«Ουδείς εστιν ος αφήκεν οικίαν η αδελφούς η αδελφάς η πατέρα η μητέρα η γυναίκα η τέκνα η αγρούς ένεκεν εμού και ένεκεν του ευαγγελίου, εάν μη λάβη εκατονταπλασίονα νυν εν τω καιρώ τούτω οικίας και αδελφούς και αδελφάς και πατέρα και μητέρα και τέκνα και αγρούς μετά διωγμών…, και εν τω αιώνι τω ερχομένω ζωήν αιώνιον». (Μκ. 10, 29-30).
Είναι αψευδής αυτός ο λόγος του Κυρίου. Σας βεβαιώνω ότι, όταν άφησα τα παιδιά μου και τα εμπιστεύτηκα στον Θεό, Εκείνος τα φρόντισε. Τα παιδιά μεγάλωσαν σωστά και νομίζω ότι εγώ δεν θα μπορούσα να τα φροντίσω τόσο καλά.
Και ο Κύριος μου έδωσε εκατό φορές περισσότερα παιδιά. Μου έδωσε όλους εσάς. Μου έδωσε τις καρδιές σας διότι γνωρίζω πόσο με αγαπάτε και εγώ ανταποκρίνομαι στην αγάπη σας με τη δική μου θερμή αγάπη. Τόσο πολλά παιδιά μου έδωσε ο Θεός!…
Και τα δικά σας παιδιά πρέπει να είναι μορφωμένα. Μόνο να μην περιορίζεται η μόρφωση και η αγωγή τους στην έξωθεν σοφία, στην σοφία αυτού του κόσμου. Να μαθαίνουν ταυτόχρονα την άνωθεν σοφία και την ανώτατη αλήθεια. Να μαθαίνουν το νόμο του Θεού και τις εντολές του Χρίστου, να μαθαίνουν την ευλάβεια, πώς να έχουν πάντα την μνήμη του Θεού και την σωστή χριστιανική οδό. Μόνο τότε δεν θα χαθούν τα παιδιά σας στις οδούς της ανθρώπινης σοφίας, μόνο τότε πάνω απ’ όλα θα έχουν πάντα την χριστιανική σοφία, την γνώση του Θεού. Μ’ αυτό τον τρόπο λοιπόν πρέπει να διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας.
Θα δώσετε λόγο ενώπιον του Θεού για τα κακά παραδείγματα πού δίνετε στα παιδιά σας, για τούς καυγάδες πού γίνονται μπροστά στα μάτια τους, για τις φλυαρίες πού ακούνε να λέτε. Αν εσείς οι ίδιοι το κάνετε αυτό τότε τα παιδιά σας τί μπορούν να μάθουν από σας;
Εξ απαλών ονύχων πρέπει να αρχίζουμε την αγωγή, διότι μόνο σε πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά αποδέχονται με ευκολία νουθεσίες και προτροπές. Η ψυχή τους είναι σαν το κερί μαλακή όπου κάθε δικός σας λόγος η πράξη μένουν, και τα καλά και τα άσχημα παραδείγματα, λόγος αγαθός η αισχρός.
«Μικρός βλαστός, όπου τον γέρνεις τέτοια κλίση θα πάρει, ένα καινούριο δοχείο αν θα εκπέμπει μυρωδιά η κακοσμία εξαρτάται από το με τι θα το γεμίσετε, βάζοντας μέσα είτε αρώματα είτε ακαθαρσίες» (Αγ. Τύχων του Ζαντόνσκ).
Μητέρα, το πιο αγαπημένο πρόσωπο για το παιδί, πηγή στοργής και τρυφερότητας, στέκεται προσευχόμενη μπροστά στην εικόνα του Χριστού. Το παιδί κοιτάζει πότε αυτήν και πότε την εικόνα και δεν έχει ανάγκη από μακρές εξηγήσεις για το τί σημαίνει αυτό. Να, αυτό είναι το πρώτο σιωπηλό μάθημα της θεογνωσίας. Αυτό είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό μάθημα της ευλάβειας. Τέτοια μαθήματα μπορείτε και πρέπει πάντα να δίνετε στα παιδιά σας.
Δεν υπάρχει για την μητέρα καθήκον μεγαλύτερο και έργο ιερότερο, για το όποιο αύτη φέρει ευθύνη ενώπιον του Θεού, απ’ αυτό της ανατροφής των παιδιών. Στον Θεό θα δώσετε λόγο αν αμελήσετε αυτό το έργο. Και από τώρα θ’ αρχίσουν τα βάσανα σας και θα ρίχνετε πικρά δάκρυα και θα αναστενάζετε βλέποντας τα παιδιά σας.
Λοιπόν, «Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων». (Ματ. 18, 10) Να φροντίζετε τα παιδιά σας, να είστε γι’ αυτούς παράδειγμα της γνήσιας χριστιανικής ζωής και η ευλογία του Κυρίου στους αιώνες των αιώνων θα είναι σ’ όλους εσάς και στα παιδιά σας.
Πηγή: Διδαχές Αγίου Λουκά Κριμαίας
perivolipanagias.blogspot.gr
Πηγή3
ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕ ΜΟΝΑΧΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή***
Εμφανίστηκε η Παναγιά σε μοναχούς του Άθωνα και κλαίγοντας τους είπε:
Δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν και απευθυνόμενη προς τον Ιωάννη του είπε:
Αυτά μην τους τα πεις αλλά να τους τα γράψεις.
Χριστός εστί ο άνθρωπος και Ιησούς η ψυχή του, τα δυο μαζί είναι ο Θεός και ο άντρας με την γυναίκα το κορμί Του.
Άνθρωποι χωρίς ψυχές ντύσανε τον άνθρωπο να έχει τα μυαλά του ζώου.
Τραγόμορφοι ντυμένοι γραμματείς, ιερείς που την οδό του τράγου προσκυνάνε και τις γενεές των αθάνατων γενεών στην γενεά του τώρα ως ιστορία των αιώνων, διαχωρισμένες από τις νυν στιγμές κρατάνε.
Ιδού εσείς έθνη που δεν πιστεύετε στην Παρθενία μου, ιδού εσείς που λέτε πως ο Εμμανουήλ μου δεν υπάρχει.
Γράψτα Ιωάννη μου και ποτέ σου μην τους τα ξαναλές, καιρός να δουν οι άνθρωποι πως και ο Ιωάννης υπάρχει και ας του αποκόψαν την κεφαλή οι δαίμονες φωνάζοντας πως ο σατανάς υπάρχει.
Ο δεχόμενος προφήτην εις όνομα προφήτου, μισθόν προφήτου θέλει λάβει.
Ο δεχόμενος του Ιωάννη του Βασιλέα τον βασιλιά, μισθόν βασιλέα θέλει λάβει.
Ιδού ο βασιλέας των Ουρανών, λάβετε φάγετε τούτο εστί το Σώμα Μου, Εγώ ο Ελληνισμός.
Πιείτε το Αίμα Μου το της Παρθενίας, που μετά βασάνων και δόλον και ψευτιών επάνω στον Σταυρό από το κορμί του άσπορου Υιού Μου, θυσία προς όλων των εθνών την Σωτηρία.
Ιδού πιείτε το νερό της Αληθείας, όποιος φοβάται τον σατανά σε αυτόν υπάγεται η ψυχή αυτού διότι αυτή τα έργα του σατανά γεννάει.
Όποιος αγαπάει τον Χριστόν αγάπησε την ανθρωπιά και όποιος είναι άνθρωπος τα έργα τα ελληνικά γεννάει.
Αι γέννεαι πάσαι ύμνο την ταφή σου προσφέρουσι άνθρωπέ μου, αντί της δόξης της Ανθρωπιάς Σου μέσα στον στάβλο κρατάνε την ψυχή σου οι μάγοι κι οι ποιμένες την συμπόνοια, την καλοσύνη και την αδερφοσύνη του Ελληνισμού.
Αντί για νερό που δροσίζει την ζωή, με ουράνιες φωτιές και πολεμικές ιαχές τα σόδομα στο βασίλειο του ανθρώπου έχρισαν και αντί τον Χριστό να έχουν οι άνθρωποι για βασιλιά στον θρόνο της ανθρωπιάς τον σατανά κάθισαν.
Άνθρωποι χωρίς ψυχή, το πνεύμα της μαύρης θάλασσας ως άλας της ζωής την Παναγία έχρισαν.
Κενοί, νεκροί από Θεό, μαρμαρωμένη η μήτρα της ψυχής από αγάπη.
Δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν εσείς που προσκυνάτε εαυτόν και περιφρονείτε τους αλλήλους.
Εσύ που ενδύθηκες Χριστόν και άνθρωπος δεν είσαι, εσύ που κλέβεις από την αγκαλιά του Χριστού και την Αγκαλιά Μου τα μικρά παιδιά για να τα χαρίσεις στον αλλάχ ακμπάρ σου, εσύ ποιμένα που άλλαξες τα φαναράκια των παρθένων του Νυμφίου Χριστού με το καντηλάκι του άδειου τάφου τους για φως στην ψυχή τους.
Εσύ που βλέπεις ανθρώπους χωρίς ανθρώπινη ψυχή είσαι νεκρή ψυχή από αυτή τη ζωή, και ιδού σε φωνάζω "μετάνοια" εστί μετά το νοώ,μα για να νοήσεις χρειάζεται ευλάβεια, και ευλάβεια εστί "φεύγω, σιωπώ, και ακούω".
Δι ‘ευχών των Αγίων Ελλήνων Ορθοδόξων Πατέρων ημών.
Αμήν
Ιωάννης εν Χριστώ
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου θανάτου η φωνή βγαίνει από των δεσποτάδων την άσπλαχνη ψυχή.
Άνθρωποι που έχουν για θεό τους να βλέπουν τους ανθρώπους σαν να μην έχουν ψυχή.
Ξύλο ξερό η γνώση τους, πελεκάνε επάνω στο ξερό ξύλο λουλούδια αγάπης και χρυσούς αγγέλους για να κρατάνε την ψυχή νεκρή σε ξύλινο κορμί.
***
Ένα ταξίδι της ψυχής θυσία προς τον θάνατο είναι η μοίρα της ζωής εδώ στη γη, στον άδη τον αλλιώς αδιάβατο.
Ναι ήρθε η ψυχή εδώ στη γη μέσα στην αμαρτία και να βαπτιστεί την ασωτία, με αποστολή να σέβεται και να εκτιμά το τι εστί αναμάρτητος Μονογενής Υιός του Θεού.
Ναι ήρθε η ψυχή εδώ στη γη μέσα στον θάνατο, για να μπορεί να γνωρίσει της φύσης της την αθανασία.
Ναι, μέσα από το τίποτα γεννήθηκαν της ψυχής τα πάντα και το καθόλου έγινε καθ' όλον, και ο Θεός με τον άνθρωπο πρωτοκοιτάχτηκαν στα μάτια όταν ο άνθρωπος γνώρισε τις νότες, τους αριθμούς και τα γράμματα.
***
Γεια σου είμαι η αλφαβήτα και γράμματα σου γράφω, με φωνάζουν ελληνική και από το σύμπαν της ψυχής πηγάζω.
Το πνεύμα μου είναι άυλο και όμως υλικό, αόρατο και όμως ορατό.
Και ιδού το πνεύμα μου το πτερωτό με λέξεις αγγελιοφόρες, τον χιτώνα σου κεντώ.
Και μέσα από το ψεύδος του εύδους (=ύπνος) της ψυχής, ζωή αλήθειας με άγιο πνεύμα στο λίθινο κορμί γεννάω.
Αλήθεια εστί η ανθρωπιά, αλήθεια εστί το κάλλος της αιώνιας νιότης.
Αλήθεια εστί εσύ, εγώ, στο εμείς.
Αλήθεια εστί άνευ της λήθης.
***
Αυτός που γνωρίζει ότι η αγάπη είναι ο Θεός και την αγάπη αγαπά, τότε να γνωρίζει και αυτός πως είναι από τον Θεό Θεός.
Τούτο μας ομολογεί ο ίδιος Ιησούς Χριστός, γι' αυτό τον σταύρωσε η ανθρωπιά των Ιουδαίων και τον σταυρώνει η βλάσφημη αντίχριστη εκκλησία τους.
Το αγκάθινο στεφάνι φόρεσαν στην ανθρωπιά και ο άνθρωπος ο ισραήλ θεός του ζώου τον χιτώνα έχρισε στο φως των μη εβραίων.
Χριστός εστί ο ενδεδυμένος την ανθρωπιά, και σήμερα τον άνθρωπο βαπτίζουν στο όνομά Του, λες και δεν εγεννήθη άνθρωπος.
Λες και Χριστός Αληθώς δεν Ανέστη.
Και έτσι αντί της ανθρωπιάς του Έλληνα χρίσανε του ανθρώπου τα μυαλά με τα μυαλά του ζώου.
ιωάννης βασιλεύς των πένητων