Themi Adams – Ο Ελληνοαυστραλός π. Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος
όταν ήταν στους The Flies μαζί με τον Mick Jagger των Rolling Stones
http://www.youtube.com/watch?v=JnDlim3mYds
https://www.youtube.com/watch?v=YOQqHBKgZT0
Συνεντεύξεις στο π. Θεμιστοκλή Αδαμόπουλου (Fr. Themi Adams) στά αγγλικά
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΜΟΡΡΙΣ
Όταν ένα πρωί ο νεαρός Θέμης είπε στη μητέρα του ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», δίνοντάς της μια γεύση του νέο μαρξισμού, εκείνη έκανε έντρομη το σταυρό της και πήγε στο εικονοστάσι να προσευχηθεί. Ο Θέμης ήταν στο πρώτο έτος της Σχολής Εμπορικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, σπουδές που δεν επρόκειτο όμως να ολοκληρώσει. Πολιτικές Επιστήμες και Φιλοσοφία ήταν οι σχολές που τον εξέφραζαν τότε περισσότερο, θα πει σήμερα. Συνάμα, επηρεασμένος από τη μουσική των «Beatles» και των «Rolling Stones», σχημάτισε το group «The Flies».
«Σκέφτηκα ότι αφού τα σκαθάρια έχουν τόση επιτυχία, γιατί όχι και οι… μύγες. Το κλίμα ήταν κατάλληλο και το εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο. Είχαμε μεγάλη επιτυχία. Δίναμε κονσέρτα σ’ όλες τις μεγάλες πόλεις της Αυστραλίας, πάντοτε σε ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες. Το αποκορύφωμα όταν καλεστήκαμε να παίξουμε με τους “Rolling Stones” στην πρώτη τους τουρνέ στην Αυστραλία το 1965 στο Palais Theatre της St.Kilda. Δίπλα στον Mick Jagger, ήταν απίστευτο… αλλά αληθινό».
Συνάμα, έπαιρνε μέρος σε κινητοποιήσεις νέων για να σταματήσει ο πόλεμος στο Βιετνάμ, ενδιαφερόταν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία του περιβάλλοντος, υποστήριζε το κίνημα των γυναικών και μελετούσε με πάθος τα διάφορα θρησκεύματα, προσπαθώντας να βρει απάντηση στα υπαρξιακά ερωτήματα που τον βασάνιζαν. «Το 1972 παρατώ τα πάντα, ακαδημαϊκή καριέρα, τίτλους, φιλοδοξίες, οράματα και ξαναγυρίζω στην Ορθοδοξία. Έβλεπα το έργο της Μητέρας Τερέζας και παρ’ ότι η πανεπιστημιακή μου θέση μού εξασφάλιζε ένα καλό μισθό, ένοιωθα φτωχός, πάμφτωχος».
Ο π. Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος, ο ιεραπόστολος της Κένυα & της Σιέρα Λεόνε της Αφρικής
ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ
«Αρχίζω τότε μια νέα ζωή. Έχοντας στις αποσκευές μου το ακαδημαϊκό μου παρελθόν, αρχίζω να μελετώ τη Θεολογία. Παίρνω το πτυχίο μου από την Καθολική Θεολογική Σχολή «Corpus Christi» και μετά, με την καθοδήγηση του αρχιεπισκόπου Στυλιανού, φοιτώ στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστόνη. Συνάμα, μελετώ την Εβραϊκή και Αρχαία ελληνική στο Πανεπιστήμιο Harvard. Στη συνέχεια, παίρνω το δοκτορά μου στη Θεολογία από το Πανεπιστήμιο Princeton και γυρίζω στην Αυστραλία, όπου από το 1988 μέχρι το 1998 δίδασκα στη Θεολογική Σχολή του Sydney «Άγιος Αντρέας», καθώς επίσης και στο Πανεπιστήμιο του Sydney Θεολογία και την Αρχαία Αιγυπτιακή Γλώσσα, την Κοπτική. Ως ακαδημαϊκός, είχα μέλλον. Δεν ήμουν, όμως, ικανοποιημένος. Παρακολουθούσα το έργο της Μητέρας Τερέζας και ένοιωθα ένα τεράστιο κενό μέσα μου. Δεν ήμουν με το φτωχό. Δεν χρειάστηκε τότε να παλέψω καθόλου με τον εαυτό μου. Μέσα μου φούντωσε ένας πόθος να είμαι δίπλα στους φτωχούς και να κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να είναι η ζωή τους πιο ανθρώπινη. Ένιωσα ότι όλες αυτές οι γνώσεις οδηγούσαν σ’ αυτόν τον δρόμο. Αυτή ήταν η ουσία. Ζήτησα τότε από τον σεβασμιότατο την ευλογία του ν’ αρχίσω ιεραποστολή στην Αφρική. Το 1999 ξεκινώ το έργο μου στην Κένυα με την εντολή του μακαριοτάτου πατριάρχη Αλεξανδρίας και πάσης Αφρικής, Πέτρου, αφού φρόντισε να χειροτονηθώ διάκος, ιερέας και μετά αρχιμανδρίτης».
Εκεί ιδρύει το πρώτο πανεπιστημιακό Ορθόδοξο κολλέγιο, το Orthodox Teacher’s College of Africa.
«Πιστεύω ότι η μόρφωση είναι το μεγαλύτερο όπλο του ανθρώπου στη ζωή. Αν θέλεις να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου, να τού μάθεις την τέχνη να ψαρεύει και όχι να του δίνεις το ψάρι έτοιμο. Στο κολλέγιο προετοιμάζαμε νέους να γίνουν δάσκαλοι Νηπιαγωγείου και Δημοτικού. Στη συνέχεια, εισαγάγαμε και τον κλάδο της Κοινωνιολογίας».
Το επόμενο βήμα στο τεράστιο έργο του ιεραπόστολου που έχω απέναντί μου σήμερα, είναι «να χτίσουμε Νηπιαγωγείο και Δημοτικό για τα παιδιά των πολύ φτωχών που δεν μπορούν να πάνε σχολείο γιατί τα πόδια τους είναι γυμνά και τα στομάχια τους άδεια».
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Ρούχα, παπούτσια, συσσίτιο, όχι απαραίτητα μ’ αυτή τη σειρά, στα παιδιά και αμέσως μετά η φροντίδα της γυναίκας που «είναι το μεγαλύτερο θύμα στην Αφρική. Είναι η καρδιά της οικογένειας. Ο άντρας μπορεί να έχει δυο και τρεις γυναίκες και να κάνει παιδιά με όλες. Η γυναίκα είναι εκείνη η οποία πουλά ακόμη και το κορμί της για ένα κομμάτι ψωμί, ώστε να μην πεθάνουν τα παιδιά της από την πείνα. Γι’ αυτό ανοίξαμε Σχολή Ραπτικής, όπου οι γυναίκες μάθαιναν την τέχνη και κέρδιζαν το ψωμί τους τίμια».
Από την Κένυα, το 2007, ο νέος πατριάρχης Θεόδωρος, που παρακολουθεί από κοντά το έργο του ιεραπόστολου και ανθρωπιστή Θέμη Αδαμόπουλου, του δίνει εντολή να πάει στη Δυτ. Αφρική, στη Sierra Leone, όπου ο εμφύλιος πόλεμος 12 ολόκληρων χρόνων έχει ισοπεδώσει τον τόπο και έχει αφήσει πίσω του φρικιαστικές εικόνες. Παιδιά ακρωτηριασμένα, πρόσωπα και κορμιά παραμορφωμένα, άνθρωποι που ζουν στους δρόμους και αφήνουν την τελευταία τους πνοή εκεί. Ο θάνατος είναι μέρος της καθημερινής τους ζωής. «Ζει» εκεί δίπλα τους κι ανάμεσά τους.
«Εκεί χτίζουμε ένα χωριό για 100 ανάπηρους που ζητιάνευαν στους δρόμους και η αστυνομία τους κυνηγούσε και τους έδιωχνε από παντού. Ξεκινήσαμε με την Εκκλησία Άγιος Μωϋσής ο Αφρικανός, στην περιοχή Waterloo, Τεχνική Σχολή Ξυλουργικής και Ραπτικής, σπίτια, κλινική και σχολεία.
Στο Freetown, την πρωτεύουσα της Sierra Leone, ιδρύσαμε το πρώτο σχολείο για 1.200 παιδιά, όπου διδάσκουν 60 δάσκαλοι. Του χρόνου θα ιδρύσουμε Ορθόδοξο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο για τους φτωχούς. Υπάρχουν παιδιά που έχουν τα προσόντα, δεν έχουν όμως τη δυνατότητα να πάνε ούτε στο δημοτικό. Οφείλουμε να τα βοηθήσουμε».
ΟΙ γυναίκες στις φυλακές του Freetown, είναι εκείνες που θα τραβήξουν στη συνέχεια την προσοχή του και θα φροντίσει για την αποκατάστασή τους μετά την αποφυλάκισή τους: «Αν δεν έχουν μια δουλειά έντιμη, δεν αποκλείεται να καταλήξουν πάλι εκεί. Έτσι, φροντίζω να κάνουν εκεί μέσα μαθήματα ραπτικής και όταν βγουν τούς δίνω μια δική τους ραπτομηχανή».
Το επόμενο βήμα του είναι να δώσει χέρια και πόδια στα ακρωτηριασμένα παιδιά: «Είναι το πιο φρικτό θέαμα, τα πιο τραγικά θύματα του πολέμου. Μέχρι του χρόνου ελπίζω να είναι έτοιμη η κλινική που θα δώσει τεχνητά χέρια και πόδια σε χιλιάδες παιδιά και νέους για να επιβιώσουν και να πάρουν πίσω την αξιοπρέπειά τους. Σήμερα ζητιανεύουν και εκδιώκονται από την αστυνομία».
Στο εύλογο ερώτημα «από ποιούς στηρίζεται οικονομικά ένα τόσο μεγάλο έργο», πληροφορούμαστε ότι στην Αυστραλία υπάρχουν δύο μεγάλοι φιλανθρωπικοί οργανισμοί οι «Paradise Kids for Africa» και «Light of the World Australia» που έχουν επιτροπές σε όλες τις πόλεις της Αυστραλίας γι’ αυτόν το σκοπό. Επίσης, στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη υπάρχει μεγάλη στήριξη από Χριστιανικές Αδελφότητες. Μια από αυτές είναι ο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/03/themi-adams.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/hellas-orthodoxy+%28Hellas-Orthodoxy%29
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου