Τη μνήμη της Οσίας Ευφροσύνης τιμά σήμερα, 25 Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας. Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του μικρού (περί το 410 μ.Χ.), ήταν μοναχοκόρη και πολύ πλούσια. Ο πατέρας της Παφνούτιος ήταν ο πλουσιότερος της Αλεξάνδρειας και μαζί με τη σύζυγό του διακρίνονταν για τη θερμή πίστη τους στο Θεό.
Δώδεκα χρονών η Ευφροσύνη έμεινε ορφανή από μητέρα, και ο πατέρας της αφοσιώθηκε ακόμα πιο φιλόστοργα στην επιμέλεια της κόρης του. Όταν η Ευφροσύνη έφθασε στο 18ο έτος της ηλικίας της, ο πατέρας της θέλησε να την παντρέψει με ένα νέο υψηλής κοινωνικής τάξης.
Όμως την ψυχή της Ευφροσύνης είχε καταλάβει ο Θείος έρωτας. Ο γάμος και οι κοσμικότητες θα της ήταν εμπόδιο να αφιερωθεί συστηματικά στην ελεημοσύνη και στην υπηρεσία του πλησίον.
Γι’ αυτό κάποια μέρα, αφού διαμοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς, έφυγε κρυφά από το σπίτι, και μετά από πολλές περιπέτειες, κατέληξε μεταμφιεσμένη ανδρικά σε κοινόβιο ανδρικό μοναστήρι. Εκεί πήρε το όνομα Σμάραγδος και όλοι οι μοναχοί θαύμαζαν τον πνευματικό της αγώνα και τη διακονία που πρόθυμα πρόσφερε σε όλους.
Έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια. Στο τέλος της ζωής της συναντήθηκε και με τον πατέρα της, όταν και αυτός έγινε μοναχός στο ίδιο μοναστήρι. Έτσι, με τη ζωή της η Ευφροσύνη μας υπενθυμίζει τα λόγια της Αγίας Γραφής, που λένε: «αρνησάμενοι τάς κοσμικάς επιθυμίας σωφρόνως καί δικαίως καί ευσεβώς ζήσωμεν εν τώ νύν αιώνι» (Προς Τίτον, Β’ 12). Δηλαδή, αφού αρνηθούμε τις επιθυμίες του ματαίου και αμαρτωλού αυτού κόσμου, να ζήσουμε στον παρόντα αιώνα με εγκράτεια στη ζωή μας, με δικαιοσύνη προς τους συνανθρώπους μας και με ευσέβεια προς το Θεό.
Απολυτίκιο:
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ως παρθένος φρόνιμη και αδιάφθορος, κοτηγγυήθης οσίως τω Ζωοδότη Χριστώ, και προσκαίρων την χλιδήν εμφρόνως έλιπες, όθεν εν μέσω των ανδρών, ως αμόλυντος αμνάς, εξέλαμψας Ευφροσύνη, και του Βελίαρ τα κέντρα, τη πολιτεία σου απήμβλυνας.
Πηγή
Ο ΝΕΟΣ ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αριστερά ισραήλ Ταλμούδ= "Πας μη εβραίος είναι κτήνος με ανθρώπινη μορφή που θα μας υπηρετεί αιώνια".
Από δεξιά Κοράνι= "Σκοτώστε τους άπιστους που δεν πιστεύουν πως η γυναίκα δεν είναι άνθρωπος", και πως Αλλάχ δεν είναι οι 72 αειπάρθενες παλλακίδες.
Βλέποντας τον Οικουμενισμό, βλέπω τους τρεις σταυρούς του Γολγοθά των Ελλήνων.
Βλέπω ως ληστή μετανοημένο τον ισραήλ να κάθεται αντί τον Χριστό αυτός στον θρόνο του και ως νέος Καλιγούλας να τρώει τις σάρκες και να πίνει το αίμα των Ελλήνων Ορθόδοξων Χριστιανών.
Κι από την άλλη μεριά τις ακρίδες της Αποκάλυψης (τις άκρες του ισλαμ) που έχουν εντολή να μή πειράξουν ούτε χόρτο χλωρόν, ούτε δέντρο χλωρόν παρά μόνο τους απίστους.
Εμείς έχουμε στην μέση τον Χριστό και από την μια την Παναγία και από την άλλη τον Ιωάννη στην εικόνα.
Σήμερα έχουμε τον Καίσαρά μας για Παναγία και στη θέση του Ιωάννου τον Ευαγγελιστή τον τούρκο τον ιμάμη...τα άστρα του ουρανού στην γη να κατεβάζουν, τους ήλιους και τα σύμπαντα να σβήσουν.
Ένας ήλιος ο αθάνατος και οι πόντιοι από το πουθενά θα σμίξουν.
Ο Ψηλορείτης με τους υιούς του Ολύμπου, ο Πόντος και η Κρήτη οι δύο αετοί του Ελληνισμού.
Δύο κράτη σε ένα αίμα, οι Πατέρες μας το υπέγραψαν με το δικό τους αίμα από τον Πόντο μέχρι το τελευταίο φαράγγι της Κρήτης.
Αυτοί που πέθαναν με την ιερή προσευχή στα χείλη τους "Χαίρε ω Χαίρε Ελευθεριά".
Αυτοί που προδόθηκαν από τους αφέντες τους, μα τους γύρισαν πλάτη και έσμιξαν όλοι σε μια γροθιά.
Γη και ύδωρ να αφήσουν στα παιδιά τους, να ζουν μες στην λευτεριά...
Ιδού σήμερα αυτός Οικουμενισμός τι έκανε.... μέσα στην ελευθερία και τα πολιτικά πούλησαν την γη και το ύδωρ της στους "φιλέλληνες" Γερμανούς και Γάλλους, Πακιστανούς κτλ
Φρίξον ήλιε και στέναξον γη, δυο λύρες κουρδισμένες από τον Θεό παίζοντας το τραγούδι τον ύμνο τον ιερό.
Η λύρα του Ορφέα σταμάτησε να παίζει μα οι δύο λύρες στον Ουρανό ακούγονται.
Ακόμα κι ο Θεός να λιώσει την γη στην χούφτα του, αυτές οι λύρες πάλι θα ακούγονται γιατί Κρητικοί και Πόντιοι θα σμίξουνε και ο Θεός ειρηνεύει.
Μα ειρήνη με λύρα δεν έρχεται στον κόσμο εκεί που πηγαίνει, με μαχαίρια και με πιστόλια ειρήνη δεν έρχεται.
Η ειρήνη έρχεται μόνο όταν επιβάλλεται και η Δικαιοσύνη για να βάλει τάξη... μα τάξη πώς θα 'ρθει μέσα στην αταξία,όταν για τάξη υπάρχει το μίσος και ο φθόνος για την Ελλάδα;
Οι gay ως άγιοι του Θεού να υμνούν την Θεοτόκο; και να οδηγούν την ανθρωπότητα στην οδό του δικού τους πρωκτού;
Φρίξον ήλιε και στέναξον γη, ο ήλιος του κόσμου μες στα "ούρα" και τα "κόπρανα" περπατά και πίνουν νερό λέγοντας "στην υγειά της" στο όνομα της χολέρας αυτής.
Πενθώ....
http://afypnisiellinwn.blogspot.gr/2017/09/blog-post_25.html
ιω