Όλοι μιλούν για το τέλος της μεταπολίτευσης, ερμηνεύοντας την εθνική και λαϊκή οργή ενάντια στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Τι εννοούν όμως με αυτό το τέλος της μεταπολίτευσης και πως το εννοούν δεν διευκρινίζουν. Ένα καθεστώς σε καμμία περίπτωση όπως γνωρίζουμε από την Ιστορία δεν αλλάζει με μεταρρυθμίσεις. Πέφτει και στη θέση του έρχεται ένα άλλο καθεστώς.
Τι υπήρξε όμως με δύο λόγια αυτή η περίφημη μεταπολίτευση, τα 38 χρόνια της ελληνικής δημοκρατίας, όπως την αποκαλούν οι «έγκριτοι» της δημόσιας ζωής; Ας μιλήσουμε λοιπόν επιγραμματικά γι’ αυτά τα 38 χρόνια, τα οποία κάποιοι επιχειρούν να παρουσιάσουν ωσάν τον «χρυσούν αιώνα» του νεοελληνικού κράτους, αγνοώντας το προφανές, ότι κάθε λογικός άνθρωπος κρίνει εκ του αποτελέσματος και το αποτέλεσμα αυτών των 38 χρόνων για την Πατρίδα μας είναι επικίνδυνα θλιβερό.
Ας αρχίσουμε από τον τραγικό εκείνο Ιούλιο του 1974, από την προδοσία της Κύπρου μας και ας πούμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η επαναφορά της δημοκρατίας εορτάζεται στις 24 Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία τα στρατεύματα του Αττίλα προχωρούσαν στην Ελληνική Κύπρο! Ήταν τότε που η μεταπολίτευση είπε το «Η Κύπρος είναι μακριά». Στη συνέχεια είχαμε επτά χρόνια διακυβερνήσεως από την Ν.Δ., στα οποία εδραιώθηκε η ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία της αριστεράς, η οποία στη συνέχεια έγινε και είναι και μέχρι σήμερα καθεστώς στην Πατρίδα μας! Ταυτόχρονα, είχαμε την δίωξη κάθε στοιχείου εθνικιστικού, το οποίο για την μεταπολίτευση υπήρξε και είναι το απόλυτο κακό. Ο εθνικισμός βρέθηκε στο απόσπασμα και η αριστερά με την ένοχη σιωπή της Ν.Δ. διαστρέβλωσε συστηματικά την νεώτερη ιστορία, ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε στην δημόσια ζωή και η κόκκινη τρομοκρατία, η οποία στα 38 αυτά χρόνια δολοφόνησε περισσότερους από 50 ανθρώπους! Μαζί με όλα αυτά, κάλπαζε και η δημόσια διαφθορά. Σκάνδαλα πολλά και χίλιες σχεδόν υποθέσεις βουλευτικής ασυλίας χαρακτηρίζουν το ηθικό έρμα του καθεστώτος!
Εις ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα, είχαμε την συμφωνία του Μοντρέ με τον Ετσεβίτ το 1977, με την οποία η Ελλάδα δεχόταν να μη κάνει έρευνες στο Αιγαίο, είχαμε το «βυθίσατε το Χόρα», του Αντρέα Παπανδρέου, το οποίο στην πράξη απεδείχθη ότι ήταν λόγια του αέρα άνευ ουσίας, είχαμε την ελληνοτουρκική «φιλία» με νωπό ακόμη το αίμα στην Κύπρο και το 1996 τα Ίμια και την αρχή του καθεστώτος των «γκρίζων» ζωνών στο Αιγαίο! Η πτώση του μπολσεβικισμού στην Αλβανία δεν έφερε την Ελευθερία στους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου, αλλά πρέπει να θυμίσουμε ότι προηγουμένως σαν υπουργός εξωτερικών ο σημερινός πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας είχε κάνει την άρση του εμπολέμου χωρίς κανένα αντάλλαγμα για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου! Είχαμε επίσης λίγους μόνο μήνες μετά την υποστολή της Ελληνικής Σημαίας στα Ίμια, τον λαό να ψηφίζει για πρωθυπουργό του τον μεγάλο ένοχο της εθνικής ντροπής!
Είχαμε στα 38 αυτά χρόνια κούφια λόγια και ψεύτικα οράματα άφθονα! Από την περίφημη ένταξη στην Ευρώπη, η οποία θα μας απάλλασσε από την τουρκική απειλή, πράγμα το οποίο και δεν συνέβη, είχαμε την «αλλαγή» του Αντρέα, που θα έφερνε τον σοσιαλισμό και έφερε την σημερινή χρεωκοπία! Είχαμε την «κάθαρση» του Μητσοτάκη, που οι κλέφτες θα πήγαιναν φυλακή και δεν πήγαν, είχαμε τον «εκσυγχρονισμό» του Σημίτη και τους περίφημους Olympic games 2004, οι οποίοι και αυτοί θα έσωναν την χώρα, θα έφερναν τουρισμό και οικονομική ανάπτυξη και στην πραγματικότητα βύθισαν ακόμη περισσότερο την Πατρίδα μας στα χρέη.
Η μεταπολίτευση άρχισε με μια εθνική προδοσία, για την οποία δεν έγινε όπως γνωρίζετε μία δημόσια δίκη (και ο λόγος προφανής…) και καταλήγει εάν και όποτε επέλθει αυτό το τέλος της μέσα από μία άλλη προδοσία, το περίφημο Μνημόνιο.
Σχέδιο «Αναμεταπολίτευση»
Είναι προφανές, ότι αυτοί οι οποίοι μας εξουσιάζουν, ο σκληρός πυρήνας του καθεστώτος, βλέποντας την πολιτική και ηθική χρεωκοπία του, θα επιχειρήσει μία «ΑΝΑΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ», ένα “lifting” της εξουσάς. Θα προσπαθήσει να κρατήσει όρθια την ετοιμόρροπη παράγκα του ψευτορωμαίικου με παλαιά και σαπισμένα υλικά. Αυτό δείχνει η δημιουργία των περίφημων «νέων» κομμάτων, των οποίων πρωταγωνιστές χωρίς εξαίρεση είναι πρόσωπα που αυτά τα χρόνια ευρίσκοντο άλλος στη Ν.Δ., άλλος στο ΠΑΣΟΚ και άλλος στην αριστερά. Δεν έχουμε, λοιπόν, κάποια ανανέωση της πολιτικής ζωής, αλλά μία προσπάθεια να κρατήσουν ζωντανό ένα ετοιμοθάνατο καθεστώς.
Χαρακτηριστικό για το τι συμβαίνει σήμερα στην Πατρίδα μας είναι το θέμα των παρελάσεων και του φόβου, ο οποίος διακατέχει τους πολιτικούς από τις λαϊκές αντιδράσεις. Διαβάσαμε τα παρακάτω σχετικά με το ζήτημα:
«Η κυβέρνηση θα επιδιώξει να δράσει αυτή τη φορά προληπτικά, ώστε να αποφευχθούν κρούσματα προπηλακισμών ή μαζικών αντιδράσεων εις βάρος πολιτικών προσώπων… Το ζήτημα έθεσε στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ο υπουργός κ. Μ. Βορίδης. Μερίδα κυβερνητικών στελεχών μελετά ήδη το ενδεχόμενο ματαίωσης παρελάσεων…» «Κανονικά θα πραγματοποιηθούν οι παρελάσεις, ενώ το «παρών» θα δώσουν κανονικά όλα τα μέλη της κυβέρνησης. Αυτό αποφασίστηκε στην κυβερνητική σύσκεψη… Στο θέμα αναφέρθηκε ο υπουργός Μάκης Βορίδης, μιλώντας στην ΝΕΤ. «Πρέπει να αστυνομευθεί αποτελεσματικά» τόνισε, ενώ απέδωσε τα επεισόδια στις παρελάσεις στις δυνάμεις της Αριστεράς και σε ορισμένους, όπως είπε, εξτρεμιστές της δεξιάς. »
Έφθασαν, λοιπόν, μέχρι του σημείου να σκεφτούν να μη εορταστεί η 25η Μαρτίου για να μη αποδοκιμαστούν οι «επίσημοι». Μα τι σχέση έχουν όλοι αυτοί, οι οποίοι υπέγραψαν το Μνημόνιο με τους ξεχωριστούς εκείνους Ήρωες, που έχυσαν το αίμα τους εναντίον μιας αυτοκρατορίας το 1821; Όμως, βρήκαν την λύση! Θα δράσουν προληπτικά. Ωραία «δημοκρατία»… Παρέλαση με ΜΑΤ και συλλήψεις! Για να τιμηθεί ο κάθε πολιτικός στο όνομα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, της Εξόδου του Μεσολογγίου και του Γεωργίου Καραϊσκάκη!
Πηγή
Σχόλιο Πελασγού : Λαμόγια, που φέρατε την Ελλάδα στην εξαθλίωση και που θέλετε την Ελλάδα "Ελλαδιστάν" ΘΑ ΔΙΚΑΣΘΕΙΤΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου