Η Ελλάς άλλοτε, όχι πριν πολλά χρόνια

Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα:
Αλβανία, Ιταλία , Γερμανία, Βουλγαρία
Για να δούμε και τη διάρκεια της αντίστασης στις δυνάμεις του Άξονα, σε ημέρες:
Ελλάδα 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 (η υπερδύναμη της εποχής)
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
Δανία 0 (οι Δανοί παραδόθηκαν (!!!) σ’ ένα μοτοσικλετιστή του Hitler που μετέφερε αίτημα του Hitler στο Δανό βασιλιά για διέλευση του Ναζιστικού στρατού. Ο Δανός βασιλιάς για να δείξει την υποταγή του, παρέδωσε το Στέμμα του στο μοτοσικλετιστή για να το πάει στο Βερολίνο και στο Hitler ….)
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Αλβανοί 1165
Ιταλοί 8000
Βούλγαροι 25.000
Γερμανοί 50.000
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Ελλάδα 10%
Σοβιετική Ένωση 2,8%
Ολλανδία 2,2%
Γαλλία 2%
Πολωνία 1,8%
Γιουγκοσλαβία 1,7%
Βέλγιο 1,5%
Και όλα τα παραπάνω γιατί όπως είπε ο πατέρας της Τραγωδίας, ΑΙΣΧΥΛΟΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΤΡΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ !
Μη προσπαθείτε να κάνετε σύγκριση του τότε και του σήμερα. Τότε υπήρχε ηθικό, εθνικό φρόνημα, αγάπη για την πατρίδα και προ παντός ΗΓΕΤΕΣ που ήξεραν να λένε ΟΧΙ όταν το απαιτούσαν οι συνθήκες, ενώ σήμερα;
Και επί τη ευκαιρία ο Μεταξάς, δεν ήταν η πρώτη φορά που είπε το ΟΧΙ στους Ιταλούς. Το είχε ξαναπεί και το 1936, σε μια ανάλογη με τη σημερινή περίπτωση όταν αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση ενός δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique.
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών (πρώην ΟΗΕ), κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα όμως απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!Στο υπόμνημά της, η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε: “Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο” (Yearbook of the International Law Commission, 1980,v.l.,σελίδα 25) στο δε υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο τότε νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, έγραφε:
Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους!
Το Διεθνές δικαστήριο δικαίωσε τότε την Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι ένα νομικό προηγούμενο, στο οποίο το 2003, ο τότε πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίχνερ επικαλέσθηκε και διέγραψε μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας του, με αποτέλεσμα να μην την υποδουλώσει στο ΔΝΤ!
Αλλά είπαμε, άλλο ηγέτες και άλλο διαχειριστές της εξουσίας, όπως οι σημερινοί.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΑΣ.