυρίες Ελλήνων στρατιωτών, των ηρώων που κρατούσαν όρθιοι τα διάσελα της Ιστορίας, «κείται» ένα κακόμοιρο, καταθλιπτικό κείμενο μιάς δεκάχρονης εβραιοπούλας από την Θεσσαλονίκη, της Ροζίνας. Γράφει στο ημερολόγιό της: «Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 δεν πήγαμε σχολείο. Είχε κηρυχτεί ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Αναστατωμένα ήμασταν εμείς τα παιδιά. Οι Ιταλοί βομβάρδισαν τη Θεσσαλονίκη. Στο μαγαζί του πατέρα μου γίνηκαν πολλές καταστροφές». Αυτό, τίποτε άλλο. Η γ’ τάξη δημοτικού, χιλιάδες Ελληνόπουλα, τέτοιες ηττοπαθείς γελοιότητες  διδάσκονται γιά το ηρωϊκό ’40. Και στην Ε’ που διδάσκω φέτος (α’ τεύχος, σελ. 74) το επίκαιρο κείμενο τιτλοφορείται ως εξής : «Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο» και υπότιτλο «και εμείς πήγαμε στο υπόγειο». Την 28η Οκτωβρίου 1940, όταν δόνησε την πατρίδα μας η είδηση της επιστράτευσης, υπήρχε έστω κι ένας Έλληνας που κρύφτηκε ορνιθοειδώς στο υπόγειό του;  Ήταν πανηγύριεκείνη η μέρα, μέθυσε ο λαός μας με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα, πού το βρήκαν τα δείλαια ανθρωπάκια του διαβίου το υπόγειο; Επιλογές αντάξιες μιας Δραγώνα, μιας Ρεπούση και της «υψηλοτάτης» διαβιοϋπουργού (χρυσοστόλιστο τίποτε μεγαλαυχίας …. και τίποτε άλλο).
Είναι γεγονός-παρενθέτω μία σκέψη- πως τα ασπόνδυλα προοδευτικά μαλάκια, ως θα έλεγε ο Ζουράρις, νιώθουν δυσφορία, μιάν «εσωτερική» ενόχληση και αδιαθεσία, όταν αναφέρονται στα πανηγύρια του Γένους και της Πίστης. Πουλημένες ψυχές, χωρίς ιθαγένεια τόπου, Γραικύλοι αληθινοί, δεν πιάνουν το νόημα της γιορτής, μετρούν τις χαμένες εργατώρες ή την «καθυστέρηση στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας». Θυμάμαι εκείνο το σπιθαμιαίου (πνευματικού) αναστήματος «πολιτικό ζώον», (αριστοτελικός ο όρος), ο Σημίτης, να πολιορκείται από δημοσιογραφικά μικρόφωνα, έξω από μία εκκλησία, ανήμερα των Θεοφανείων. (Τι μαρτύριο γιά κάτι τέτοιους ο εκκλησιασμός!). Τι δήλωσε ο… αθεόφοβος. «Τα Θεοφάνεια σηματοδοτούν την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας». Έτσι ακριβώς. Γι’ αυτό καταντήσαμε ζήτουλες της Οικουμένης…
Ας αφήσουμε όμως τα υποκείμενα και ας πιάσουμε τα κείμενα. Επεισόδια από εκείνες τις γιορτινές ημέρες του πολέμου. Να ξεθολώσει ο νους μας λίγο, να ξαποστάσουμε ακουμπώντας στις αετοράχες της Πίνδου και στα ψηλώματα της Βορείου Ηπείρου.
Το 1960 ομιλητής, κατά την εορτάσιμο ημέρα, στην Ακαδημία Αθηνών είναι ο Στρατής Μυριβήλης. Αντιγράφω: «Είχε οργανωθεί, κατά τη διάρκεια του αγώνος, υπηρεσία μεταγγίσεως αίματος απ’ τον Ερυθρό Σταυρό της Ελλάδος. Είχα ένα φίλο γιατρό σ’ αυτή την υπηρεσία και πήγαινα κάπου-κάπου να τον δω και να τα πούμε. Ο κόσμος έκαμε κάθε μέρα ουρά γιά να δώσει το αίμα του για τους τραυματίες μας. Ήταν εκεί νέοι, κοπέλες, γυναίκες, μαθητές, παιδιά που περίμεναν τη σειρά τους. Μία μέρα, λοιπόν, ο επί της αιμοδοσίας φίλος μου γιατρός, είδε μέσα στη σειρά των αιμοδοτών που περίμεναν, να στέκεται και ένα γεροντάκι.
–       Εσύ, παππούλη, του είπε ενοχλημένος, τι θέλεις εδώ;
Ο γέρος απάντησε δειλά:
– Ήρθα κι εγώ, γιατρέ, να δώσω αίμα.
Ο γιατρός τον κοίταξε με απορία και συγκίνηση. Ο γέρος παρεξήγησε το δισταγμό του. Η φωνή του έγινε πιο ζωηρή.
– Μη με βλέπεις έτσι, γιατρέ μου. Είμαι γερός, το αίμα μου είναι καθαρό, και ακόμα ποτές μου δεν αρρώστησα. Είχα τρεις γιους. Σκοτώθηκαν και οι τρεις εκεί πάνω. Χαλάλι της πατρίδας. Όμως μου είπαν πως οι δύο, πήγαν από αιμορραγία. Λοιπόν, είπα στη γυναίκα μου, θα ‘ναι κι άλλοι πατεράδες, που μπορεί να χάσουν τα παλληκάρια τους, γιατί δεν θα έχουν οι γιατροί μας αίμα να τους δώσουν. Να πάω να δώσω κι εγώ το δικό μου. Άιντε, πήγαινε γέρο μου, μου είπε κι ας είναι γιά την ψυχή των παιδιών μας. Κι εγώ σηκώθηκα και ήρθα».
Αυτά δεν είναι ιστορίες. Είναι Συναξάρια. Εδώ δεν έχουμε ένα συμβάν ηρωισμού. Ανέβηκαν ψηλότερα ο γέρος και η χαροκαμένη γερόντισσα, η γυναίκα του. Τρία παιδιά χαλαλίζουν γιά την πατρίδα. Αγόγγυστα, χωρίς να τα βάζει με τον Θεό, με το κράτος, με τον πόλεμο ο λεβεντόγερος, προσέρχεται να δώσει, να αδειάσει το βασανισμένο, το πικραμένο του κορμί κι από το λιγοστό, δικό του αίμα. Το κοινότοπον «μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος» εδώ το κατανοούμε.
Έφτασε πολύ ψηλά στην κλίμακα ο γεροέλληνας. Στην κορυφή της. Στο «ου λογίζεται το κακόν». Στο «πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει». Δεν έχουμε εδώ τον κανόνα της αρετής που μας παρέδωσε η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι μόνο η αρετή της ανδρείας. Είναι η αγάπη και «αύτη απόγνωσιν αναιρεί» (Κλίμαξ, Ιωάννου Σιναϊτου). «Ανδρείους μπορεί να βγάζει κάθε πατρίδα. Αγίους όμως μόνο η Ελλάδα».
Διαβάστε περισσότερα...

Έθνος και κράτος στα χρόνια της …«παγκοσμιοποίησης»

Το Έθνος και το κράτος είναι έννοιες σαφώς διακεκριμένες από την ίδια την ουσία τους, αλλά και από τον τρόπο που βλέπει κανείς την ζωή, από τις ιδέες του και την κοσμοθεωρία του. Για εμάς Έθνος είναι η Φυλή και ο Πολιτισμός της στην διαδρομή της Ιστορίας, η παράδοση ή άλλως εάν θέλετε η Φυλετική Ψυχή. Και μόνο υπ’ αυτήν την έννοια και με αυτό το περιεχόμενο πιστεύουμε στο Έθνος. Κράτος μπορεί να υπάρξει ακόμη και εάν το Έθνος ευρίσκεται σε καθεστώς δουλείας ή υπό διωγμόν. Είναι προφανές ότι η γνώση της Ιστορίας είναι το απαραίτητο στοιχείο μιας αληθινά εθνικής συνειδήσεως. Υπάρχει όμως αυτή η γνώση; Μας απαντά ένας μεγάλος λησμονημένος σήμερα Έλληνας.

Περικλής Γιαννόπουλος: Εφημερίς “Ακρόπολις” 11 Μαρτίου 1903: «Δια να ομιλήση κανείς λογικά δι’ ένα ζήτημα ελληνικόν, είτε γλωσσικόν, είτε εθνικόν, είτε κοινωνικόν, ανάγκη να ανατρέξη εις το παρελθόν, να συμβουλευθή την Ιστορίαν. Και Ελληνική Ιστορία δεν υπάρχει…»
Όσο και εάν ακούγεται παράξενο αυτό ΠΛΗΡΗΣ ΕΘΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ των Ελλήνων δεν υπάρχει. Ακόμη και η Ιστορία του Παπαρηγόπουλου, η οποία προσεγγίζει κατά πολύ την εθνική Ιστορία δεν είναι Εθνική-Φυλετική Ιστορία.
Το κράτος και το Έθνος δεν αποκλείεται να ευρίσκονται σε κατάσταση συγκρούσεως, σε διαμάχη έντονη και συνεχή. Εάν κάποιος το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι η ύπαρξή του και η δραστηριοποίησή του ως ατόμου μέσα σε μία οικονομική κοινότητα, τότε ασφαλώς μέριμνα έχει αποκλειστικά και μόνο για την λειτουργία του κράτους, αδιαφορώντας εάν χρειαστεί για τα συμφέροντα του Έθνους. Ένα παράδειγμα: Ένας επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στην Τουρκία και κερδίζει δισεκατομμύρια και φέρνει δισεκατομμύρια και στο «ελληνικό» κράτος γιατί να μη είναι θερμός υπέρμαχος της ελληνοτουρκικής «φιλίας» ακόμη και εάν αυτό είναι εις βάρος του Έθνους;

Γράφει για το θέμα αυτό ο Ίων Δραγούμης:
«Ας λείψη το κράτος, που θα της είναι εμπόδιο ή θα παραμορφώνη την εθνική ψυχή. Αν το κράτος στενοχωρή το έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξη μορφή ή να χαθή. Το κράτος, που εμποδίζει τη φυσιολογία του έθνους, είναι περιττό και βλαβερό.»
«Οι Έλληνες της Ελλάδος νομίζουν ότι το ελληνικό κράτος είναι η πραγματικότης. Ενώ η πραγματικότης είναι κάθε άλλο, είναι ο Ελληνισμός, το Πανελλήνιον, το Γένος, το Έθνος. Και αν υποδουλωθή πάλι η Ελλάς, η ελληνική όμως πραγματικότης θα υπάρχη, γιατί δεν είναι βέβαια το ελληνικό κράτος. Σε λεν «μην κουνηθής πουθενά, μη γεννήσης ζήτημα, γιατί βάζεις σε κίνδυνο το κράτος το ελληνικό». Ε! και ποιος τον μέλει για το ελληνικό κράτος;»

Στο σημείο αυτό πρέπει να περάσουμε σε ένα άλλο ζήτημα σημαίνον για τις σχέσεις Έθνους και κράτους. Δηλαδή, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος, ο οποίος δεν είναι άλλος από το πολίτευμα και πάλι ο Ίων Δραγούμης δίδει την απάντηση:
«Αν είμαστε ζωντανό γένος, δε θα κολλήσωμε στο πολιτικό σύστημα που μας κάθισαν. Το σύνταγμα και οι βουλευτές είναι μια αρρώστεια.» ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Αλλά και ο Περικλής Γιαννόπουλος με τον δικό του τρόπο περιγράφει το νεοελληνικό κράτος που δεν άλλαξε και πολύ από τότε που έγραφε τούτα τα λόγια:
«Παντού τιποτένιοι άνθρωποι κάμνοντες τις δουλίτσες των, μισθοτρωκτικοί, βιβλιοκαπηλικοί, δούλοι οικτρότατοι του βουλευτού, γυαλισταί των παπουτσιών του κόμματος, τρέχοντες διαρκώς λαχανιασμένοι δια τα συμφέροντα του κόμματος που τους έπλασε, τους ενοικίασε, τους διατηρεί. Άκαρδοι, άλαλοι, άμυαλοι, δηλητηριάζοντες, αφιονίζοντες και σαβανώνοντες τη Νεότητα…»

Ένας άλλος ξεχωριστός πολιτικός νους, ο οποίος προσεγγίζει την κατάσταση από μία εντελώς διαφορετική οπτική, ένας σύγχρονο διανοούμενος μας περιγράφει πως και γιατί η Ελλάδα απέκτησε αυτές τις πολιτικές δομές. Έγινε το κράτος που ξέρουμε:
«Όπως η εξ αντικειμένου ένταξη της Ελλάδας στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα είχε ουσιώδεις επιπτώσεις στην οικονομία της, έτσι και η παράλληλη ένταξή της στο διεθνές πολιτικό σύστημα, και μάλιστα σε εποχή συνεχούς όξυνσης του ανατολικού ζητήματος, επέδρασε αποφασιστικά πάνω στην διαμόρφωση των πολιτικών της δομών. Η εισαγωγή του βασιλευόμενου κοινοβουλευτισμού στην χώρα, και μάλιστα πάνω στη βάση της καθολικής ψηφοφορίας, δεν υπήρξε αναγκαία κι αναπόδραστη απόρροια εσωτερικών διεργασιών, αλλά κατά πρώτο λόγο η απάντηση των Δυτικών Δυνάμεων στην ανυπακοή των οθωνικής κυβέρνησης σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής (υποστήριξη των αλυτρώτων κτλ.) και συνάμα το μέσο, με το οποίο οι Δυνάμεις αυτές φαντάζονταν ότι στο εξής θα μπορούσαν να ασκήσουν πιο τελεσφόρα την επιρροή τους».

Παναγιώτης Κονδύλης – ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον αείμνηστο Παναγιώτη Κονδύλη η επιβολή του κοινοβουλευτισμού στην χώρα μας δεν είχε άλλο σκοπό από το να ελέγξει την Ελλάδα στα ζητήματα της εξωτερικής της πολιτικής. Να την καταστήσει, δηλαδή, μέσω αυτού πειθήνιο όργανο των μεγάλων δυνάμεων. Στην περίπτωση αυτή είναι σαφές ότι ζούμε για σχεδόν 150 χρόνια μία διαρκή σύγκρουση μεταξύ Έθνους και κράτους, μεταξύ των ανθρώπων εκείνων του λαού μας, που ζουν και αναπνέουν και δρουν με βάση την πίστη τους στο Έθνος και μεταξύ εκείνων που υπηρετούν τις δομές ενός πολιτικο-οικονομικού μορφώματος, το οποίο υπάρχει μόνο και μόνο για τον λόγο να ελέγχεται εθνικά η Πατρίδα μας!

Ήδη ευρισκόμεθα στην εποχή της «παγκοσμιοποίησης», εποχή κατά την οποία τα σύνορα πέφτουν και ίσως ακόμη και τα κράτη καταργούνται… Γίνονται πολτός μέσα σε έναν παγκόσμιο μηχανισμό. Εάν όμως, τα κράτη το κάθε κράτος είναι εύκολο να διαλυθεί, το Έθνος είναι εξαιρετικά δύσκολο και αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα για τα αφεντικά της «παγκοσμιοποίησης».
Η μεγάλη μορφή του Ελληνισμού, ένας βλαστός υπέροχος που δεν πρόκαμε να ανθίσει με όλα του τα λαμπερά χρώματα στον Ελληνικό ήλιο, ο Ίων Δραγούμης, ωσάν προφήτης γράφει για τα χρόνια που ζούμε:
«Τόσο αγαπώ την ελληνική ύπαρξη, που αν ήταν να γίνωμε όλοι άνθρωποι κοσμοπολίτες ή Εβραίοι, θα έλεγα να μην ονομαζώμαστε Έλληνες. Δεν χρειάζεται η λέξη Έλληνες, όταν όλοι οι άνθρωποι της γης γίνουν κοσμοπολίτες μιας απέραντης δημοκρατίας».

Καιρός λοιπόν να αποφασίσουμε ο καθένας τι του πρέπει: να είναι Έλληνας ή κοσμοπολίτης μιας απέραντης δημοκρατίας;
Διαβάστε περισσότερα...

Η “έννομη τάξη” δεν ταυτίζεται με το θλιβερό πολιτικό προσωπικό

Τι σημαίνει να «ανησυχούν» απο κοινού ο πρόεδρος της βουλής, ο κ. Ψυχάρης, η κ. Πιπιλή, ο Καρατζαφέρης και σύσωμη η συντεχνία των επαγγελματιών «δημοκρατών» δημοσιογράφων;

Βεβαίως ολοι αυτοί «ανησυχούν» μετά τα επεισόδια και τις ματαιώσεις τω ν παρελάσεων και δεν διστάζουν οπως ο κ. Ψυχάρης και η κ. Πιπιλή να μιλήσουν για «ημέρες Δεκέμβρη» (ποιού άραγε;) για «εκτροπή» κατά τα πρότυπα του 67…

Απευθύνονται στο συλλογικό υποσυνείδητο, προσπαθούν να ανασύρουν απο τις μνήμες τον «εμφύλιο» και το στρατιωτικό καθεστώς για εναν και μόνο σκοπό :

Να φοβίσουν , να τρομάξουν και να επιτύχουν την σιωπή των αμνών που απαιτούν οι δανειστές, να επιτύχουν την παύση της υγιούς αμφισβητήσεως του μεταπολιτευτικού status quo.

Του τέλματος εκείνου οπου μιλούν οι λίγοι, οι «επαίοντες», οι «οργανικοί διανοούμενοι», οι επαγγελματίες «αντιστασιακοί», οι ομοτράπεζοι των λούμπεν «ελίτ» των κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων, των αθλιων και εξαθλιωτικών ΜΜΕ, του σεσηπότος life style, του διακομματικού διαγουμίσματος του εθνικού πλούτου στο ονομα της «δημοκρατίας», του «πολιτικού πολιτισμού» και αλλων ψευδεπίγραφων κατηγοριών.

Να ξεκαθαρίσωμε κάτι : Στην Ελλάδα δεν εγινε κανένας «εμφύλιος», μια ενοπλη ανταρσία εγινε, μια ελάχιστη μειοψηφία ενόπλων αμφισβήτησε το καθεστώς που με τον αλφα η βήτα τρόπο - πλήν των οπλων – απεδέχθη η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

Η ανταρσία αυτή επέτυχε να αναγνωρισθεί ως «εμφύλια» σύρραξη,ως διχασμός δηλαδή του λαού και του εθνους με ΧΑΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ κριτήρια : Ως γή και υδωρ στους ηττημένους προκειμένου να επιτευχθεί η «παραγωγική» επανένταξη τους στο πολλά υποσχόμενο «σύστημα» της μεταπολιτεύσεως.

Επίσης, τα Δεκεμβριανά, τα κανονικά του 44, ξεκίνησαν απο την παταγώδη αποτυχία του αστικού πολιτικού προσωπικού της χώρας να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της ηττας και της ξένης κατοχής, ενεπλάκησαν στην δίνη του επερχόμενου Ψυχρού πολέμου και ολοκληρώθηκαν με απόπειρα πραξικοπήματος της ΕΝΟΠΛΗΣ αριστεράς.

Καμμία απο τις δυο αυτές ιστορικές περιόδους δεν προσομοιάζει με την σημερινή.

Το πολιτικό προσωπικό εχει αποτύχει οικτρά, εχει ελθει η ωρα να σαρωθεί, πουθενά ομως δεν υπάρχει συγκροτημένη αμφισβήτηση της «καθεστηκυίας τάξεως», πολλώ μάλλον ενοπλη…

Ας μήν ταυτίζουν λοιπόν οι αποτυχημένοι πολιτικοί το αστικό καθεστώς, την εννομη τάξη με τους θλιβερούς εαυτούς των.

Καμμία αυθόρμητη ενέργεια των πολιτών, ακόμη και η αμφισβήτηση ενίοτε πέραν των εσκαμμένων της σοβαροφανούς παρουσίας των μετά απο τριάντα χρόνια δεξιώσεων, μεγαλείου με σάουνες και γυμναστήρια στον «ναό της δημοκρατίας» δεν εγκυμονεί κινδύνους για την «δημοκρατία».

ΟΙ κίνδυνοι προέρχονται απο αλλού : Απο την βίαιη μεταβολή επί τα χείρω της ποιότητος ζωής των πολιτών, απο την επιβουλή η απο αυτό που διασθάνονται ως επιβουλή κατά των περιουσιών τους και απο την προκλητική περιφρόνηση των αντιληπτικών τους ικανοτήτων απο τους «ταγούς» και τα δημοσιογραφικά τσιράκια τους.

Ο κόσμος δεν φοβάται πιά και τα διλήμματα «Καραμανλής η τάνκς» δεν ψαρώνουν κανέναν. Το μόνο που θα επιτύχουν οι «ανησυχούντες» είναι να εχουν οι εφημερίδες τους την τύχη που τους επεφύλαξε το πλήθος το 65… Φαίνεται οτι κάποιοι ξεχνούν εύκολα !
Διαβάστε περισσότερα...

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Το HΛΙΟΣ "καίει" την κυβέρνηση - Δεύτερο κατοχικό δάνειο!

Ανατριχίλα προκαλεί το άρθρο 13 του Κειμένου Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής που αναφέρεται στο πως θα εξοφληθεί το ελληνικό χρέος. Για πρώτη φορά ένα ελεύθερο (τυπικά τουλάχιστον) κράτος δέχεται να εκχωρεί όλα τα έσοδά του από ένα τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα, το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ στους δανειστές του, να έχουν οι δανειστές του τον απόλυτο έλεγχο, την τιμολόγηση, την πώληση και την αγορά και να μην μπορεί ούτε μία κιλοβατώρα από αυτό το τεράστιο έργο να απορροφηθεί από την εγχώρια αγορά!

Σε άλλες εποχές όποιος υπέγραφε τέτοιο κείμενο τον περίμενε το εδώλιο του δικαστηρίου με την κατηγορίας της απιστίας και της ζημίας ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας σε βάρος του δημοσίου. Σήμερα η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Είναι η πρώτη φορά που ένα επενδυτικό πρόγραμμα αναφέρεται ονομαστικά σε ένα τέτοιο κείμενο ενδεικτικό της σημασίας και του βάρους που δίνουν οι Γερμανοί σε αυτή την επένδυση.

Η ακριβής διατύπωση του άρθρου 13 είναι η εξής: «Greece commits future cash flows from project Helios or other privatisation revenue in excess of those already included in the adjustment programme to further reduce indebtedness of the Hellenic Republic by up to 15 billion euros with the aim of restoring the lending capacity of the EFSF».

Δηλαδή η Ελλάδα δεσμεύεται όλα τα έσοδα από το ΗΛΙΟΣ να πάνε για αποπληρωμή του δανείου, μέχρι το ποσό των 15 δισεκατομυρίων ευρώ. Είναι η πρώτη φορά που ένα μελλοντικό επενδυτικό πρόγραμμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης δεσμεύει όλα τα μελλοντικά του έσοδα για την αποπληρωμή των δανείων!

Και ποιος θα αγοράζει το ρεύμα; Η Γερμανία! Ποιος θα πουλά το ρεύμα; Η Γερμανία! Ποίου οι εταιρείες θα ωφεληθούν από την κατασκευή του έργου; Οι γερμανικές! Πόση ποσότητα ρεύματος θα απορροφάται από την διψασμένη ενεργειακά τοπική αγορά; Ούτε μισό watt!

Η Ελλάδα θα παράγει ενέργεια για τη Γερμανία με πολύ χαμηλότερο κόστος απ’ότι παράγεται στην Γερμανία λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας στη χώρα. Οι Γερμανοί θα εισπράττουν τις επιδοτήσεις από την τράπεζα KfW και τα λεφτά που θα βγάζουν θα τα εισπράττουν πάλι οι … Γερμανοί.

Πρακτικά πρόκειται για ένα δεύτερο κατοχικό δάνειο: Οι Γερμανοί ζητάνε την έκταση, δανεική κι αγύριστη, την εκμεταλλεύονται, αποκομούν πολλαπλά οφέλη (φτηνή ενέργεια, έργο σε γερμανικές εταιρείες, επιδοτήσεις κλπ) και στην Ελλάδα μένει το αμφίβολο όφελος αποπληρωμής δανείων. Και λέμε αμφίβολο γιατί το πόσο θα πωλείται το ρεύμα θα καθοριστεί από τους Γερμανούς! Δηλαδή έχουμε τον δανειστή ο οποίος εκματαλλεύεται περιουσία του δανειζόμενου και πληρώνει όσα ο δανειστής θέλει! Τρελλό; Όχι, απλά αντεθνικό!

Μάλιστα έχει συσταθεί ειδική ομάδα στην Κομισιόν, η οποία έχει ως αντικείμενο το συγκεκριμένο project.

Στην Ελλάδα έχουν εγκατασταθεί 200 μέγαβατ ηλιακής ενέργειας και μέχρι τέλους 2011 μπορούν να αυξηθούν στα 500. Η ικανότητα παραγωγής της Γερμανίας σε ηλιακή ενέργεια είναι με 17 γίγαβατ πολλαπλάσια . Με το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ Η ελλάδα θα παράγει ενέργεια αξίας 25 δισ. ευρώ.

Για να καταλάβετε την έκταση της κομπίνας ο ίδιος ο καθηγητής του Τεχνικού Πανεπιστημίου Μονάχου Τόμας Χαμάχερ που έχει εμπλακεί στο έργο (ο άνθρωπος και μόνο από αυτή την δήλωσή του σε γερμανικά ΜΜΕ δείχνει ότι είναι από τους Γερμανούς που αγαπούν και σκέφτονται την Ελλάδα) καταγγέλλει: «Και στην περίπτωση του ΗΛΙΟΣ αυτοί που κερδίζουν είναι οι κατασκευαστές των ηλιακών μονάδων δηλαδή γερμανικές και κινεζικές εταιρίες και όχι οι ελληνικές. Οι Έλληνες δεν θα έχουν κανένα κέρδος».

Κατόπιν αυτών, το άρθρο 13 μήπως θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μιας πρώτης εισαγγελικής έρευνας;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Πολύ επίκαιρο σήμερα(Μουσικό άκουσμα)


Διαβάστε περισσότερα...

το 1ο Βήμα

Ποιό είναι το πρώτο βήμα λοιπόν?Ποιό είναι το πρώτο σκαλοπάτι?Και λέω σκαλοπάτι γιατί πάντα κάθε καλή και αγαθή προσπάθεια είναι ανηφορική.Είναι δύσκολη και φέρει βάρος.Θέλει θάρρος τόλμη και υπομονή να ανέβεις.Να προχωρήσεις και να ακολουθήσεις τη μοίρα σου.Τη μοίρα της ψυχής σου, που μάλλον είναι προαιωνίως γραμμένη.Σήμερα, βλέπουμε λήθαργο..Πολύ λήθαργο.Και ναρκωτικά.Πολλά ναρκωτικά.
Ναρκωτικά που χτυπάνε πρώτα στο μυαλό, τα οχυρά πέφτουν και μετά χτυπάνε στην ψυχή.Την χτυπάνε αλύπητα και την κεραυνώνουν.Οι αδύναμοι πέφτουν, λυγάνε και περιμένουν είτε τον σωτήρα- Μεσσία τους είτε την ολική εξαφάνισή τους.Εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν λοιπόν.Είτε στην εξαφάνισή μας, είτε στην προσκόλληση μας σε σωτήρες, κάτι που εξαπλώνεται διαρκώς...Ηγέτες, πολιτικοί, οικονομικοί...Δημοσιογράφοι...Αυθεντίες κάθε λογής και κάθε τύπου.Έμαθαν τα πάντα σε 5 αράδες γράμματα νόμισαν.Όσα δεν έμαθε ο απλός Έλλην, ο χωρικός, ο "βλάχος", ο κακόμοιρος, αυτός που είναι το θύμα των στοχαστών και των σαβουροηγετών μας, σε 40.000 χρόνια πρώιμης ιστορίας, τα έμαθαν οι γραμματισμένοι.Οι κουστουμάτοι σε μέγαρα, στοές και λέσχες.Τα κατακάθια.Αυτοί λένε, ήρθαν να μας "σώσουν".Όμως.........
Δεν τους τα είπαν καλά εκεί, στις μασωνείες και τα κόμματά τους...Δεν τους είπαν μάλλον με ποιόν τόλμησαν να τα βάλουν...Ποιόν τόλμησαν να ξυπνήσουν απ΄το λήθαργο και τα ναρκωτικά που μας ποτίζουν..........
Πολύ φοβάμαι(χαίρομαι εννοώ) ότι το πρώτο βήμα μόλις έγινε.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ.
ΕΣΤ’ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ(Ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας)
Διαβάστε περισσότερα...

Ισοκράτης..Λίγα αποφθέγματα


«Οι άντρες κάνουν τις πράξεις και οι γυναίκες κάνουν τους άντρες.»
«Μεταχειρίσου τους γονείς σου με τον τρόπο που επιθυμείς να σου συμπεριφέρονται τα παιδιά σου.»
«Ο ισχυρός έχει σκλάβους, ο πλούσιος κόλακες και ο σοφός φίλους.»
«Όταν πρόκειται να λάβεις μια συμβουλή από κάποιον, εξέτασε πρώτα τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τις δικές του υποθέσεις. Διότι, ο άνθρωπος που διαχειρίστηκε άσχημα τις υποθέσεις του, δεν μπορεί να συμβουλέψει σωστά τους άλλους.»
«Δεν πρέπει μόνο να επαινείς τους ενάρετους ανθρώπους. Θα πρέπει και να τους μιμείσαι.»
«Τίποτε το ανθρώπινο δεν είναι σταθερό. Αν το γνωρίζεις καλά αυτό, δεν πρόκειται να είσαι ούτε πολύ χαρούμενος, όταν έρχεται η ευτυχία, ούτε και πολύ λυπημένος.»
«Πάρε το λόγο σε δύο περιστάσεις, ή όταν πρόκειται για πράγματα που τέλεια γνωρίζεις, ή όταν η ανάγκη το απαιτεί. Σ’ αυτές τις δύο περιπτώσεις μοναχά, ο λόγος είναι προτιμότερος απ’ τη σιγή. Σ’ όλες τις άλλες, αξίζει καλύτερα να σιωπάς, παρά να μιλάς.»
«Όσα με τη λογική βρίσκεις σωστά, αυτά εφάρμοσέ τα στην πράξη. Όσα δεν πρέπει να κάνεις, ούτε να τα σκέφτεσαι.»
«Καθώς τα άτομα, έτσι και οι λαοί, συνταυτίζονται περισσότερο με τα ελαττώματά τους παρά με τις αρετές τους.»
«Η ψυχή κάθε πόλεως δεν είναι τίποτε άλλο παρά το κράτος, το οποίο τόση δύναμη έχει, όση ο νους στο σώμα.»
«Κακολογούμε κάποιον όταν του αποδίδουμε κάποια μομφή με σκοπό να τον βλάψουμε. Όταν αυτό το κάνουμε με σκοπό να τον ωφελήσουμε, τότε απλώς τον συμβουλεύουμε.»
«Εκείνων που ζηλεύεις τις δόξες, μιμήσου τις πράξεις.»
«Στους φιλότιμους άντρες όχι μόνο αρέσει να τους επαινούν, αλλά και προτιμούν τον ένδοξο θάνατο απ’ τη ζωή, και περισσότερο ενδιαφέρονται για τη δόξα παρά για τη ζωή τους.»
«Από την εξουσία να φεύγεις όχι πιο πλούσιος, αλλά πιο δοξασμένος, γιατί ο έπαινος του λαού είναι καλύτερος από πολλά χρήματα.»
«Μεγάλο κακό είναι οι χειρότεροι να εξουσιάζουν και να κυβερνούν τους καλύτερους.»
«Ο πιο κακός άρχοντας είναι εκείνος που δεν μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτό του.»
«Η εξουσία, που όλοι την κυνηγάνε, είναι δυσκολομεταχείριστη και κάνει όσους την αγαπούν να παραφρονούν. Μοιάζει με τις ερωμένες, που προκαλούν την αγάπη, όμως καταστρέφουν τους εραστές τους.»
«Να προτιμάς δίκαιη φτώχια παρά άδικο πλούτο, γιατί η δικαιοσύνη είναι καλύτερη απ’ τα χρήματα, γιατί αυτά μεν ωφελούν μονάχα τους ζωντανούς, εκείνη δε προετοιμάζει δόξα και στους πεθαμένους.»
«Να μην ζηλεύεις κανέναν από εκείνους που κερδίζουν με αδικίες, αλλά περισσότερο να τιμάς εκείνους που με δικαιοσύνη ζημιώθηκαν.»
«Δεν φτάνει να επαινείτε μόνο τους ενάρετους, μα και να τους μιμείσθε.»
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΙΩΝΙΟΣ ΟΡΚΟΣ

Θυμηθειτε...
Ξυπνάμε το πρωί και παίρνουμε τους δρόμους για τις δουλειές μας, χωρίς να προλάβουμε να σκεφτούμε ποιοι είμαστε και που πηγαίνουμε. Ποιό είναι το νόημα όλης αυτής της βιασύνης και του άγχους που μας κυνηγά; Πρέπει να προλάβουμε το λεωφορείο, να φτάσουμε μέσα από την κίνηση, ψάχνουμε σταθμό στο ραδιόφωνο στα τυφλά όσο οδηγούμε και περνάμε ατέλειωτες ώρες σε μια δουλειά που μας αφήνει στο τέλος της ημέρας κενούς. Τις λίγες ελεύθερες ώρες που μας απομένουν, πρέπει ανάλογα με τις υποχρεώσεις του ο καθένας να τρέξει πάλι για να προλάβει σχολικά, φροντιστήρια, διαβάσματα και ζούμε με το άγχος ότι κάτι δεν προλάβαμε, κάτι ξεχάσαμε πίσω. Ψάχνουμε στις τσέπες για το κινητό, το πορτοφόλι ή τα τσιγάρα, αλλά εκεί είναι. Δεν είναι αυτά που ξεχάσαμε. Κοιτάζουμε ημερολόγια για υποχρεώσεις, εκεί είναι και μας περιμένουν να τις διευθετήσουμε ή να τις αμελήσουμε. Το άγχος όμως δεν φεύγει. Κάτι πάντα λείπει. Το γνωρίζουμε, είναι πια κομμάτι του εαυτού μας και γι’ αυτό δεν το ακούμε συνέχεια που χτυπάει προειδοποιήσεις. Καμιά φορά, σε ανύποπτο χρόνο, σταματάμε χωρίς λόγο και αναρωτιώμαστε. Το βλέμμα κοιτάζει στο κενό και χανόμαστε. Δεν τα καταφέρνουμε να θυμηθούμε, νιώθουμε ένα σφίξιμο στο στομάχι και ξαναγυρίζουμε με βλέμμα απλανές σε αυτό που κάναμε.

Αυτή είναι η ζωή όταν την ζεις μέσα από ένα όνειρο. Τίποτα δεν είναι αληθινό, γιατί πάντα κάτι λείπει και δεν μας θυμίζει τίποτα ο κόσμος που κινούμαστε μέσα του. Τίποτα δεν βγάζει νόημα γύρω μας όσο κι αν ψάξουμε. Ο μικρόκοσμος όπου κινούμαστε δεν έχει καμία λογική. Ότι κι αν διαβάσουμε και αν μάθουμε, όσο καχύποπτοι και υποψιασμένοι κι αν είμαστε, τίποτα δεν μας προετοιμάζει για την αλήθεια. Για τον αληθινό κόσμο που βρίσκεται γύρω μας. Επειδή έχουμε ξεχάσει το πιο σημαντικό.

Κάτι οφείλουμε να κάνουμε, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τί. Μπορεί να έχουμε κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού, να έχουμε μελετήσει ώρες για το διαγώνισμα, να έχουμε τελειώσει με όλες τις εκκρεμότητες στη δουλειά, όμως πάντα κάτι διαφεύγει και δεν μας αφήνει να κοιμηθούμε τη νύχτα. Μπορεί πάλι να ξυπνήσουμε και να βγούμε μέσα από το όνειρο, για να ανακαλύψουμε ότι η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη. Ένας εφιάλτης. Όλα είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πιστεύαμε. Οι σκιές μετατρέπονται σε φως κι ότι μας οδηγούσε πριν δεν υπάρχει. Ήταν ένα ψέμμα. Κι όμως φεύγουμε από το σπίτι κι αισθανόμαστε πάλι ότι κάτι έχουμε ξεχάσει.

Ψάχνουμε να βρούμε ομοίους μας για να μας καταλάβει κάποιος, όμως και στο δικό τους βλέμμα υπάρχει αυτή η ανησυχία πίσω από την οργή. Την πρώτη φορά που σηκώνουν τα χέρια σε χαιρετισμό, η καρδιά χάνει ένα χτύπο. Μια θολή ανάμνηση κάνει να βγει από τις σκιές, όμως δεν τα καταφέρνει και υποχωρεί ξανά. Παραμονεύει όμως για την κατάλληλη στιγμή μέσα στο σκοτάδι. Για να επιτεθεί ξανά. Αναπόφευκτα έρχεται η στιγμή. Μια συνάντηση, μια συζήτηση, μια σκέψη κι άλλη μια και τα κομμάτια ενώνονται για να σχηματίσουν την αλήθεια. Την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τον χαιρετισμό που μισούν τόσο πολύ.

Όταν καταλαβαίνεις ότι ο χαιρετισμός απλά ακολούθησε για να υπενθυμίζει την αλήθεια στους λίγους που επιβίωσαν, όλα αποκτούν νόημα. Γι’ αυτό στις παραδόσεις μας από την αρχαιότητα η ορκομωσία για ψύλου πήδημα απαγορευόταν. Σηκώσαμε τα χέρια ψηλά, άντρες και γυναίκες πολεμιστές και ορκιστήκαμε, και ο όρκος αυτός μας κρατά δέσμιους. Γιατί υπάρχουν κάποιοι όρκοι πιο δυνατοί από το θάνατο και το χρόνο, τόσο ισχυροί και ιεροί που μας κρατούν δεμένους μαζί τους, αλλά και μεταξύ μας στους Αιώνες των Αιώνων. Ήταν βαρύ το τίμημα που πληρώσαμε για να τον εκπληρώσουμε και το γνωρίζαμε εξ αρχής ότι έτσι θα γινόταν. Κι όμως ορκιστήκαμε. Γιατί είχαμε να αντιμετωπίσουμε εκπεσόντες ομοίους μας κι έπρεπε να νικήσουμε. Γιατί ήμασταν αυτοί που ήμασταν. Έστω κι αν χαθήκαμε οι περισσότεροι, μαζί με ότι γνωρίζαμε και ότι κατήχαμε. Χωρίς αμφιβολία και χωρίς φόβο σηκώσαμε το χέρι ψηλά και ορκιστήκαμε. Μια θάλασσα λαού ορκίστηκε σύσσωμη στην νίκη μέχρι τον θάνατο. Γι’ αυτό φοβούνται. Επειδή δεν ξέρουν πόσοι είμαστε και μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. Επειδή ξέρουν ότι δεν είναι καν όμοιοί μας, αλλά τα υπολείμματα των δούλων εκείνων που νικήσαμε κάποτε. Γι’ αυτό και ποτέ δεν μας αντιμετώπισαν ευθέως, αλλά πάντα μέσω τρίτων. Φοβούνται μέχρι θανάτου, γιατί την επόμενη φορά που θα υψωθουν τα χέρια και δεν δουν μούντζες, αλλά ορκομωσία, θα έρθει το τέλος τους.

Εν αρχή λοιπόν, ήτο ο όρκος. Αυτή ήταν η απαρχή της εποχής που διανύουμε και που τελειώνει σύντομα με τον ίδιο τρόπο που ξεκίνησε. Αυτός είναι ο κώδικας επεξήγησης της μυθολογίας. Υπήρξαν ίσως κι άλλοι όρκοι των Ελλήνων πριν από αυτόν και σίγουρα υπήρξαν πολλοί περισσότεροι μετά από αυτόν. Όμως ποτέ τόσοι πολλοί Έλληνες δεν ορκίστηκαν όλοι μαζί. Γιατί ποτέ ξανά μετά από εκείνη την ημέρα δεν είχαμε τόσο πληθυσμό και τόσο πολυάριθμο στρατό. Θυμηθείτε. Μην αφουγκράζεστε το μυαλό ή την καρδιά. Ήμασταν εκεί! Κι όταν χρειαστεί ξανά θα είμαστε πάλι εκεί που πρέπει για να τον τιμήσουμε. Επειδή είμαστε αυτοί που είμαστε. Επειδή έτσι είμαστε σχεδιασμένοι να πράττουμε και εμείς το επιλέξαμε. Κι αν χρειαστεί θα ορκιστούμε ξανά.
Διαβάστε περισσότερα...

«Το ‘ελληνο-μακεδονικό’ λεξικό έφθασε στην Αθήνα»

«Την «μακεδονική» γλώσσα και την «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα, η Αθήνα επιμένει να την αρνείται», αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλαν χθες το βράδυ οι εκπρόσωποι και τα μέλη του «Ουράνιου Τόξου» και μέλη των αντι-εθνικιστικών ομάδων στην Ελλάδα. Μετά τις Βρυξέλες, τη Φλώρινα το ‘μακεδονικό’ λεξικό έφτασε στην Αθήνα.
«Είναι τραγική ειρωνεία αφού το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα που εξέδωσε το λεξικό αυτό, χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κατά κάποιο τρόπο από το ελληνικό δημόσιο, να μην αναγνωρίζει, η χώρα αυτή, επίσημα, την ύπαρξη της γλώσσας ή του ιδιώματος και από την άλλη πλευρά μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να γίνεται η έκδοση του «μακεδονο-ελληνικού» Λεξικού», δήλωσε ο Πάβλε Φιλίποφ- Βοσκόπουλος, από το ‘Ουράνιο Τόξο’.



« Η δημοσίευση βοηθά στην επικοινωνία των δύο αυτών διαφορετικών γλωσσικών πολιτισμών.
Σίγουρα, αν εξαιρεθεί η γλώσσα, μιλάμε για την ίδια κουλτούρα, σχεδόν τον ίδιο χαρακτήρα, σχεδόν τις ίδιες συνήθειες. Ενδιαφερόμαστε για την αναγνώριση και την διατήρηση της ‘μακεδονικής’ γλώσσας στην Ελλάδα. Η γλώσσα που μιλιέται και τραγουδιέται εδώ και αιώνες. Μια γλώσσα κατά της οποίας πολέμησε η Ελλάδα όσο κανείς άλλος» δήλωσε ο Νίκος Ιωάννου από το περιοδικό «Βαβυλωνία».
«Για την ‘μακεδονική’ μειονότητα στην Ελλάδα, είναι καθαρά φασιστική η άποψη ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την επέκταση των συνόρων της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», δήλωσε ο Φίλιππας Κυρίτσης.
Επειδή στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν υπάρχει λεξικό εκμάθησης της ‘μακεδονικής’ γλώσσας, το λεξικό αυτό θα βοηθήσει σε αυτό.
Σε αντίθεση με την παρουσίαση που έγινε πριν από δύο χρόνια στην Αθήνα, η οποία σημαδεύτηκε από επεισόδια, αυτή τη φορά η προώθηση του δεύτερου τόμου, έγινε ομαλά και οι πολίτες που παραβρέθηκαν έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον.
‘Έκαναν, μάλιστα, ερωτήσεις και ενδιαφέρθηκαν για τις ελληνο-σκοπιανές σχέσεις και την ‘μακεδονική’ μειονότητα.
«Ποια είναι η γνώμη σας για το μνημείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου;»
«Είναι μια κακή αντιγραφή του ελληνικού εθνικισμού», είπε ο Πάβλε Βοσκόπουλος από το «Ουράνιο Τόξο».
Βοσκόπουλος: «Θα θέλαμε να στείλουμε ένα μήνυμα στην Αθήνα για την ‘αντι-μακεδονική’ πολιτική της. Την ημέρα που η Ελλάδα είπε όχι στον φασισμό, 71 χρόνια μετά οι αντι-εθνικιστές ‘Μακεδόνες’ με την παρουσίαση του λεξικού, λένε όχι στον ελληνικό φασισμό».
Διαβάστε περισσότερα...

Λάθος σε ομιλία Γ.Παπανδρέου ή έχουμε θέμα ... ανεξάρτητης Κρήτης;

Και μέσα σε όλα όσα συμβαίνουν στην χώρα από τον Δεκέμβριο του 2008, ήρθε και το «κερασάκι στην τούρτα». Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στην διάσκεψη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που πραγματοποιείται στον Αγ. Νικόλαο Λασιθίου, με αντικείμενο τις εξελίξεις στον αραβικό κόσμο μετά την Αραβική Άνοιξη, έδωσε υπόσταση σε μία φημολογία που οργιάζει τα τελευταία δύο χρόνια σε πολλά διπλωματικά σαλόνια των Αθηνών: Ότι επίκειται δημοψήφισμα στο νησί με θέμα την ανεξαρτησία της … Κρήτης!

Έτσι ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην Κρήτη ως να επρόκειτο για … ανεξάρτητο κράτος ή για επικείμενο ανεξάρτητο κράτος!

Οι παριστάμενοι δεν πίστευαν στα αυτιά τους σήμερα όταν ο Γ.Παπανδρέου δήλωσε ότι «Η Κρήτη θέλει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Έχει ιστορικούς δεσμούς με τον αραβικό κόσμο και επιθυμεί να τους διευρύνει και να τους ενισχύσει».

Κατ’αρχήν ένα άμεσο ερώτημα είναι πότε απέκτησε η Κρήτη «ιστορικούς δεσμούς με τους Άραβες»; Η μοναδική περίοδος της ιστορίας που η Κρήτη είχε σχέσεις με τους Άραβες ήταν στα τέλη του 10ου αιώνα μ.Χ., αν δεν κάνουμε λάθος που είχε καταληφθεί από τους Σαρακηνούς, οι οποίοι την χρησιμοποιούσαν ως πειρατικό ορμητήριο.

Από εκεί και πέρα πως θα διαδραματίσει «σημαντικό ρόλο» η Κρήτη στον αραβικό κόσμο και ακόμα περισσότερο πως θα τους ενισχύσει;. «Σημαντικό ρόλο» σε κράτη ή σε ομάδες κρατών αναπτύσσουν άλλα κράτη, όχι επαρχίες κρατών. Έχει η Κρήτη υπουργείο Εξωτερικών και πολιτική επί του αραβικού κόσμου;

Μια διατύπωση π.χ. «Η Ελλάδα θέλει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον αραβικό κόσμο και η Κρήτη ως εγγύτερη ελληνική περιοχή έχει να παίξει το δικό της ρόλο» είναι αυτή που δεν θα άφηνε ούτε ψίγμα για παρεξηγήσεις.

Ή δεν είναι απλές παρεξηγήσεις; Μία εβδομάδα πριν σε εκδήλωση πρεσβείας δυτικού κράτους ξένος διπλωματικός υπάλληλος μιλώντας σε στέλεχος του defencenet.gr και σε έναν ακόμα δημοσιογράφο είπε ότι «Έρχονται δραματικές εξελίξεις στη χώρα. Όπως π.χ. θέμα ανεξαρτησίας της Κρήτης το 2012»!

Και τα σημερινά του Γ.Παπανδρέου έρχονται κατόπιν της γνωστής διαφήμισης της Vodafone που είχε βάλει ύπουλα πίσω από τον πρωταγωνιστή σε περίοπτη θέση την σημαία της … Κρητικής Πολιτείας του 1896! Συν τον αγώνα του Γ.Παπανδρέου για να "διευρυνθεί" το αντικείμενο των δημοψηφισμάτων.

Αλλά και του ενημερωτικού σημείωματος που περιλαμβάνει του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου, γνωστό ως FAQ (Frequently Asked Questions), όπου οι Αμερικανοί συμπεριλαμβάνουν τη λίστα των χωρών που κάνουν δεκτές αυτές τις προσωρινές δηλώσεις εκτελωνισμού προϊόντων και ανάμεσα σε 90 αναγραφόμενες χώρες υπάρχει και η αναφορά στην... Κρήτη ως ανεξάρτητο κράτος!

Μην ξεχνάμε ότι και η υπόθεση με τα Σκόπια και το Μακεδονικό κάπως έτσι ξεκίνησε…
Διαβάστε περισσότερα...

Ζεύς


Διαβάστε περισσότερα...

Ζούμε σε μια εποχή επώδυνης προσαρμογής στα νέα πρότυπα που προστάζει η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

“Ήρθε η σειρά σου να διαλέξεις στρατόπεδο και να απαρνηθείς τις σάπιες δικαιολογίες. Σε αυτό το κάλεσμα δε χωρούν δικαιολογίες. Κάθε σιωπή και παθητική στάση δηλώνει συνενοχή!”

Στην εποχή αυτή δεν υπάρχει χώρος για Ιδανικά και Αξίες, παρά μόνο για κάποιους ξερούς και άνευ ουσίας οικονομικούς ορισμούς, που ως δια μαγείας, ρυθμίζουν τη ζωή μας. Κάθε έννοια δικαίου αντικαταστάθηκε από τους νόμους των Χρηματιστηρίων, των τραπεζών και των τοκογλύφων. Στην εποχή αυτή δε θα βρεις Ήρωες, σαν αυτούς που διάβασες πριν χρόνια στο σχολείο. Ακόμη κι αυτό έχει καταντήσει ένα προπαρασκευαστικό στάδιο εκπαίδευσης για τη νέα μας αποστολή: να γίνουμε πειθήνιοι πολίτες, χωρίς ταυτότητα, ανώνυμοι σε μια γκρίζα κοινωνία με μοναδικό προορισμό την κατανάλωση.

Αντιθέτως, στη σημερινή εποχή θα βρεις γενιές αποπροσανατολισμένες, πλήθος κόσμου χαμένο μέσα στις παραισθήσεις του, νέους να πετάνε τη ζωή τους σε σκόνες και χάπια, νέες να κυνηγούν τον φτηνό έρωτα και τους ενήλικες, αυτούς που μας παρέδωσαν αυτόν τον κόσμο, να κοιτούν παθητικά την οθόνη της τηλεόρασης τους, ψάχνοντας για λίγη περιπέτεια μέσα από τους τίτλους των δελτίων ειδήσεων.

Όλα μοιάζουν με μια θλιβερή ρουτίνα, κάνοντας σε να πιστεύεις ότι πράγματι όλα έχουν χαθεί. Γιατί αυτοί που σε “ενημερώνουν”, αυτοί που κινούν τα νήματα στο κουκλοθέατρο της ψηφιακής ζωής, ποτέ δε σου είπαν την πραγματική αλήθεια. Ότι πίσω από τη βιτρίνα τους υπάρχει ένας άλλος κόσμος, πολύ διαφορετικός από τον δικό τους και πολύ πιο δίκαιος. Εκεί όπου υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με Πίστη, Όραμα και Αγωνιστικότητα. Εκεί όπου Στρατιώτες μιας Ιδέας αψηφούν τους κινδύνους και την πολιτικά ορθή ορολογία των υποκριτών, υπομένοντας τις κακουχίες, όχι για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους, αλλά για να αλλάξουν το μέλλον και να το δημιουργήσουν όπως ονειρεύονται.

Ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο κόσμους επικρατεί ένας άνισος πόλεμος. Ήρθε η σειρά σου να διαλέξεις στρατόπεδο και να απαρνηθείς τις σάπιες δικαιολογίες. Σε αυτό το κάλεσμα δε χωρούν δικαιολογίες. Κάθε σιωπή και παθητική στάση δηλώνει συνενοχή!

Τελικά σε ποιον κόσμο θέλεις να μεγαλώσεις; Σε ποιον κόσμο θέλεις να φέρεις τα παιδιά σου; Έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τον κόσμο; Να κάνεις τη δική σου επανάσταση και να πορευτείς, κυριολεκτικά, εναντίον όλων; Εάν όχι, τότε έχεις ήδη κάνει την επιλογή σου και για όσα συμβαίνουν και πρόκειται να συμβούν είσαι κι εσύ υπόλογος! Εάν ναι, τότε είσαι ήδη ένας από εμάς κι ας παραμένεις ένας ανώνυμος. Σημασία δεν έχει το όνομα. Μας ενώνουν πολύ περισσότερα από μια τυπική γνωριμία. Μας ενώνει ένας όμορφος Αγώνας, που προστατεύει αιώνια Ιδανικά και Αξίες που άλλοι απέρριψαν για να σώσουν το τομάρι τους. Μας ενώνει μια αόρατη, συμπαγής αλυσίδα που μεταφέρει από κρίκο σε κρίκο, σαν χείμαρρος σαρωτικός, την εντολή να παραμείνουμε Πιστοί, Όρθιοι σε καιρούς που όλα γίνονται συντρίμμια, Νικητές σε έναν κόσμο ηττημένων! Μας κρατάει ενωμένους μια αόρατη φωνή που ρυθμίζει κάθε μας σκέψη και κάθε μας κίνηση.

Αυτή η νοητή αλυσίδα δεν έσπασε ποτέ, ή μάλλον, κανένας δεν ήταν ικανός να την σπάσει ποτέ! Έτσι όπως τότε, πριν δεκαετίες ολόκληρες, όταν κάποιοι ξεχωριστοί άντρες έδιναν τον αγώνα τους, τότε που πολλοί από εμάς δεν είχαμε καν έρθει σε αυτόν τον κόσμο, έτσι και τώρα έφτασε η δική μας σειρά να ακολουθήσουμε το παράδειγμα τους και να πάρουμε τη φλόγα στα χέρια μας και να την περάσουμε στους επόμενους, σε αυτούς που θα έρθουν. Να μεταδώσουμε με την ίδια λαχτάρα τη φωτιά της αναγέννησης, που θα φωτίσει τη ψυχή των νέων γεμίζοντας την Πατρίδα!

Σε αυτήν ακριβώς την παρακαταθήκη σε καλούμε να γίνεις κοινωνός! Και μη σκέφτεσαι το μέλλον, ούτε το αποτέλεσμα. Σημασία δεν έχει το αποτέλεσμα. Ποτέ δεν είχε. Αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια, το παράδειγμα, η πορεία αντίθετα στον άνεμο, εναντίον όλων!
Διαβάστε περισσότερα...