Αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα μέρος 2ο

Achigar, το μυθιστόρημα του Αchigar. Συλλογή παραμυθιών, μύθων και ιστοριών από τη Βαβυλώνα, όλα τους δεμένα με τη μορφή του Achigar, πρωθυπουργού του βασιλιά των Ασσυρίων Σανχερίμπ. Μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Mια ελληνική παραλλαγή βρήκε τη θέση της στον Βίο του Αισώπου. Ίχνη τού μυθιστορήματος αναγνωρίζονται στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη (!!). Οι μύθοι ήταν γνωστοί και στον Βάβριο.


Αγών Ομήρου και Ησιόδου. Τίτλος ενός μικρού έργου, που μας παραδόθηκε μόνο σε ένα χειρόγραφο (Laur. 56, 1). Πολυάριθμες προσθήκες των ύστερων αυτοκρατορικών χρόνων περιβάλλουν έναν αναμφίβολα παλιό πυρήνα: την προέλευση της ιστορίας μπορούμε να την παρακολουθήσουμε με σιγουριά ως τον 3ο αι. π.Χ., με αρκετές όμως πιθανότητες και ως τους κλασικούς χρόνους• πρέπει να περιλαμβανόταν στο Μουσείον, τη συλλογή του σοφιστή Αλκιδάμαντα. Ο αγώνας-άμιλλα των δύο ποιητών που περιγράφεται στο έργο αυτό έγινε με την αφορμή της οργάνωσης αγώνων κατά την ταφή του Αμφιδάμαντα, του βασιλιά της Χαλκίδας. Στην αρχή ο Ησίοδος θέτει στον Όμηρο ερωτήσεις σε εξάμετρους στίχους, και εκείνος απαντά σ' αυτές με τον ίδιο τρόπο κάτω από τις επιδοκιμασίες των παρισταμένων. Στην συνέχεια ο καθένας τους απαγγέλλει τους ωραιότερους στίχους από το έργο του, και μολονότι ο Όμηρος, απαγγέλλοντας πολεμικούς στίχους, γνωρίζει μεγαλύτερη επιτυχία στους ακροατές, η απόφαση της κριτικής επιτροπής είναι υπέρ της ειρηνικής ποίησης του Ησιόδου. 
Η ως άνω ιστορία γεννήθηκε από την παράδοση του εριστικού διαλόγου και του αγώνα-άμιλλας, και ήταν στην πραγματικότητα μια προσπάθεια κριτικής αξιολόγησης (σύγκρισις) των δύο ποιητών πέρα όμως από αυτό ρίχνει επίσης, με έναν ενδιαφέροντα τρόπο, φως στον τρόπο με τον οποίο γινόταν η παρουσίαση της αυτοσχεδιαστικής τέχνης των ραψωδών.


http://www.sakketosaggelos.gr/Article/841/

Συνεχίζεται..