Θα πρέπει ίσως να θυμίσουμε ότι επί Μ. Κων/νου (324-337), η Ορθοδοξία δεν χρησιμοποιήθηκε ακόμα ως ιδεολογία ενότητας του κράτους. Απλά αναγνωρίστηκε ως μία ακόμα επιτρεπόμενη θρησκεία. Η πορεία της προδιαγράφτηκε, όταν μετά την αποτυχία του ειδωλολάτρη Ιουλιανού, όπως γράφει ο Ostrogorsky, η νίκη του Χριστιανισμού έμοιαζε πλέον «ιστορική αναγκαιότητα»[Ostrogorsky Georg, «Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους», τόμ. Α΄, η έκδ., Ιστορικές Εκδόσεις Στέφανος Δ. Βασιλόπουλος, Αθήνα 2002, σελ. 110.]. Ο Μ. Θεοδόσιος (379-395) ήταν αυτός poy αξιοποίησε την πίστη της πλειοψηφίας ως κρατική ιδεολογία, αφού λογικά θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως παράγοντας ενότητας. Και βέβαια, θα πρέπει να θυμίσουμε ότι επί 50 περίπου χρόνια, πριν ακόμα από τον θάνατο του Μ. Κων/νου και μέχρι τον ερχομό του Μ. Θεοδοσίου, οι Ορθόδοξοι υπέφεραν τα πάνδεινα από τις μειοψηφίες των Αρειανιστών, των Ειδωλολατρών και των Μανιχαίων οι οποίοι με την υποστήριξη αιρετικών αυτοκρατόρων τους επιτέθηκαν. Όταν δηλαδή ο Μ. Θεοδόσιος υιοθέτησε την Ορθοδοξία ως κρατική ιδεολογία και εκπόνησε νομοθεσίες ενάντια στην δημόσια λατρεία των αιρετικών και των ειδωλολατρών, στην ουσία έβαζε τέλος στο διαρκές σφαγείο της Ορθοδοξίας από τις αιρετικές μειοψηφίες (οι νομοθεσίες σκλήρυναν οριστικά μετά την προσπάθεια του Αρβογάστη το 393, ο οποίος προσπάθησε με τα υπολείμματα των ειδωλολατρών της Δύσης να επιτεθεί στην Ανατολή και να πάρει την εξουσία από τον Θεοδόσιο[Runciman Steven, «Η Βυζαντινή Θεοκρατία», ό.π., σελ. 38.]). Κατά συνέπεια, ο 4ος αιώνας (για τον οποίο δυστυχώς υπάρχει μεγάλη άγνοια από τους πολεμίους της Εκκλησίας), δεν ήταν παρά μια συνέχεια των μαρτυρίων που υπέστη η Ορθοδοξία κατά τους τρεις πρώτους αιώνες, και τα οποία συνεχίζονταν μετά από ένα μικρό διάλειμμα λίγων ετών. Η διήγηση του Γρηγορίου του Θεολόγου για τα βάσανα των Ορθοδόξων επί αρειανιστή Κωνσταντίου (337-361) και ειδωλολάτρη Ιουλιανού (361-363), είναι χαρακτηριστική: «Πάλιν όμως αναλαμβάνει πονηρά βασιλεία την διακυβέρνησιν της χώρας [ενν. τον Κωνστάντιο], και πάλιν το κακόν αναζή ... και λύκοι άγριοι ... σπαράσσουν την Εκκλησίαν [...] και βασιλεύς δίνει ελευθερίαν ενεργείας εις την ασέβειαν και νομοθετεί αντίθετα προς την ορθήν πίστιν [...] Ποίος θα ημπορούσε να διεκτραγωδήση επαξίως τα τότε δεινοπαθήματα, τας εξορίας, τας δημεύσεις των περιουσιών, τας ατιμώσεις, τας συγκεντρώσεις εις τας έρημους [...] Τα ακόμη χειρότερα αυτών, τας κακώσεις, τας θανατώσεις, τας διαπομπεύσεις επισκόπων, φιλοσόφων (!!), ανδρών, γυναικών, γερόντων; [...] Πάλιν όμως ο μιαρός [ενν. τον Ιουλιανό] ... επιτίθεται εναντίον των αληθινών Χριστιανών και γίνεται πολύ φοβερώτερος από εκείνον [...] Θέλετε να υποκινήσω τα δάκρυα με την περιγραφήν των όσων εγίνοντο εις το θέατρον και μάλιστα εις το πιο ανεκτόν και καλλίτερον εις δεινοπαθήματα;»[Εις Ηρώνα τον φιλόσοφον, 9-10 (PG 35, 1209B-1212A). Μετάφραση στο: Γρηγόριος ο Θεολόγος, Άπαντα αρ.3 (σειρά Ε.Π.Ε. #23), Λόγοι Απολογητικοί, Πατερικαί εκδ. «Γρηγόριος ο Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1976, σελ. 266-269]. Και βεβαίως, αδιάψευστος μάρτυρας για τις πράξεις του αρειανιστή προκατόχου του είναι και ο ίδιος ο ειδωλολάτρης αυτοκράτορας Ιουλιανός. Στην επιστολή του «προς τους Βοστρηνούς» γράφει: «Είχα τη γνώμη ότι οι αρχηγοί των Γαλιλαίων θα είχαν μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη σ' εμένα παρά στον προκάτοχό μου στη διοίκηση [προκάτοχός του ήταν ο αρειανιστής Κωνστάντιος Β΄, 337-361], γιατί επί βασιλείας του έτυχε πολλοί απ' αυτούς να εξοριστούν, να καταδιωχτούν και να φυλακιστούν και μάλιστα πολλές φορές να σφαγεί μεγάλος αριθμός απ' αυτούς τους λεγόμενους αιρετικούς, όπως στα Σαμόσατα, στην Κύζικο, στην Παφλαγονία, στη Βιθυνία, στη Γαλατία και σε πολλά άλλα μέρη, όπου ολόκληρες κωμοπόλεις λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν»[Μτφρ. στο: Ιουλιανός, Άπαντα, τόμ. 5 (σειρά «Οι Έλληνες» #278), Κάκτος, Αθήνα 1994, σελ. 193.]. Ο καθ. Ιω. Καραγιαννόπουλος σημειώνει για τις ταραχές επί Κωνσταντίου: «Ο Κωνστάντιος … έμεινεν άκαμπτος και αποφασισμένος διά παντός τρόπου να επιβάλη την αυτοκρατορικήν θέλησίν του … Κατά τα τέλη του θέρους 355 απέστειλεν εις Αλεξάνδρειαν τον νοτάριον Διογένην διά να καθαιρέση και εξορίση τον [Μέγα] Αθανάσιον […] Διάδοχος … εις τον θρόνον της Αλεξανδρείας ωρίσθη ο [Αρειανιστής] Γεώργιος εκ Καππαδοκίας … αι ταραχαί … εξηκολούθησαν … Τον Οκτώβριον 357 οι φίλοι του Αθανασίου εξεδίωξαν τον Γεώργιον και κατέλαβον τας εκκλησίας της πόλεως. Μόνον η ένοπλος επέμβασις του δουκός Σεβαστιανού τους εξεδίωξεν εκείθεν … Σκληραί καταδιώξεις … ηκολούθησαν. Εξερράγησαν ταραχαί, εις τας οποίας έλαβον μέρος και οι πολυάριθμοι ειδωλολάτραι της πόλεως …»[Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, «Ιστορία Βυζαντινού Κράτους», τόμ. Α΄, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 146.]. Τα παραπάνω, δεν περιγράφουν μόνο τα δεινά των Ορθοδόξων, αλλά και την συνεργασία των αλλόδοξων μεταξύ τους. Και αυτό που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, είναι η διήγηση του ιστορικού Σωκράτη, που δείχνει το πώς έμεινε στη μνήμη των Ορθοδόξων η αιματηρή αυτή επέμβαση: «Μετά γαρ τα έβδομα του Πάσχα παρθένοι εις δεσμωτήριον εβάλλοντο· επίσκοποι ήγοντο υπό στρατιωτών δεδεμένοι· ορφανών και χηρών ηρπάζοντο οικίαι τε και άρτοι· έφοδοι κατά των οικιών εγίνοντο· και νυκτός οι Χριστιανοί κατεφέροντο· επεσφραγίσθησαν οικίαι· και αδελφοί κληρικών υπέρ των αδελφών εκινδύνευον. Και δεινά μεν ταύτα, δεινότερα δε τα μετά ταύτα τετολμημένα. […] ο παμπόνηρος αυτός [δηλ. ο αρειανιστής Επίσκοπος Γεώργιος] παροξύνει τον στρατηλάτην Σεβαστιανόν, Μανιχαίον όντα. Και λοιπόν αυτός μετά πλήθους στρατιωτών, όπλα και ξίφη γυμνά και τόξα και βέλη φερόντων, ώρμησεν εν αυτή τη Κυριακή κατά των λαών […] Τα δε σώματα των τετελευτηκότων ουδέ τοις ιδίοις κατά την αρχήν αποδοθήναι συνεχώρησαν»[Σωκράτης, «Εκκλησιαστική Ιστορία» 2,28. PG 67,272Β - 273Α]. Η παρατήρηση του Σωκράτη είναι εξαιρετικής σημασίας: ο αρειανιστής επίσκοπος ξέρει καλά σε ποιόν να απευθυνθεί και γιατί. Η φράση, «παροξύνει τον στρατηλάτην Σεβαστιανόν, Μανιχαίον όντα» δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ότι για τον Σωκράτη, ένας από τους λόγους για τους οποίους ο στρατός χτύπησε τόσο βίαια τον άμαχο πληθυσμό, ήταν η εχθρική προς την Ορθοδοξία, πίστη του αξιωματούχου στον Μανιχαϊσμό. Μάλιστα, με αφορμή τα γεγονότα εκείνα, ο Μέγας Αθανάσιος γράφει: «Παρά Μανιχαίοις γαρ έλεος ουκ έστιν»[Αθανάσιος Αλεξανδρείας, «Ιστορία Αρειανών από μοναχούς», PG 25,768]. Βεβαίως, οι διώξεις δεν ήταν μόνο αυτές. Μετά τον Κωνστάντιο και τον Ιουλιανό, ήρθε η σειρά και άλλων να διώξουν την Εκκλησία. Όπως γράφει ο Ιωάννης Δαμασκηνός: «Οίδα Ουάλεντα βασιλέα χριστιανόν ονομαζόμενον και την ορθόδοξον πίστιν διώξαντα, Ζήνωνά τε και Αναστάσιον ...»[Ιω. Δαμασκηνός, Λόγος β΄ «Υπέρ των αγίων εικόνων», PG 94, 1304 A]. Ο Ουάλεντας ή Βάλης, (364-378) ήταν και αυτός αρειανιστής ο οποίος, σύμφωνα με τον Ιωάννη Αναστασίου: «Προστάτευε την ειδωλολατρία και ήθελε οι χριστιανοί υπήκοοί του ν’ αναγκαστούν ν’ ακολουθήσουν τον αρειανισμό που ο ίδιος υποστήριζε. Έτσι τα 13 χρόνια που κυβερνούσε ήταν για τους Ορθοδόξους εποχή τρόμου και καταπιέσεως και για την καταπίεση αυτή χρησιμοποιούσε και τους ειδωλολάτρες»[Αναστασίου Ιωάννης, «Εκκλησιαστική Ιστορία», τόμ. Α΄, εκδ. Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 1983, σελ. 238]. Τα παραπάνω, δείχνουν ότι τα «μονόπλευρα κείμενα, κατάφεραν να κάνουν τον κόσμο να ξεχάσει ότι στο Βυζάντιο, η ‘διαφορετικότητα’ δεν ήταν θεωρητικού τύπου, αλλά συχνά αφορούσε ολόκληρες κοινότητες … που έπαιρναν με αιματηρή βία όσα διεκδικούσαν, πάντα εις βάρος της ζωής και της περιουσίας κάποιων άλλων». ΟΟΔΕ
ΑΙΣΧΥΛΟΣ: Ο θρύλος ισχυρίζεται ότι ένας αετός πέρασε τη φαλάκρα του ποιητή για βράχο, και άφησε να πέσει πάνω στη φαλάκρα του μια χελώνα (έτσι σκοτώνει τις χελώνες ο αετός και μετά τις τρώει). Ο θρύλος προσθέτει ότι κάποιος χρησμός του είχε προειπεί: "Ουράνιον σε βέλος κατακτενεί". Αυτήν την εκδοχή πολλοί δεν την παραδέχονται. ΑΙΣΩΠΟΣ: Τον Αίσωπο τον έστειλε ο βασιλιάς Κροίσος για να πάρει κάποιον χρησμό από το Μαντείο των Δελφών. Συκοφαντήθηκε όμως από τους παρευρισκόμενους στο μαντείο, ότι έκλεψε την ασημένια φιάλη του Θεού Απόλλωνα. Έτσι καταδικάστηκε να γκρεμιστεί από τους κατοίκους από την κορυφή του Παρνασσού Υάμπεια, πράγμα που έγινε. ΑΝΑΚΡΕΩΝ: Κι εδώ ο θρύλος δίνει και παίρνει. Λέγεται, λοιπόν ότι ο Ανακρέων σκοτώθηκε από τον Ίππαρχο στην Αθήνα. Εμείς γνωρίζουμε ότι τον Ίππαρχο τον είχε σκοτώσει πριν από αυτή τη διάδοση ο Αρμόδιος. Άλλος θρύλος για το θάνατο του Ανακρέοντα λέει πως πνίγηκε από μια ρώγα σταφυλιού, αν αυτό δεν είναι σύγχυση με το θάνατο του Σοφοκλή. ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ: Ο προληπτικός αδερφός του βασιλιά της Σκυθίας Σαύλιος, επειδή νόμιζε ότι θέλει ο αδερφός του να μεταφέρει τη λατρεία των Ελευσινίων της Αθήνας στη Σκυθία, τον σκότωσε με τόξο, κατηγορώντας τον για ασέβεια. ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ: Φονεύθηκε κατά την άλωση των Συρακουσών από αγροίκο και βάρβαρο στρατιώτη, τον οποίο θέλησε να διώξει από το εργαστήριο του για να μην του διακόψει τις σκέψεις του, λέγοντας το γνωστότατο από τότε: "Μη μου τους κύκλους τάραττε". ΒΙΑΣ: Βρήκε θάνατο στις επάλξεις του καθήκοντος, αφού μίλησε για πολλή ώρα , αν και υπέργηρος, υπερασπίζοντας κάποιον ενώπιον του δικαστηρίου, έγειρε, μετά το τέλος του λόγου του, το κεφάλι του στην αγκαλιά του εγγονού του και πέθανε. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Καταδικάστηκε με απαίτηση του Αντίπατρου σε θάνατο και κατέφυγε στο ναό του Ποσειδώνα στην Καλαβρία, ήπιε δηλητήριο και πέθανε. ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Πέθανε ξαφνικά στην Αρεθούσα, πολύ κοντά στην Αμφίπολη, κατασπαραγμένος από άγριους σκύλους του βασιλιά Αρχέλαου του οποίου ήταν φιλοξενούμενος. ΖΗΝΩΝ: Υποβλήθηκε σε μαρτυρικό θάνατο από άγριο κοπάνισμα μέσα σε μεγάλο γουδί, ύστερα από διαταγή του τυράννου Ελέας Νέαρχου! ΗΣΙΟΔΟΣ: Πήγε στη Λοκρίδα και έμεινε στο σπίτι κάποιου Μιλήσιου. Εκεί φονεύθηκε από τους γιους του Μιλήσιου, οι οποίοι νόμιζαν ότι ατίμασε την αδερφή τους και το σώμα του το έριξαν στη θάλασσα. ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ: Δολοφονήθηκε, διότι στρατηγεύοντας στην εκστρατεία της Αμφίπολης δεν μπόρεσε να σώσει την πόλη από τους Σπαρτιάτες και το στρατηγό τους Βρασίδα. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Αυτοκτόνησε με θάνατο από ασιτία, μετά την ήττα των Αθηναίων στη Χαιρώνα. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ: (Κορίνθιος) Παρανοϊκή μορφή φιλοσόφου, θέλοντας να εξαφανίσει, σε μεγάλη ηλικία, κάθε ίχνος του, διέταξε δυο έμπιστους σωματοφύλακες να παραφυλάξουν τη νύχτα ένα ορισμένο σημείο και να σκοτώσουν τον πρώτο διαβάτη που θα περνούσε από εκεί και αμέσως να τον θάψουν. Την ίδια εντολή είχε δώσει σε άλλους τέσσερις, να σκοτώσουν σε μικρή απόσταση τους δύο πρώτους, και σε άλλους οκτώ να σκοτώσουν σε μεγαλύτερη απόσταση τους τέσσερις προηγούμενους! Η διαταγή εξετελέσθη και έτσι έμεινε άγνωστος ο τάφος του Περίανδρου, διότι ο διαβάτης που πέρασε από εκεί μεταμφιεσμένο σε χωρικό ήταν ο ίδιος ο Περίανδρος! ΠΟΛΥΒΙΟΣ: Πέφτοντας από το άλογό του με πολλά τραύματα άφησε την τελευταία του πνοή. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ: Κάηκε μέσα στο σπίτι του από τη φωτιά που έβαλε ο Κύλων με μια ομάδα επαναστατών. ΣΑΠΦΩ: Γκρεμίστηκε από ένα βράχο στο ακρωτήριο Λευκάτα (στη Λευκάδα), ύστερα από ερωτική απογοήτευση που δοκίμασε τον ωραίο αλλά ακατάδεχτο ναυτικό Φάωνα. ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Πνίγηκε καταπίνοντας μια ρώγα σταφυλιού. ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Καταδικάστηκε από το Αθηναϊκό δικαστήριο σε θάνατο με κώνειο. (Μετά την απόφαση που τον καταδίκαζε να πιει το κώνειο, οι φίλοι του είπαν στον Σωκράτη: -"Οι Αθηναίοι σε καταδίκασαν σε θάνατο"! Κι ο Σωκράτης απάντησε: -"Κι αυτούς τους καταδίκασε η φύση". Με 281 ψήφους εναντίον 275, δηλαδή με πλειοψηφία 6 μονάχα ψήφων, ο Σωκράτης κηρύχτηκε ένοχος. Οι δικαστές τον ρώτησαν ποια ποινή προτιμούσε να του επιβληθεί και εκείνος ζήτησε με κάποια ειρωνεία, μια τιμητική αμοιβή. Τους απάντησε: "Να σιτίζομαι στο Πρυτανείο".) ΧΙΛΩΝ: Πέθανε σε πολύ μεγάλη ηλικία στην Πίσα από υπερβολική χαρά, που του δημιουργήθηκε όταν αγκάλιασε το γιο του, που επέστρεψε από την Ολυμπία νικητής στο αγώνισμα της πυγμαχίας. http://tsekouratoi.blogspot.com/2011/12/blog-post_3882.html http://strangehellas.blogspot.gr/2011/12/blog-post_5335.html
Γράφει ο Δρ. Νίκος Κρεμμύδας «Γιατί πουλί μ΄ δεν κελαηδείς ως κελαηδούσες πρώτα Για πως μπορώ να κελαηδώ ; Με κόψαν τα φτερούδια μου, με πήραν τη λαλιά μου Μας πήρανε μπρ’ αμάν την Πόλη μας και την Αγια Σοφιά μας Κλαίγει πικράν η Παναγιά» (θρήνος Θράκης για άλωση της Πόλης) «.... Ένα μεγάλο πλήθος άνδρες και γυναίκες, που όλο και μεγάλωνε από τους κυνηγημένους, στράφηκε προς τον πιο μεγάλο ναό της Πόλης, που ονομάζεται Αγιά Σοφιά. Μαζεύτηκαν εδώ άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Σε λίγο όμως πιάστηκαν από τους Τούρκους χωρίς αντίσταση. Πολλοί άνδρες σκοτώθηκαν μέσα στο ναό από τους Τούρκους. Άλλοι πάλι σ' άλλα μέρη της Πόλης πήραν τους δρόμους χωρίς να ξέρουν για που. Σε λίγο άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι πιάστηκαν και πολλοί όμως από τους Έλληνες φάνηκαν γενναίοι: αντιστάθηκαν και σκοτώθηκαν, για να μη δουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους σκλάβους. Σε όλη την Πόλη τίποτε άλλο δεν έβλεπες παρά αυτούς που σκότωναν και αυτούς που σκοτώνονταν, αυτούς που κυνηγούσαν και κείνους που έφευγαν». [ "Εάλω η Πόλις..." Λαόνικος Χαλκοκονδύλης [ Αθήνα π.1430-Ιταλία 1490), "Απόδειξις ιστοριών" Σήμερα (εννοεί 29.5/29 Μαΐου) , ημέρα μνήμης του μεγάλου πόνου για την πτώση της Βασιλευούσης. Μνήμης των θανατώσεων, των βασανισμών, των εξανδραποδισμών, των διωγμών, των ταπεινώσεων, των παιδομαζωμάτων, των εξισλαμισμών και... των λοιπών αμετρήτων ταλαιπωριών που υπέστη ο Ορθόδοξος λαός πριν από την Άλωση , κατά την Άλωση στην ίδια την Βασιλεύουσα, και μετά από αυτήν σ' όλο τον υπόδουλο Ορθόδοξο χώρο. Ημέρα μνήμης της Αλώσης σήμερα, και η σκέψις μας φέρνει σε αντιστοιχία τα περί την Άλωση γεγονότα με την σύγχρονη πραγματικότητα που αφορά το Έθνος μας και τον λαό μας. Καιρός περισυλλογής και αυτοκριτικής αλλά κι ελπίδας για ένα νέο ξεκίνημα. Τα γεγονότα του 1453 μαρτυρούν και βοούν. Τα σημερινά γεγονότα προβληματίζουν. Και σήμερα διαγράφονται παρόμοιες τάσεις στις επιλογές του Έθνους. Σαν Λαός βρισκόμαστε μπροστά σε κρίσιμες επιλογές και καλούμεθα να πάρουμε αποφάσεις, καθοριστικές για τις τύχες του Έθνους... Η σημερινή ημέρα αφήνει τα μηνύματά της.. ΥΓ: Ειδικά για την εξασθένησι της αμυντικής δυνάμεως της Βασιλευούσης και την άλωσή της καί εξ αιτίας της φιλοχρηματίας των πλουσίων κατοίκων της, γράφει ο Πατριάρχης και ιστορικός Γεννάδιος στην επιστολή του : «Οι πλούσιοι δεν συνεισφέρουν τον προσωπικό τους πλούτο για την άμυνα της Πόλεως, με τον λογισμό ότι ξεπουλώντας την Πίστη θα έλθη η βοήθεια από την Δύση, θα σωθεί η Πόλις και αυτοί θα ζουν με ευτυχία και τρυφή. .... προδίδουν την πατρίδα, την πίστι, την θρησκεία, τους προγονικούς τάφους και υποβάλλουν όλη την χώρα σε τέτοια κακά». Εδώ τα σχόλια περιττεύουν!
«Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το αίτημά του» - Γέροντα, μένει ψυχρή η καρδιά μου στην προσευχή. Είναι γιατί ο νους δεν δίνει τηλεγράφημα στην καρδιά. Ύστερα στην προσευχή χρειάζεται να εργασθεί κανείς δεν μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να φθάσει σε κατάσταση, ώστε να μη φεύγει καθόλου ο νους του. Θέλει υπομονή. Βλέπεις, άλλος χτυπάει την πόρτα, ξαναχτυπάει, περιμένει, και μετά ανοίγει η πόρτα. Εσύ θες να χτυπήσεις μια και να μπεις μέσα. Δεν γίνεται έτσι. Στην προσευχή χρειάζεται επιμονή. «Και παρεβιάσαντο αυτον» (Λουκ. 24, 25), λέει το Ευαγγέλιο για τους δύο Μαθητές που συνάντησαν τον Χριστό στον δρόμο προς Εμμαούς. Έμεινε ο Χριστός μαζί τους, γιατί είχαν μια συγγένεια με τον Χριστό και το δικαιούνταν. Είχαν ταπείνωση, απλότητα, καλοσύνη, θάρρος με την καλή έννοια, όλες τις προϋποθέσεις, γι' αυτό και ο Χριστός έμεινε μαζί τους. Πρέπει να προσευχόμαστε με πίστη για κάθε ζήτημα και να κάνουμε υπομονή, και ο Θεός θα μιλήσει. Γιατί, όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το αίτημά του. Γι' αυτό, όταν ζητούμε κάτι από τον Θεό, να μη «διακρινώμεθα» και θα εισακουσθούμε. «Να έχετε πίστη χωρίς να διακριθείτε» (Ματθ. 21, 21), είπε ο Κύριος. Ο Θεός ξέρει να μας δώσει αυτό που ζητούμε, ώστε να μη βλαφτούμε πνευματικά. Μερικές φορές ζητούμε κάτι από τον Θεό, αλλά δεν κάνουμε υπομονή και ανησυχούμε. Αν δεν είχαμε δυνατό Θεό, τότε να ανησυχούσαμε. Αλλά αφού έχουμε Θεό Παντοδύναμο και έχει πάρα πολλή αγάπη, τόση που μας τρέφει και με το Αίμα Του, δεν δικαιολογούμαστε να ανησυχούμε. Μερικές φορές δεν αφήνουμε ένα δύσκολο θέμα μας στα χέρια του Θεού, αλλά ενεργούμε ανθρώπινα. Όταν ζητούμε κάτι από τον Θεό και κλονίζεται η πίστη μας και θέλουμε να ενεργήσουμε ανθρωπίνως στα δυσκολοκατόρθωτα, χωρίς να περιμένουμε την απάντηση στο αίτημά μας από τον Θεό, είναι σαν να κάνουμε αίτηση στον βασιλέα Θεό και την παίρνουμε πίσω, την ώρα που Εκείνος απλώνει το χέρι Του, για να ενεργήσει. Τον παρακαλούμε πάλι, αλλά και πάλι κλονίζεται η πίστη μας και ανησυχούμε και επαναλαμβάνουμε το ίδιο. Έτσι διαιωνίζεται η ταλαιπωρία μας. Κάνουμε δηλαδή σαν εκείνον που κάνει μια αίτηση στο Υπουργείο και ύστερα από λίγο μετανιώνει και την αποσύρει. Ξαναμετανιώνει, την υποβάλλει μετά από λίγο πάλι την αποσύρει. Η αίτηση όμως πρέπει να μείνει, για να παίρνει την σειρά της... Από το βιβλίο «Περί Προσευχής» Πηγή
Όπως μεταδίδει η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ», σημειώθηκε έκρηξη σε εγκαταστάσεις της κρατικής εταιρίας κατασκευής πυραύλων της χώρας, Roketsan, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τεσσάρων εργαζομένων. Πρόκειται για τις εγκαταστάσεις στην περιοχή Ελμαντάγκ στην Άγκυρα. Δύο από τους τραυματίες φέρονται να είναι σε κρίσιμη κατάσταση και νοσηλεύονται σε νοσοκομείο της τουρκικής πρωτεύουσας. Ο δήμαρχος του προαστίου βέβαια υποστηρίζει ότι μόνο ένας είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Η έκρηξη συνέβη την ώρα που εργαζόμενοι της εταιρίας προέβαιναν σε ελεγχόμενη έκρηξη, πιθανόν για την εξουδετέρωση ληγμένων πυρομαχικών. Πηγή
Η οικογένεια ενός νεαρού μαροκινού που καταδικάστηκε σε 30 μήνες φυλάκιση επειδή ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Ζει απομονωμένη εντός του χωριού Ain Aicha.Οι κάτοικοι την αποφεύγουν.Ένα ακόμη δράμα που προστίθεται στον εγκλεισμό του γιου τους.Μια κράτηση που πραγματοποιείται σε δύσκολες συνθήκες.Τον γρονθοκοπούν οι συγκρατούμενοί του επειδή είναι χριστιανός.Η διεύθυνση των φυλακών φοβούμενη για τη ζωή του τον μετέφερε σε ατομικό κελλί.Η διεθνής κινητοποίηση για το νέο της επαρχίας Τaounate που έγινε χριστιανός εντείνεται.Μια πρωτοβουλία που εκτείνεται στις 5 ηπείρους είναι η συλλογή υπογραφών για την απελευθέρωση του Μ.Β και συνοδεύεται από μια επιστολή που απευθύνεται στον βασιλιά ζητώντας την παρέμβασή του για την απελευθέρωσή του. «Προς την Αυτού Μεγαλειότητα το Βασιλιά Mohammed VI, προστάτη των δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών. Κοινωνικά δίκτυα και συλλογικότητες , εμείς ο λαός του Μαρόκου επιθυμούμε να λάβετε θέση και να εγγυηθείτε την ελευθερία της λατρείας και της θρησκευτικής συνείδησης στο Μαρόκο » αναφέρει μεταξύ άλλων αυτή η επιστολή διαμαρτυρίας.Σκοπός των διοργανωτών είναι να φθάσουν τουλάχιστον τις 5000 υπογραφές. Προς το παρόν δεν ξεπερνούν τις 800.Ο νεαρός καταδικάστηκε από πρωτοβάθμιο δικαστήριο της Taounate σε 30 μήνες κράτηση.Οι υπογραφές προέρχονται από την Αγγλία,το Βέλγιο,Ιβηρική χερσόνησο και Γαλλία.Οι διοργανωτές καταγγέλουν ως υπεύθυνο τον Abdelilah Benkirane για την αποτυχία της απόπειρας την άνοιξη του 2011 ν΄αναφερθεί η ελευθερία της συνείδησης στην πρώτη μορφή του τελευταίου συντάγματος. Τις επόμενες ημέρες το Εφετείο της Fès θα προσδιορίσει την ημερομηνία εκδίκασης εκ νέου της υπόθεσης.«Η οικογένειά του επικουρούμενη από δικηγόρους απ΄το Rabat αλλά και από τον δικηγορικό σύλλογο της Fès κατέθεσε προσφυγή »δήλωσε ο Mohamed Oulad Ayad,πρόεδρος της AMDH στην περιοχή Fès. Ο ίδιος γνωστοποιεί ότι «υπάρχουν πολλές σκιές σ΄αυτήν την υπόθεση».«Γιατί οι αρχές της Aïn Aïcha είχαν τοποθετήσει χειροπέδες στον M.B κατά την ανάκριση;Αυτή είναι μια εξευτελιστική και ταπεινωτική πρακτική για τον υπόδικο.Από την πρώτη ημέρα της κράτησης του στη φυλακή οι συγκρατούμενοί του τον γρονθοκοπούσαν για την θρησκεία του.Ποιός του πληροφόρησε ότι αυτός ασπάσθηκε τον χριστιανισμό ; Χάρη στην κινητοποίηση του AMDH η διεύθυνση του σωφρονιστικού καταστήματος τον μετέφερε σε εξατομικευμένο κελλί για να μην πέσει θύμα δολοφονίας » πρόσθεσε. Τα μέλη της οικογένειάς του υποβάλονται σ΄ένα άλλο βασανιστήριο. «Οι συγχωριανοί τους τους αποφεύγουν.Ζουν απομονωμένοι και σπάνια κάποιοι τους πλησιάζουν.Πρόκειται για μια άλλη μορφή βίας που αποδεικνύει ότι η μαροκινή κοινωνία δεν αναγνωρίζει άλλες θρησκείες», εκμυστηρεύεται ο Oulad Ayad. yabiladi.com (25/09/13) http://www.truestories.gr/ http://www.pentapostagma.gr/2013/09/n-25.html
Η «αφαίρεση» των ατομικών δικαιωμάτων και των προσωπικών ελευθεριών φαίνεται να ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία στις Η.Π.Α. Το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μετατρέπεται, ουσιαστικά, ολοένα και περισσότερο σε έναν εξαναγκασμό συμμόρφωσης των παιδιών σε μία πανίσχυρη κεντρική εξουσία. Πλέον, η νέα τάση αφορά στη χρήση της τεχνολογίας στα δημόσια σχολεία των Η.Π.Α ώστε να πραγματοποιείται ένας συνεχής «βιομετρικός έλεγχος» των παιδιών, με στόχο να γνωρίζουν οι κεντρικές διοικήσεις τα «βήματα» των μαθητών ολόκληρο το 24ωρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών των πρακτικών είναι η αυξημένη χρήση βιομετρικών τεχνολογιών ακόμη και για την εκπλήρωση απλών καθημερινών διαδικασιών, όπως για την αγορά σχολικών γευμάτων από τα παιδιά. Στα σχολεία της Κομητείας Muscogee, Ga., των Η.Π.Α οι μαθητές θα πρέπει να συμμετάσχουν υποχρεωτικά στην βιομετρική σάρωση των παλαμών τους αφότου έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της παραγγελίας γεύματος με στόχο "να ταυτοποιηθεί ο μαθητής, και να επιτραπεί η πρόσβαση του προσωπικού της καφετέριας στον λογαριασμό παραγγελίας φαγητού του μαθητή," σύμφωνα με πληροφορίες του Government Technology. Οι σαρωτές χρησιμοποιούν την τεχνολογία των υπέρυθρων ακτίνων, που είναι παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται για την κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών του Nintendo Wii. Όταν το χέρι ενός μαθητή «περνά πάνω» από τον σαρωτή, ο σαρωτής μπορεί να αναγνωρίσει τα προσωπικά του στοιχεία βάσει των φλεβικών προτύπων υπό του δέρματος, «επιτρέποντας» ουσιαστικά στον μαθητή να προχωρήσει στην ηλεκτρονική πληρωμή του γεύματός του. Κάθε σάρωση διαρκεί περίπου τέσσερα δευτερόλεπτα και σύμφωνα με την ανακοίνωση της σχολικής περιφέρειας, οι αγορές που πραγματοποιούνται μέσω των σαρωτών έχουν ποσοστό ακρίβειας (ταυτοποίησης των στοιχείων) που φθάνει στο 99 τοις εκατό. Σύμφωνα με το GovTech, όταν οι μαθητές εγγράφησαν στο σχολείο το καλοκαίρι που μας πέρασε οι συγκεκριμένες συσκευές ήταν διαθέσιμες για την λήψη υπέρυθρων φωτογραφιών υψηλής ευκρίνειας των φλεβικών προτύπων από τις παλάμες των μαθητών. Στην συνέχεια, κάθε απεικόνιση-φωτογραφία καταχωρήθηκε σε βάση δεδομένων, με την βάση αυτή να είναι προφανώς διαθέσιμη σε οποιαδήποτε αστυνομική ή κυβερνητική αρχή, δίχως την συγκατάθεση των μαθητών, ή ακόμη και σε hackers που ενδέχεται να προσπελάσουν με ευκολία τα βιομετρικά δεδομένα των μαθητών. Το αστυνομικό κράτος, η βιομηχανία της υποταγής, καθορίζει την ζωή των Αμερικανών πολιτών από πολύ μικρή ηλικία, ως μία καθημερινή «φυσιολογική» διαδικασία. Πηγή
Την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος Ιερούργησε και ωμίλησε στην Θεία Λειτουργία που τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καστρίου και ετέλεσε το τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του αειμνήστου Δημητρίου Σκαρλάτου, πατρός του εφημερίου του χωρίου και Αρχιερατικού Επιτρόπου Μακρακώμης και Τυμφρηστού Πρωτοπρ. π. Ηλία Σκαρλάτου. Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανέλυσε το χωρίο της Ευαγγελικής περικοπής «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθώς καί ὁ πατήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστίν» τονίζοντας ότι το πνεύμα του κόσμου είναι αντίθετο με το ήθος της Εκκλησίας. Ο κόσμος θέλει τον άνθρωπο ισχυρό, διεκδικητικό και ανυποχώρητο. Η Εκκλησία ζητεί από τον άνθρωπο να επιδεικνύει πάντοτε μακροθυμία, υποχωρητικότητα και αγάπη. Εκείνος που χάνει το δίκιο του κατά κόσμον αυτός δικαιώνεται από τον Θεό, όπως σε άλλη περίπτωση είπε ο Κύριος «ο απωλέσας την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού και του Ευαγγελίου, ούτος σώσει αυτήν». Ο Χριστιανός χάριν της αγάπης υποχωρεί και εφαρμόζει εκείνο που λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος «ηττηθώμεν ίνα νικήσομεν». Στην Θεία Λειτουργία έψαλλε ο Καθηγητής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής «Γερμανός ο Μελωδός» της Μητροπόλεως κ. Ευθύμιος Τσούμας πλαισιούμενος από μαθητές της Σχολής και τους εντοπίους Ιεροψάλτες. Κατά την διάρκεια του κεράσματος που προσφέρθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της Ενορίας ο Σεβασμιώτατος είχε την ευκαιρία να συζητήσει επί τοπικών θεμάτων με τον Δήμαρχο Μακρακώμης κ. Ευθύμιο Παπαευθυμίου και άλλους τοπικούς παράγοντες. Πηγή
Το θύμα έφερε τραύμα από πυροβόλο όπλο στο κεφάλι Το πτώμα 56χρονου άνδρα βρέθηκε χθές το πρωί, από διερχόμενο πολίτη, σε οδό παράλληλη των σιδηροδρομικών γραμμών της Λάρισας. Ειδοποιήθηκε η αστυνομία και όπως διαπιστώθηκε το θύμα φέρει τραύμα από πυροβόλο όπλο στο κεφάλι και τραύμα από τέμνον όργανο στο λαιμό. Την προανάκριση διενεργεί η Υποδιεύθυνση Ασφάλειας της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρισας, ενώ οι έρευνες συνεχίζονται για την ανακάλυψη των δραστών της ανθρωποκτονίας. Πηγή
Πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για αστήριχτες κατηγορίες κατά των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Μετά τον γνωστό αριστερό ποινικολόγο Μιχάλη Δημητρακόπουλο ο οποίος έκανε παρέμβαση σε εκπομπή του ΑΝΤ1(και τον έκοψαν στον αέρα) και υποστήριξε ότι οι κατηγορίες είναι αστήριχτες ο γνωστός πλεόν σε όλους δικηγόρος Αλέξης Κούγιας μίλησε στον Χαρδαβέλα στο RealFm για βασικές ελλείψεις στο κατηγορητήριο και ότι τον εκπλήσσει η μεγάλη σπουδή με την οποία έγιναν οι συλλήψεις. Όπως εξήγησε ο ίδιος το έγκλημα της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση είναι δευτερεύον και για να συλληφθούν οι χρυσαυγίτες έπρεπε να υπάρχει ένα πρωτεύον έγκλημα όπως η ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία.Δηλαδή ο ηθικός αυτουργός πρέπει άμεσα να μίλησε με τον δράστη και να τον προέτρεψε να σκοτώσει το θύμα. Και αναρωτάται από που προκύπτει αυτό; Έχουμε τέτοιες συνομιλίες; Το πόρισμα του εισαγγελέα είναι 9 σελίδες για 30 συλληφθέντες που σημαίνει ότι αντιστοιχούν 8 σειρές για κάθε κατηγορούμενο. 'Για να ισοπεδώσεις την προσωπικότητα κάποιου σε τέτοιο βαθμό τα στοιχεία πρέπει να είναι αδιάσειστα. Οι οχτώ σειρές για τον καθέναν είναι αδιάσειστα στοιχεία; Φέρνει μάλιστα και ένα τρανταχτό παράδειγμα. Λέει στον Χαρδαβέλλα 'αν εμείς φτιάξουμε ένα κόμμα,π.χ. δωδεκαθεϊστών,και κάποια μέλη του κόμματος κάνουν εγκλήματα,σκοτώσουν κάποια άτομα επειδή είναι χριστιανοί και δεν πιστεύουν στο δωδεκάθεο ,τότε ο Κούγιας και ο Χαρδαβέλας είναι ηθικοί αυτουργοί; Ο Κούγιας είπε δηλαδή ,απ'έξω απ'έξω, ότι το κατηγορητήριο είναι της πλάκας και δεν στέκει νομικά. tokokkino.blogspot.gr http://www.eglimatikotita.gr/2013/09/blog-post_2490.html
Την κινητήρια δύναμη και τον μηχανισμό στο γήινο μαγνητικό πεδίο, που τροφοδοτεί τόσο τις γεωμαγνητικές καταιγίδες, όσο και το θεαματικό σέλας στους πόλους του πλανήτη μας ανακάλυψε μια ομάδα επιστημόνων στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Βασίλη Αγγελόπουλο, καθηγητή διαστημικής φυσικής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας- Λος Άντζελες (UCLA). Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο διεθνούς κύρους περιοδικό "Science", θα βοηθήσει πλέον τους επιστήμονες να προβλέπουν καλύτερα τον διαστημικό καιρό, ο οποίος μπορεί να απειλήσει τους δορυφόρους GPS, τα ηλεκτρικά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα στη Γη, καθώς επίσης μπορεί να εκθέσει τους αστροναύτες σε επικίνδυνη ακτινοβολία. «Επιτέλους βρήκαμε από πού προέρχεται η ενέργεια, η οποία τροφοδοτεί τον διαστημικό καιρό», δήλωσε ο Βασίλης Αγγελόπουλος. Οι μετρήσεις έγιναν με τη βοήθεια κυρίως των πέντε διαστημοσυσκευών του προγράμματος «Themis» της NASA, οι οποίες συνεχώς παρακολουθούν τις μεταβολές του γήινου μαγνητικού πεδίου. Δύο από αυτές βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη στο πλαίσιο της ειδικότερης αποστολής «Artemis», που καταγράφει την ενέργεια που στέλνουν οι ηλιακές καταιγίδες στον πλανήτη μας (ο Βασ. Αγγελόπουλος είναι ο βασικός ερευνητής και στις δύο αποστολές "Themis" και "Artemis"). Στη διάρκεια των ισχυρών ηλιακών καταιγίδων, φορτισμένα σωματίδια βομβαρδίζουν το μαγνητικό πεδίο της Γης και ωθούν υψηλής ενέργειας σωματίδια προς την μακρά ουρά του γήινου μαγνητικού πεδίου (της μαγνητόσφαιρας), τα οποία μετά επιστρέφουν στον πλανήτη μας με την μορφή γεωμαγνητικών καταιγίδων. Ο ηλιακός «άνεμος» στέλνει προς τη Γη πανίσχυρα ρεύματα πλάσματος και σωματιδίων με ταχύτητα έως 1,6 εκατ. χιλιομέτρων την ώρα, όπως δήλωσε ο Έλληνας καθηγητής. Υπό αυτή την επίδραση, το γήινο μαγνητικό πεδίο παραμορφώνεται, καθώς συμπιέζεται προς την πλευρά του Ήλιου, ενώ ταυτόχρονα επιμηκύνει την ουρά του προς την αντίθετη πλευρά. Ένα μέρος αυτής της τεράστιας ηλιακής ενέργειας μεταφέρεται στο γήινο μαγνητικό πεδίο και αποθηκεύεται σε μια σχετικά μικρή περιοχή της μαγνητικής ουράς. Όταν πια δεν μπορεί να αποθηκεύσει άλλη ενέργεια, το σύστημα αποφορτίζεται εκρηκτικά -σαν βραχυκύκλωμα- με τη μορφή γεωμαγνητικών καταιγίδων, οι οποίες, μεταξύ άλλων, προκαλούν το εντυπωσιακό σέλας στις δύο πολικές περιοχές. Μερικές φορές μάλιστα, σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, αυτές οι διαστημικές καταιγίδες είναι τόσο έντονες, που φωτίζεται όλος ο νυχτερινός ουρανός σε πολύ πιο νότια γεωγραφικά πλάτη, με αποτέλεσμα το σέλας να μπορεί να γίνει ορατό ακόμα και στη Χαβάη. Το καλοκαίρι του 2012, οι διαστημοσυσκευές και οι δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τη Γη και τη Σελήνη κατάφεραν να μελετήσουν συντονισμένα, για πρώτη φορά με τόσες λεπτομέρειες, μια ισχυρή διαστημική καταιγίδα. «Η ποσότητα ενέργειας ήταν συγκρίσιμη με την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από όλα τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής της Γης και διήρκεσε για πάνω από 30 λεπτά. Η ενέργεια που απελευθερώθηκε, ισοδυναμούσε με ένα σεισμό 7,1 Ρίχτερ», ανέφερε ο Βασίλης Αγγελόπουλος. Ο Έλληνας επιστήμονας γεννήθηκε το 1965 και αποφοίτησε το 1986 από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια, με υποτροφία του Ιδρύματος Φουλμπράιτ, έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές και το διδακτορικό του στη διαστημική φυσική στο UCLA. http://in-fo-stires.blogspot.gr/ http://www.eglimatikotita.gr/2013/09/blog-post_8514.html
Χωρίς τις αισθήσεις του, ανασύρθηκε, το μεσημέρι της Κυριακής από τη θαλάσσια περιοχή Καλάμι της Κέρκυρας, ένας 84χρονος αλλοδαπός. Ο ηλικιωμένος διεκομίσθη στο Γ.Ν.Ν. Κέρκυρας όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του, ενώ παραγγέλθηκε διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής. Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Κέρκυρας. Πηγή
MANΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ Η Τουρκία ετοιμάζεται να παράγει το δικό της «εθνικό δακρυγόνο»!. Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο θέμα της Ηürriyet η Διεύθυνση Ασφάλειας της Τουρκίας πήρε την έγκριση του Ερευνητικού Ινστιτούτου της Τουρκίας το οποίο τόνισε πως στην Τουρκία υπάρχουν οι υποδομές για την παραγωγή δακρυγόνων. Έτσι η Διεύθυνση Ασφάλειας τις επόμενες ημέρες θα ξεκινήσει συνομιλίες με τις εταιρείες για την παραγωγή του συγκεκριμένου προϊόντος εντός της χώρας. Η τουρκική αστυνομία διέθετε απόθεμα δακρυγόνων μέχρι και το 2015 όμως στα γεγονότα του πάρκου Γκεζί τον Ιούνιο οι αστυνομικοί έκαναν υπερβολική χρήση δακρυγόνων με αποτέλεσμα να εξαντληθούν τα αποθέματα. Τον Ιούνιο εισήχθησαν άλλα 150.000 φυσίγγια δακρυγόνων τα οποία διανεμήθηκαν σε όλες τις πόλεις. Οι εισαγωγές του έγιναν από τη Μεγάλη Βρετανία και τη Βραζιλία. Η τουρκική αστυνομία πιθανότατα εξετάζει το ενδεχόμενο της παραγωγής του «εθνικού προϊόντος» μετά το κάλεσμα πολλών ανθρωπιστικών οργανώσεων προς τις χώρες της Ε.Ε να σταματήσουν την πώληση δακρυγόνων στην Τουρκία καθώς υποστηρίζουν πως η αστυνομία στη χώρα αυτή ασκεί υπέρμετρη βία έναντι των διαδηλωτών. Πηγή
Απόρρητο έγγραφο που αποκαλύπτει ιστοσελίδα Κούρδων αποδεικνύει ότι η Τουρκία στηρίζει ό,τι πιο εξετρεμιστικό υπάρχει στην Συρία. Τους ακραίους της οργάνωσης Αλ Νούσρα, οι οποίοι αποκεφαλίζουν και καίνε ανθρώπους. Στο έγγραφο που φέρει την υπογραφή του υπουργού Εσωτερικών Γκιουλέρ αναφέρεται : ¨ Στην βάση των περιφερειακών μας συμφερόντων βρίσκεται η δέουσα στήριξη προς τους μαχητές του Αλ Νούσρα ενάντια στο PYD, και η στέγασή τους στις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες” Η Lekolin.org δημοσίευσε το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται πως “εγκρίθηκε η παραμονή των μαχητών σε χώρους υποδοχής του υπουργείου Θρησκευτικών Υποθέσεων όπως και σε άλλους δημόσιους ξενώνες που θα καθοριστούν από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών μας”.
Στο έγγραφο που έστειλε το υπουργείο Εσωτερικών στην νομαρχία του Χατάι με την υπογραφή του υπουργού Μουαμέρ Γκιουλέρ, και την διαβάθμιση απόρρητο, παρουσιάζονται “οι στρατηγικές σχέσεις Τουρκίας με την Αλ Νούσρα”. Στρατηγικές συμμαχίες με ο,τι πιο φανατικό ... Πηγή
Κορυφώνονται στην Παραμυθιά, οι διήμερες εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τους 49 Προκρίτους ,που εκτελέστηκαν πριν από 70 χρόνια, την 29η Σεπτεμβρίου, από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Το επιμνημόσυνο αρχιερατικό ρισάγιο, πραγματοποιήθηκε, στον τόπο της εκτέλεσης. Η ομιλία για το χρονικό της εκτέλεσης, έγινε από τον Φιλόλογο Αρχαιολόγο κ. Σόρογκα Θωμά και ακολούθησαν, προσκλητήριο νεκρών, κατάθεση στεφάνων, ενός λεπτού σιγή, ενώ όλοι οι παρευρισκόμενοι έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο. Την ίδια ώρα έγινε και ο τερματισμός αγώνα «δρόμου θυσίας», προς τιμή των πεσόντων, από μαθητές σχολείων του Δήμου. Τα χαράματα 29ης Σεπτεμβρίου 1943, με εντολή του φρουράρχου της πόλης, δόθηκε διαταγή και εκτελέστηκαν με τουφεκισμό, στο μαρτυρικό τόπο στη θέση ''Ελαιώνας Τσαμάτου'', 49 από τους συνολικά 52 Προκρίτους, που είχαν συλληφθεί τις προηγούμενες ημέρες, σε μία προσπάθεια των κατακτητών να εξοντώσουν κάθε αντίσταση στην περιοχή. Οι πιο πολλοί από τα θύματα της γερμανικής θηριωδίας, ήταν μεταξύ τους, στενοί συγγενείς. Γονείς και παιδιά, αδέλφια, ανίψια και θείοι. Ανάμεσα στους πολίτες που εκτελέστηκαν, ήταν και δύο έφηβοι 16 ετών. Η βαρβαρότητα των κατακτητών και των συνεργατών τους, είχε αρχίσει το καλοκαίρι του 1943 με δολοφονίες, βιασμούς, αγριότητες και λεηλασίες σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού των χωριών του κάμπου της Παραμυθιάς και του Φαναρίου. Όμως δε σταμάτησε με την εκτέλεση των 49 Προκρίτων, συνεχίστηκε το επόμενο διάστημα με την αναίτια και εν ψυχρώ δολοφονία και άλλων αθώων κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της τότε επαρχίας Παραμυθιάς.
Τέσσερις νεαροί φανατικοί εβραϊστές, δύο εκ των οποίων είναι έποικοι από τη Δυτική Όχθη, βεβήλωσαν ένα χριστιανικό νεκροταφείο στο όρος Σιόν, στον τομέα της Παλαιάς Ιερουσαλήμ, αλλά συνελήφθησαν άμεσα από την ισραηλινή αστυνομία. Οι συλληφθέντες, οι οποίοι είναι όλοι ηλικίας μεταξύ 17 και 26 ετών, έσπασαν περίπου 15 μνήματα, σύμφωνα με τον αστυνομικό επιθεωρητή Μίκι Ρόζενφελντ. Όπως εξήγησε στους δημοσιογράφους, δύο είναι τα βασικά σημεία που διερευνά η αστυνομία: πρώτον εάν το μίσος είναι το κίνητρο των τεσσάρων δραστών και, δεύτερον, εάν οι εγκληματικές πράξεις τους έχουν εθνικιστικό περιεχόμενο. Πηγή
Ένταση σημειώθηκε στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης ανάμεσα σε διαδηλωτές και άνδρες της τουρκικής αστυνομίας.
Οι ένστολοι έριξαν δακρυγόνα για να διαλύσουν περίπου 200 διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί στο αεροδρόμιο για να υποστηρίξουν τους υπαλλήλους της Turkish airlines που απεργούν απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και την επαναπρόσληψη του προσωπικού που είχε απολυθεί το περασμένο έτος.
Οι τοπικές αρχές εμπόδισαν τους διαδηλωτές να πλησιάσουν στα γραφεία του τουρκικών αερογραμμών που στεγάζονται σε χώρο του αεροδρομίου. Πηγή
Κατά τον 6ον αιώνα βλέπουν οι Εβραίοι τον Χριστιανισμό να ξαπλώνεται καί ν' αγκαλιάζει όλη τη γη. Θέλουν όμως, με κάθε τρόπο να αναχαιτίσουν την εξάπλωση αυτή. Τους ανησυχεί η ραγδαία πορεία της πίστεως και της Διδασκαλίας του Χριστού. Συνέρχεται τότε το αόρατο Εβραϊκό Επιτελείο Σανχεντρίν (Συνέδριο) και δημιουργεί μια χριστιανομάχο θρησκεία, τον Μωαμεθανισμό. Ελάχιστοι, ίσως γνωρίζουν, ότι η θρησκεία του Ισλάμ δεν ήταν έργο του αγραμμάτου καί αγροίκου Μωάμεθ, αλλά των Εβραίων... Ελάχιστοι έχουν μάθει, ότι ο Μωαμεθανισμός είναι εβραϊκό κατασκεύασμα, διότι όλες οι πηγές πληροφοριών από σκοπού καταστρέφονται από τους ενδιαφερομένους. Ποιοί γνωρίζουν σήμερα, ότι ο ίδιος ο Μωάμεθ ήταν Εβραίος εκ μητρός; Ποιος ξέρει, ότι τρεις τουλάχιστον από τις γυναίκες του ήσαν Εβραίες και ο ίδιος ήταν δαιμονισμένος; Ποιός έμαθε ποτέ, ότι ολόκληρο το περιβάλλον του αποτελείτο από Εβραίους σατανιστές (μάγους, αστρολόγους και αποκρυφιστές) με επικεφαλής τον διαβόητο Εβραίο εξάδελφο της γυναικός του Ουάρακα; Κατάφεραν οι σατανικοί εωσφοριστές του «Σανχεντρίν» να φτιάξουν τον αγράμματο, αστοιχείωτο, επιληπτικό και δαιμονισμένο βεδουίνο Μωάμεθ, ψευδοπροφήτη. Τον ανέβασαν ψηλά για να διαδώσει με την βία του σπαθιού την ψεύτικη θρησκεία καί να πληγεί έτσι ο Χριστιανισμός. Ποιό είναι όμως το αποτέλεσμα αυτής της εχθρικής στάσεως των Εβραίων εναντίον του Χριστού; Τί κέρδισαν από την δημιουργία του Ισλάμ οι εωσφοριστές του Σανχεντρίν; Δημιούργησαν τον χειρότερο και τον πλέον θανάσιμο εχθρό του εβραϊσμού. Το πρώτο εβραϊκό αίμα έχυσε ο ίδιος ο Μωάμεθ και το έργο του συνεχίζουν σήμερα οι οπαδοί της θρησκείας του. Δεν είναι πολύς καιρός, που 510 εκατομμύρια Αράβων έδωσαν βαρύ όρκο να εξαφανίσουν από το πρόσωπο της γης και τον τελευταίο Εβραίο! 600 εκατομμύρια Μουσουλμάνοι, τους οποίους δημιούργησαν οι Εβραίοι για να κτυπήσουν τον Χριστιανισμό, είναι έτοιμοι να πλήξουν μέχρις αφανισμού τους Ισραηλίτες και όχι τους Χριστιανούς, όπως είχαν προσχεδιάσει εκείνοι. Βλέπεις, λοιπόν, αναγνώστη, ότι ο Θεός επέστρεψε στο κεφάλι τους, τα βέλη που ακόντισαν εναντίον του Χριστιανισμού. Από το βιβλίο «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα» του Αρχιμ. Χαραλ. Βασιλοπούλου http://stratisandriotis.blogspot.gr/2011/05/blog-post_3471.html http://attikanea.blogspot.gr/2013/09/blog-post_7615.html http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2013/09/blog-post_2222.html#more
Πρόκειται για το μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών στην Κρήτη Ένα σπουδαίο κέντρο γραμμάτων και παιδείας των βυζαντινών χρόνων, που θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως πρώτο ελληνικό πανεπιστήμιο, ανέσκαψε ο καθηγητής Αθ. Παλιούρας στην τοποθεσία Λουσούδι των Αστερουσίων, σε υψόμετρο 880 μ., κάτω από την κορυφή του Κόφινα! Πρόκειται για το μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών που ίδρυσε στα μέσα του 14ου αιώνα ο λόγιος μοναχός Ιωσήφ Φιλάγρης, ένας από τους πιο σημαντικούς σχολιαστές του Αριστοτέλη. Τον σημαντικό ρόλο του Φιλάγρη είχε αναδείξει το 1979 ο καθ. Γ. Παπάζογλου, στη διδακτορική διατριβή του με επιβλέποντα τον αείμνηστο καθηγητή Νίκο Παναγιωτάκη. Το ερειπωμένο μοναστήρι, που συνέχιζε να παραμένει άγνωστο, εντόπισε το 1992 ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Νίκος Ψιλάκης και το περιέλαβε στο έργο του "Μοναστήρια και Ερημητήρια της Κρήτης". Τα εντυπωσιακά στοιχεία της ανασκαφικής έρευνας παρουσιάστηκαν από τον καθηγητή κ. Παλιούρα, παρόντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Γορτύνης & Αρκαδίας Μακαρίου, του Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη, της αντιπεριφερειάρχη Κρήτης Θεανώς Βρέντζου, του Ηγούμενου της Μονής Κουδουμά Αρχιμανδρίτη Μακάριου, του π. Ιλαρίωνα, του αρχιτέκτονα Ηρακλή Πυργιαννάκη, που ανάλαβε τη μελέτη αναστήλωσης του ημιερειπωμένου καθολικού, και των αρχαιολόγων συνεργατών της ανασκαφής Μαρίας Σηφάκη και Στυλιανής Καλλεντάκη. Όπως αναφέρθηκε στην συνέντευξη τύπου, ο λόγιος μοναχός και αριστοτελικός σχολιαστής Ιωσήφ Φιλάγρης δραστηριοποιήθηκε σε μια έρημη περιοχή της Νότιας Κεντρικής Κρήτης (αναφέρεται και ως Ερημούπολις), όπου υπήρχαν διάσπαρτα μονύδρια, ασκηταριά και σπήλαια -χώροι διαμονής των ερημιτών, που συνέχιζαν τη μακραίωνη πορεία του ασκητικού βίου. Στην ευρύτερη περιοχή, άλλωστε, βρίσκεται το Αγιοφάραγγο, ιερός τόπος ασκητών και αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο κ. Παλιούρας αναφέρθηκε αναλυτικά όχι μόνο στο "Διδακτήριο - Πανεπιστήμιο" του Φιλάγρη, αλλά και σε μια τελευταία του ανακάλυψη: στο μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών, στα ερημικά Αστερούσια, υπήρχε κέντρο αντιγραφής χειρογράφων. Εκεί, ο Ιωσήφ Φιλάγρης αντέγραφε κώδικες, χειρόγραφα και περγαμηνές, όχι μόνο των πατερικών κειμένων, αλλά και αρχαίων συγγραφέων, ιδιαίτερα, μάλιστα του Αριστοτέλη. Αξίζει να σημειωθεί, όπως επεσήμανε ο καθηγητής Παλιούρας, ότι την εποχή εκείνη ο Αριστοτέλης ήταν σε διωγμό σε ολόκληρη την Ευρώπη "λόγω του ότι ήταν ο θεμελιωτής των θετικών επιστημών. Η Καθολική Εκκλησία είχε εξαπολύσει ένα φοβερό διωγμό των έργων του. Οι κώδικες του Φιλάγρη μαρτυρούν μια πρώιμη πνευματική αναγέννηση και τα χειρόγραφά του διασώζονται σήμερα σε μεγάλες βιβλιοθήκες του Λονδίνου, της Βιέννης, του Παρισιού, του Βουκουρεστίου, κ.α." Μιλώντας για το βιβλιογραφικό εργαστήριο ο κ. Παλιούρας τόνισε: "Ανασκάπτοντας τον χώρο της μονής εντοπίσαμε ένα παραλληλόγραμμο δωμάτιο που έχει ακριβώς την τυπολογία των σκριπτορίων. Είναι το πρώτο βιβλιογραφικό εργαστήριο που ανακαλύπτουμε σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο». Από την πλευρά του ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης έκανε λόγο για μια σημαντική προσπάθεια, «μια μεγάλη ανακάλυψη για τον Ελληνικό Πολιτισμό, για την ιστορία της Κρήτης, από τον καθηγητή κ. Παλιούρα σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Γορτύνης και Αρκαδίας. Η Περιφέρεια έχει την υποχρέωση να στηρίξει τον πολιτισμό μας, να αναδείξει την ιστορία του νησιού. Είμαστε σε συνεργασία με όλους τους φορείς και τα αποτελέσματα θα είναι σημαντικά όχι μόνο για την περιοχή του Κόφινα, αλλά για ολόκληρη την Κρήτη και την Ελλάδα». Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γορτύνης & Αρκαδίας κ. Μακάριος ευχαρίστησε την Μονή Κουδουμά που χρηματοδοτεί τις ανασκαφικές εργασίες στο ΄΄Λουσούδι΄΄. «Υπάρχουν χειρόγραφα ιστορικά που μιλούν για Κοφίνιον όρος, και αναδεικνύουν την ιστορική βαρύτητα της περιοχής. Είναι μια ανασκαφή που θα φέρει πολύ σημαντικά ευρήματα στο φώς». Η αρχαιολογική έρευνα άρχισε πέρυσι και αφού πρώτα η οικογένεια Γρ. Σταματάκη από τα Καπετανιανά, στην οποία ανήκει ο χώρος, προσέφερε το ναό και τον περίβολό του στη Μονή Κουδουμά. Ιστορικά στοιχεία Ο Ιωσήφ Φιλάγρης, επειδή είχε να αντιμετωπίσει την απαγόρευση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας από τους Βενετούς κατακτητές και την καταπίεση της προπαγάνδας των ρωμαιοκαθολικών της Κρήτης, βρήκε πρόσφορο έδαφος στον απομακρυσμένο χώρο του Κόφινα, όπου έστησε το Μοναστήρι του, και με τους φοιτητές του, στους οποίους δίδασκε ελληνική φιλολογία, Πατέρες της Εκκλησίας, Μαθηματικά και Ιατρική, ανέπτυξε σε τρία σημεία τη δράση του: α. Διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας σε υψηλό επίπεδο. β. Αντιρρητική Θεολογία, όπου μαζί με τους σύγχρονούς του σπουδαίους θεολόγους Ιωσήφ Βρυέννιο και Νείλο Δαμιλά ανασκεύαζαν τις κακοδοξίες των καθολικών. γ. Αντέγραφε κώδικες με πατερικά κείμενα, αλλά και με έργα του Αριστοτέλη, το έργο του οποίου βρισκόταν σε διωγμό από την καθολική Εκκλησία. Σώζονται έργα του Αριστοτέλη που εγράφησαν «διά χειρός Ἰωσήφ Φιλάγρη, μοναχοῦ τοῦ Κρητός καί τῶν αὐτοῦ φοιτητῶν ἐν τῇ μονῇ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, κάτωθι Κωφηνίου Ὄρους εἰς θέσιν Λουσούδι», στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Ρώμη, στο Βουκουρέστι, στο Άγιον Όρος κλπ. Η ανασκαφή, κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ευτύχησε να αποκαλύψει ως σήμερα σειρά κελιών, το μαγκιπείον (κουζίνα), την Τράπεζα, αποθηκευτικούς χώρους, το Αρχονταρίκι και το σημαντικότερο όλων: το Scriptorium, δηλαδή το βιβλιογραφικό εργαστήριο, όπου ο Φιλάγρης και οι φοιτητές του αντέγραφαν τα χειρόγραφα, έργα των Πατέρων και ιδιαίτερα έργα του Αριστοτέλη, τον οποίο μάλιστα ο ίδιος ο Φιλάγρης σχολίαζε. defencenet.gr Πηγή
Σαν σήμερα (χθές) το 1949 πεθαίνει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος ανήκει στην χορεία των Μεγάλων Ιεραρχών μας, που ενσάρκωσαν την παράδοση και τις αρετές των Ηγετών του Γένους και την πιστότητα σ’αυτό μέχρις αυτοθυσίας. Οι έμφυτες ικανότητές του και η πλούσια σε περιεχόμενο και έκταση παιδεία του, μαζί με το ακραιφνώς ελληνορθόδοξο φρόνημά του και την αδιάπτωτη συνείδηση του χρέους προς το Γένος/Έθνος και την ιστορία του, ήταν οι προϋποθέσεις της ποιμαντικής του παρουσίας. Διαβάστε άλλο τι γράφει για αυτόν ο Πρωτοπρ. π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, Ομότίμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών: Ο Χρύσανθος (Φιλιππίδης) υπήρξε πολυσύνθετη μεν και πολύπλευρη προσωπικότητα, αλλ’ εξ ίσου ενιαία και αδιάτμητη. Πάντα ζούσε και ενεργούσε ως ενας αδιαίρετος άνθρωπος. Και η εθνική δραστηριότητά του, λοιπόν, είναι συνάμα εκκλησιαστική, και η εκκλησιαστική του πράξη βαθύτατα εθνική, στα όρια της εθναρχικής ταυτότητας των Ιεραρχών του Γένους μας, που δεν γνωρίζει, χωρισμό εθνικής/πολιτικής και εκκλησιασικής πραγματικότητας, διότι στην ιστορία μας πρόκειται για όψεις της ίδιας ιστορικής μας παρουσίας. Εκεί όπου η ευρωπαϊκή μεταλλαγή μας φθάνει σε σημεία αναιρετικά της ταυτότητάς μας, γίνεται δυνατή η διάκριση των δυο αυτών όψεων του εθνικού μας βίου, σε σημείο μάλιστα που να ζητείται από τους ευρωπαϊστές μας έμμονα ο χωρισμός τους. «Χωρισμός», άλλωστε, «Εκκλησίας–Πολιτείας», όπως λέγεται, δεν είναι στην κατανόηση των εισηγητών του τίποτε άλλο από την αποσύνδεση της Ορθοδοξίας από όλες τις δομές του εθνικού μας βίου. Αυτό όμως δεν μπορεί να είναι παρά αναιρετικό της ιστορικής ταυτότητάς μας και γι’αυτό ούτε στην εποχή δράσεως και μαρτυρίας του Χρυσάνθου ήταν κάτι όχι μόνο δυνατό, αλλ’ ούτε καν νοητό. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος ανήκει στην χορεία των Μεγάλων Ιεραρχών μας, που ενσάρκωσαν την παράδοση και τις αρετές των Ηγετών του Γένους και την πιστότητα σ’αυτό μέχρις αυτοθυσίας. Οι έμφυτες ικανότητές του και η πλούσια σε περιεχόμενο και έκταση παιδεία του, μαζί με το ακραιφνώς ελληνορθόδοξο φρόνημά του και την αδιάπτωτη συνείδηση του χρέους προς το Γένος/Έθνος και την ιστορία του, ήταν οι προϋποθέσεις της ποιμαντικής του παρουσίας. Η φοίτησή του μάλιστα στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης (1897-1903), το ανώτατο πνευματικό Φυτώριο του Οικουμενικού Θρόνου από το 1844 –και πριν ακόμη προχωρήσει ανησυχητικά η πρόσδεση στο άρμα του Οικουμενισμού– διεμόρφωσε το εκκλησιαστικό φρόνημά του με μόνιμη αναφορά στο Εθναρχικό μας Κέντρο μέχρι το 1922, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η δε θήτευσή του σε επιτελικές θέσεις της Εθναρχίας (αρχειοφύλαξ, διευθυντής και αρχισυντάκτης της εφημερίδος «Εκκλησιαστική Αλήθεια») όπλισαν το πνευματικό οπλοστάσιό του, για να διεξάγει αργότερα τους «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» αγώνες του. Η υπερεπάρκεια των εκκλησιαστικών και επιστημονικών προσόντων του Χρυσάνθου απεκαλύφθη κατά την μαρτυρική διακονία του στον Αρχιερατικό Θρόνο της Τραπεζούντος, που συνέπεσε με την τελευταία ως τότε φάση της ενδόξου τρισχιλιετούς μεγαλουργίας του Ποντιακού Ελληνισμού, που έκλεισε τραγικά με την βίαιη εκρίζωσή του από την προγονική εστία του. Η ιστορική συγκυρία συνέτεινε στην ανάδειξη του Χρυσάνθου σε μεγάλο Ηγέτη. Δίκαιος και αμερόληπτος προς όλους ο άξιος Ιεράρχης, συγκέντρωνε τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων των συμβιούντων στον Πόντο Λαών (Ελλήνων, Τούρκων, Αρμενίων), διότι ως «Καλός ποιμήν» (Ιω. 10,11) περιέβαλλε όλους με το πατρικό ενδιαφέρον του. Ακόμη και οι επίσημες Τουρκικές Αρχές του εξέφραζαν ειλικρινή «αισθήματα ευγνωμοσύνης, διότι προστάτευσε το 1916 τον τουρκικό πληθυσμό από ενδεχόμενα αντίποινα των Αρμενίων, που είχαν ενταχθεί στον ρωσικό στρατό και ζητούσαν εκδίκηση για τις σφαγές του 1915. Εξ' ίσου δε εγγυήθηκε την νομιμοφροσύνη των Ελλήνων έναντι του πανίσχυρου Βαλή Τζεμάλ–Αζμή Βέη, για να εξασφαλισθεί η τάξη και ηρεμία. Ο ικανότατος Ιεράρχης διακρίθηκε εξ άλλου στην οργάνωση της τοπικής Εκκλησίας. Κήρυττε, εμψυχώνοντας και νουθετώντας τον Λαό, εμπνέοντάς τον με τα ιδανικά του Γένους, της Ρωμηοσύνης, και διακρατώντας τον μέσα στο πνεύμα των Πατέρων και Προγόνων του, για να διασφαλίζεται η πνευματική συνέχεια και συνοχή του. Οργάνωσε, επίσης, την παιδεία, προεδρεύοντας στο περίφημο «Φροντιστήριον» (από το 1682), το «καύχημα των Τραπεζουντίων». Αρθρογραφούσε, στην ίδια κατεύθυνση, στο περιοδικό «ΚΟΜΝΗΝΟΙ», που αυτός ίδρυσε, μη παύοντας να τροφοδοτεί εκκλησιαστικά και εθνικά το ποίμνιό του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επέδειξε για την Νεολαία. Ίδρυσε την «Εθνική Ένωση των Νέων εν Τραπεζούντι και εν Ριζαίω», αναπτύσσοντας παράλληλα θαυμαστή κοινωνική μέριμνα για τους αναξιοπαθούντες λόγω των δυσμενών πολιτικών εξελίξεων, προστατεύοντας τον Λαό από τα άτακτα στίφη των Τσετών. τον πανικό και την αναστάτωση, αλλά και από τις επιβουλές των Πανσλαβιστών, που σχεδίαζαν την υπαγωγή της Εκκλησίας Τραπεζούντος στο Ρωσικό Πατριαρχείο. Οι ποικιλότροπες εκφράσεις της ευγνωμοσύνης του Λαού προς τον Πανάξιο Ιεράρχη ήταν η μεγαλύτερη καταξίωση των αγώνων του. Ήταν καθολική η αναγνώριση της γενναιότητας και ευψυχίας του, ώστε να του απονεμηθεί ο τίτλος «Πρίγκηψ της Εκκλησίας», χαρακτηρισμός, που συμπύκνωνε την λατρεία του Ποιμνίου στο πρόσωπό του. Η ανάλωσή του στην διακονία του Ποιμνίου του δεν θα σταματήσει και μετά την αναγκαστική αποχώρησή του για την κυρίως Ελλάδα, διότι θα συνεχίσει να ζει και να αγωνίζεται μαζί του, ως Πρόσφυγας μέσα σε Πρόσφυγες, με αδιατάρακτη την στροφή της μνήμης στον Πόντο, την Παναγία Σουμελά, την Τραπεζούντα. Η αναγνώριση του αυθεντικού εκκλησιαστικού φρονήματός του και της θυσιαστικής αγάπης του για την Εκκλησία τεκμηριώνεται με τις λεπτές και υπεύθυνες αποστολές, που του ανέθεσε κατά καιρούς η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, ως Εθναρχικό Κέντρο, εμπιστευόμενη την σοφία και ικανότητά του. Ήταν ο ανύστακτος πρεσβευτής του Πατριαρχείου, της Ρωμιοσύνης του Πόντου και της Μητροπόλεώς του…. Η Ιστοριογραφία δεν βρίσκει λόγους να επαινέσει τον αγωνιστή Ιεράρχη για το πολυσχιδές έργο του, χαρακτηρίζοντάς τον ως άξιο της Εκκλησίας και του Έθνους.
Χρύσανθος, ο ιεράρχης που αρνήθηκε να υποδεχθεί τους Γερμανούς το 1941 Γράφει ο Τάσος Κοντογιαννίδης για τον Χρύσανθο.... "Ο Χρύσανθος ήταν άνθρωπος και ιεράρχης αλύγιστος. Δεν ήξερε τι θα πεί ελαστικότης χαρακτήρος, τι θα πει ανάγκη ηθικής προσαρμογής προς τις περιστάσεις, της οποίας ελατήριο θα ήταν το ατομικό συμφέρον. Ευλόγησε τα όπλα στο ΟΧΙ του 1940, στάθηκε δίπλα στους τραυματίες του πολέμου και δεν δέχθηκε συμβιβασμό με την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί με το Στρατό κατοχής… Στις 27-4-1941, οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα. Ο έλλην φρούραρχος Καβράκος, του ζητούσε να πάνε μαζί να τους υποδεχτούν στους Αμπελοκήπους και να τους παραδώσουν την πόλη. Αρνήθηκε κατηγορηματικά λέγοντας! « ΄Εργον του Αρχιεπισκόπου είναι να ελευθερώνη και όχι να υποδουλώνη». Δυο μέρες μετά, ο επίτροπος του ναού της Μεταμορφώσεως Πλάκας Πλάτων Χατζημιχάλης, του αναγγέλλει τον σχηματισμό της κυβερνήσεως Τσολάκογλου της οποίας ήταν μέλος, και ζητεί από τον Χρύσανθο να τους ορκίσει!!
Του απαντά: «Η εθνική κυβέρνησις την οποία ώρκισα, εξακολουθεί να υφίσταται και να συνεχίζη τον πόλεμον. Άλλην κυβέρνησιν δεν δύναμαι να ορκίσω!…», προσθέτοντας ότι «σε ύποπτες και αντεθνικές ενέργειες, που θα είναι εθνικώς ολέθριες, δεν μπορεί η Εκκλησία να δώσει τον όρκο και την ευλογία της…» Και λίγες ώρες μετά, καθώς έβγαινε από την Αρχιεπισκοπή για να κηδέψει τον φίλο του Κων. Σπανούδη, δημοσιογράφο στην Πόλη και πρόεδρο της ΑΕΚ, συναντά τον υπασπιστή του Τσολάκογλου ( ταγματάρχη Δ. Γαργαρόπουλο) που τον καλεί εκ μέρους του στρατηγού να πάει στην ορκωμοσία. «Εγώ δεν έρχομαι να ορκίσω κυβέρνησιν προβληθείσα υπο του εχθρού, τας Κυβερνήσεις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς. Η κυβέρνηση που όρκισα εξακολουθεί να υπάρχη και να δίδη τον υπέρ της ελευθερίας και του Έθνους αγώνα στην Κρήτη». Θαρραλέα στάση τήρησε όταν τον επισκέφθηκε την επομένη ο γερμανός στρατηγός Στούμ, λέγοντάς του: «Προσέξατε στρατηγέ μου, να μήν τραυματίσητε την υπερηφάνειαν του Ελληνικού Λαού…» Λίγες μέρες μετά, ο μέγας αυτός ιεράρχης θα παυθεί και τη θέση του θα πάρει ο από Κορινθίας Δαμασκηνός, με τις ευλογίες του Τσολάκογλου. Ο Χρύσανθος ( κατά κόσμον Χαρίλαος Φιλιππίδης) γεννήθηκε στη Γρατινή Ροδόπης το 1881.Φοίτησε στο Γυμνάσιο Ξάνθης, σπούδασε στη θεολογική σχολή Χάλκης, χειροτονήθηκε διάκονος το 1903 κι εστάλη στην Τραπεζούντα ως ιεροκήρυκας και καθηγητής στο εκεί Φροντιστήριο. Σπούδασε στην Λειψία και την Λωζάνη, ορκίσθηκε Μητροπολίτης Τραπεζούντος το 1913 και αγαπήθηκε από τον Ποντιακό Ελληνισμό. Όταν λίγο αργότερα οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα κι έφυγε η τουρκική διοίκηση, πήρε υπό την προστασία του τον μουσουλμανικό πληθυσμό. Κατά την ταραχώδη περίοδο 1915-1923, μεταβάλλεται σε εθνικό ηγέτη για τον ελληνισμό της “καθ΄ημάς Ανατολής” και αγωνίζεται στο Παρίσι για τα δίκαια της φυλής μας στην Συνδιάσκεψη της Ειρήνης του 1919, με συναντήσεις και συνομιλίες που είχε, με τον αμερικανό πρόεδρο Ουίλσων και το Γάλλο πρωθυπουργό Κλεμανσό. Εκεί έθεσε ενώπιόν τους την ανεξαρτησία του Πόντου, κέρδισε τον θαυμασμό τους και βοήθησε σημαντικά τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στο χειρισμό των θεμάτων της Ανατολής. Το 1921, ο πρωθυπουργός Γούναρης καλεί τον Χρύσανθο να μετάσχει της ελληνικής αποστολής στο Λονδίνο, αλλά στην Τουρκία το «Δικαστήριο της Ανεξαρτησίας» το πληροφορείται, και τον καταδικάζει ερήμην εις θάνατον! Το 1938 εκλέγεται αρχιεπίσκοπος Αθηνών σε επανεκλογή, με αντίπαλο τον από Κορινθίας Δαμασκηνό. Η διαθήκη του Χρυσάνθου Ο Χρύσανθος, με την από 10-7-1943 διαθήκη, ζητούσε συγγνώμη από όσους ελύπησε και συγχωρούσε όσους τον ελύπησαν. Περιουσία δεν είχε και τα λίγα προσωπικά του είδη ( σταυρό, αρχιερατικούς ράβδους, άμφια και στυλογράφο) τα άφησε σε συνεργάτες του αρχιμανδρίτες και διάκους. « Οι συγγενείς μου κατά σάρκα – έγραφε – θα σεβαστούν τη μνήμη μου και δεν θα ζητήσουν συντάξεις και επιδόματα από το Κράτος. Αν κανείς αθετήσει την τελευταίαν μου ταύτην θέλησιν, τον τοιούτον αποκηρύσσω από συγγενήν μου και παρακαλώ Εκκλησίαν και Πολιτείαν να απορρίψωσι τοιαύτην ασεβήν αίτησιν». Πηγή
ΦΩΤΙΑ & ΑΤΣΑΛΙ στον ΈΒΡΟ! Οι προετοιμασίες ξεκίνησαν από απόψε και όλος ο Στρατός στον Έβρο είναι στο πόδι ... ΤΑΜΣ ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ 2013 ! Από το βράδυ Γενική Eπιφυλακή με τις ερπύστριες των Αρμάτων να κολλάνε στο χώμα και τους Αρματιστές να ετοιμάζουν πυρομαχικά και προσωπικό !
Στο Πυροβολικό οι Πυροβολητές έχουν ένα σύνθημα που περνάει από τους όρχους των Πυροβόλων στις Μονάδες και στα στελέχη μας : ΦΩΤΙΑ & ΑΤΣΑΛΙ στον ΈΒΡΟ!...Από εδώ δεν θα περάσει κανείς ! Θα κατεβάσουμε το βουνό με την μεγάλη συγκέντρωση πυρός ,μας είπε Επιτελής που είναι από απόψε στο Δ΄Σώμα Στρατού ,ενώ Υψηλόβαθμοι καταδρομείς είχαν Πολεμική Σύσκεψη σε φωλιά πολυβόλων !
Το Μεγάλο στοίχημα σε πρώτη φάση θα δοθεί στον Έβρο ...Στο Ποτάμι ,στο Σύνορο ,στα Λάβαρα...Εκεί που παιδιά των Ελλήνων στήνουν ενέδρες κάθε βράδυ και αντιμετωπίζουν από λαθρομετανάστες μέχρι λαθρεμπόρους ! Το Μήνυμα είναι ένα και είναι Ισχυρό : Aπό εδώ δεν περνάς Μεμέτη μου που να έχεις τον Αλλάχ μπάρμπα !
Η Δεύτερη φάση με καθαρά επιθετικό σχεδιασμό και με σχεδιασμένο σενάριο (ίσως για να '' δοθεί'' και εκτός Εθνικού εδάφους) θα δοθεί ''αλλού'' με τα Πυροβόλα των Πολεμικών μας στη Θάλασσα, με τους Ψυχρούς Χειριστές των Μαχητικών μας να σκοπεύουν ακριβώς στο στόχο και με τους πάντα ετοιμοπόλεμους αλλά και '' Οργισμένους Καταδρομείς'' και από τους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων να είναι έτοιμοι να δείξουν αλλά και να αποδείξουν τι μπορούν να κάνουν .... Ο Θεός είναι Μαζί μας και η Αγία Βαρβάρα θα κάψει τους εχθρούς της Πατρίδος !
.jpg)
