Η CIA συντονίζει Nαζί και Τζιχαντιστές

Τιερί Μεϊσάν     (μτφ. Κριστιάν) 
Ο κόσμος αλλάζει. Παλαιότερα, υπήρχε μια καπιταλιστική δεξιά και μια  σοσιαλιστική αριστερά. Σήμερα, ο κόσμος κυριαρχείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι: να τους εξυπηρετήσεις ή να τους αντισταθείς; Όπως και στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, βρίσκει κανείς όλες τις ιδεολογίες σε κάθε στρατόπεδο. Για την ώρα, η Ουάσιγκτον συντονίζει τη συμμαχία στην Ευρώπη μεταξύ Ναζί και Τζιχαντιστών με την ευλογία των Ρώσων αντι-Πούτιν.

Δμήτρο Γιαρός
Στις 8 Μαΐου 2007 στη Τερνοπόλ (Ternopol, δυτική Ουκρανία), μικρές ομάδες Ναζί και ισλαμιστών δημιουργούν το λεγόμενο αντι-ιμπεριαλιστικό Μέτωπο για να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας. Συμμετέχουν οργανώσεις από τη Λιθουανία, τη Πολωνία, την Ουκρανία και τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των ισλαμιστών αυτονομιστών της Κριμαίας, της Αντιγκέας, του Νταγκεστάν, της Ινγκουσετίας, του Καμπαρντίνο-Μπαλκαρία, της Karachay-Cherkessia, της Οσσετίας, της Τσετσενίας. Μη μπορώντας να μεταβεί εκεί λόγω των διεθνών κυρώσεων, ο Ντόκου Ουμάροφ (Dokka Umarov), έστειλε μήνυμα συμπαράστασης. Το Μέτωπο προεδρεύει ο Δμήτρο Γιαρός (Dmytro Yarosh), ο οποίος θα γίνει στο πραξικόπημα του Κίεβου, το Φεβρουάριο 2014, Αναπληρωτής Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Ουκρανίας.

Η αντιπαράθεση μεταξύ των πραξικοπηματιών του Κιέβου, που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ, και των Ουκρανών Φεντεραλιστών, που υποστηρίζονται από τη Ρωσία, έχει φθάσει σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή.  
Στις 2 Μαΐου, ο Πρόεδρος Olexander Turchinov και ο Ισραηλινός ολιγαρκής Ihor Kolomoisky διοργάνωσαν μια σφαγή στο Σπίτι των συνδικάτων της Οδησσού η οποία ελαχιστοποιήθηκε πρώτα από το δυτικό Τύπο και εξαφανίστηκε στη συνέχεια, όταν συσσωρευτήκαν μαρτυρίες και αποδεικτικά στοιχεία [ 1 ]. 
Μετά από αυτές τις φρικαλεότητες, δεν είναι πλέον δυνατόν για τους δυο πληθυσμούς να συνεχίσουν να ζουν μαζί.
Τρία σενάρια είναι πιθανά: είτε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κάνουν την Ουκρανία μια νέα Γιουγκοσλαβία με την ελπίδα να προκαλέσουν έναν πόλεμο με τις συμμετοχές της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τις βουρκώσουν σε αυτό, είτε θα πολλαπλασιάσουν τα θέατρα αντιπαράθεσης γύρω από τη Ρωσία, αρχίζοντας με τη Γεωργία, είτε ακόμη θα ωθήσουν μη κρατικούς μαχητές να αποσταθεροποιήσουν την ίδια τη Ρωσία, στη Κριμαία και στο Νταγκεστάν. 

Όποια και αν είναι η επιλογή που θα επιλεγεί, η Ουάσιγκτον προσφέρει ήδη ένα οργανωμένο στρατό μισθοφόρων. 
Το Συμβούλιο Άμυνας του Κιέβου έστειλε απεσταλμένους στη Δυτική Ευρώπη για να προσλάβουν ακροδεξιούς ακτιβιστές για να έρθουν και να πολεμήσουν εναντίον των Φεντεραλιστών (που χαρακτηρίζονται ως «φιλόρωσοι»). Ήδη στη Γαλλία δημιουργήθηκε ένα κύτταρο, το Δεξιό Τομέα Γαλλία (Pravy Sektor France) τα μέλη του οποίου σύντομα θα ενσωματωθούν στην ουκρανική Εθνική Φρουρά. 
Επιπλέον, το Συμβούλιο Άμυνας του Κίεβου σκοπεύει να προσθέσει τζιχαντιστές που διαθέτουν ήδη πραγματική στρατιωτική εμπειρία σε αυτούς τους Δυτικοευρωπαίους νεοναζί. 

Στη πραγματικότητα, αν θέλουμε να αγνοήσουμε τη συμβολική κειμηλιά των μεν και των δε, οι Ναζί και Τζιχαντιστές του σήμερα έχουν από κοινού τόσο τη λατρεία της βίας όσο και το σιωνιστικό όνειρο της παγκόσμιας κυριαρχίας.   
Είναι επομένως συμβατοί με όλες τις άλλες οργανώσεις που υποστηρίζονται από την Ουάσιγκτον, συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού Αριστερού Μετώπου του Σεργκέι Udaltsov και με το φίλο του τον ηγέτη αντι-Πούτιν Alexei Navalny. Υπάρχουν ήδη πολλές επαφές μεταξύ τους. 

Παρά να εφαρμοστεί η διαίρεση Δεξιά / Αριστερά του Ψυχρού Πολέμου, η μόνη σχετική διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι η διαίρεση Ιμπεριαλισμός / Αντίσταση. 
Στην Ουκρανία, οι άνθρωποι του Κίεβου αναφέρονται στη μάχη της Βέρμαχτ εναντίον των Εβραίων, των κομμουνιστών και των Ρώσων, ενώ εκείνοι στο Ντόνετσκ γιορτάζουν τη νίκη της πατρίδας τους ενάντια στο φασισμό κατά τη διάρκεια του «Μεγάλου Πατριωτικού Πόλεμου»  (Β' Παγκόσμιου Πόλεμου). Οι άνθρωποι του Κιέβου καθορίζουν την ταυτότητά τους δια της ιστορίας τους, πραγματικής ή μυθικής, ενώ εκείνοι του Ντόνετσκ αναδύονται ως άτομα από διαφορετικές ιστορικές κοινότητες, αλλά ενωμένοι στον αγώνα τους ενάντια στην καταπίεση. 

Η απόδειξη ότι αυτή η γραμμή χωρισμού είναι η μόνη λογική, είναι ο Εβραίος ολιγαρκής Ihor Kolomoisky ο οποίος χρηματοδοτεί εκείνους που φωνάζουν «Θάνατος στους Εβραίους!». 
Πρόκειται για μαφιόζο που άρπαξε μία από τις μεγαλύτερες περιουσίες στην Ευρώπη κατασχέσαντας με το πιστόλι στο χέρι μεγάλες επιχειρήσεις της μεταλλουργίας, της χρηματοδότησης και της ενέργειας. Υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τοποθέτησε διάφορες προσωπικότητες  -όπως τον γιο του αντιπρόεδρου των ΗΠΑ Μπάιντεν- στο Διοικητικό Συμβούλιό της εταιρίας συμμετοχής του (Holding Company) στο φυσικό αέριο [ 2 ]. Όχι μόνο δεν έχει κανένα πρόβλημα να χρηματοδοτήσει ναζιστικές ομάδες, αλλά ήταν περιχαρής όταν οι τελευταίες δολοφόνησαν αντι-σιωνιστές Εβραίους στην Οδησσό κατ’ εντολή του.

Η συνεργασία μεταξύ Ναζί και Τζιχαντιστών δεν είναι νέα. 
Βρίσκει την προέλευσή της στις τρεις μουσουλμανικές μεραρχίες των Waffen SS.  
Η 13η μοιραρχία «Handschar» σχηματίστηκε από Βόσνιους, η 21η  «Σκεντέρμπεη» από Κοσοβάρους και η 23η «Κάμα» από Κροάτες. Όλοι ήταν, επομένως, μουσουλμάνοι που ασκούσαν ένα Ισλάμ που επηρεάζεται από την Τουρκία.  
Για να πούμε την αλήθεια, η πλειοψηφία αυτών των πολεμιστών αυτομόλησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου εναντίον του Κόκκινου Στρατού.

Πιο πρόσφατα, Ναζί και Τακφιριστές πολέμησαν μαζί και πάλι εναντίον των Ρώσων, κατά τη διάρκεια της ίδρυσης του Ισλαμικού Εμιράτου της Ιχκερίας (Ichkeria) (δεύτερος πόλεμος της Τσετσενίας, 1999-2000). 

Στις 8 Μαΐου 2007 στη Τερνοπόλ (Ternopol, δυτική Ουκρανία), Βάλτοι, Πολωνοί, Ουκρανοί και Ρώσοι Ναζί και Ουκρανοί και Ρώσοι Τζιχαντιστές ίδρυσαν το λεγόμενο «αντι-ιμπεριαλιστικό Μέτωπο» με την υποστήριξη της CIA. Την οργάνωση αυτή προεδρεύει ο Δμύτρο Γιαρός (Dmytro Yarosh), ο οποίος έγινε κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος στο Κίεβο, το Φεβρουαρίου 2014, Αναπληρωτής Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Ουκρανίας, και μετά υποψήφιο του Δεξιού Τομέα (Pravy Sektor) στις επικείμενες προεδρικές εκλογές της 25ης Μαΐου.

Τον Ιούλιο 2013, ο Εμίρης του Καυκάσου και υπεύθυνος για τη τοπική Αλ Κάιντα, Doku Umarov, κάλεσε τα μέλη του «αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου» να πάνε να πολεμήσουν στη Συρία. 
 Ωστόσο, δεν υπάρχει σαφής τεκμηρίωση της ναζιστικής συμμετοχής στις σημερινές επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης στην Εγγύς Ανατολή. 


Τέλος, μερικές δεκάδες Τάταροι Τζιχαντιστές της Κριμαίας ήρθαν να πολεμήσουν στη Συρία, και μεταφέρθηκαν αργότερα από την τουρκική ΜΙΤ στο Κίεβο για να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις της EuroMaidan και στο πραξικόπημα της 22ας Φεβρουαρίου, στο πλευρό του Dmytro Yarosh [ 3 ]. 

Τα μέτρα που πάρθηκαν στην Ευρώπη, μετά από προτροπή του γραμματέα της Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Jeh Johnson, για να εμποδίσουν την επιστροφή των μαχητών της Τζιχάντ στα σπίτια τους, δείχνουν ότι η CIA σκοπεύει να τους χρησιμοποιήσει σε ένα νέο μέτωπο [ 4 ].

Η αναγκαστική παραίτηση του πρίγκιπα Bandar bin Sultan, στις 15 Απριλίου, αίτημα του Υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι [ 5 ], και του αδελφού του, πρίγκιπα Sultan bin Salman, στις 14 Μαΐου υπό τη πίεση του Υπουργού Άμυνας Chuck Hagel [ 6 ], μαρτυρούν την θέληση των ΗΠΑ να αναδιοργανώσουν το τζιχαντιστικό μηχανισμό.

Θα μπορέσουν οι Ευρωπαίοι και Άραβες της Αντίστασης να συμμαχήσουν και αυτοί;

[1] « Crime à Odessa », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 6 mai 2014. « Les massacres d’Odessa sonnent le glas de l’unité ukrainienne », Traduction Gérard Jeannesson, Oriental Review/Réseau Voltaire, 12 mai 2014 ; « Le massacre d’Odessa organisé au sommet de l’État ukrainien », Traduction Gérard Jeannesson, антифашист/Réseau Voltaire, 16 mai 2014.
[2] « En Ukraine, le fils de Joe Biden joint l’utile à l’agréable », Réseau Voltaire, 14 mai 2014.
[3] « Des jihadistes assurent le service d’ordre des manifestations à Kiev », Réseau Voltaire, 4 décembre 2013.
[4] « La Syrie devient "question de sécurité intérieure" aux USA et dans l’UE », Réseau Voltaire, 8 février 2014.
[5] « Le prince Bandar démissionne », Réseau Voltaire, 17 avril 2014.
[6] « Remaniement en Arabie saoudite », Réseau Voltaire, 15 mai 2014.

Thierry Meyssan, Δαμασκό, 16.5.2014

Πηγή