Σαράντα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στην μαρτυρική Κύπρο, καταγράφουν το ζοφερό μέλλον, τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας, όσο και του ευρύτερου ελληνικού εθνοχώρου. Σαράντα χρόνια ενδοτισμού και υποχωρητικότητας, σαράντα χρόνια προδοτικών προσκολλήσεων στα νατοϊκά συμφέροντα και επιδιώξεις, δεν θα μπορούσαν παρά να οδηγήσουν την Κύπρο μας στο σημερινό αδιέξοδο. Και δεν έφταναν όλα αυτά, ήρθαν και οι δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια να βάλουν και την οριστική ταφόπλακα.
Ας μην απατόμαστε. Η εθνική μας επιβίωση βασίζεται σε τρείς βασικούς πυλώνες: Άμυνα, Οικονομία, Ενεργειακό. Όσο επιτρέπουμε στις ξένες δυνάμεις να ελέγχουν αυτούς τους πυλώνες, τόσο αποδυναμώνεται κάθε δυνατότητα αντίστασής μας στην διζωνική-δικοινοτική «λύση». Όσο επιτρέπουμε στις προδοτικές κυβερνήσεις μας (σε Ελλάδα και Κύπρο) να μας γονατίσουν οικονομικά ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ κάθε δυνατότητα αντίστασης. Η διζωνική θα μας επιβληθεί και σε διάστημα λιγότερο της μιας γενεάς η Κύπρος θα αφομοιωθεί από την Τουρκία. Ακριβώς όπως έγινε και με τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας.
Αυτόν ακριβώς τον στόχο εξυπηρετούν τα μνημόνια. Την αποδυνάμωση κάθε δυνατότητας του ελληνισμού να προστατέψει τα εθνικά του δικαιώματα. Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο. Χωρίς οικονομική άνεση, οι δυνατότητες του Κράτους για συμβατικές μορφές αμυντικής θωράκισης, καταποντίζονται. Μαζί τους και η ενεργειακή μας αυτάρκεια και η Άμυνα της χώρας.
Το ΕΠΑΜ από την αρχή των μνημονίων διακηρύσσει πως η Αντίσταση στην Τρόικα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, εκτός όλων των άλλων, κυρίως για την εθνική μας επιβίωση. Όσο επιτρέπουμε στους ξένους τοκογλύφους και στους εντόπιους υποτακτικούς τους να ξεχερσώνουν οικονομικά τη χώρα μας, τόσο περισσότερο οδηγούμαστε στον προδιαγεγραμμένο εθνικό όλεθρο. Όσο παραμένουμε απαθείς απέναντι στη ληστοσυμμορία που παριστάνει την ελληνική κυβέρνηση, τόσο σιμώνει η ώρα που θα θρηνούμε κι άλλες «χαμένες πατρίδες» στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη.
Όσον αφορά την Κύπρο, καμία άλλη λύση δεν μπορεί να είναι αποδεκτή, έξω από την λογική ενός ενιαίου, κυρίαρχου και αυτοδιοίκητου κράτους. Αυτός εξάλλου είναι και ο ορισμός της δημοκρατίας. Το πολίτευμα που παρέχει σε όλους τους πολίτες της ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις απ’ άκρη σ’ άκρη της επικράτειάς της. Η δημοκρατία δεν ανέχεται ζώνες και καντόνια, ούτε ειδικά δικαιώματα σε κατηγορίες υπηκόων. Το κυριότερο όμως, δεν αυτοχειριάζεται υπαγόμενη σε υπερκρατικά-ομοσπονδιακά εκτρώματα. Μη ξεχνάμε ότι η Κύπρος εντάχθηκε ως «οικονομικός παράδεισος» στην ΕΕ και την Ευρωζώνη και κοιτάξτε πως την κατάντησαν.
Όσοι μιλούν και επιμένουν για «λύσεις» διζωνικού ή δικοινοτικού χαρακτήρα (και μάλιστα μέσα στα πλαίσια της ΟΝΕ), τουλάχιστον ας μην αυτοπροσδιορίζονται ως «δημοκράτες», γιατί δεν είναι. Εκτός του ότι οδηγούν την Κύπρο στην οριστική τουρκική κατοχή (κάτι που προφανώς δεν τους ενδιαφέρει ως αθεράπευτα εθνομηδενιστές), είναι και στυγνοί πολέμιοι της δημοκρατίας.
Δυστυχώς στην πολιτική σκηνή της χώρας μας (αλλά και στην Κύπρο) κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια δυνάμεις με λογικές αντικείμενες στην δημοκρατία. Τόσο η προδοτική συγκυβέρνηση, όσο και η θλιβερή αξιωματική αντιπολίτευση ερωτοτροπούν ανενδοίαστα με «λύσεις» διζωνικού χαρακτήρα. Είτε ως εντεταλμένα όργανα ξένων δυνάμεων, είτε εγκλωβισμένοι μέσα στην θολοκουλτούρα των χαζών ιδεολογημάτων τους.
Αθήνα 24 Ιουλίου 2014
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου