Σελίδες

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Η φρίκη της ζωής στη Μοσούλη υπό την κατοχή του Ισλαμικού Κράτους


“Είναι σαν ένας απαίσιος εφιάλτης” λέει ένας άνδρας που μόλις διέφυγε από τη Μοσούλη για την Irbil, περιγράφοντας τις καθημερινές συνθήκες στην πόλη πέντε μήνες αφότου το Ισλαμικό Κράτος την κατέλαβε.
H ISIS έχει καταλάβει την Μοσούλη από τον Ιούνιο, ιδρύοντας ένα καθεστώς απόλυτης φρίκης και τρομοκρατίας.

Ο άντρας από τη Μοσούλη προσθέτει ότι: “από την ημέρα που ξεκίνησαν να ανατινάζουν τζαμιά οι άνθρωποι τους μίσησαν ολοκληρωτικά”, αναφερόμενος στον βομβαρδισμό του τάφου του προφήτη Ιωνά στη Μοσούλη και άλλων τζαμιών που αποκηρύχθηκαν από τους τζιχαντιστές της ISIS ως «τόποι αποστασίας και όχι προσευχής».

Όπως σας ενημερώσαμε εδώ στο pentapostagma.gr, οι τζιχαντιστές εξολοθρεύουν καθετί Χριστιανικό.. Καταστρέφουν όποια Εκκλησία βρουν μπροστά τους, γκρεμίζουν κάθε χριστιανικό μνημείο, ναό, ξωκλήσι και προσκύνημα, σπάνε σταυρούς και εικόνες, σκοτώνουν επιτόπου όποιον Χριστιανό δεν δεχτεί να αλλαξοπιστήσει και να ασπαστεί το Ισλάμ. Τον Ιούλιο, οι Τζιχαντιστές γκρέμισαν την Εκκλησία της Παναγιάς στη Μοσούλη και τοποθετώντας εκρηκτικά, την κατεδάφισαν πλήρως.

Ο άντρας, ένας μικροεπιχειρηματίας που ήταν αξιωματούχος του στρατού υπό το καθεστώς του Saddam Hussein βρίσκεται πλέον εν αποστρατεία, και ήταν πολύ ανήσυχος ώστε κανείς να μην μάθει το όνομά του καθώς προχώρησε στις αποκαλύψεις.

Μερικά μέλη της οικογένειάς του παρέμειναν στη Μοσούλη ώστε να αποτρέψουν την κατάσχεση του σπιτιού του από τους τζιχαντιστές.

Οι τζιχαντιστές ελέγχουν όλες τις κατοικίες, σπίτι προς σπίτι, απαιτώντας να δουν έγγραφα που θα αποδεικνύουν ότι ο κάτοικος είναι και ο ιδιοκτήτης της οικίας. Εάν ανακαλύψουν ότι ο πραγματικός ιδιοκτήτης έχει φύγει από την πόλη, του δίδεται διορία 10 ημερών να επιστρέψει, διαφορετικά το σπίτι του κατάσχεται από την ISIS.

Ο άντρας ανέφερε ότι η διαδρομή από τα εδάφη που ελέγχονται από την ISIS σε αυτά που βρίσκονται υπό την κατοχή της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν δεν ήταν δύσκολη υπόθεση. Ακολούθησε τη διαδρομή μεταξύ Μοσούλης και Kirkuk που φυλασσόταν από 15χρονα και 16χρονα παιδιά σε ένα σημείο ελέγχου.

Οι καθημερινές συνθήκες ζωής στην πόλη που εγκατέλειψε (Μοσούλη) χειροτερεύουν συνεχώς. Για 28 ημέρες οι άνθρωποι δεν διέθεταν νερό ή ηλεκτρισμό. Πλέον βασίζονται στις τοπικές γεννήτριες. Το αργό πετρέλαιο από την επαρχία της Μοσούλης κατευθύνεται στη Συρία όπου και διυλίζεται, αλλά το καύσιμο ως τελικό προϊόν είναι πολύ κακής ποιότητας και καταστρέφει τις μηχανές στις οποίες χρησιμοποιείται. Ορισμένα τρόφιμα, όπως οι τομάτες, είναι φθηνά καθώς οι αγρότες δεν έχουν πλέον πελάτες πέραν των αγορών της Μοσούλης.

Αν και ακούγεται παράδοξο, οι συντάξεις πληρώνονται κανονικά από την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης. Όμως, το φορτίο της συμμόρφωσης με την φονταμενταλιστική ισλαμική ιδεολογία που επιβάλλει η ISIS είναι δυσβάσταχτο. Ορισμένες από τις απαγορεύσεις περιλαμβάνουν το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους, και την επιβολή της niqab, δηλαδή της πλήρους κάλυψης του προσώπου των γυναικών.

Μία γυναίκα στη Μοσούλη ανέφερε ότι: «Μόλις αυτό το απόγευμα, βγήκα να ψωνίσω και να αγοράσω φάρμακα και φορούσα μόλις ένα λεπτό ύφασμα που έδειχνε μόνο τα μάτια μου καθώς οδηγούσα. Τι μπορώ να κάνω; Την προηγούμενη εβδομάδα, μία γυναίκα που στεκόταν δίπλα από ένα κιόσκι, κατέβασε το κάλυμμα από το πρόσωπό της για να πιεί ένα μπουκάλι νερό. Ένας από αυτούς (μέλος της ISIS) την πλησίασε και την χτύπησε στο κεφάλι με ένα χοντρό ραβδί. Δεν πρόσεξε, όμως, ότι ο άντρας της ήταν κοντά της. Ο άντρας της γυναίκας χτύπησε το μέλος της ISIS και έτρεξε, φωνάζοντας δυνατά ενώ στη συνέχεια και άλλοι κάτοικοι της Μοσούλης προσπάθησαν να χτυπήσουν το μέλος της ISIS”.

Τα συγκεκριμένα παραδείγματα ανοιχτής αντίθεσης στην ISIS είναι πολύ περιορισμένα.. Οι άνθρωποι φοβούνται τα τρομακτικά αντίποινα που τους περιμένουν.

Ο μικροεπιχειρηματίας φέρνει στο μυαλό του τις δημόσιες εκτελέσεις, όπως αυτή του δικηγόρου Sameera Salih Ali al-Nuaimy, που έγραψε στο Facebook ότι η ανατίναξη των τζαμιών και των ιερών χώρων  από την ISIS είναι μία «βάρβαρη πράξη».

Επίσης ανέφερε ότι μένει κυρίως στο σπίτι του δίχως να τολμά να βγαίνει έξω σχεδόν καθόλου: «έχω βγει μόλις 10 φορές έξω τους τελευταίους δύο μήνες».

“Ήμουν ένας από τους ανθρώπους που μισούσαν τον στρατό του Nouri al-Maliki, αλλά πλέον θέλω να επιστρέψει ο Ιρακινός στρατός. Οι άνθρωποι της Μοσούλης θα τους καλωσόριζαν. Οποιοσδήποτε και αν έρθει θα είναι καλύτερος από την ISIS, ακόμη και οι Ισραηλινοί. Πεθαίνουμε….

Αυτά τα λόγια μπορεί να χαροποιούν την κυβέρνηση της Βαγδάτης και των υποστηρικτών της στη Washington ή την Τεχεράνη. Όμως, ενώ το μίσος κατά της ISIS είναι ένα κοινό στοιχείο της κοινότητας των Σουνιτών στο Ιράκ, τόσο κοινός είναι και ο φόβος προς τους ένοπλους σιίτες που αποτελούν την κύρια μονάδα μαχητών της κυβέρνησης της Βαγδάτης.

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου