Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο …
“Η Γέννηση της Τραγωδίας” (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.
Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα
από το βιβλίο:
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους,
που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να
διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».
Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα στης ψυχής του σύμπαντος τον νου φωλιάζει μέσα στην σιωπή της, η Σοφία των αιώνων.
***
Μέσα στην θάλασσα του Κάλους και της Ωραιότητας της καρδιάς του ανθρώπου περιμένει το φως της, η Αλήθεια.
Με πάθος και λαχτάρα στην καρδιά του Εσύ της η Αγάπη, να την αποδεχτεί το Εγώ του ανθρώπου· όπως η μέλισσα περιφέρεται μέσα στους αγρούς και κάνει κύκλους γύρο από το νέκταρ των λουλουδιών,
έτσι και η Αγάπη της Φύσης της η Ψυχή...φτερουγίζει σαν περιστέρι λαχταρώντας την αγκαλιά και το χάδι της Μητέρας της, η Αγάπη.
Όπως στον χιονιά το μικρό παιδί κάθεται κοντά στο αναμμένο τζάκι και βλέπει τις φλόγες ...δίπλα στα χριστουγεννιάτικα χρώματα, έτσι και η Σοφία, στέκεται και περιμένει να την αποδεχτεί η ζεστασιά της φλόγας της αγάπης.
Ανοίξτε την πόρτα της νεότητας σου, και άφησε την σοφία της καρδιάς σου να εξελιχθεί, στο είναι του εσύ σου...εγώ μου· και ταξίδεψε μέσα στα θελήματα της καρδιάς του παιδιού…. και τότε η αγάπη θα σε ποτίσει με το νέκταρ της, και τότε θα βλέπεις τα αγκάθια, τις κοφτερές πέτρες, και τα δύσβατα μονοπάτια να είναι για εσένα το περιστέρι, καταφύγιο από τα δεσμά του σατανά.
***
Γλυκά μου παιδιά,
η αρμονία του σύμπαντος και η καρδιά σας,
και όχι αυτό που σας πότισαν για πνεύμα, ως μέτριους θνητούς και αδαείς.
όχι !
ακούστε στην σιωπή την φωνή της αθάνατης αιώνιας σοφίας.
που στην αγκαλιά της ο Χριστός μας μας καλεί !
για να απελευθερώσει και να σας διδάξει να ζείτε χαρούμενα…
και να κατακτήσετε την γνώση...
της ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑΣ.
Στην μαρμαρωμένη σας αγάπη προς των αλλήλων, του Εγώ του Χριστού, του Εσύ σου Εαυτέ ..... και ΘΕΕ, ΑΓΑΠΗ Μου !
***
Ιωάννης Βασιλεύς Άνεμος....
ο σφυρίζων από τα σπασμένα παράθυρα της Αγίας του Θεού Σοφίας.