ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΘΟΔΩΡΑΚΗ!ΑΛΛΑ...

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
Ποῦ νὰ ἤξερες Θεοδωράκη ὅτι οἱ σημερινὲς παρελάσεις γίνονται  μὲ προσκλήσεις, διαπιστευτήρια καὶ αὐξημένα ἀστυνομικὰ μέτρα; Ἢ θὰ γελοῦσες ἢ θὰ ἔκλαιγες ἢ θὰ ἔπαιρνες ὅλα σβάρνα καὶ ὁ Θεὸς βοηθός; Τελικὰ σὲ ἐκεῖνον τὸν Λόγο  στὴν Πνύκα σου βγῆκαν πολλοὶ καημοί.
"Εγώ ἐπιθυμοῦσα νὰ σᾶς ἰδῶ, παιδιά μου, εἰς τὴν μεγάλη δόξα τῶν προπατόρων μας, καὶ ἔρχομαι νὰ σᾶς εἰπῶ, ὅσα εἰς τὸν καιρὸ τοῦ ἀγῶνος καὶ πρὸ αὐτοῦ καὶ ὕστερα ἀπ' αὐτὸν ὁ ἴδιος ἐπαρατήρησα, καὶ ἀπ' αὐτὰ νὰ κάμωμε συμπερασμοὺς καὶ διὰ τὴν μέλλουσαν εὐτυχίαν σας, μολονότι ὁ Θεὸς μόνος ἠξεύρει τὰ μέλλοντα".
Θεοδωράκη, τί σὲ ἔκοπτε νὰ νοίαζεσαι ἀπὸ τότε γιὰ τὸ μέλλον μας; Μήπως  βρὲ Γέροντα τοῦ Μοριὰ εἶχες κανένα πόθο καὶ δὲν σοῦ βγῆκε γιατί πλακῶσαν στὰ μυροβόλα  θυμάρια τῆς Ἑλληνικῆς γῆς οἱ ἄγριες "ψαλιδόκωλες" σφῆκες τῆς....
Φραγκιᾶς; 
"Εις τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοια καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι. Ὁ ἕνας ἐπῆγεν εἰς τὸν πόλεμο, ὁ ἀδελφός τοῦ ἔφερνε ξύλα, ἡ γυναίκα του ἐζύμωνε, τὸ παιδὶ του ἐκουβαλοῦσε ψωμὶ καὶ μπαρουτόβολα εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δύο χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμε καὶ ἕως τὴν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁπού ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρός, καὶ ἕνα καράβι μίαν ἅρμαδα. Ἄλλα δὲν ἐβάσταξε!"
Καὶ ὅμως Γέροντα καὶ τὴν Θεσσαλία  ἐπήραμε καὶ τὴν Μακεδονία! Τὸ πῶς; Μὲ ποταμοὺς δακρύων καὶ αἵματος καὶ ὅτι ἄλλο μπορεῖ νὰ φαντασθεῖς… Θεοδωράκη, τώρα ὅμως  ἔμεινε ἡ  Κωνσταντινούπολη!
Πῶς τὸ βλέπεις θὰ παρελάσουμε ἐκεῖ, δίχως ἀστυνομικὰ μέτρα; Μπορεῖς νὰ μοῦ πεῖς… χλωμό το βλέπεις, γιατί συνεχίζουμε στὸ ἴδιο βιολὶ νὰ μὴν εἴμαστε μονιασμένοι ὅπως μᾶς ἤθελες. Βλέπεις ὅμως τί γίνεται; Ζοῦμε δίχως νὰ τὸ καταλαβαίνουμε  σὲ μέρες ἀνατρεπτικές, ὁ Μόσκοβος "ξαναφρεσκαρίσθηκε" καὶ κάνει παρέλαση στὴν Κριμαία. Λὲς αὐτὰ ποῦ ἔλεγε ὁ συναγωνιστής σου Μακρυγιάννης νὰ βγοῦν ἀληθινά;
«…Τότε μοῦ λέγει (σ.σ. ὁ Θεός): Μὴν κλαῖς, Γιάννη, καὶ ὄσα 
περικαλιέσαι, καὶ τὴν πατρίδα σου θ’  ἀναστήσω καὶ τὴν θρησκεία σου και γενικῶς την ανθρωπότη, μὲ τὸν καιρό τους, Γιάννη, δὲν εῖναι ἡ ὥρα ἡ διορισμένη ἀκόμα.  καὶ θὰ ἰδεῖτε, ὅλοι ὄσοι  πηγαίνουν  κοντρά τῆς θελήσεώς Mου. και δικούς σας καὶ άλλους, θὰ σᾶς λευτερώσω ἀπὸ τοὺς ἀναθεματισμένους και θα  σᾶς δώσω τὴν μεγάλη κορόνα»! 
«… Τότε κατεβαινει ἔνα συγνεφον, καὶ o  ἀφέντης μας, καθὼς ἦταν ὅλοι ἴσκιοι εἰς τὸ  κριτήριον, και πήγαμεν εις τὴν Ἅγια- Σοφιά,  καὶ ἐκεῖ εὐλόγησε ἐκεῖνον τον γέρον όπου ‘χὲ εἰς τὰ δεξιά του, καὶ ἦταν μιὰ παράταξη,  δὲν μπορῶ νὰ σᾶς παραστήσω. Τον εὐλόγησε ὁ ἀφέντης μας καὶ ὅλοι οι ἄλλοι καὶ εἶπε: Τοῦτος εἶναι ὁ πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς τῆς βασιλείας μου. Και ξύπνησα.  Αὐτὰ εἶδα, ἀδελφοί, καὶ ὅποιος ἀγαπάει ἀς  πιστεύει, εἰδάλλως ειναι νοικοκύρης νὰ κάμει ὄ,τι θελει»!  
(σέλ. 144 ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ, Συγγραφέας: Μακρυγιάννης Ἰωάννης, Ἐπιμελητής: Παπακώστας Ἄγγελος Ν.)

Κρίμα ὅμως Θεοδωράκη ποὺ δὲν πρόλαβες σὲ τούτη τὴν ζωὴ ἕνα λεβέντη Γέροντα σὰν καὶ ἐσένα. Μὲ τὴν μόνη διαφορὰ ὅτι αὐτὸς δὲν κρατοῦσε μπαρουτοκαπνισμένα ἅρματα ἀλλὰ κρατοῦσε τὸ "πνευματικὸ μπαρούτι" τοῦ Θεοῦ. Σίγουρα ὅμως ἐκεῖ ἐπάνω σε παρηγορεῖ καὶ σοῦ λέει τὰ ἴδια ποὺ εἶπε καὶ σὲ ἐμᾶς, ὁ Γέροντας Παΐσιος: «Θὰ πάρουμε τὴν Πόλη»
Μιὰ ὁμάδα μαθητῶν τῆς Ἀθωνιάδος Σχολῆς συμφώνησαν νὰ ρωτήσουν τὸν Γέροντα ἂν θὰ πάρουμε τὴν Πόλη καὶ ἂν θὰ ζοῦν καὶ οἱ ἴδιοι τότε . Πῆγαν στὸ καλύβι του, πῆραν κέρασμα , ἀλλὰ ντρέπονταν νὰ ρωτήσουν. Ὁ ἕνας ἔκανε νόημα στὸν ἄλλο καὶ τελικὰ κανεὶς δὲν τολμοῦσε νὰ κάνει τὴν ἐρώτηση . Τότε τοὺς λέγει ὁ Γέροντας: «Τί εἶναι, βρὲ παλληκάρια; Τί θέλετε νὰ ρωτήσετε; Γιὰ τὴν Πόλη; Θὰ τὴν πάρουμε καὶ θὰ ζεῖτε κιόλας». 
(ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ , Ἱερομονάχου Ἰσαὰκ).

Στὴν Λιτανεία τῆς Φοβερᾶς Προστασίας τὸ 1992 , τὴν ὀμπρέλα τῆς Παναγίας τὴν κρατοῦσε ὁ ἀνθυπασπιστὴς τῆς Μοίρας Καταδρομῶν , Β.Τ. , ἀπὸ τὰ Ἰωάννινα. Ὅπως προχωρούσαμε , δεξιά του ἤμουν ἐγὼ καὶ ἀριστερά του ὁ Γέροντας, ὁ ὁποῖος κάποια στιγμὴ εἶπε στὸν ἀξιωματικὸ:
- Ἄντε , εὔχομαι μὲ τὸ καλὸ νὰ εἶσαι σημαιοφόροςκαι στὴν Πόλη (Κῶν/πόλη) , ποὺ θὰ μποῦμε :
Καὶ γυρνώντας πρὸς τὰ ἐμένα μοῦ εἶπε :
- Ἄκουσες τί εἶπα ;
- Ναὶ , Γέροντα τὸ ἄκουσα . Ἀμὴν τοῦ ἀπάντησα.
Τότε γέλασε ἐκεῖνος καὶ πρόφερε τὸ χαρακτηριστικό του ἐπιφώνημα .
- Α! (ἐντάξει , δηλαδή) .
Μιὰ μέρα ἀργότερα κατέβηκα ἀπὸ τὸ κελί του καὶ τὸν ρώτησα σχετικὰ μὲ τὴν Πόλη καὶ μοῦ εἶπε:
- Τὴν Κωνσταντινούπολη θὰ τὴν πάρουμε πίσω , ἀλλὰ ὄχι ἐμεῖς . Ἐμεῖς , ἔτσι ὅπως κατάντησε ἡ πλειονότητα τῆς νεολαίας μας, δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ γιὰ τέτοια . Ὅμως ὁ Θεὸς θὰ οἰκονομήσει νὰ πάρουν ἄλλοι τὴν Πόλη καὶ νὰ τὴν δώσουν σὲ ἐμᾶς , σὰν λύση στὸ πρόβλημά τους .
(Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ, Ἱερομονάχου Χριστοδούλου Ἀγγελόγλου).

ΙΕΡΕΥΣ π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΪΔΗΣ , Νεοχώρι Σιντικὴς Ν. Σερρῶν
Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1993 ἐπισκεφτήκαμε μαζὶ μὲ τὴν πρεσβυτέρα μου τὴν Ι.Μονὴ Ἄγ.Ἰωάννου τοῦ  Θεολόγου στὴ Σουρωτὴ, γιὰ νὰ προσκυνήσουμε καὶ νὰ παρουμε την εὐχὴ τοῦ Γέροντος Πα:iσίου . Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς συζήτησης, τὸν ρώτησα εαν ἔφτασε ἡ ὥρα γιὰ νὰ πάρουμε πάλι τὴν Ἁγία Σοφία. Μοῦ ἀπάντησε: "Πάτερ Ἰωάννη , εἴμαστε στὰ πρόθυρα γιὰ νὰ πάρουμε τὴν Πόλη".

Τελικὰ  Γέρο τοῦ Μοριὰ δὲν θὰ γίνει ἁπλῶς μιὰ παρέλαση στὴν Κωνσταντινούπολη, πάει καὶ τέλειωσε, ὅπως εἶναι οἱ συνηθισμένες παρελάσεις…
Ἀλλὰ θὰ γίνεται μιὰ "πνευματικὴ παρέλαση" γιὰ νὰ θωρεῖ ὁλάκερη ἡ Οἰκουμένη αὐτὰ ποὺ ἔλεγες μὲ τὰ κολλυβογράμματά σου στὰ παιδιὰ τῆς Πνύκας τότε… Καὶ  τὰ ἴδια  ἐπανέλαβε στὶς ἡμέρες μας ἕνας ξένος  ἀλλὰ  γνήσιος φιλέλληνας  γιὰ λογαριασμό σου.
Π.: Τί πιστεύετε ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ προσφέρει ἡ Ὀρθοδοξία σὲ μία ἑνωμένη Εὐρώπη καὶ γενικὰ σ' ὅλον τὸν κόσμο;
Σ.Σ.Ρ: Νὰ σᾶς πῶ• πολὺ ἀμφιβάλλω ὅτι θὰ ἔχουμε ποτὲ ἑνωμένη τὴν Εὐρώπη ἢ ὅλο τὸν κόσμο. Πιστεύω ὅμως ὅτι στὸ πρόβλημα τῆς ἑνότητας τῶν λαῶν ἡ Ὀρθοδοξία προσφέρει μιὰ ἄριστη ἐπίλυση, ἐπειδὴ κατ' ἀρχάς, δὲν προβάλλει τὸν ἐθνικισμὸ καθόλου. Ἀλλὰ καὶ διότι δίδονται ἀπὸ αὐτὴν εὐρύτερες καὶ πιὸ ἐλεύθερες ἀπόψεις σὲ σύγκριση μὲ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία. Ὅλα αὐτὰ μὲ γεμίζουν μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει μπροστά της ἕνα βέβαιο καὶ πολὺ καλὸ μέλλον.    
(Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΛΟΓΟΥ ΣΕΡ ΣΤΗΒΕΝ ΡΑΝΣΙΜΑΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ", τεῦχος 4ο, ΔΕΚ. 2000 - ΜΑΡΤ. 2001)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!
Μὴν χάνετε λεβεντιὰ καὶ θάρρος!

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/03/blog-post_4796.html