Και πώς θα είναι γεμάτη από ευχαρίστησι η καρδιά μας; Αν ασκήσουμε και συνηθίσουμε τον εαυτό μας να ευχαριστή τον Θεό, όχι μόνον όταν παίρνη, αλλά και όταν δεν ικανοποιηθή το αίτημά μας.
Διότι ο Θεός άλλοτε δίνει αυτό που ζητάμε και άλλοτε όχι, αλλά και τα δύο τα κάνει για το συμφέρον μας. Ώστε είτε λάβεις, είτε δεν λάβεις, έλαβες με το ότι δεν έλαβες˙ είτε πετύχεις στο αίτημά σου, είτε δεν πετύχεις, πέτυχες με το ότι δεν πέτυχες σ’ αυτό που ζητούσες.
Συμβαίνει δηλαδή μερικές φορές, όταν δεν παίρνουμε αυτό που ζητάμε, να έχουμε μεγαλύτερο κέρδος, παρά αν το παίρναμε. Διότι αν δεν ήταν για το συμφέρον μας πολλές φορές η άρνησις της εκπληρώσεως του αιτήματός μας, οπωσδήποτε θα μας το έδινε πάντοτε˙ το να μην εκπληρωθή όμως το αίτημά μας, αλλά για το συμφέρον μας, αυτό αποτελεί επιτυχία.
Γι’ αυτό και πολλές φορές αναβάλλει να εκπληρώση το αίτημά μας, όχι επειδή θέλει να μας απομακρύνη από κοντά Του, αλλά επειδή φροντίζει με την καθυστέρησι της εκπληρώσεως του αιτήματός μας να κάνη συνεχή την επιμονή μας στο αίτημά μας.
Επειδή λοιπόν πολλές φορές σταματάμε το ζήλο μας για την προσευχή, παίρνοντας εκείνο που ζητάμε, θέλοντας να αυξήση την επαγρύπνησί μας στις προσευχές, αργεί να μας δώση αυτό που ζητάμε.
Το ίδιο κάνουν και οι φιλόστοργοι πατέρες˙ τα παιδιά τους που είναι αδιάφορα και τρέχουν στα παιδικά παιγνίδια, πολλές φορές τα κρατούν κοντά τους με την υπόσχεσι πολύ μεγάλου δώρου˙ γι’ αυτό άλλοτε αναβάλλουν την δόσι και άλλοτε δεν το δίνουν ποτέ.
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
«Η προσευχή Τα νεύρα της ψυχής», Χρυσοστομικός Άμβων Ε΄
Έκδοσις «Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου», Νέα Σκήτη Αγίου Όρους
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου