Τότε όπως και τώρα, οι Έλληνες χάνουν τη γη τους από νωθρότητα. Όχι από την κακία του ξένου παράγοντα. Όχι από την πονηρία των πολιτικών της δημοκρατίας τους. Αλλά από τη δική τους απροθυμία να αντισταθούν στους βαρβάρους. Χρειάζονται γι’ αυτό κάποιες ηρωικές μορφές, Λεωνίδες και Αλέξανδρους και Μελάδες, να τους σύρουν από τη μύτη ώστε να ξυπνήσουν και να φτάσουν στη νίκη , τη θυσία, την Ιστορία.
Η πρωτεύουσα της Ελλάδος του 21ου αιώνος βρίσκεται στο έλεος των βαρβάρων που κλέβουν, ληστεύουν, ατιμάζουν, σκοτώνουν. Ολόκληρη η χώρα παραδίδεται στα χέρια ξένων κέντρων εξουσίας χωρίς να έχουν εισβάλλει τανκς με αγκυλωτούς σταυρούς, αμαχητί και με τους νόμους ψηφισμένους από τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Οι Έλληνες, τα περήφανα γηρατειά και τα μαστουρωμένα από τη μαγκιά και την πορνεία νιάτα, μυξοκλαίγονται. Κακομοιριά και μουντάδα στις σκέψεις, στα βλέμματα, στις ανύπαρκτες καλημέρες, στις σπασμωδικές συνάξεις.
Κι όμως στις δημοσκοπήσεις οι Αθηναίοι του 21ου αιώνα φαίνεται να εξακολουθούν να προκρίνουν για κυβερνήτες της χώρας τα ίδια δύο κόμματα που τους έριξαν στη μιζέρια. Προτίθενται να ξαναψηφίσουν τα δυο μεγάλα κόμματα που κατάφεραν να σπρώξουν τη χώρα μας στην ξένη κηδεμονία και να εγκαταστήσουν στην Πατρίδα ενός Περικλέους τη μιζέρια που κουβαλούν μιλιούνια τριτοκοσμικοί μετανάστες. Αυτός ο λαός ο βολεμένος, ο άβουλος, ο οκνηρός, ο προσκυνημένος, έχει αποφασίσει να αυτοχειριαστεί. Δεν του αξίζει η Πατρίδα. Του αξίζει ο εξευτελισμός της Ιστορίας.
Μην βαυκαλίζεται ο λαός ότι η Ελλάς «προώρισται να ζήσει».
«Οποιος θέλει να ζήσει πρέπει να πολεμήσει».
Ού καταισχυνώ όπλα τά ιερά,
ούδ’ εγκαταλείψω τόν παραστάτην,
ότω άν στοιχήσω.
Αμυνώ δέ καί υπέρ ιερών καί οσίων,
καί μόνος καί μετά πολλών.
Τήν πατρίδα δέ ούκ ελάσσω παραδώσω,
πλείω δέ καί αρείω
όσης άν παραδέξωμαι.
Όρκος των Αθηναίων Οπλιτών.
Η Ελλάδα θα ζήσει, μα ο κάθε ένας από μας, πρέπει να κάνει αυτό που πρέπει για να σταθούμε αντάξιοι στα καλά και όχι στ’ άσχημα των προγόνων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου