Μπορείτε να μας βρείτε σε ένα ιστολόγιο για την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 2 και ένα ιστολόγιο για την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 3.Με τιμή,
Πελασγός και συνεργάτες


ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : Η "ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ" ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΕ ΦΑΣΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ.. ΣΥΝΤΟΜΑ...


«Το Γένος ποτέ δεν υποτάχθηκε στο Σουλτάνο! Είχε πάντα το Βασιλιά του, το στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι Αρματωλοί και κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

ΜΗΡΙΟΝΗΣ: Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΞΟΒΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Στην ελληνική μυθολογία ο Μηριόνης ήταν ήρωας από την Κρήτη, γιος του Μόλου,νόθου γιού Δευκαλίωνα,(πατέρα του Ηδομενέα) που έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. 


Ο πρώτος επώνυμος διάσημος Κρητικός τοξότης . Γι’ αυτόν μιλάει ο Όμηρος στην «Ιλιάδα» και ο Αρριανός στον «Κυνηγετικό» του. Η Κρήτη θεωρούταν πατρίδα δεινών τοξοτών στα ομηρικά χρόνια. Πήρε μέρος στη μάχη που έγινε για τη σορό του Πατρόκλου και κατόρθωσε να περισώσει το πτώμα του..

Ο Μηριόνης απέδειξε την ικανότητα του στη χρήση του τόξου στους αγώνες που διοργάνωσε ο Αχιλλέας προκειμένου να τι­μήσει τον αγαπημένο του φίλο Πάτροκλο, «άθλα επί Πατρόκλω»...
Ανάμεσα στα άλλα αγωνίσματα που έγιναν ήταν και η σκοποβολή με τόξο. Σ' αυτόν τον αγώνα τοξοβολίας πρώτευσε ο Μηριόνης...
Οι αγώνες αυτοί γίνονται μπροστά σε όλο το στρατό, κοντά στον τύμβο του Πατρόκλου .Ο στόχος είναι ένα περιστέρι δεμένο στο κατάρτι ενός καραβιού . Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ζωντανή και οι θεατές ενθουσιάζονται ,ενθαρρύνουν και καμαρώνουν τους αθλητές . Στον αγώνα παίρνουν μέρος ονομαστοί τοξότες της αρχαιότητας όπως ο Τεύκρος , ο Μηριόνης κ.α. Η σειρά των τοξοτών καθορίστηκε με κλήρο. Όλοι παίρνουν έπαθλα ακόμα και οι νικημένοι . 
Ως πρώτο έπαθλο ,σε αυτόν που θα πετύχει το περιστέρι , ο Αχιλλέας προσφέρεί δέκα διπλούς πέλεκεις από σίδερο και γι΄αυτόν που θα πετύχει μόνο το σκοινί δέκα μονούς πέλεκεις από σίδερο . 
Πρώτα σημάδευσε ο Τεύκρος που κατάφερε να πετύχει μόνο το σκοινί με αποτέλεσμα να αρχίσει το περιστέρι να πετά ελεύθερο ,τότε ο Μηριόνης γρήγορα το σημαδεύει και το πετυχαίνει στον αέρα Η νίκη του έχει μεγαλύτερη αξία, διότι νίκησε τον Τεύκτρο, που ήλθε δεύτερος, ο οποίος ήταν φημισμένος τοξότης ανάμεσα στους Αχαιούς.




Στην Ιλιάδα, ο Μηριόνης παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη ραψωδία Β, ως φίλος του αρχηγού των Κρητών Ιδομενέα, ενώ στις ραψωδίες Ν και Ψ ο Όμηρος περιγράφει τα κατορθώματά του:
Ο Μηριόνης σκότωσε πολλούς εχθρούς, ανάμεσα στους οποίους οι Φέρεκλος, Αδάμας, Αθάμαντας, Ακάμαντας, Αρπαλίωνας, ο Λαόγονος και ο Ιπποτίωνας. 
Ακόμα, τραυμάτισε τον Δηίφοβο και απέφυγε με ταχύτατες μετακινήσεις τα χτυπήματα του Αινεία ο οποίος τον αποκαλούσε σκωπτικά «ορχηστή», δηλαδή «χορευτή»,εξαιτίας του τρόπου του οποίου απέφευγε τα βέλη, στο πεδίο της μάχης.
*(Ετυμολογικά το όνομά του προέρχεται από το Μηριαίο οστό-Μηρό ,και αυτό λέγεται ότι του δόθηκε εξαιτίας των έντονων μηρών που είχε ,από την άριστη φυσική κατάσταση του σώματός του.Μηρό επίσης ονόμαζαν οι πρόγονοί μας τον Σείριο.Ο Διόνυσος θεωρείται ότι εγενήθη από τον Μηρό του Δία)

Η προσωπικότητα του Μηριόνη διαφαίνεται από τα αποδιδόμενα σε αυτόν επίθετα στην Ιλιάδα: «ήρως», «δουρικλυτός »(φημισμένος για το δόρυ)», «δαΐφρων»(συνετός), «πεπνυμένος»(σώφρονας), ενώ για τη γενναιότητά του παρομοιάζεται με τον ίδιο τον θεό του πολέμου Άρη.

Σε αυτόν αποδίδεται και η φράση που έχει φτάσει ως τις μέρες μας "Από που κρατά η σκούφια σου",η οποία αν και είχε τις ρίζες της στην αρχαιότατη Ελλάδα, την προ των Τρωικών ακόμα, αλλά το πόσο σημαντική είναι η σημασία της δηλώνεται στην Ιλιάδα, Ραψωδία 10, στ. 260 κ.εξ.
Οι Αχαιοί θέλουν να στείλουν δυο κατασκόπους στο Τρωικό στρατόπεδο και δηλώνουν πρόθυμοι ο Διομήδης και ο Οδυσσέας. 
Στον πρώτο δίνει, σπαθί και κράνος ο Θρασυμίδης, γιος του Νέστορα.
Στον δεύτερο, δίνει ο Μηριόνης, ανεψιός του Ιδομενέα.

Μετά την άλωση της Τροίας, ο Μηριόνης με τον Ιδομενέα επέστρεψαν σώοι στην Κρήτη, όπου μετά τον θάνατό τους τιμήθηκαν από τους κατοίκους ως ήρωες. 
Στους πίνακες των βασιλέων της Κρήτης ο Μηριόνης φέρεται 17ος κατά σειρά.
Σύμφωνα με μια μεταγενέστερη παράδοση, ο Μηριόνης ταξίδεψε μετά και στη Σικελία, όπου τον υποδέχθηκαν οι εκεί Κρητικοί άποικοι στη Μινώα και στο Εγγύιον. 
Στο Εγγύιο αναφέρεται και λατρεία του ήρωα σε σωζόμενο ιερό όπου αποκαλύφθηκε κράνος με την επιγραφή «ΜΗΡΙΟΝΟΥ».
Στον Μηριόνη αποδόθηκε και η ίδρυση της πόλεως Κρήσσα στην Παφλαγονία.
Ο Μηριόνης έδωσε το όνομά του στον αστεροειδή Μηριόνη (3596 Meriones) της Τρωικής Ομάδας, που ανακαλύφθηκε το 1985.

http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/

http://diogeneis.blogspot.gr/2013/04/blog-post_4.html
http://xemandrios1.blogspot.gr/2013/04/blog-post_6115.html
Διαβάστε περισσότερα...

Μέσα στην Εκκλησία, που έχει τα μυστήρια που σώζουν, δεν υπάρχει απελπισία!!(Γέροντας Πορφύριος)

Μέσα στην Εκκλησία, που έχει τα μυστήρια που σώζουν, δεν υπάρχει απελπισία. Μπορεί να είμαστε πολύ αμαρτωλοί. Εξομολογούμαστε, όμως μας διαβάζει ο παπάς κι έτσι συγχωρούμαστε και προχωρούμε προς την αθανασία, χωρίς καθόλου άγχος, χωρίς καθόλου φόβο.

Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα! Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ' τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17,21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του. Και συμβαίνει όπως μ' ένα κομμάτι σίδηρο που τοποθετημένο μές στη φωτιά γίνεται φωτιά και φως· έξω απ' τη φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.

Όσοι κατηγορούν την Εκκλησία για τα λάθη των εκπροσώπων της, με σκοπό δήθεν να βοηθήσουν για την διόρθωση, κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία. Ούτε, βέβαια τον Χριστό. Τότε αγαπάμε την Εκκλησία, όταν με την προσευχή μας αγκαλιάζουμε κάθε μέλος της και κάνομε ό,τι κάνει ο Χριστός. Θυσιαζόμαστε, αγρυπνούμε, κάνομε το παν, όπως εκείνος, ο οποίος «τις λοιδορίες δεν τις ανταπέδιδε, και όταν έπασχε δεν απειλούσε» (Α΄ Πετρ. 2,23).

Να προσέχουμε και το τυπικό μέρος. Να ζούμε τα μυστήρια, ιδιαίτερα το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Σ' αυτά βρίσκεται η Ορθοδοξία. Προσφέρεται ο Χριστός στην Εκκλησία με τα μυστήρια και κυρίως με την Θεία Κοινωνία.



γέροντας Πορφύριος



Ψήγματα Ορθοδοξίας

http://pistos.gr/enhmerwsh/ekklhsiastika/mesa-stin-ekklisia-pou-exei-ta-mustiria-pou-swzoun-den-uparxei-apelpisia
http://1myblog.pblogs.gr/2013/10/mesa-sthn-ekklhsia-poy-ehei-ta-mysthria-poy-swzoyn-den-yparhei-a.html
Διαβάστε περισσότερα...

"Κλειδώνουν" γύρω από Μεσόγειο και Ρωσία οι ΗΠΑ - βάση με βαλλιστικούς πυραύλους φτιάχνουν στη Ρουμανία

Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Τράιαν Μπασέσκου , ο αμερικανός ΥΠΑΜ J. Miller ,και ένας αμερικανός ναύαρχος κρατούν το φτυάρι κατά τη διάρκεια τελετής για την κατασκευή της αμερικανικής βάσης στην Ρουμανία .

Η αμερικανική βάση στην Ρουμανία θα φιλοξενήσει μέρος του αμερικανικού αμυντικού συστήματος βαλλιστικών πυραύλων , ως μέρος του ευρύτερου συστήματος του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη .
Βάση σχεδίου η κατασκευή στρατιωτικής βάσης βαλλιστικών πυραύλων στην περιοχή Deveselu στη νότια Ρουμανία θα περατωθεί 2015 και θα περιλαμβάνει πυραύλους τύπου SM – 3 καθώς και ραντάρ μακράς εμβέλειας .
Η Ρωσία έχει εκφράσει την έντονη αντίθεσή της στα σχέδια αντιπυραυλικής άμυνας , φοβούμενη ότι θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλειά της .
Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Τραϊάν Μπασέσκου και ο αμερικανός υφυπουργός Άμυνας James Miller παρακολούθησαν την τελετή. Ο Υπουργός Άμυνας της Ρουμανίας Μιρτσέα Ντούσα , δήλωσε ότι : « έχουμε μια σοβαρή εταιρική σχέση με τις ΗΠΑ και η πυραυλική βάση αποτελεί απόδειξη της σχέσης αυτής».
Η συμμετοχή της Ρουμανίας στο σύστημα του ΝΑΤΟ αποτελεί το δεύτερο στάδιο της αντιπυραυλικής άμυνας . Το πρώτο μέρος του συστήματος , που αφορά την έγκαιρη προειδοποίηση με την εγκατάσταση σταθμού ραντάρ στην Τουρκία , πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2012. Εκτός από τη Ρουμανία , άλλα στοιχεία του συστήματος θα εγκατασταθούν σε Πορτογαλία , Πολωνία και Ισπανία .
http://www.hurriyetdailynews.com/romania-builds-base-for-us-missile-system.aspx?pageID=238&nID=56986&NewsCatID=351
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών


Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

«Η Ρωσία θέλει την Ελλάδα ισχυρή» - τί έκρυβε η άφιξη του Ρώσου ΥΠΕΞ;

του Κίμωνα Γεωργακάκη


Όπως είναι φυσικό η συνεχής γεωπολιτική άνοδος της Ρωσίας δεν θα μπορούσε να αφήνει εσαεί ασυγκίνητες τόσο την Ελλάδα όσο και την Ευρώπη. Η επίσκεψη Λαβρόφ στην Αθήνα έγινε σε πολύ καλό κλίμα για τις δύο χώρες και για πρώτη φορά ακούστηκε καθαρά από επίσημα χείλια ότι «η Ελλάδα είναι μεν μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, παράλληλα όμως έχει έντονη την συνείδηση της ιστορικής συμμετοχής στην μεγάλη οικογένεια των ορθοδόξων λαών». Ανήκει δηλαδή και στην Ανατολή και την Δύση.
Η συγκεκριμένη δήλωση, έστω και αν έγινε εξ ανάγκης, δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την αλλαγή συγκυριών στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, η οποία συμπαρασύρει εκ των πραγμάτων και την ελληνική παραδοσιακά δυτικίζουσα ρητορική. Από ένα ενδεχόμενο σοβαρό άνοιγμα στην Ρωσία έχουν να βγουν πολλά κέρδη και για τις δύο πλευρές. Αρκεί να υπάρχει σοβαρότητα, οργάνωση και αποφασιστικότητα και όχι κάθε φορά που οι Αμερικανοί «φωνάζουν», ο «ραγιάς» να κάνει πίσω. Ούτε επίσης να επαναληφθεί η προ καιρού συμπεριφορά της τωρινής κυβέρνησης Κύπρου, η οποία δεν έδειξε καμία διάθεση διαπραγματεύσεως με την Μόσχα (το ταξίδι του Κύπριου ΥΠΟΙΚ έγινε για το θεαθήναι, ενώ έπρεπε να είχε ταξιδέψει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αυτοπροσώπως) και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα έριξαν το φταίξιμο στους «κακούς Ρώσους που δεν μας βοηθούν ποτέ», λες και είναι υποχρεωμένοι και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα.
Σε μία σοβαρή και εντός κλίματος ελληνό-ρωσική προσέγγιση τα οφέλη θα είναι πολλά και για τους δύο. Άλλωστε ο Αντώνης Σαμαράς έκανε λόγο, κατά την συνάντηση με τον Λαβρόφ, για μια στρατηγική σχέση η οποία, όπως είπε, είναι πολύ σημαντική και για τις δύο πλευρές. Ζεστό ρωσικό χρήμα αναμένεται να φτάσει στα ελληνικά ταμεία με τις μόνες σοβαρές επενδυτικές προτάσεις για τον ΟΣΕ και τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης.

Επίσης κατά τις συνομιλίες Ελλήνων και Ρώσων αξιωματούχων υπογραμμίστηκαν όχι μόνο οι οικονομικοί αλλά και οι αμυντικοί δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών. Γιατί να μην ενεργοποιηθεί η συμφωνία για προμήθεια ρωσικού αμυντικού εξοπλισμού που πάγωσε  λόγω… ΔΝΤ; Εξάλλου οριστικοποιήθηκε η πρώτη δοκιμαστική βολή των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 στην Κρήτη. Η συνεργασία με την Ρωσία και στο γεωστρατηγικό κομμάτι, δίχως να παραβλεφθεί η θέση μας στο ΝΑΤΟ (ούτως ή άλλως οι Δυτικοί είναι περίεργοι να πάρουν μια έστω μικρή γεύση από τα ρωσικά οπλικά συστήματα), αποτελεί μαξιλάρι έναντι των Τούρκων, καθώς η Ρωσία του Πούτιν, όπου διατηρεί βάσει συμφωνιών σταθερά συμφέροντα υψίστης σημασίας για την στρατηγική της, δεν χαρίζεται εύκολα (βλ. Συρία, Γεωργία).
 Στην πολιτική όμως τίποτα δεν γίνεται δωρεάν! Τί θέλουν οι Ρώσοι από την Ελλάδα; Η Μόσχα βλέπει στην ομόδοξη Ελλάδα έναν σημαντικό εταίρο στην προσπάθεια βελτίωσης των σχέσεών της με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αυτό που εδώ και καιρό τόνιζα σε άρθρα μου, την ανάληψη δηλαδή πρωτοβουλιών από την Ελλάδα σε σχέση με την προώθηση ευρώ-ρωσικής συνεργασίας. Επιπλέον οι Ρώσοι αδυνατούν να απορρίψουν, όσες φορές κι αν η Ελλάδα «ψήφισε» στο τέλος την «αστερόεσσα», την γεωστρατηγική θέση της χώρας μας, η οποία προσφέρει ασφαλή πρόσβαση στα νερά της Μεσογείου. Η ατζέντα της επίσκεψης Λαβρόφ περιείχε άλλωστε μια σειρά διευκολύνσεων που έχει ζητήσει η Ρωσία από την Ελλάδα σε ό,τι αφορά τα αγκυροβόλια και τις μετακινήσεις αεροναυτικών δυνάμεών της προς την Μέση Ανατολή.
Επίσης οι Ρώσοι, σύμφωνα με τοποθετήσεις αξιωματούχων, δεν ξεχνούν την περίπτωση της ΔΕΠΑ, όπου η Ελλάδα δέχτηκε σφοδρές πιέσεις να αρνηθεί τελευταία στιγμή, κάτι που είχε αφήσει να εννοηθεί τότε και ο Αντώνης Σαμαράς. Το Κρεμλίνο δείχνει επιπλέον να «ανησυχεί» για την πιθανή αλλαγή των ενεργειακών συσχετισμών στην Ευρώπη, με βάση τις εξελίξεις στο θέμα των κοιτασμάτων στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Τέλος, για να μην μακρηγορώ, η Ρωσία δίνει μεγάλο βάρος στο να βρίσκει στον δρόμο της ισχυρές ορθόδοξες χώρες, καθότι, άπαξ και αποδυναμωθούν, δεν θα μπορεί η Ρωσία να χρησιμοποιεί το «όπλο» της Ορθοδοξίας για να προσεγγίζει τα Βαλκάνια και να προχωράει στην Μέση Ανατολή. «Η Ρωσία θέλει την Ελλάδα ισχυρή», δεν δίστασε να δηλώσει ο Λαβρόφ.
Γι” αυτό οι Αμερικανοί στον αντίποδα 1. σιγοντάρουν τόσα χρόνια την επικράτηση του μουσουλμανικού στοιχείου στα Βαλκάνια προς αποδυνάμωση των ορθοδόξων κρατών, κάτι που έσπευσε να το εκμεταλλευτεί η νέο-οθωμανική Τουρκία (Βοσνία, Κόσοβο, Αλβανία, μουσουλμάνοι Βουλγαρίας και Θράκης) 2. στην Μέση Ανατολή ρίσκαραν με την υποστήριξη φανατικών ισλαμιστών που στόχο είχαν την εξόντωση των Ορθοδόξων και 3. «ενεργοποίησαν» προσφάτως τον Οικουμενικό Πατριάρχη και φιλοατλαντιστή Βαρθολομαίο να ξεκινήσει «καμπάνια» κατά της ρωσικής Εκκλησίας με αρχή το Άγιον Όρος και την υπόθεση Βατοπαιδίου, όπου εμπλέκεται έντονα ο ρωσικός παράγοντας.
Εν κατακλείδι η ελληνό-ρωσική προσέγγιση κρύβει οφέλη και για τις δύο χώρες. Την αξιοποίηση των τεραστίων δυνατοτήτων που ανοίγονται στην συνεργασία των δύο κρατών, υπογράμμισε ο Λαβρόφ και στον Αλέξη Τσίπρα, σε περίπτωση που είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραβλέπει άλλο την ρωσική ανάμειξη. Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε πως δεν ζούμε στην εποχή της απόλυτης αμερικανικής επικράτησης και να κινηθούμε επιτέλους πολυδιάστατα, αξιοποιώντας προσεκτικά τις συγκυρίες.
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Συρία : Κατέστρεψαν τους μηχανισμούς και εγκαταστάσεις παραγωγής χημικών όπλων!Τί δικαιολογία θα βρούν τώρα οι ΗΠΑ;

Την ανακοίνωση έκανε ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, ενώ η διορία για την καταστροφή έληγε την 1η Νοεμβρίου.
Την ολοκληρωτική καταστροφή των εγκαταστάσεων παραγωγής και συναρμολόγησης χημικών όπλων στην Συρία, μία ημέρα πριν από την αρχική διορία της 1ης Νοεμβρίου, ανακοίνωσε ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων.

Ο ΟΑΧΟ αναφέρει σε ανακοίνωσή του ότι η ομάδα του επιθεώρησε 21 από τις 23 εγκαταστάσεις χημικών όπλων σε όλη τη χώρα. Οι άλλες δύο ήταν πολύ επικίνδυνες για να τεθούν υπό έλεγχο, αλλά ο χημικός εξοπλισμός τους είχε ήδη μεταφερθεί σε άλλες εγκαταστάσεις.

«Ο ΟΑΧΟ εκφράζει ικανοποίηση, επαληθεύει και είδε κατεστραμμένο όλο τον κρίσιμο εξοπλισμό παραγωγής, μίξης και γόμωσης από όλες τις 23 εγκαταστάσεις», τονίζεται στην επίσημη ανακοίνωση.

Επιθεωρητές του Οργανισμού είχαν σταλεί στην Συρία με αφορμή τις κατηγορίες ότι η κυβέρνηση έκανε χρήση χημικών σε κατοικημένες περιοχές, κάτι που ωστόσο αρνείται το καθεστώς.

Σύμφωνα με τις ΗΠΑ περισσότεροι από 1.400 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από επίθεση με χημικά σε προάστιο της Δαμασκού στις 21 Αυγούστου.

Η Συρία και η Ρωσία υποστηρίζουν ότι πίσω από την επίθεση βρίσκονται αντάρτες.


BBC, Καθημερινή
Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Η Ιορδανία..."κλείνει" τα σύνορα σε πρόσφυγες από την Συρία;..

Η Διεθνής Αμνηστία ζητάει χρηματοδότηση των χωρών που στηρίζουν τους πρόσφυγες

Εξ΄αιτίας του τεράστιου βάρους που έχει αναλάβει η Ιορδανία λόγω της υποδοχής προσφύγων από τον συριακό εμφύλιο, η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλει ότι η χώρα αρνείται την είσοδο σε 
ομάδες Σύρων και τους αναγκάζει να επιστρέψουν στην εμπόλεμη Συρία.

Η οργάνωση αναφέρει πως μεγάλες ομάδες ανθρώπων, είτε εξαναγκάστηκαν να επιστρέψουν στις εμπόλεμες περιοχές, είτε τους επιτράπηκε διαμονή στη μεθόριο υπό συνθήκες σχεδόν αβίωτες, με όλο και πιο αυστηρούς συνοριακούς περιορισμούς.

«Είναι κατανοητό ότι οι υποδομές των χωρών της περιοχής για υποδοχή μεταναστών βρίσκονται στα όριά τους, αλλά αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για άρνηση εισόδου» ανέφερε ο διευθυντής του τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας για την περιοχή, Φίλιπ Λούθερ, καλώντας επίσης εκ νέου τη διεθνή κοινότητα να συνδράμει τις χώρες που συνορεύουν με την Συρία.

Η διεθνής κοινότητα, συνέχισε ο Λούθερ, «έχει σημαντικό ρόλο να παίξει στην προσφορά υποστήριξης σε χώρες της περιοχής που μέχρι τώρα αναλαμβάνουν το βάρος των Σύρων προσφύγων με ελάχιστους πόρους».

Εξαιτίας της ανθρωπιστικής κρίσης που έχει προκαλέσει ο συριακός εμφύλιος, υπολογίζεται ότι πάνω από δύο εκατομμύρια Σύροι έχουν περάσει τα σύνορα, ενώ τεράστια είναι η πίεση για τις εγκαταστάσεις υποδοχής σε Λίβανο, Τουρκία, Ιράκ, Ιορδανία και Αίγυπτο. Διπλάσιος είναι ο αριθμός όσων έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους σε άλλες περιοχές εντός της Συρίας.

Έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας υποστηρίζει ότι, παρά τη διαβεβαίωση της Ιορδανίας πως τα σύνορα μένουν ανοικτά, υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις κατηγορίες προσφύγων από την Συρία οι οποίοι δεν γίνονται δεκτοί: Παλαιστίνιοι και Ιρακινοί πρόσφυγες, Σύροι χωρίς χαρτιά και ασυνόδευτοι άνδρες που δεν μπορούν να αποδείξουν συγγένεια με Ιορδανούς.


voria.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Έτσι προχωράει η νέα τάξη πραγμάτων - ετοιμάζουν το πλαστικό χρήμα!

Υπάρχουν μερικά πράγματα μέσα στο γενικότερο κομφούζιο, που εισβάλουν ήσυχα, σαν επαγγελματίες κλέφτες στις ζωές μας, την ώρα που κοιμόμαστε. Δεν θα πάρουμε χαμπάρι την εισβολή παρά μόνο όταν ξυπνήσουμε το πρωί κι ανακαλύψουμε ότι στο σπίτι μας έχει γίνει  άγριο πλιάτσικο κι εμείς ονειρευόμασταν....
Ίσως το καλύτερο πλιάτσικο από όλα θα γίνει όταν ανακαλύψουμε ότι με διάφορους νόμους που έχουν περάσει και ψηφίσει οι υπάλληλοι της τραπεζοκρατίας, στο πορτοφόλι μας όχι απλά δεν θα υπάρχει χρήμα, αλλά θα ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΟΝΟ, να υπάρχει πλαστικούρα. Καρτούλες χρωματιστές που θα πρέπει με αυτές ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΕΣ να εξυπηρετούμε τις βασικές (και μη) ανάγκες. 

Να ήμουν μια μύγα στο τοίχο για να μπορώ να παρακολουθήσω την ηδονή που νοιώθουν οι τραπεζίτες αναλογιζόμενοι πόσο κοντά είμαστε στο τελικό τους στόχο. Να μην κινείται φύλλο χωρίς την άδειά τους. Στη κυριολεξία να μην κινείται τίποτα. Ούτε οι σερβιέτες και τα κ@λόχαρτα που θα πρέπει να αγοράσεις. Το χρήμα είναι σκλαβιά αλλά όλη η ζωή μας κινείται μ΄αυτό. Το πλαστικό χρήμα όμως που δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά ένας συνεχής έλεγχος και διακανονισμός με τις τράπεζες θα κάνει το μετρητό που έχουμε σήμερα και την εξάρτησή του να μοιάζει με παιδική χαρά μπροστά στον εφιάλτη που θα αντιμετωπίσουμε όταν θα συνειδητοποιήσουμε πως ακόμα και η εικονική ελευθερία δεν θα υπάρχει. 

Σκεφθείτε μόνο για μια στιγμή μια κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει δυνατότητα σε κανέναν να κάνει οποιαδήποτε οικονομική συνδιαλλαγή, αν δεν περάσει πριν από τη τράπεζα. Μια κοινωνία όπου κανονικό χρήμα δεν θα υπάρχει παρά μόνο εικονικό την αξία του οποίου θα καθορίζουν οι εκδότες της πλαστικούρας. Προσπαθείστε να αναλογιστείτε τι θα σημαίνει αυτό, με βάση την εμπειρία που έχουμε ήδη, για το πώς λειτουργούν αυτά τα θηρία που ονομάζονται τράπεζες, όπου όλοι οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο από νούμερα σε καρτέλες που χρησιμεύουν να αυγατίζουν ένα τρελό κέρδος μέσα από μηχανισμούς τζογαδόρικους και τοκογλυφικούς. 

Σκεφθείτε τί θα συνέβαινε σε ένα κράτος π.χ. όπως το δικό μας, που βρίσκεται σε άθλια κατάσταση και οι πολίτες εκβιάζονται με κάθε πιθανό τρόπο να πληρώσουν, που τα ταμεία έχουν καταληστευθεί χωρίς κανένας να δώσει ποτέ λογαριασμό σε κανέναν, που τα χαράτσια πέφτουν βροχή απαιτώντας να ξεζουμίσουν ό,τι έχει απομείνει από το πτώμα που περιφέρεται, που οι μηχανισμοί διάσωσης απαιτούν να μπει βαθειά το χέρι στις καταθέσεις και στα αποθέματα όσων έχουν κάτι ακόμα, να ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΡΗΤΟ, αλλά ΚΑΘΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ακόμα και το ελάχιστο ενός ψωρομισθού ή μιας γελοίας συνταξούλας να περνάει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από το πάγκο του χασάπη..

Δεν θα υπάρχει φρένο σε κανενός είδους ασυδοσία, ληστρική επιδρομή ή τρομοκρατία. Δεν θα υπάρχει ΝΟΜΙΚΑ η δυνατότητα να μπει το φρένο. Δεν θα υπάρχει πολίτης που να μπορεί να καλύψει οποιαδήποτε ανάγκη του αν δεν είναι ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΠΕΛΑΤΗΣ. Η κάρτα αγορών στο σούπερ μάρκετ, η φοροκάρτα, η κάρτα για την πληρωμή των φόρων και των λογαριασμών, η κάρτα για να κινηθείς με τα ΜΜΜ, η κάρτα για να ταξιδέψεις, για να πληρώσεις τα σχολεία, τους γιατρούς, για να ψωνίσεις οποιοδήποτε προϊόν.

Σκεφθείτε τώρα σ΄αυτό το τοπίο κάποιον ο οποίος δεν είναι εντάξει στην ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ εκρεμμοτήτων και δεν θα επιτρέπεται να έχει πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα... Αν δεν μπορεί να πάρει μισθό γιατί η τράπεζα π.χ. δεν θα του επιτρέπει να έχει λογαριασμό μισθοδοσίας επειδή χρωστάει στην εφορία και η εφορία δεν του εκδίδει πιστοποιητικό φορολογικής "καθαρότητας" και αφού δεν έχει πρόσβαση στη τράπεζα, δεν θα μπορεί να αγοράσει και στα μαγαζιά που θα θέλουν ΜΟΝΟ ΚΑΡΤΑ, δεν θα μπορεί να πληρώσει ούτε το νοίκι αφού ο ιδιοκτήτης θα ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να πληρώνεται με κάρτες, δεν θα μπορεί να μπει σε ένα νοσοκομείο αφού θα μπαίνεις μόνο δείχνοντας μια κάρτα στην είσοδο...

Ναι αυτό είναι το εφιαλτικό ακραίο σενάριο μιας εφιαλτικής μελλοντικής δυστοπίας... Αλλά πόσο ακραίο είναι; Σ' αυτό το τελικό στάδιο της απόλυτης υποδούλωσης όλων των ανθρώπων, θα προηγηθούν σίγουρα τα πιο λάιτ σενάρια.. Που έρχονται άμεσα. Μήπως δεν πέρασε ήδη πως πάνω από ένα τάδε ποσό πρέπει να χρησιμοποιείται κάρτα; Μήπως δεν ακούμε παντού για τη φοροκάρτα; Μήπως δεν γίνεται ήδη χαμός με το γεγονός πως οι τράπεζες θα μπορούν να βάζουν χέρι σε μισθούς και συντάξεις και καταθέσεις όσων χρωστάνε; Ποιο είναι το ακραίο σενάριο; Πως υπάρχει ακόμα η δυνατότητα να αγοράζουμε τα τρόφιμα, τα είδη πρώτης ανάγκης και να πίνουμε το καφέ με μετρητά; Πόσο δύσκολο είναι να καταργηθεί αυτό; Πόσο ακραίο; Πόσο απίθανο σας φαίνεται να κουρευτούν καταθέσεις γιατί έτσι θα "σωθούμε " από τη καταστροφή;

Εδώ υπάρχει κόσμος που έχει μείνει άνεργος, δεν έχει φαΐ , του κόβουν το ρεύμα, τον πατάνε στο λαιμό να πληρώσει χαράτσια, έχει πτωχεύσει στη κυριολεξία και ζει εξαθλιωμένος, και φοβάται μην φύγει από το μηχανισμό διάσωσης και πτωχεύσει!!!! Υπάρχει κόσμος που τρέμει στην ιδέα μη βρεθούμε εκτός από κάτι που λέγεται ευρωπαϊκή ένωση, ή ευρωπαϊκό νόμισμα, και πεινάσει, και το σκέφτεται αυτό την ώρα που πεινάει!!!

Ακραίο πλέον είναι μόνο ένα πράγμα σ΄αυτή τη παράνοια που εξαπλώνεται γύρω μας ταχύτατα σαν το φονικότερο ιό που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Ο αποχαυνωμένος πολίτης που δεν μπορεί να αντιδράσει, δεν κατανοεί τί του συμβαίνει, δεν συνειδητοποιεί το μέγεθος της συμφοράς που έρχεται. Αυτό είναι το ακραίο. Κι αυτή η απόλυτη παράδοση σε οποιοδήποτε μηχανισμό εξαπάτησης και εκβιασμού πλασσάρεται σαν ΤΗ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ, είναι το εισιτήριο για την δυστοπική κοινωνία που μοιάζει σήμερα σενάριο συνωμοσιολογικό αλλά που θα είναι απλά η πραγματικότητα που θα βιώσουν οι επόμενες γενιές.(;)

Ο χειρότερος πόλεμος που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα έχει ξεκινήσει ήδη προ πολλού. Το πρόβλημα είναι πως λίγοι το συνειδητοποιούν γιατί η μεγάλη πλειοψηφία έχει μάθει πως πόλεμος σημαίνει καπνοί, σειρήνες, μάχες, χαρακώματα. Η πλειοψηφία μένει κολλημένη σε τακτικές και παραδείγματα των περασμένων αιώνων. Ενώ οι αρχιτέκτονες της καταστροφής βρίσκονται ήδη εκατό χρόνια μπροστά....


http://synithisypoptos.gr/
Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ

Λόγος της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας προς τους Έλληνας προκρίτους

Η πολιτική διαθήκη της Μπουμπουλίνας

"Έχασα το σύζυγό  μου. Ευλογητός ο Θεός!
Ο πρεσβύτερος υιός μου έπεσε με τα όπλα ανά χείρας. Ευλογητός ο Θεός!
Ο δεύτερος υιός μου δεκατετραετής την ηλικίαν μάχεται μετά των Ελλήνων και πιθανώς να εύρη ένδοξον θάνατον. Ευλογητός ο Θεός!
Υπό την σκιάν του σταυρού θα ρεύση επίσης το αίμα μου. Ευλογητός ο Θεός!
Αλλά θα νικήσωμεν ή θα παύσομεν να ζώμεν. Θα έχομεν όμως την παρηγορίαν ότι δεν αφήσαμεν όπισθεν ημών δούλους Έλληνας"

(Λόγος της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας προς τους Έλληνας προκρίτους).

 Φωτο: http://www.sakketosaggelos.gr/Images/Uploaded/image002(1205).jpg

http://tera-amou.pblogs.gr/2009/03/tetoio-sthenos-kai-pisth.html
http://www.nectos.gr/?q=node/1352



Διαβάστε περισσότερα...

Κάποιοι..συνεχίζουν το έργο του Μουσολίνι προωθώντας το "ζήτημα" των τσάμηδων αλλά και των Ελλήνων Βλάχων!

Κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου τιμούμε αυτούς που αγωνίστηκαν κατά των κατακτητών στην περίοδο 1940-1944. Η πραγματική απόδοση τιμής στους προγόνους μας επιβάλλει να διδασκόμαστε από την Ιστορία για να μην ξαναπέσουμε θύματα παρόμοιων 
καταστάσεων με εκείνες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Δεν αρκεί απλώς να φωνάζουμε κατά του φασισμού και του ναζισμού. Πρέπει η διαμαρτυρία να συνοδεύεται από καταγγελία ορισμένων μεθόδων του Μουσολίνι, οι οποίες συνεχίζονται και σήμερα με τρόπο διαφορετικό, αλλά εξίσου επικίνδυνο.
Καταδίκη των εγκλημάτων του ιδρυτή του ιταλικού φασισμού σημαίνει να θυμόμαστε, να διδάσκουμε και να καταγγέλλουμε διαρκώς τη δημιουργία μειονοτικών ζητημάτων εις βάρος της εθνολογικής μας υποστάσεως και της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Ο Μουσολίνι αφενός μεν χρησιμοποίησε ως συνεργάτες του ιταλικού στρατού τους μουσουλμάνους Τσάμηδες της Θεσπρωτίας, αφετέρου δε προσπάθησε να κατασκευάσει ξεχωριστή εθνική συνείδηση στους βλαχόφωνους Ελληνες της Πίνδου και της Θεσσαλίας. Στο ζήτημα των Τσάμηδων σήμερα δυστυχώς τον ακολουθεί η γειτονική Αλβανία υπό τον ψευδεπίγραφο μανδύα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο δεύτερο ζήτημα η ελληνοπρεπής αντίδραση των Βλάχων ήταν αποστομωτική, ώστε σήμερα ελάχιστοι τολμούν να αμφισβητούν την ελληνικότητά τους. Απαιτείται όμως επαγρύπνηση.

Οι Τσάμηδες ήταν Έλληνες ορθόδοξοι οι οποίοι εξισλαμίστηκαν κατά τον 17ο αιώνα λόγω Τουρκοκρατίας. Η απομάκρυνσή τους από την ορθοδοξία τούς απομάκρυνε και από τον Ελληνισμό. Μεταβλήθηκαν σε Τουρκαλβανούς και απηνείς διώκτες του έθνους μας. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923-1924 έπρεπε να φύγουν και αυτοί από τη Θεσπρωτία. Η κυβέρνηση Θεόδωρου Πάγκαλου τους κράτησε διότι έβλεπε τα φιλοαλβανικά αισθήματά τους. Αφελής ελληνική πολιτική, η οποία πίστευε ότι έτσι θα αποκτούσαμε φιλικούς δεσμούς με το νέο αλβανικό κράτος, το οποίο ιδρύθηκε το 1913 με την καταπάτηση ελληνικών εδαφών (Βόρειος Ήπειρος . Ούτε η Αλβανία ούτε οι 20.000 Τσάμηδες της Θεσπρωτίας ανταπέδωσαν την ευγένειά μας. Οι μεν Αλβανοί καταπίεσαν και καταδίωξαν την ελληνική εθνική κοινότητα. Οι δε μουσουλμάνοι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς κατακτητές κατά την περίοδο 1941-1943. Δημιούργησαν την αλβανική πολιτοφυλακή ΞΙΛΙΑ και φόνευσαν πολλούς Έλληνες. Αποκορύφωμα ήταν η σφαγή των προκρίτων της Παραμυθιάς. Έφυγαν εγκαίρως προς την Αλβανία προτού συλληφθούν από τον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντος Ζέρβα και 1.900 από αυτούς καταδικάσθηκαν το 1945 ως εγκληματίες πολέμου.
Οι Βλάχοι ή βλαχόφωνοι Έλληνες είναι γηγενείς πληθυσμοί, οι οποίοι από την εποχή της ρωμαϊκής κατακτήσεως έγιναν δίγλωσσοι, Εκτός από τα ελληνικά ομιλούν και ένα λατινογενές ιδίωμα, το οποίο δεν γράφεται ούτε δημιουργεί ξεχωριστή εθνική συνείδηση. Οι βλαχόφωνοι πάντα αγωνίστηκαν υπέρ της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, είτε ως οπλαρχηγοί (Γεωργάκης Ολύμπιος, παπα-Ευθύμης Βλαχάβας) είτε ως εθνικοί ευεργέτες (Αβέρωφ, Ζάππας, Σίνας κ.ά.). Τον 19ο αιώνα επιχείρησε ανεπιτυχώς να τους προσεταιριστεί η ρουμανική προπαγάνδα. Το 1941 οι Ιταλοί με έδρα τη Λάρισα προσπάθησαν να δημιουργήσουν, με εντολή του Μουσολίνι, το Πριγκιπάτο της Πίνδου με ψευτοπρίγκιπα τον Αλκιβιάδη Διαμάντη. Ελάχιστοι βλαχόφωνοι προσχώρησαν, παρά τη βία και τις απειλές. Η μπότα του ιταλικού φασισμού δεν μπόρεσε να αλλοιώσει το ελληνικό φρόνημα των Βλάχων. Στόχος του Μουσολίνι ήταν να τους πείσει ότι είναι απόγονοι της αρχαίας Ρώμης και να κατασκευάσει κράτος Βλάχων στην κεντρική Ελλάδα. Βλάχοι επιστήμονες που αντιστάθηκαν, όπως ο Ευάγγελος Αβέρωφ, μετέπειτα πολιτικός και συγγραφέας, και ο ιατρός Νικόλαος Ράπτης εκτοπίστηκαν από τη Λάρισα σε στρατόπεδο αιχμαλώτων του Μιλάνου.

Η ... δημοκρατική (!!!) Αλβανία σήμερα έχει θέσει ως πρώτη προτεραιότητα τη δικαίωση των Τσάμηδων, δηλαδή των συνεργατών του Μουσολίνι! Το ζήτημα των Βλάχων ανακινούν ορισμένοι επαγγελματίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι απαράδεκτο στο όνομα της δημοκρατίας να υπάρχουν κυβερνήσεις ή σωματεία που κατασκευάζουν μειονότητες, όπως έκανε ο Μουσολίνι!


Κωνσταντίνος Χολέβας
"δημοκρατία"
Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ μεγάλες εταιρείες θέλουν να προωθούν γενετικά τροποποιημένα προϊόντα και να μην το μαθαίνει ο κόσμος!

Στη μάχη της πολιτείας της Ουάσινγκτον, οι υποστηρικτές της αναγραφής στα προϊόντα, που χρησιμοποιούν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, κατάφεραν να δημοσιοποιήσουν τα ονόματα των εταιρειών, που παράνομα και κρυφά χρηματοδοτούν την πάλη ενάντια στην σηματοδότησή τους.

Μετά από συνεχή πίεση με νομικά μέσα από τις ομάδες της εκστρατείας και το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα στην Ουάσιγκτον, οι υπερασπιστές των Γενετικά τροποποιημένων προιόντων, η εμπορική ομάδα Ένωση Βιομηχάνων Τροφίμων, δημοσιοποίησε μια λίστα εταιρειών, που αποτελούν τους σημαντικότερους χρηματοδότες τους στην εκστρατεία τους, που έχει στόχο να παρεμποδίσει την επισήμανση των ΓΤΟ προϊόντων στην πολιτεία. 

Όπως ήταν αναμενόμενο , οι μεγάλες εταιρείες τροφίμων και χρήστες μεταλλαγμένων ( ΓΤΟ) , όπως η PepsiCo , η Nestle USA, η Coca - Cola Co και η General Mills , μεταξύ πολλών άλλων , είχαν δωρίσει κρυφά εκατομμύρια δολάρια για την εκστρατεία της Ένωσης Βιομηχάνων Τροφίμων, που επιδιώκει να σταματήσει την Πρωτοβουλία 522 Washington , η οποία απαιτεί την σήμανση όλων των προϊόντων που περιέχουν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ).

Επιπλέον, όπως ο Mark Kastel του Ινστιτούτου Cornucopia δήλωσε:
"Οι καταναλωτές μπορεί να εκπλαγούν, όταν μάθουν, ότι μερικά από τα αγαπημένα βιολογικά και φυσικά τους εμπορικά σήματα , κρύβονται πίσω από μια ομάδα συμφερόντων, την Ένωση Βιομηχάνων Τροφίμων, και συμβάλλουν με εκατομμύρια μετρητά ώστε να παρεμποδίσουν το δικαίωμα των καταναλωτών να κάνουν συνειδητές επιλογές στο σούπερ μάρκετ ". Ο κατάλογος αυτός περιλαμβάνει εμπορικά σήματα όπως η Santa Cruz Organic, η Green and Black's Organic και την Burt's Bees.
Ομάδες της εκστρατείας επισήμανσης των ΓΤΟ, όπως η Moms for Labeling και η Yes on 1-522, καθώς και ο Γενικός Εισαγγελέας στην Πολιτεία της Ουάσιγκτον, Bob Ferguson, ήταν εκείνοι που ενεπλάκησαν σε νομικές μάχες ενάντια στην Ένωση Βιομηχάνων Τροφίμων, για την αποδοχή χρημάτων από τα μέλη της, ώστε να πολεμήσουν την εκστρατεία υπέρ της σήμανσης των ΓΤΟ, ενώ απέκρυψαν παράνομα από το κοινό, την ταυτότητα όσων υπήρξαν χρηματοδότες ενάντια στην εκστρατεία. 

Το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα της πολιτείας και η Ένωση Βιομηχάνων Τροφίμων, ανακοίνωσαν την συμφωνία να αποκαλυφθούν, οι οικονομικές αυτές συναλλαγές, νωρίς το πρωί της Παρασκευής της 18ης Οκτωβρίου , μία ημέρα μετά αφού ο Γενικός Εισαγγελέας Ferguson κατέθεσε αγωγή . Η Δημόσια Επιτροπή Αποκαλύψεων της πολιτείας της Ουάσιγκτον δημοσίευσε τον κατάλογο με τις εταιρείες λίγο μετά .

"Οι πολίτες της Ουάσιγκτον απαιτούν διαφάνεια στις εκλογές ", είπε ο Ferguson σε ένα δελτίο ειδήσεων. « Είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι το συμβούλιο της Ένωσης Βιομηχάνων Τροφίμων, αναγνώρισε την ευθύνη και την υποχρέωσή τους, να αποκαλύψουν τα ονόματα των εταιρειών που συνέβαλαν στην πάλη ενάντια της Πρωτοβουλία 522, η οποία υποστηρίζει την σήμανση των προϊόντων που χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα , καθώς και το ύψος των χρημάτων που πρόσφεραν . "

Η Ένωση Βιομηχάνων Τροφίμων (GMA) , η μεγαλύτερη ομάδα του εμπορίου μεταποιημένων τροφίμων στις ΗΠΑ, σημείωσε ρεκόρ το τρέχον έτος, ως προς την απόκτηση χρημάτων που συγκέντρωσε ποτέ, από μία μόνο ομάδα στην πολιτεία της Ουάσινγκτον, για την καταπολέμηση μιας δημόσιας πρωτοβουλίας - έχει συγκεντρώσει πάνω από 7 εκατομμύρια δολάρια μέχρι στιγμής . Πάνω από $ 17 εκατομμύρια έχουν δαπανηθεί στην εκστρατεία ενάντισα στην σήμανση των προϊόντων που χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα στο σύνολο, με τα περισσότερα από τα χρήματα να προέρχονται από εταιρείες βιοτεχνολογίας .

Παρακάτω είναι η λίστα των επιχειρήσεων και η χρηματική συμβολή τους στην Ένωση Βιομηχάνων τροφίμων για να μην περάσει η σήμανση των ΓΤΟ προϊόντων :

• PepsiCo : $ 1.620.899

• Nestle USA : $ 1,052,743

• Η Coca - Cola ΣΙΑ : 1.047.332 δολάρια

• General Mills : $ 598.819

• ConAgra Foods : $ 285.281

• Campbell Soup ΣΙΑ : $ 265,140

• Η Hershey ΣΙΑ : 248.305 δολάρια

• Ο J. Μ. Smucker ΣΙΑ : $ 241.091

• Kellogg Ο.Ε. : $ 221.852

• Mondelez Global LLC : 144895 δολάρια

• Λουλούδια Foods : 141.288 δολάρια

• Abbott Nutrition : 127.459 δολάρια

• Pinnacle Foods Group LLC : 120.846 δολάρια

• Dean Foods ΣΙΑ : 120.245 δολάρια

• McCormick & ΣΙΑ : 102.208 δολάρια

• Οικόπεδο O'Lakes : 99.803 δολάρια

• Cargill : $ 98,601


http://www.ramnousia.com/2013/10/oi-etairies-pepsi-nestle-coca-cola-xrimatodotoun-me-ekatommuria-tin-prospathia-mi-simansis-twn-metallagmenwn-proiontwn.html#ixzz2j90kjVaP
Διαβάστε περισσότερα...

Ο 18χρονος Νίκος Γκαγκούλης, ο σημαιοφόρος από τη Λέσβο που βλέπει με τα μάτια της ψυχής του!

Ο 18χρονος Νίκος Γκαγκούλης από την ορεινή Στύψη της Λέσβου, μαθητής της Γ' τάξης του Λυκείου της Πέτρας, κράτησε στην παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου την υψηλότερη σημαία στο νησί. Παρέλασε περήφανος για το ότι τα κατάφερε να έχει τον ψηλότερο βαθμό στην τάξη του (19,6) παρ' ότι είναι τυφλός!

«Πρόκειται για ένα πολύ καλό παιδί, για έναν μαθητή που κάθε διευθυντής θέλει στο σχολείο του, ο κάθε καθηγητής θέλει να έχει στην τάξη του», λέει ο διευθυντής του Λυκείου Πέτρας, Βαγγέλης Ζορμπάς, για τον Νίκο (στη φωτογραφία του παραδίδει την σημαία). Και συνεχίζει: «Αυτό που έχει σημασία και αναδεικνύει και τον σημαιοφόρο, είναι πως ο Νίκος κατάφερε να τα πάει καλύτερα απ' όλους τους συμμαθητές του παρ' ότι δεν είχε καμία ειδική αντιμετώπιση», συνέχισε ο λυκειάρχης μιλώντας σε εφημερίδα.

Οπως υποστηρίζει ο Νίκος, που είναι μαθητής σε τμήμα θεωρητικής κατεύθυνσης και ελπίζει να σπουδάσει δημοσιογραφία, λόγω κληρονομικής πάθησης, σταδιακά, από τριών χρονών όταν και εντοπίστηκε το πρόβλημα, έως και τη Β' τάξη του Δημοτικού, έχασε εντελώς την όρασή του.
«Έχω αποδεχθεί την κατάσταση και προσπαθώ να συνεχίσω τις σπουδές μου με τη βοήθεια του συστήματος Μπράιγ, αλλά κυρίως των συμμαθητών μου. Όσο ήμουν στο Δημοτικό είχα τα παιδιά από το χωριό, που γνωριζόμασταν από μωρά. Μετά από την Α' Γυμνασίου έχω και όλα τα παιδιά απ' το σχολείο, από την Πέτρα και τα άλλα χωριά, που με στηρίζουν και με συμπαραστέκονται όλα αυτά τα χρόνια», ανέφερε ο Νίκος εκφράζοντας τις ευχαριστίες του σε φίλους και συμμαθητές για την συμπαράστασή τους.

Ελπίζει δε, αν τα καταφέρει να σπουδάσει δημοσιογραφία, να ασχοληθεί με το αθλητικό ρεπορτάζ κατακτώντας τη θέση του πρώτου στην ιστορία της ελληνικής δημοσιογραφίας τυφλού αθλητικού συντάκτη.


seleo.gr
φωτογραφία: lesvosnews.net
Εφημερίδα "Στόχος"
http://www.pentapostagma.gr/2013/10/lesvos-parellash-tyflos.html
Διαβάστε περισσότερα...

Ούτε στην παρέλαση πήγε ούτε στη δοξολογία ο κ. Τσίπρας

Πήγε στην κηδεία του Τσάβες ... αλλά όχι στην δοξολογία της Εθνικής μας Επετείου

Παρ’ ότι κάνει προσπάθειες ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πότε να φιλήσει τον Σταυρό, πότε να ανοίξει γέφυρες με την Εκκλησία, ωστόσο ο Αλέξης Τσίπας όχι μόνο δεν παραβρέθηκε στην παρέλαση της Εθνικής Επετείου, αν και θέλει να την καταργήσει, αλλά ούτε στην δοξολογία δεν παραβρέθηκε.

Δεν καταδέχεται να μπει σε ελληνική Εκκλησία ο κ. Τσίπρας; Αν δεν κάνουμε λάθος η τελευταία φορά που πήγε σε Εκκλησία ήταν στην κηδεία του Τσάβες...!


parapolitika.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Gazeta Shqiptare: Η Ελληνική πλευρά πρότεινε το όνομα Σλαβό - Αλβανίκη Μακεδονία


Με έκπληξη διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της γνωστής ανθελληνικής αλβανικής εφημερίδας Gazeta Shqiptare, είδηση για την οποία επικαλείται ως πηγή την Σκοπιανή εφημερίδα "Dnevnik", πως κατά τον τελευταίο γύρο των συνομιλιών για την ονομασία της ΠΓΔΜ που πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη, ο Έλληνας διαπραγματευτής Αδαμάντιος Βασιλάκης έχει προτείνει το όνομα, Σλαβό - Αλβανική Μακεδονία ως συμβιβαστική λύση. 

Επίσης το άρθρο αναφέρει πως η Σκοπιανή εφημερίδα γράφει για τις διαπραγματεύσεις ότι έχουν εισέλθει σε μια γελοία φάση. Αν και επισήμως είναι γνωστό ότι η ελληνική πλευρά παραμένει στη θέση της για την εξεύρεση λύσης για το όνομα που θα είναι "erga omnes" σε γενική χρήση.


www.himara.gr


Σχόλιο Πελασγού : Το όνομα είναι αδιαπραγμάτευτο και κανένας δεν θα το κλέψει από τα σπλάχνα της Ελλάδος!Δεν ξέρουμε τί είπε ο κάθε διαπραγματευτής και αν ισχύει το άνωθεν, ωστόσο υποχώρηση σε τέτοια ζήτημα δεν πρόκειται να γίνει δεκτή από κανέναν Έλληνα, πόσο μάλλον από τους Μακεδόνες!
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ!Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΕΙΧΑ ΔΑΚΡΥΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ 1974 ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ!ΕΤΟΙΜΑΖΕΣΘΕ!

Η συγκεκριμένη εικόνα εξετάστηκε και από δεύτερο της αρχαιολογίας, τον κ. Σιδηρόπουλό, και σύμφωνα  τον πάτερ Απόστολο και δεν βρήκε καμιά αιτία από την οποία θα μπορούσε να είχε προκύψει το δάκρυ.

Καμιά αλλοίωση δε υπάρχει στο βερνίκι της εικόνας και κανένα ίχνος που να προδίδει την οποιαδήποτε παρέμβαση που να δικαιολογεί το δάκρυ.

Η εικόνα του Ταξιάρχη δακρύζει από το περασμένο Σάββατο, πρώτα στο παρεκκλήσι του παλιού νεκροταφείου Ιαλυσού και μετά στον ιερό Ναό της Κοιμήσεως.

Όπως ανέφερε ο πάτερ Απόστολος κάτι ανάλογο είχαμε με την συγκεκριμένη εικόνα του Ταξιάρχη το 1974, λίγο πριν από την επιστράτευση.

Η προσέλευση πιστών συνεχίζεται στον ιερό Ναό της Κοιμήσεως Ιαλυσού ενώ σύμφωνα πάντα με τον πάτερ Απόστολο η εικόνα (προχθές) δεν δάκρυσε. 


ifmedia.gr



Διαβάστε περισσότερα...

Τον έδειραν βάναυσα για ένα..εισιτήριο ελεγκτές και υπάλληλοι του μετρό!

Τριπλό σκίσιμο στο κεφάλι και μώλωπες στα πλευρά από μπουνιές και κλοτσιές.

Αυτή ήταν η κατάληξη μιας, κατά τα άλλα, τυπικής ημέρας σε κάποιον σταθμό του Μετρό. Όλα ξεκίνησαν με ένα εισιτήριο, που το σημάδι της επικύρωση του στο μηχάνημα δεν ήταν ευκρινές , και με έναν ελεγκτή που θεώρησε ότι το εισιτήριο δεν είχε “χτυπηθεί”.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών, “η αυθαιρεσία κάποιων υπαλλήλων του Μετρό μετέτρεψε τον σταθμό σε σαλούν της Άγριας Δύσης”.

Από τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα είναι εμφανή τα σημάδια του ξυλοδαρμού.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, την Τρίτη στις 22 Οκτωβρίου οι ελεγκτές συμπεριφέρθηκαν απαξιωτικά και υβριστικά στην Φωτεινή Μερκούρη, αμφισβητώντας ότι επικύρωσε το εισιτήριό της. Το περιστατικό έλαβε χώρα στον σταθμό της Αττικής.

Ο έντονος διάλογος οδήγησε στο ξέσπασμα της γυναίκας, η οποία κάλεσε μέσα σε κλάματα το σύζυγο της τηλεφωνικά. Στη συνέχεια, ο Γιώργος Μαυρατζάκης όταν ζήτησε το λόγο από τους ελεγκτές για τη συμπεριφορά τους, τον άρπαξαν από τα χέρια και με μια κίνηση τον χτύπησαν στο κεφάλι, όπως καταγγέλλει ο ίδιος.

Το ζευγάρι μίλησε στην εφημερίδα για το περιστατικό. Λένε μάλιστα ότι η επέμβαση της αστυνομίας απέτρεψε τα χειρότερα.

Συγκεκριμένα, ο Γιώργος δήλωσε ότι αμέσως μετά, ήρθαν από πίσω του 5 άτομα και άρχισαν να τον χτυπάνε με μπουνιές και κλοτσιές στο κεφάλι και στο σώμα, μέχρι τη στιγμή που ο αστυνομικός που βρισκόταν στο σημείο έσπευσε να τον προστατέψει.

Εν τω μεταξύ ο ελεγκτής απειλούσε κρατώντας ένα χαρτοκόπτη και φώναζε “θα σε σκοτώσω”, ενώ τράβηξε τη Φωτεινή από τα μαλλιά. Οι παρευρισκόμενοι υπάλληλοι του Μετρό εκτόξευαν βρισιές και χυδαιότητες προς τη Φωτεινή. Το περιστατικό έληξε τελικά με την παρέμβαση της αστυνομίας.

Η άποψη της εταιρείας είναι ότι ο Γιώργος Μαυρατζάκης εισέβαλε στο χώρο όπου βρίσκονταν ο ελεγκτής και τον χτύπησε, ενώ , για τις μπουνιές και τις κλοτσιές που δέχτηκε στο κεφάλι και στα πλευρά από τους ελεγκτές δηλώνει άγνοια.

Η συνέχεια πλέον θα είναι στις δικαστικές αίθουσες καθώς έχουν υποβληθεί μηνύσεις εκατέρωθεν.


Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Ιδού πολιτισμός!Χωρίς ρεύμα και νερό χωριό στην (σημερινή) Τουρκία

Στον οικισμό Μπατζαγίζ του χωριού Καβάκ της επαρχίας Σίλιφκε του νομού Μερσίνας της Τουρκίας, καθώς δεν υπάρχει ούτε ρεύμα ούτε νερό, οι κάτοικοι μαζεύονται στο σπίτι ενός που έχει βάλει ηλιακά πάνελ παράγοντας έτσι ρεύμα, όπου και βλέπουν τηλεόραση, θυμίζοντας έτσι την ταινία Vizontele του Γιλμάζ Ερντογάν. Κάτοικοι του οικισμού αυτού που το καλοκαίρι φτάνει στα 400 άτομα, ασχολούνται με την κτηνοτροφία και την γεωργία, και έχουν φτάσει να εξεγείρονται λόγω της έλλειψης ρεύματος και νερού. Όταν ο κάτοικος του οικισμού Χαμζά Γκιόκ έβαλε ηλιακό πάνελ ηλεκτρισμού στο σπίτι του, η εικόνα που σχηματίστηκε παραπέμπει στην ταινία Vizontele των Ερντογάν και Φαρούκ Σοράν. Σύμφωνα με τα tourkikanea οι κάτοικοι του οικισμού το βράδυ πάνε στο σπίτι του Χαμζά Γκιόκ και προσπαθούν να μάθουν τί γίνεται στον κόσμο βλέποντας στην τηλεόραση ειδήσεις.


Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Κατέβασε τους επισήμους και ανέβασε τους παλαίμαχους του 40 ο Γκλέτσος στην Στυλίδα!

Το δικό του μήνυμα έστειλε ο Δήμαρχος Στυλίδας, Απόστολος Γκλέτσος, με την κίνησή του, να ανεβάσει τους πολεμιστές του ’40 στην εξέδρα των επισήμων και να κατεβάσει τους πολιτικούς!

Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με το δήμαρχο το Lamia Report, ο κ. Απ. Γκλέτσος δήλωσε ότι, κατανοεί απόλυτα την αγανάκτηση του κόσμου και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να είναι σήμερα αυτός πάνω στην εξέδρα, αφού αισθάνεται το ίδιο με τον οποιονδήποτε πολίτη, ενώ παράλληλα υπογράμμισε ότι, η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη σε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα και σε εκείνους που πολέμησαν στα βουνά της Πίνδου.



«Δεν αισθάνομαι ότι έχω το ανάστημα να ανέβω μαζί τους στην εξέδρα. Αυτοί είναι ήρωες και πολέμησαν για την πατρίδα… Εμείς τι κάναμε γι΄αυτούς; Τους ψαλιδίζουμε κι άλλο την σύνταξη πείνας που παίρνουν. Ντροπή και αίσχος. Θα έπρεπε να μας δέρνουν με τις μαγκούρες… Αυτοί μας παρέδωσαν ελεύθερη και υπερήφανη Ελλάδα… Εμείς τί Ελλάδα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;», είπε μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος Στυλίδας.


Εμείς τί άλλο να πούμε παρά: ΕΥΓΕ ΔΗΜΑΡΧΕ!


Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

"Πάντα στην πρώτη γραμμή για τον εργάτη" - απολύουν (;) τον Μπογιόπουλο - μισθούς πενίας από το κόμμα του λαού

Πληροφορίες αναφέρουν πως η ΚΕ του ΚΚΕ αποφάσισε την απόλυση του Νίκου Μπογιόπουλου από τον Ριζοσπάστη, σε μία, καθώς φαίνεται, πρωτόγνωρη κίνηση.

Και λέμε πρωτόγνωρη διότι μέχρι τώρα δεν συνηθιζόταν να απολύει εργαζομένους του το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του κόμματος.

Πηγές θέλουν το αιτιολογικό της απόφασης της ΚΕ του ΚΚΕ είναι ότι ο κ. Μπογιόπουλος αρνήθηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας.

Οι φήμες που κυκλοφόρησαν αναφέρουν πως ο δημοσιογράφος είχε ενημερώσει τους αρμοδίους ότι δεν πρόκειται να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας και συγχρόνως πως θα παραιτούνταν του μισθού του.

Να σημειωθεί πως υπενθυμίζεται ότι βάσει του νέου καταστατικού του ΚΚΕ τα κομματικά μέλη τα οποία απασχολούνται σε αντίστοιχα κομματικά ΜΜΕ αμείβονται με τα χρήματα που λαμβάνουν τα επαγγελματικά στελέχη, δηλαδή περίπου 800 ευρώ.

Στο πλαίσιο αυτό ζητείται από τους εργαζομένους η παραίτησή τους και η υπογραφή ατομικής σύμβασης εργασίας.

Έχει όμως ιδιαίτερη σημασία το γεγονός πως ο κ. Μπογιόπουλος είχε αντιταχθεί στις απολύσεις και φέρεται να είχε δηλώσει ότι δεν θα φύγει από τον “Ριζοσπάστη”, αν και μετά τον προσυνεδριακό διάλογο είχε παραιτηθεί από τον κομματικό του μισθό, υπέρ του κόμματος.


news247.gr
Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

"Όταν έλαβα το Σώμα και το Αίμα Του, ένοιωσα αίμα και να τρώγω σάρκες..."

Με αφορμή την ανάρτησή μας, αναγνώστρια του ιστολογίου δημοσίευσε σε σχόλια την προσωπική της ιστορία, σχετικά με μία παρόμοια κατάσταση που έζησε προσωπικά η ίδια. Δημοσιεύεται σήμερα ως ξεχωριστή ανάρτηση, προς ωφέλεια όλων μας:
Το έχω πάθει κι εγώ. Πρώτη φορά το γράφω δημόσια. 

Ζούσα για δεκαετίες μακρυά απ' την Εκκλησία. Με τις υπομονετικές και μακροχρόνιες παροτρύνσεις μιας φίλης κι αντιμετωπίζοντας κάποια αξεδιάλυτα προσωπικά αδιέξοδα, πήρα την δύσκολη στροφή της επιστροφής στο Πατρικό Σπίτι. (Δύσκολη, διότι έπρεπε να απεκδυθώ την έπαρση ενός πολύ ισχυρού ΕΓΩ).
  
Από την παιδική μου ηλικία και μέχρι την εποχή που απομακρύνθηκα τελείως απ' την Εκκλησία, συμμετείχα στα Μυστήρια περιστασιακά και μάλλον εθιμοτυπικά, τελείως ακατήχητη κι εν πλήρη αγνωσία, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. 

Την πρώτη φορά που πήγα να κοινωνήσω, ύστερα απ' την συνειδητή μεταστροφή μου, εξακολουθούσα να διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις, κάποιες αμφιβολίες.
Θυμάμαι πως, καθώς πλησίαζα τον Ιερέα, αντηχούσε μέσα μου επίμονα, σχεδόν απαιτητικά, η φράση "θέλω να μάθω τι είν' αυτό, τι γίνεται ΄δω". (Το θράσος της άγνοιας). 

Όταν έλαβα το Σώμα και το Αίμα, έπαθα το σοκ της ζωής μου. Αντί για το ψωμάκι και το μυρωδάτο κρασάκι που περίμενα, ένιωσα την έντονη γεύση και μυρωδιά του φρέσκου αίματος και της ωμής σάρκας. Είχα την πλήρη επίγνωση πως τρώω τις σάρκες και το αίμα φρεσκο-τεμαχισμένου ΜΩΡΟΥ! 

Όντας μακρυά απ' την Εκκλησία, δεν είχα ξανακούσει κάτι παρόμοιο, ούτε έκανα τη νοητική σύνδεση με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, δεν ήξερα καν τί είναι η Θεία Κοινωνία. Το μόνο που ένοιωσα ήταν η απόλυτη φρίκη και μια τεράστια τρομάρα. Το παράξενο είναι πως, παρ' όλη τη φρίκη, δεν μου πέρασε απ' το μυαλό να το βγάλω απ' το στόμα μου. Έσφυξα δυνατά τα σαγόνια και κατάπια. Τότε άρχισε το "δεύτερο ημίχρονο". 

Ήρθε ο πανικός. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελλή, σαν φυλακισμένο πουλί, δεξιά-αριστερά, πάνω-κάτω, γύρω-γύρω, σαν να είχε γίνει επανάσταση εκει μέσα κι ήθελε να πεταχτεί έξω απ' το στέρνο μου. (Αυτά που γράφω δεν είναι φιλολογικές φιοριτούρες, προσπαθώ απλώς να περιγράψω επακριβώς την εμπειρία μου). Το έβαλα στα πόδια, ναι μέσα στην Εκκλησία, έτρεχα προς την έξοδο απολύτως παραλοϊσμένη. Επανήλθα εις εαυτόν, όταν έφτασα σχεδόν στον πρόναο και σιγά-σιγά, με διστακτικά βήματα, επέστρεψα στο εσωτερικό του Ναού. Μου πήρε πολλά χρόνια μέχρι να μάθω τί ήταν αυτό που μου συνέβη. 

Ρώτησα και μου απαντήθηκε, ασχέτως αν μου πήρε πολύ χρόνο να καταλάβω την απάντηση. 

Χτύπησα και μου ανοίχτηκε.

Δοξάζω τον Κύριο και Χριστό μου, πάντων ένεκεν.
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ

Σαμαντᾶ Αναστασία-Σεισοπούλου Ἑλένη

     Οἱ γραπτὲς πηγὲς δίνουν πολλὲς πληροφορίες γιὰ τὴ διατροφὴ τῶν Βυζαντινῶν. Βασικὴ ἐπιδίωξη ἦταν ἡ αὐτάρκεια τοῦ νοικοκυριοῦ καὶ γι’ αὐτὸ κάθε οἰκογένεια καλλιεργοῦσε τὰ βασικὰ λαχανικὰ καὶ ἐξέτρεφε κάποια ζῶα (κυρίως πουλερικά). Βέβαια αὐτὸ ἦταν δύσκολο νὰ ἰσχύει στὶς μεγάλες πόλεις καὶ ἰδιαίτερα στὴν Κωνσταντινούπολη, ποὺ τὴν περίοδο τῆς ἀκμῆς της ξεπερνοῦσε τοὺς 500.000 κατοίκους. Γιὰ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις, ἐπενέβαινε ἡ κρατικὴ μέριμνα, κυρίως μέσῳ τοῦ ἐπάρχου τῆς πόλεως.
     Τὰ κύρια γεύματα τῶν Βυζαντινῶν ἦταν τὸ πρόγευμα ἢ προφαγον, τὸ ἄριστον ἢ μεσημβρινὸν (γεῦμα), καθὼς καὶ ὁ δεῖπνος. Ἔτρωγαν χρησιμοποιῶντας κυρίως τὰ χέρια, ἀφοῦ τὸ πιρούνι ἦταν ἄγνωστο μέχρι τὸν 10ο αἰῶνα καὶ ἡ χρήση του σπάνια στοὺς ἑπόμενους αἰῶνες. Χρησιμοποιοῦσαν ἐπίσης κοχλιάρια ἢ κουτάλια καὶ μαχαίρια. Πρὶν καὶ μετὰ τὸ φαγητὸ ἐπλεναν τὰ χέρια τους, χρησιμοποιῶντας τὸ χέρνιβ(ι)ον (πήλινο ἢ μεταλλικὸ ἀγγεῖο).
Οἱ Βυζαντινὲς γεύσεις
    Ἡ διαδικασία παρασκευῆς τῆς τροφῆς – ἡ ἐπιλογὴ ὑλικῶν, μεθόδων καὶ σκευῶν – ἀποτελεῖ μία σημαντικὴ παράμετρο τοῦ πολιτισμοῦ μιᾶς ἐποχῆς καὶ ἡ διερεύνησή της συνεργεῖ στὴν ἀναπαράσταση τῆς καθημερινότητας ἑνὸς λαοῦ, σὲ μία συγκεκριμένη χρονικὴ περίοδο.
    Ἡ περίοδος τοῦ Βυζαντίου εἶναι μία σημαντικὴ ἐποχή, ὅπου τὸ ἑλληνικὸ στοιχεῖο ἀναδεικνύεται κυρίαρχο καὶ παράλληλα συμβιώνει μὲ σειρὰ ἄλλους λαούς, ποὺ εἶχαν πρόσβαση στὴ Μεσόγειο, ἀλλὰ καὶ στὴν Κασπία καὶ στὴ Μαύρη Θάλασσα.
    Ἡ ἀναζήτηση τῶν βυζαντινῶν γεύσεων ἀποδεικνύεται περισσότερο δύσκολη ἀπ΄ ὅσο μπορεῖ κανεὶς νὰ φανταστεῖ. Ἡ πρώτη δυσκολία προκύπτει ἀπὸ τὶς γραπτὲς πηγὲς τῆς ἐποχῆς, οἱ ὁποῖες παρέχουν μὲν πληροφορίες γιὰ τὸ τί ἔτρωγαν οἱ Βυζαντινοί, ἀποδεικνύονται ὅμως μὴ διαφωτιστικὲς σ΄ ὅ,τι ἀφορᾶ στὸν τρόπο ποὺ μαγείρευαν τὰ φαγητά τους, γιὰ τὴ δοσολογία τῶν διαφόρων ὑλικῶν ποὺ χρησιμοποιοῦσαν ἢ γιὰ τὸν χρόνο ποὺ ἀπαιτοῦνταν γιὰ τὴν παρασκευὴ ἑνὸς φαγητοῦ.
    Διαφοροποιήσεις στὶς διατροφικὲς συνήθειες ἐπέβαλλαν προφανῶς οἱ κατὰ τόπους διαφορετικὲς κλιματολογικὲς καὶ γεωγραφικὲς συνθῆκες (ὅπως π.χ. ἡ γειτνίαση ἢ ὄχι μὲ τὴ θάλασσα), ἡ κοινωνικὴ καὶ οἰκονομικὴ διαστρωμάτωση τοῦ πληθυσμοῦ, ἡ πιστὴ ἢ ὄχι τήρηση τῶν ἀπαγορεύσεων, ποὺ ὑποδείκνυαν οἱ διάφορες θρησκεῖες. Ἀκόμα, μάλιστα καὶ οἱ ἱστορικὲς ἐξελίξεις, ποὺ σχετίζονταν μὲ τὶς μετακινήσεις τῶν πληθυσμῶν, τὴ σταδιακὴ ἀλλαγὴ τῆς σχέσης μεταξὺ τῆς ὑπαίθρου καὶ τῶν πόλεων καὶ τὴν αὐξομείωση τῶν συνόρων της ἐπικράτειας τῶν Βυζαντινῶν. Σημαντικὲς ἀλλαγὲς ὑπῆρξαν, στὶς διατροφικὲς συνήθειες τῶν Βυζαντινῶν, μετὰ τὸ 1204 μ.Χ. καὶ τὴν κατάλυση τῆς αὐτοκρατορίας ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους.
Τὸ ψωμί
    Τὰ κυριότερα εἴδη διατροφῆς ἦταν τὸ ψωμί, τὸ λάδι, οἱ ἐλιὲς καὶ τὸ τυρί. Ἡ ποιότητα τοῦ ψωμιοῦ παρουσίαζε ποικιλία καὶ ἦταν ἀνάλογη μὲ τὶς οἰκονομικὲς δυνατότητες τοῦ καταναλωτῆ. Ἔτσι καλύτερος καὶ ἀκριβότερος ἄρτος ἦταν ὁ καθαρὸς ἄρτος ἢ ὁ σεμίδαλις. Φτιαγμένος ἀπὸ καθαρὸ ψιλοκοσκινισμένο σιτάρι ἢ ἀπὸ σιμιγδάλι, τὸν ἀπολάμβαναν οἱ πλουσιότερες ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ. Οἱ ὑπόλοιποι ἀρκοῦνταν σὲ ἕναν ὑποδεέστερο τύπο ψωμιοῦ, τὸ μεσοκάθαρον ἢ τῆς μέσης ἢ ἀκόμη καὶ στοὺς ρυπαροὺς ἢ κυβαροὺς ἄρτους, ζυμωμένους ἀπὸ ἄλλα, χαμηλῆς ποιότητας δημητριακά, καὶ συνυφασμένους μὲ τὴ φτώχεια. Ἔνδειξη ἀπόλυτης φτώχειας ἦταν ἡ κατανάλωση ψωμιοῦ ἀπὸ πίτουρα (πιτεράτον).
    Στὰ χωριὰ τὸ κάθε νοικοκυριὸ ἔψηνε μόνο του τὸ ψωμὶ ποὺ χρειάζονταν, ἐνῷ στὶς πόλεις οἱ περισσότεροι τὸ ἀγόραζαν ἀπὸ τοὺς φούρνους. Ἐκτός, ἀπὸ τὸ φρέσκο ψωμὶ οἱ Βυζαντινοὶ παρασκεύαζαν καὶ παξιμάδια, ποὺ διατηροῦνταν περισσότερο καιρό.
Ὄσπρια – Λαχανικά
    Ἡ φθηνότερη καὶ πιὸ διαδεδομένη τροφὴ γιὰ τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ ἦταν τὰ λαχανικὰ καὶ τὰ ὄσπρια. Μὲ δεδομένες δὲ τὶς μεγάλες περιόδους νηστείας ποὺ προβλέπει ἡ Ἐκκλησία, καὶ τὶς ὁποῖες φαίνεται ὅτι τηροῦσαν μὲ ἀρκετὴ εὐλάβεια οἱ Βυζαντινοί, οἱ τροφὲς αὐτὲς καταναλώνονταν γιὰ μακρὺ χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὸ σύνολο τοῦ πληθυσμοῦ. Δὲν εἶναι πάντα εὔκολο νὰ ταυτίσουμε τὰ διάφορα εἴδη λαχανικῶν ποὺ ἀναφέρουν οἱ πηγές. Μεγάλη κατανάλωση εἶχαν τὰ λάχανα, τὰ πράσα, τὰ κρεμμύδια, τὰ τεῦτλα, τὰ μαρούλια, τὰ ραδίκια, τὸ καρότο, ὁ ἀρακάς, ἡ ρόκα. Ἄγνωστες φυσικὰ ἦταν οἱ πατάτες καὶ οἱ ντομάτες, ποὺ ἔφτασαν στὴν Εὐρώπη πολὺ ἀργότερα.
    Τὰ ὄσπρια ἦταν φθηνὰ καὶ εἶχαν τὴν τιμητική τους στὸ τραπέζι τῶν ἀσθενέστερα οἰκονομικὰ τάξεων.
    Τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ ὄσπρια μποροῦσαν νὰ διατηρηθοῦν ἐπὶ μακρὸν, μποροῦσαν νὰ φθάνουν στὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα, ἀλλὰ καὶ στὶς ἀπομακρυσμένες περιοχὲς τῆς αὐτοκρατορίας.
    Τὰ πιὸ συνηθισμένα ὄσπρια ἦταν τὸ «φασούλιν», τὰ «κουκκία», ἡ φακή, τὰ «λουπινάρια» καὶ τὰ «ἐρεβίνθια».
    Μεγάλη κατανάλωση φαίνεται νὰ εἶχαν τὰ ἄγρια χόρτα καὶ οἱ βολβοί. Τὸ μαγείρεμα τῶν λαχανικῶν εἶχε μεγάλη ποικιλία, τὰ ἐφτίαχναν, μάλιστα καὶ τουρσί, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ τὰ καταναλώνουν καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ χειμῶνα.
Σοῦπες
    Σοῦπες καὶ ζωμοὶ μὲ διάφορα λαχανικά, ὄσπρια, ψάρια ἢ καὶ παστὸ κρέας φαίνεται ὅτι ἀποτελοῦσαν μία συνηθισμένη ἐπιλογὴ στὰ βυζαντινὰ νοικοκυριὰ τοῦ 13ου αἰῶνα.
    Μετὰ ἀπὸ τὸ 1204 καὶ τὴν κατάκτηση τοῦ Βυζαντίου ἀπὸ τοὺς σταυροφόρους, οἱ διατροφικὲς συνήθειες φαίνεται νὰ διαφοροποιοῦνται, τόσο ἀπὸ τὶς δυτικὲς ἐπιρροές, ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ ἀκολούθησε.
Τὰ ἀβγά, τὰ φροῦτα, οἱ ξηροὶ καρποὶ καὶ τὰ γαλακτοκομικὰ
    Τὰ ἀβγὰ κότας ἦταν ἕνα συνηθισμένο τρόφιμο στὸ Βυζάντιο. Τρώγονταν βραστά, ψητά, τηγανητὰ ἢ καὶ «ροφητὰ» (ὠμά). Οἱ Βυζαντινοὶ προτιμοῦσαν τὰ ἀβγὰ τῶν φασιανῶν σὲ σχέση μὲ τὰ ἀβγὰ τῆς χήνας, τῆς πάπιας καὶ τῆς πέρδικας.
Τὰ φροῦτα καὶ οἱ ξηροὶ καρποὶ ἀποτελοῦσαν τὸ ἐπιδόρπιο τῶν Βυζαντινῶν. Φροῦτα, ὅπως τὰ σῦκα καὶ τὰ σταφύλια τὰ ἀποξέραιναν καὶ μαζὶ μὲ κάστανα ἀμύγδαλα φιστίκια καὶ κουκουνάρια τὰ ἔτρωγαν τοὺς χειμερινοὺς μῆνες.
     Τὰ γαλακτοκομικὰ προϊόντα δὲν ἔλειπαν ἀπὸ τὸ βυζαντινὸ τραπέζι, ἰδιαίτερα στὴν ἐνδοχώρα, ὅπου ἡ κτηνοτροφία ἦταν περισσότερο διαδεδομένη. Τὸ τυρὶ οἱ Βυζαντινοὶ τὸ ἐφτίαχναν ἀπὸ γάλα πρόβειο, κατσικίσιο, ἀγελαδινὸ ἀλλὰ καὶ βουβαλίσιο. Στὶς γραπτὲς πηγὲς ἀναφέρονται διάφορες ποικιλίες τυριῶν, ὅπως τὸ ἀνθότυρον, ἡ μυζήθρα, τὸ κρητικὸν τὸ περίφημο «βλάχικον τυρίτσιν», ἀλλὰ καὶ τὸ χαμηλῆς ποιότητας «ἀσβεστότυρον». Ἀπὸ τὸ γάλα ἐφτίαχναν ἀκόμη «ὀξύγαλον» (γιαούρτι) καὶ βούτυρο.
Ἡ ἐλιὰ καὶ τὸ λάδι, τὰ ψάρια καὶ τὰ ὑπόλοιπα θαλασσινὰ
    Ὁ ἐλαιόκαρπος ὑπῆρξε, στὰ βυζαντινὰ χρόνια, ἕνα πολὺ διαδεδομένο, πρόχειρο καὶ νηστίσιμο προϊόν. Οἱ ἐλιὲς διατηροῦνταν σὲ ἅλμη (ἀλμάδες), σὲ ξίδι ἢ σὲ «ὀξύμελι» (ξίδι καὶ μέλι μαζί).
    Γνωστές, ἐπίσης, ἦταν οἱ «θλαστὲς» (τσακιστὲς) καὶ οἱ «δρουπάτες» (θροῦμπες). Σχετικὰ διαδομένη ἦταν καὶ ἡ χρήση τοῦ ἐλαιολάδου στὴ μαγειρικὴ τουλάχιστον στὶς ἐλαιοπαραγωγικὲς περιοχὲς τῆς αὐτοκρατορίας.
    Τὰ ψάρια οἱ Βυζαντινοὶ τὰ ἔτρωγαν «ἐκζεστὰ» (βραστά), «ὀφτὰ» (ψητὰ) ἢ «τηγάνου» (τηγανητά).
    Τὰ παστὰ ψάρια ἦταν διατηρημένα σὲ χοντρὸ ἁλάτι καὶ καταναλώνονταν κυρίως τὸ χειμῶνα, ἀλλὰ καὶ καθόλη τὴ διάρκεια τοὺ ἔτους στὶς περιοχὲς τῆς αὐτοκρατορίας, ποὺ ἦταν ἀπομακρυσμένες ἀπὸ τὴ θάλασσα.
    Στὸ βυζαντινὸ τραπέζι σερβίρονταν ἀκόμα καὶ θαλασσινοὶ μεζέδες, τὰ λεγόμενα «ἁγνὰ» (καλαμάρια, χταπόδια, γαρίδες, χτένια, πεταλίδες, μύδια, στρείδια, ἀχινοὶ κ.λπ.), τὰ ὁποῖα τὰ μαγείρευαν μὲ διάφορους τρόπους ἢ τὰ ἔτρωγαν ὠμά.  
Τὴ διατροφὴ τῶν Βυζαντινῶν συμπλήρωναν, κυρίως στὶς παραθαλάσσιες καὶ παραποτάμιες περιοχές, τὰ ψάρια καὶ τὰ θαλασσινά. Βέβαια, στὶς μεγάλες πόλεις καὶ γενικότερα ὅπου δὲν ὑπῆρχε ἄμεση δυνατότητα ἁλιείας, τὰ μεγάλα καὶ ἀκριβὰ ψάρια (κεφάλα, συναγρίδες, μπαρμπούνια, λαβράκια, λυθρίνια, καλκάνια) ἦταν προνόμιο τῶν λίγων, ἐνῷ οἱ ὑπόλοιποι περιορίζονταν στὰ μικρὰ ψάρια (σαρδέλες, παλαμίδες, σκουμπριά, τσίρους) καὶ κυρίως στὰ παστά. τῆς ὴ θάλασσα.  
Τὸ κρέας, εἶδος πολυτελείας
    Ἡ ἴδια διάκριση ἰσχύει καὶ γιὰ τὴν κατανάλωση τοῦ κρέατος. Τὰ ζῶα τῆς οἰκογένειας ἐκτρέφονταν κυρίως γιὰ τὰ γαλακτοκομικὰ προϊόντα καὶ τὰ ἀβγά. Ἡ κατανάλωση κρέατος, ἀκόμη καὶ τοῦ παστοῦ, ἦταν μία σπάνια πολυτέλεια γιὰ τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ. Ἀντίθετα, στὰ τραπέζια τῶν πλουσίων ἔβρισκαν συχνότερα τὴ θέση τοὺς ἀρνιά, κατσίκια, κότες, πουλερικά, καθὼς καὶ κυνήγια. Σὲ ἰδιαίτερη ἐκτίμηση εἶχαν τὰ χοιρινὰ κρέατα. Τὰ ἐντόσθια θεωροῦνταν ὑποδεέστερη τροφή, κατασκεύαζαν, ὅμως, μὲ αὐτὰ φαγητὰ ποὺ θυμίζουν τὸ σημερινὸ κοκορέτσι (πλεκτὴν) καὶ τὴ γαρδοῦμπα (γαρδούμιον).
    Τὸ κρέας δὲν ἀποτελοῦσε καθημερινὴ τροφὴ γιὰ τοὺς Βυζαντινούς. Ὄχι μόνον ἐπειδὴ ἦταν μᾶλλον σπάνιο καὶ ἀκριβό, ἀλλὰ καὶ ἐξαιτίας τῶν νηστειῶν ποὺ ὑπαγόρευε ἡ  Ἐκκλησία, γιὰ τὶς μισὲς τουλάχιστον ἡμέρες τοῦ χρόνου. Περισσότερο ἀγαπητὸ ἦταν τὸ χοιρινὸ κρέας, τὸ ὁποῖο μαγείρευαν μὲ ποικίλους τρόπους. Ἀπὸ τὸ τραπέζι τους δὲν ἔλειπαν τὰ ἀρνιά, οἱ γίδες, τὰ βοοειδῆ, καθὼς καὶ τὸ κυνήγι π.χ.: ἐλάφια καὶ λαγοί.
    Βρώσιμα θεωροῦνταν ὅλα σχεδὸν τὰ μέρη τῶν ζώων -ἀκόμα καὶ τὸ κεφάλι, ἡ οὐρά, τὰ πόδια καὶ τὰ ἐντόσθια. Τὸ κρέας ποὺ δὲν καταναλώνονταν ἀμέσως -μετὰ ἀπὸ τὴ σφαγὴ τοῦ ζώου-, συνήθως παστώνονταν, προκειμένου νὰ διατηρηθεῖ μεγαλύτερο διάστημα.
    Τὰ πουλερικὰ εἶναι τὸ κρέας ποὺ ἔτρωγαν περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο. Ἡ ποικιλία ἦταν πολὺ μεγάλη. Ὡστόσο, οἱ πηγὲς ἀναφέρουν ὅτι οἱ Βυζαντινοὶ προτιμοῦσαν τὶς πάπιες, τὶς χῆνες, τὰ περιστέρια, τὰ παγόνια, τὶς πέρδικες, τὰ κοτσύφια καὶ τὶς τσίχλες. Ὑπῆρχαν, μάλιστα κι εἰδικὰ ἐκτροφεῖα παγωνιῶν, καθὼς τὸ πουλὶ αὐτὸ ἦταν στὴν κορωνίδα τῶν προτιμήσεων τῆς ἄρχουσας τάξης.
Σάλτσες καὶ καρυκεύματα
Ψάρια, λαχανικὰ καὶ κρέατα περιχύνονταν συχνὰ μὲ σάλτσες, ποὺ ὀνομάζονταν «σαβοῦραι». Οἱ περισσότερες πολυτελεῖς σάλτσες εἶχαν ὡς βάση τὸ λάδι ἢ τὸ βούτυρο. Ἡ πλέον δημοφιλὴς σάλτσα τῶν Βυζαντινῶν ὀνομάζονταν «γάρος».
Ὁ γάρος
    Κύρια μέσα παρασκευῆς τῶν φαγητῶν ἦταν τὸ ἐλαιόλαδο καὶ τὰ ζωικὰ λίπη. Χρησιμοποιοῦσαν δὲ ὅλους τοὺς γνωστοὺς σήμερα τρόπους μαγειρικῆς (ψήσιμο, βράσιμο, τηγάνισμα, ἀλεσμένα μὲ μορφὴ πουρὲ κ.λπ.). Γιὰ νὰ προσδώσουν γεύση στὸ φαγητὸ προσέθεταν διάφορα ἀρτύματα (ἡδύσματα), ὅπως σάλτσες (ποὺ σερβίρονταν καὶ σὲ εἰδικὰ σκεύη, τὰ σαλτσάρια), ἀρωματικὰ φυτὰ (ἄνηθο, μάραθο, δενδρολίβανο, ρίγανη, κάπαρη) ἀκόμη καὶ μπαχαρικά. Ἡ πιὸ διαδεδομένη σάλτσα ποὺ χρησιμοποιοῦσαν στὴ βυζαντινὴ κουζίνα ἦταν τὸ γάρον ἢ ὁ γάρος. Γνωστὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, τὸ γάρον φτιαχνόταν ἀπὸ ἐντόσθια ψαριῶν καὶ μικρὰ ψάρια, τὰ ὁποῖα, ἀφοῦ ἁλάτιζαν καὶ πιθανῶς ἀνακάτευαν μὲ κρασί, τὰ ἄφηναν στὸν ἥλιο γιὰ δύο ἕως τρεῖς μῆνες ἢ τὰ ἔβραζαν γιὰ ἀρκετὲς ὧρες. Τὸ ὑγρὸ αὐτὸ χρησιμοποιοῦσαν σὲ διάφορες παραλλαγὲς (ἀνακατεμένο μὲ νερό, κρασί, λάδι ἢ ξύδι) γιὰ νὰ ἀρτύσουν ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ φαγητά, λαχανικά, κρέατα, ψάρια. Τὰ μπαχαρικὰ (πιπέρι, κανέλα, γαρίφαλο, κάρδαμο) εἰσάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ φυσικὰ ἡ τιμή τους ἦταν ἀπαγορευτικὴ γιὰ τὸ συνηθισμένο βυζαντινὸ τραπέζι.
    Ἂν καὶ πολλὰ ἀπὸ τὰ βυζαντινὰ φαγητὰ μοιάζουν νὰ εἶναι πολὺ κοντὰ στὶς νεοελληνικὲς γευστικὲς συνήθειες, ὅπως τὰ σκορδάτα καὶ τὰ κρασάτα κρέατα, ὁρισμένοι συνδυασμοὶ γεύσεων τῆς βυζαντινῆς μαγειρικῆς σήμερα θὰ φαίνονταν τουλάχιστον περίεργοι. Εἶναι γνωστὴ ἡ συνταγὴ τοῦ κατσικιοῦ ποὺ γεμιστὸ μὲ σκόρδα, πράσα καὶ κρεμμύδια καὶ περιχυμένο μὲ γάρον, ἔστειλε ὡς ἐκλεκτὸ δῶρο ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς στὸν Λιουτπράνδο τῆς Κρεμόνας καὶ τὸ ὁποῖο δὲν ἐκτίμησε καθόλου ὁ πικρόχολος αὐτὸς ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν «καθυστερημένη» Δύση.
    Ὁτιδήποτε μποροῦσε νὰ καταστήσει τὸ φαγητὸ νόστιμο ὀνομάζονταν ἀπὸ τοὺς Βυζαντινοὺς «ἥδυσμα» ἢ «ἄρτυμα». Ἀνάμεσα στὰ ἀρτύματα κυρίαρχη θέση εἶχε τὸ λάδι, τὰ λίπη, τὸ σκόρδο, τὰ γαλακτοκομικά, τὸ ξίδι καὶ οἱ σάλτσες. Ἀπὸ τὰ καρυκεύματα συνηθισμένα ἦταν ἡ ρίγανη, ὁ δυόσμος, τὸ πιπέρι, τὸ σέλινο, τὸ πράσο, ὁ ἄνηθος, τὸ δενδρολίβανο καὶ τὸ κύμινο. Ἐπίσης, χρησιμοποιοῦσαν καὶ πιὸ ἐξωτικὰ καρυκεύματα, ὅπως ἡ κανέλα καὶ τὸ μοσχοκάρυδο. Ἀπὸ τὸ σινάπι, μάλιστα, ἐφτίαχναν ἕνα εἶδος μουστάρδας, ποὺ συνόδευε τὰ ψάρια καὶ τὰ ἀλλαντικά. Τέλος, ὡς ἐξαιρετικὸ ἥδυσμα οἱ Βυζαντινοὶ θεωροῦσαν τὸν κρόκο (ζαφορά).
Ἐπιδόρπια, κρασὶ καὶ ἄλλα ποτὰ
    Βασικὸ συμπλήρωμα τῆς διατροφῆς ἦταν τὰ φροῦτα (μῆλα, ἀχλάδια, σῦκα ξερὰ καὶ φρέσκα, κεράσια, σταφύλια, πεπόνια κ.ἄ.), καθὼς κι οἱ ξηροὶ καρποὶ (καρύδια, ἀμύγδαλα, φουντούκια). Τέλος, ὡς ἐπιδόρπια (ἐπιδεῖπνα ἢ δούλκια) εἶχαν διάφορα γλυκίσματα. Κύριο γλυκαντικὸ μέσο ἦταν τὸ μέλι. Γνωστὰ γλυκίσματα τῆς ἐποχῆς εἶναι ὁ σησαμοῦς (παστέλι), ἡ μουστόπιτα (μουσταλευριά), τὸ κυδωνᾶτον (κυδωνόπαστο), διάφορα γλυκὰ κουταλιοῦ, καθὼς κι ἔνα ειδος τηγανίτας (τὸ λάγανον ἢ λαλλάγγι). Ἕνα γλύκισμα (κοπτοπλακοὺς) μὲ φύλλα ζύμης, ἀμύγδαλα, καρύδια καὶ μέλι μοιάζει νὰ εἶναι ὁ πρόγονος τοῦ μπακλαβά.
    Οἱ Βυζαντινοὶ ἀγαποῦσαν, ἐπίσης, τὸ κρασὶ κι εἶχαν μία μεγάλη ποικιλία. Τὸ κάθε κρασὶ ἀναφερόταν μὲ τὸ ὄνομα τῆς περιοχῆς ἀπ’ ὅπου προερχόταν. Ἀναμείγνυαν παλαιὸ κρασὶ μὲ μέλι καὶ πιπέρι κι ἐφτίαχναν τὸ «κονδίτον». Ἄλλα ἀλκοολοῦχα ποτὰ ἦταν ὁ «μηλίτης», ὁ «μυρτίτης», ὁ «ἀπίτης», ὁ «φοινικίτης» κ.λπ. Γνώριζαν τὴν μπίρα, ἀλλὰ ἔφτιαχναν καὶ μία σειρὰ ἄλλα ποτὰ μὴ ἀλκοολοῦχα, ὅπως ἀπὸ ἐκχύλισμα ἀμυγδάλων, μελίγαλα, ροδόμελι, κ.λπ.
Κάποιες βυζαντινὲς συνταγές
    Μονόκυθρον: Μαγειρεύονταν ἀπὸ διάφορα παστὰ ἢ καὶ φρέσκα ψάρια, μαζὶ μὲ κομμάτια διάφορων τυριῶν, ἀβγὰ καὶ λάχανο, μέσα σὲ λάδι μὲ πιπέρι καὶ σκόρδα.
    Μυττωτόν: Ἦταν ψιλοκομμένες σκελίδες σκόρδου, ἀναμεμειγμένες μὲ λάδι καὶ πολτὸ μαύρης ἐλιᾶς.
    Γάρος (σάλτσα): Ἀναμειγνύονταν μικρὰ ψάρια, ἐντόσθια, βράγχια κι αἷμα ψαριῶν μὲ ἁλάτι. Προσέθεταν πιπέρι καὶ παλιὸ κρασί. Σιγόβραζαν τὸ μεῖγμα γιὰ ἀρκετὲς ὧρες ἢ τὸ ἄφηναν νὰ «ζυμωθεῖ» στὸν ἥλιο γιὰ 2-3 μῆνες. Ὁ γάρος σερβίρονταν ἀναμεμειγμένος μὲ λάδι (ἐλαιόγαρος) ἢ μὲ νερὸ (ὑδρογάρος) ἢ μὲ κρασὶ (οἰνόγαρος) ἢ μὲ ξίδι.  
    Ἐκζεστὰ ψάρια σὲ «λευκὸ ζωμό»: Ἔβραζαν μεγάλα ψάρια, ὅπως συναγρίδες, φαγκριὰ ἢ καὶ χάνους σὲ ζωμὸ ἀπὸ νερό, ἀρκετὸ λάδι, λίγο ἄνηθο καὶ πράσο. Στὸ τέλος, ἔριχναν τὸ ἁλάτι.
    Κρασάτον ἢ ξιδάτον λαγομαγείρευμα: Οἱ Βυζαντινοὶ ἀγαποῦσαν νὰ μαγειρεύουν τὸν λαγὸ μέσα σὲ κόκκινο κρασὶ ἢ σὲ ξίδι, μὲ τὴν προσθήκη πιπεριοῦ, γαριφάλου καὶ νάρδου (βαλεριάνα). Γιὰ νὰ ἐνισχύσουν τὴ γεύση, προσέθεταν κατὰ τὸ μαγείρεμα καὶ λίγο χοιρινὸ κρέας.
    Φάβατα: Ἔβραζαν σὲ νερὸ ξερὰ κουκιά, μέχρι νὰ μποροῦν νὰ τὰ διαλύσουν, ἀνακατεύοντάς τὰ μὲ μία ξύλινη κουτάλα. Προσέθεταν λάδι κι ἁλατοπίπερο.
   Ὄρνις μονθυλευτή: Ἄφηναν ἕνα κοτόπουλο γιὰ λίγες ὧρες σὲ κρασὶ ἢ ξίδι, μὲ διάφορα καρυκεύματα (πιπέρι, γαρύφαλλο, κανέλα, μοσχοκάρυδο). Μετὰ τὸ παραγέμιζαν μὲ ψῖχα ψωμιοῦ, ἀμύγδαλα καὶ ἄλλα καρυκεύματα. Συχνά, προσέθεταν σταφίδες, κουκουνάρια καὶ ψιλοκομμένα μανιτάρια. Σιγόβραζαν τὸ κοτόπουλο σὲ κρασὶ ἢ τὸ ἔψηναν στὸ φοῦρνο μέσα σ΄ ἕνα καλὰ κλεισμένο πήλινο σκεῦος, ἀφοῦ τὸ ἄλειφαν καλὰ μὲ βούτυρο.  
    Ἀμανίται: Ἔκοβαν φέτες μανιτάρια καὶ τὰ ἁλατοπιπέρωναν καὶ στὴν συνέχεια τὰ τηγάνιζαν μὲ φέτες ἀχλαδιοῦ. 
    Σφουγγᾶτον: Ἔτριβαν ἕνα κρεμμύδι καὶ τὸ τσιγάριζαν στὸ τηγάνι. Προσέθεταν μυρωδικὰ καὶ στὸ τέλος τὰ ἀβγά.


Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Οι αρχαίοι Έλληνες και οι απόγονοι Γκρεκίγια, οι Έλληνες κάτοικοι της Τυνίδας ή..Τυνησίας!

Σε προηγούμενο άρθρο μας μιλήσαμε για τους σταθμούς των Ελλήνων στην Αφρικανική ήπειρο και την συνακόλουθη επιρροή τους σε εκείνα τα μέρη.
Αφήσαμε εκτός το τμήμα της Βορείου Αφρικής, εξαιτίας του τεράστιου όγκου πληροφοριών για την ελληνική δράση σε εκείνη την περιοχή.
Στην παρούσα μελέτη, επομένως, θα ασχοληθούμε με μία εκ των χωρών αυτών, που δεν είναι άλλη από την Τυνησία ή Τυνίδα, όπως την καλούσαν κατά τα αρχαία χρόνια.
Η συγκεκριμένη χώρα, αν και η μικρότερη της Βορείου Αφρικής, έχει συνδέσει τον εαυτό της με την άνοδο και πτώση των Αυτοκρατοριών με κέντρο την Μεσόγειο. Μαζί με το Μαρόκο και την Αλγερία αποτελούν την Μικρή Αφρική.
Η Τυνησία κατοικούνταν από τα αρχαία κιόλας χρόνια από ελληνικούς πληθυσμούς, κάτι που φαίνεται και από την γενικότερη ελληνική κινητικότητα στην περιοχή της Λιβύης, όπου «Λιβύη» συνήθιζαν να ονομάζουν οι αρχαίοι Έλληνες όλη την Βόρειο Αφρική.
Στην περιοχή Ντούγκα υπήρχε η αρχαία ελληνική πόλη «Άμμωνος πόλις» (=πόλη του Δία). Υπάρχει ακόμη το νησί Τζέρμπα, που δεν πρόκειται για άλλο παρά για το νησί των Λωτοφάγων που περιγράφει ο Όμηρος στην Οδύσσεια. Αλλά και η πόλη της Μπιζέρτα ονομαζόταν Ιπποδιάρυκτος, επειδή η θάλασσα που την περιβάλλει είναι γεμάτη ιππόκαμπους.
Σύμφωνα με την παράδοση, και η σύγχρονη πόλη Ναμπέλ ήταν η αρχαία Νεάπολη, αποικία των Ελλήνων, με το επιχείρημα της παραφθοράς του ονόματος.
Το ελληνικό στοιχείο είναι διάχυτο παντού, γεγονός που μαρτυρούν τα πολυάριθμα μνημεία, τα οποία είναι διάσπαρτα κατά μήκος ολόκληρης της Τυνησίας!
Χαρακτηριστικά παραδείγματα η πεδιάδα Μεντζέρντα στα Σαέλ, οι κοιλάδες Φεριάνα, Φουσάνα και Κασερίν, οι οποίες παρόλο που σήμερα είναι ερημικές, πιστοποιούν μέσω των ερειπίων που βρίσκονται σε αυτές την ύπαρξη μεγάλων ελληνικών διωρύγων, μύλων, δεξαμενών, πιεστηρίων και αρδευτικών έργων, που είχαν καταστήσει το έδαφος καλλιεργήσιμο.
Σημαντική είναι και η πεδιάδα της Ντάκλα, όπου κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, χτίστηκαν οικοδομήματα πάνω σε ελληνικούς οικισμούς αλλά και η Μπούλλα Ρέτζια, στην οποία έχουν ανακαλυφθεί θέρμες με ψηφιδωτά, αψίδες, κλπ.
Στην Τυνησία υπάρχει ακόμα το αρχαίο θέατρο κατά μίμηση του ελληνικού και σώζονται η ορχήστρα, το προσκήνιο και σειρές καθισμάτων αριθμημένες με ελληνικά γράμματα!

Μεγάλος αριθμός ναών αφιερωμένων στο ελληνικό πάνθεον ξεπροβάλλει σε πολλές γωνιές της εν λόγω χώρας. Μεταξύ άλλων και ναός προς τιμήν του Απόλλωνα και του Δία.
Πολλές είναι ακόμη οι αρχαιότητες στην πόλη Σμπίτλα στην νότια Τυνησία, μεταξύ αυτών αψίδες, τείχη, πύλες, ναοί, κ.α.
Τα χρόνια πέρασαν και οι Καρχηδόνιοι, που «έλυναν κι έδεναν» στην περιοχή ηττήθηκαν από τους Ρωμαίους. Μπορεί η χώρα να πέρασε στα χέρια τους, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αφανίστηκε ο ελληνικός πληθυσμός της περιοχής. Μέχρι και τους μεταβυζαντινούς χρόνους οι Έλληνες απάρτιζαν ένα σημαντικό τμήμα της εγχώριας κοινότητας.
Παράδειγμα οι μεγάλοι εκκλησιαστικοί πατέρες, Τερτυλιανός, Κυπριανός και Αυγουστίνος, που γεννήθηκαν εκεί.

Το σημείο, όμως, στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι το χωριό Ελ Μετλίν στην βόρεια Τυνησία. Ο λόγος;
Οι κάτοικοί του κατάγονται από τη Μυτιλήνη, από όπου έφυγαν μετά την κατάληψη του νησιού από τους Οθωμανούς. Σε όλο το χωριό επικρατεί το γαλανόλευκο χρώμα.
Ισχυρίζονται μάλιστα πως τους αποκαλούν «Γκρεκίγια» (<Γραικοί) και όταν αναφέρονται στην πατρίδα τους, κάνουν λόγο για ένα νησί κάπου βόρεια, όπως καταγράφει στο βιβλίο του «Γκρεκίγια, οι Έλληνες της Τυνησίας», ο Δημήτρης Αλεξάνδρου.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι Έλληνες αριθμούσαν περί τις 60.000 ψυχές, ενώ σήμερα έχουν μειωθεί σε μεγάλο βαθμό…
Ας μην ξεχνάμε και το Μουσείο Μπαρντό, το οποίο στεγάζει τα περισσότερα ελληνικά και παλαιοριστιανικά μωσαϊκά (1000 περίπου) από το σύνολο των μουσείων ανά τον κόσμο! Περιέχει ακόμη εκθέματα από το ελληνικό ναυάγιο του 1980, πολλά από τα οποία μεταφέρθηκαν στην Βόννη της Γερμανίας, με στόχο την καλύτερη αποκατάσταση και συντήρησή τους.
Τα μνημεία, όπως μπορεί κανείς να αντιληφθεί, είναι ακόμα εκεί και δεν θα σταματήσουν ποτέ να τραγουδούν την ιστορία των Ελλήνων σε εκείνα τα μέρη…


ΠΥΓΜΗ.gr
Διαβάστε περισσότερα...