Από το ΚΥΣΕΑ σε ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας;

Σε όλα τα μεγάλα και σοβαρά κράτη του κόσμου έχει εδραιωθεί η αντίληψη ότι η αντιμετώπιση των καυτών εθνικών θεμάτων θα πρέπει να περνάει μέσα από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας. Ειδικά στην σημερινή Ελλάδα που δοκιμάζεται πολύ σκληρά από τους όρους που επιβάλλουν οι ξένοι αλλά και το ρευστό περιβάλλον που επικρατεί σε Αν. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, η θέσπισή του θα έπρεπε να είχε λάβει χώρα πολύ καιρό πριν.

Του Ευάγγελου Τσισιλιάνη
Δικηγόρος – διεθνολόγος, Σ.Α.Μ.Ε.Ε., Δ/ντής Σπουδών Ινστιτούτου ΣΕΚΑΜ – ΣΕΚΟΟΜΕΕ και εξωτερικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ISDA-ΙΑΑΑ), οι απόψεις που εκφράζονται είναι προσωπικές

Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας θα πρέπει να είναι ένας ανεξάρτητος φορέας, ο οποίος θα υπάγεται απευθείας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον Πρωθυπουργό και θα αποτελείται από τουλάχιστον 5 μέλη, ήτοι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς Εξωτερικών και Αμύνης και από τον εκάστοτε αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Όλοι οι ανωτέρω θα συνεπικουρούνται από συμβούλους (ανώτατα στελέχη των αρμόδιων υπηρεσιών), οι οποίοι θα φέρουν το βάρος της εκ των προτέρων ενημέρωσης των μελών του, ούτως ώστε οι τελευταίοι να είναι σε θέση να λάβουν έγκαιρα αποφάσεις ειδικά σε περιόδους κρίσεων. Άποψη του γράφοντος είναι ότι θα πρέπει να παρίσταται ως παρατηρητής και ο εκάστοτε Διοικητής της ΕΥΠ.

Κύριος στόχος του Συμβουλίου θα είναι η επεξεργασία όλων των διαθέσιμων πληροφοριών που αφορούν τα εθνικά ζητήματα, (ελληνοτουρκικά, Κυπριακό, ενεργειακά θέματα, ΠΓΔΜ, μεταναστευτικό κ.α.) και η κατάλληλη προετοιμασία των αρμόδιων υπηρεσιών για την αντιμετώπισή τους (π.χ. Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και Εξωτερικών, Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας, ΕΥΠ κ.λπ.). Για την επίτευξη όμως του σκοπού αυτού είναι απαραίτητη η συγκρότηση συγκεκριμένης υπηρεσίας που θα στελεχωθεί αποκλειστικά και μόνον από ανθρώπους ειδικούς επί των διεθνών ζητημάτων και σε καμία περίπτωση με βάση κομματικά κριτήρια.

Η δε κατάργηση του ΚΥΣΕΑ είναι προαπαιτούμενο, καθώς ουδέποτε στελεχώθηκε από ανθρώπους ειδικούς και ικανούς που θα επιβοηθούν την πολιτική ηγεσία στη λήψη αποφάσεων. Έχει φτάσει πλέον ο καιρός που όλοι διαπιστώνουμε τα τραγικά λάθη του παρελθόντος αλλά και τις εγκληματικές προσωπικές πολιτικές που ασκούσε ο κάθε Υπουργός…

Ο σημαντικότερος όμως στόχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας θα πρέπει να είναι η θέσπιση μίας Εθνικής Εξωτερικής Πολιτικής και Εθνικής Στρατιωτικής Πολιτικής σε βάθος δεκαετιών σε συνεργασία βέβαια με τις καθ’ ύλην αρμόδιες Υπηρεσίες. Η πρώτη εξ' αυτών θα πρέπει να είναι δημοσιεύσιμη η δε δεύτερη θα πρέπει να παραμείνει απόρρητη για ευνόητους λόγους…

Άλλωστε, πάγια πεποίθηση του γράφοντος είναι ότι ο Έλληνας πολίτης θα πρέπει να είναι άριστα ενημερωμένος για τις εξελίξεις στην περιοχή μας (κάτι που ουδέποτε έλαβε χώρα στην σύγχρονη Ελλάδα) και να μπορεί και αυτός να συμμετέχει ενεργά στην δημόσια διαβούλευση ώστε η εξωτερική πολιτική να μην αποτελεί προϊόν μίας ελίτ, όπως πολύ σωστά έχει αναφέρει και ο Βασίλειος Μαρκεζίνης.

Άποψη του γράφοντος είναι ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας θα πρέπει να λαμβάνονται κατά ειδική πλειοψηφία και δικαίωμα ψήφου θα πρέπει να έχουν όλα τα μέλη του συμπεριλαμβανομένου και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Έχει παρέλθει προ πολλού η αντίληψη ότι οι στρατιωτικοί δεν μπορούν να λαμβάνουν μέρος στη λήψη των αποφάσεων ούτε φυσικά υφίσταται κάποιος (φανταστικός) κίνδυνος πραξικοπημάτων.

Άλλωστε, ποιός μπορεί να γνωρίζει καλύτερα απ’ αυτόν την πραγματική δομή και κατάσταση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας; Ποιός μπορεί καλύτερα να γνωρίζει ποιές είναι οι εξοπλιστικές ανάγκες της χώρας; Όσο καλός και ενημερωμένος και να είναι ο κάθε Υπουργός Αμύνης πάντα θα βρίσκεται πίσω από τις γνώσεις και την κατανόηση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ.

Τέλος, με την θέσπιση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας θα πρέπει ο νόμος να προβλέπει τη νομική δεσμευτικότητα των αποφάσεών του τις οποίες θα πρέπει να τηρεί απαρέγκλιτα κάθε κυβέρνηση εκτός και αν το ίδιο το Συμβούλιο αναθεωρήσει ή τροποποιήσει την στάση του. Στη γειτονική Τουρκία μάλλον κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσεις την «Λευκή Βίβλο» του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Ούτε μάλλον σε κάποια άλλη χώρα…

Πηγή