Αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα μέρος 1ο

Ναυπακτικά
(γενονότα της Ναυπάκτου). Έπος, στο οποίο ο μύθος των Αργοναυτών παίζει έναν μεγάλο, όχι όμως τον μοναδικό ρόλο. Η παράδοσή του εξαιρετικά περιορισμένη, όπως τουλάχιστον διαπιστώνουμε στα αρχαία σχόλια στον Απολλώνιο τον Ρόδιο. Συγγραφέας του έπους θεωρείται ο Καρκίνος ο Ναυπάκτιος (7ος/6ος αι. π.Χ.). Η αφήγηση και το ύφος του έργου φέρουν έντονη τη σφραγίδα της σχολής του Ησιόδου.


Νεχεψώ - Πετόσιρις. 
Ονόματα συγγραφέων που αναγράφονται σε ένα εγχειρίδιο αστρολο­γίας- κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για πλα­στά ονόματα (Νεχεψώ λέγεται ένας Αιγύπτιος βασι­λιάς της 26ης δυναστείας). Το περιεχόμενο, ορ­γανωμένο πάνω σε καλές αστρονομικές γνώ­σεις, αναφέρεται στις τροχιές και τους χρόνους περιφοράς των πλανητών, στην επίδραση τους στη ζωή και τη μοίρα των ανθρώπων και στις δυνατότητες που υπάρχουν για προγνώσεις. Το έργο θα μπορούσε να γεννήθηκε μέσα στον 2ο αι. π.Χ.


Νίνου μυθιστόρημα. 
Η παλιότερη ίσως ελληνι­στική μυθιστορηματική σύνθεση, από την οποία έχουμε δύο παπυρικά αποσπάσματα (αρ. 2041-2 Ρack, γραμμένα τον 1ο αι. μ.Χ.). Το μυθιστόρη­μα πήρε το όνομα του από τον Νίνο, τον βασι­λιά των Ασσυρίων, που, μαζί με την αγαπημένη του (το όνομla της δεν μνημονεύεται στα απο­σπάσματα), βρίσκεται στο κέντρο της ιστορίας. Είναι ένα κομμάτι με έντονη ρητορική χροιά, από την προσπάθεια του νεαρού Νίνου να την κερδίσει, μια πολεμική σκηνή με εντυπωσιακούς αναχρονι­σμούς (Έλληνες μισθοφόροι, ελέφαντες). Παρά την πολεμική σκηνή φαίνεται ότι πρόκειται για ένα ερωτικό μυθιστόρημα, που θα μπορούσε να γεννήθηκε μέσα στον 2ο αι. π.Χ. Η γλώσσα και το ύφος φαίνονται πολύ κοντά στον αφηγηματι­κό πεζό λόγο της ιστοριογραφίας.


Νόστοι 
(γυρισμός στην πατρίδα). Έπος σε 5 βιβλία, που περιγράφει τις τύχες διάφορων ηρώων κατά το ταξίδι της επιστροφής τους στην πατρί­δα τους από την Τροία. Στην ομηρική «Οδύσ­σεια», που και η ίδια είναι βέβαια μια ιστορία επιστροφής στην πατρίδα, γίνονται υπαινικτικές αναφορές σε παρόμοιες περιπέτειες άλλων ηρώων για μερικές ο λόγος είναι διεξοδικότε­ρος. Η αφήγηση αποτελεί συνέχεια της «Οδύσσειας» και έφτανε ως τη δολοφονία του Αγαμέμνονα και την εκδίκηση του Ορέστη. Το έπος ανήκει στον Επικό κύκλο, ενώ συγγραφέας του θεωρούνταν ο Όμηρος ή ο Αγίας ο Τροιζήνιος. Μας σώθηκαν επιτομές.


Οιδιπόδεια. 
Επικό ποίημα, το οποίο κατά την παράδοση, περιελάμβανε 6.600 στίχους με την ιστορία του Οιδίποδα. Μαζί με τη «Θηβαΐδα» και τους «Επιγόνους» ανήκει στα έπη του θη­βαϊκού μυθικού κύκλου, που στα πλαίσια του Επικού κύκλου αποτελούσαν μια θεματική ενότητα. Το έπος θα μπορούσε να γεννήθηκε στον 8ο αι. π.Χ., ενώ συχνά το έργο αποδιδόταν στον ποιητή Κιναίθωνα. Σώθηκαν μόνον μερικά αποσπάσματα.


Οιχαλίας άλωσις. 
Επικό ποίημα που ανήκει στον μυθικό κύκλο του Ηρακλή και το οποίο αφηγείται τον αγώνα του ήρωα εναντίον των γιων του Εύρυτου, του βασιλιά της Οιχαλίας (άλωση της πό­λης, απαγωγή της θυγατέρας του βασιλιά Ιόλης· το θέμα αργότερα και στις «Τραχίνιες» του Σοφοκλή). Το ποίημα πρέπει να ήταν δημιούργημα του 7ου/6ου αι. π.Χ., ενώ συγγραφέας, κατά πάσα πι­θανότητα, πρέπει να είναι ο Κρεώφυλος ο Σάμιος, ο οποίος κατά τα θρυλούμενα πήρε το έπος από τον Όμηρο ως δώρο. Μας σώθηκαν μόνον λίγα αποσπάσματα.


Συνεχίζεται…


sakketosaggelos