Άγνωστα Ελληνικά χειρόγραφα μέρος 9ο

Απολλώνιος, βασιλιάς της Τύρου. 
Ήρωας ενός χαμένου μυθιστορήματος, που πρέπει να γράφτηκε στον 2ο αι. μ.Χ. ο συγγραφέας του μας είναι άγνωστος. Σώζεται μια μεταγενέστε­ρη λατινική διασκευή (Historia Apollonii regis Tyri).


Αργοναυτικά. 
α) Ένα πολύ παλιό, χαμένο για μας επικό ποίημα, στο οποίο ο λόγος ήταν για την αργοναυτική εκστρατεία, μπορούμε να το συνα­γάγουμε από μια μνεία σε μορφή παραθέματος που γίνεται στην Οδύσσεια (μ 70), το έπος αυτό ήταν που εξώθησε τον ποιητή της Οδύσσειας στην περιγραφή πολλών περιπετειών στον χώρο της Ανατολής. β) Ανάμεσα στα έργα που αργότερα παρουσιά­ζονταν με το όνομα του Ορφέα, είναι και ένα με τον τίτλο Αργοναυτικά, μια διήγηση της αργο­ναυτικής εκστρατείας σε 1376 εξάμετρους στί­χους από το στόμα του Ορφέα. Το επικό αυτό ποίημα προέρχεται το νωρίτερο από τον 2ο αι. μ.Χ.


Αριστέα επιστολή. 
Πλαστή επιστολή του 2ου αι. π.Χ. (ίσως μεταξύ 130 και 100), στην οποία κάποιος Αριστέας, Εβραίος υπάλληλος στην αυλή του βασιλιά Πτολεμαίου Β', δίνει στον αδερφό του Φιλοκράτη πληροφορίες για τη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στα ελληνικά από τους 72 λογίους στους οποίους ανατέθηκε το έργο αυτό (τους λεγόμενους Εβδομήκοντα, Septuaginta ).


Αχιλληΐς.
Αρχαίο έπος. Σύμφωνα με τη λεγό­μενη «θεωρία της συμπίλησης» γίνεται σήμερα από όλους δεκτό ότι στο έπος αυτό, σαν σε πα­λιότερο στρώμα, στηρίχθηκε η Ιλιάδα: μέρη του περιλήφθηκαν σ' αυτήν. Ο Ρ. Papinius Statius έγραψε ένα έπος με τον ίδιο τίτλο.- Πβλ. το από­σπασμα του Goethe (1799).


Βατραχομυομαχία (και Βατραχομαχία). 
Μικρό έπος 303 στίχων, που πήρε το υλικό του από έναν αισώπειο μύθο και περιγράφει τη «μάχη βατράχων και ποντικών», την εκδίκηση των πο­ντικών για τον θάνατο μιας συγγένισσάς τους. Στον πόλεμο δίνει τέλος η επέμβαση του Δία. Το μικρό αυτό έργο παρωδεί με αστείο τρόπο ηρωικές σκηνές της Ιλιάδας και πρέπει να είναι δημιούργημα του 6ου ή του 5ου αι. π.Χ., μπορεί όμως και κατοπινότερης εποχής. Και στον δεύ­τερο ακόμη αιώνα π.Χ. το θεωρούσαν έργο του Ομήρου, άλλες όμως πηγές μας μνημονεύουν ως συγγραφέα του τον Πίγρητα από την Αλικαρ­νασσό. Και οι δύο αυτές εκδοχές μάλλον δεν είναι σωστές. Η Βατραχομυομαχία ήταν γνωστή σε Ρω­μαίους συγγραφείς όπως ο Martialis και ο Statius. Τη μιμήθηκε επίσης ο Θεόδωρος Πρόδρομος (Κατομυομαχία, 12. αι.). Τυπώθηκε στα ελληνι­κά στη Βιττεμβέργη το 1513 και υπήρξε η βάση για το ποίημα του G. Rollenhagen Froschmeuseler (1595).


Γαϊδάρου μυθιστόρημα. 
Χαμένο μυθιστόρημα του 2ου αι. μ.Χ., που, διασκευασμένο, μας σώ­θηκε σε δύο μορφές: Λούκιος ή ΄Ονος, που εσφαλμένα αποδόθηκε στον Λουκιανό από τα Σαμόσατα, και Μetamorphoses του Απουλήιου από τα Μάδαυρα. Το υποθετικό πρωτότυπο είχε για ήρωά του (μπορεί και για συγγραφέα του) κάποιον Λούκιο από την Πάτρα


Γεωπονικά. 
Έτσι λεγόταν γενικά η θεωρία περί γεωργίας, είναι όμως και ο τίτλος μιας συλλογής ειδικών μονογραφιών για γεωργικά θέματα, που συγκροτήθηκε τον 10ο αι. μ.Χ. με προτροπή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ' του Πορφυρο­γέννητου, στον οποίο μάλιστα και αφιερώθηκε. Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της σχετικής ειδι­κής γραμματείας έχει χαθεί, η συλλογή έχει την αξία ενός αναπληρώματος. Περιέχει απανθί­σματα από 30 συνολικά Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς, που συνενώθηκαν σε 20 βιβλία (όλο σε ελληνική γλώσσα). Η συλλογή βασίζεται με τη σειρά της στο εγχειρίδιο που με πολλή επιμέλεια συνέθεσε τον 6ο αιώνα ο Cassianus Bassus. Η αξία βέβαια του συμπιλήματος είναι καθεαυτήν μικρή, μας βοηθεί ωστόσο να επισκοπήσουμε την αρχαία ειδική γραμματεία για θέματα γεωργίας, δασοκομίας και κηπουρικής Μια συριακή μετάφραση συμπληρώνει αυτήν την ωφέλεια. Εditio princeps: 1539.


sakketosaggelos