του Πάνου Σπαγόπουλου
«Πυρ και μανία» ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν κατά ΗΠΑ και Κούρδων κατά τη διάρκεια ομιλίας του όπου καυτηρίασε την παρουσία αμερικανικών δυνάμεων οι οποίες τοποθετήθηκαν μεταξύ του YPG/SDF και του τουρκικού Στρατού προκειμένου να σταματήσουν την οποιαδήποτε ανταλλαγή πυρών μεταξύ των δύο μερών.
Ο Ερντογάν αφού υπεραμύνθηκε των αεροπορικών επιθέσεων της τουρκικής Αεροπορίας κατά των Κουρδικών δυνάμεων σε Sinjar και Karachok σε βόρειο Ιράκ και Συρία αντίστοιχα είπε ότι η Τουρκία θα επαναλάβει τις επιθέσεις οποιαδήποτε στιγμή:
«Η Τουρκία ξέρει τι να κάνει και πότε να το κάνει. Μπορεί να έρθουμε εκεί εν τω μέσω της νυκτός και απροειδοποίητα» είπε αναφερόμενος στο YGP.
«Η Τουρκία θα πολεμήσει το PYD/YPG μόνη της. Θα τους θάψει στην Συρία και τη μόνη βοήθεια που θα ζητήσει θα είναι τον Θεό», είπε ακόμη ενώ πρόβλεψε παράλληλα πως «η τελική νίκη είναι κοντά».
Τόσο το Sinjar όσο και το Karachok βρίσκονται κάπου 90 χλμ. νότια από τα τουρκικά σύνορα.
Στην ομιλία του ο Ερντογάν σημείωσε πως η μάχη κατά των τρομοκρατών της ISIS δεν μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας «άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις» όπως χαρακτήρισε το YPG καλώντας τις ΗΠΑ να επανεξετάσουν την βοήθεια που δίνουν στους Κούρδους της Συρίας.
«Εάν οι ΗΠΑ σταματήσουν τη συνεργασία με τρομοκρατικές οργανώσεις στη Συρία και ενώσουν τις δυνάμεις τους με την Τουρκία τότε οι συμμαχικές δυνάμεις θα μπορέσουν να κτυπήσουν την ISIS στην Ράκκα και αυτή να γίνει το νεκροταφείο τους», προέθεσε ο Τούρκος πρόεδρος.
Πηγή
Το Ισραήλ και το Ισλαμικό Κράτος είναι Σύμμαχοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σχέση του Ισραήλ με τους τζιχαντιστές της Συρίας
Richard Silverstein, Middle East Eye, R.Insider,28-4-17
Πολύ ενδιαφέρον αυτό το άρθρο του Ρίτσαρντ Σίλβερστάϊν, στο «Middle East Eye», όχι μόνο για τις πληροφορίες και κρίσεις που περιέχει για τη σχέση του Ισραήλ με τους ένοπλους τζιχαντιστές του « Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία, αλλά επίσης για την πολιτική φιλοσοφία του Ισραήλ στο θέμα των συμμαχιών, που εκθέτει. Το άρθρο προκάλεσε φυσικά η ακριτομυθία του τέως υπουργού Αμύνης Μοσέ Γιααλόν για την συγνώμη που ζήτησαν οι τζιχαντιστές όταν κατά λάθος πυροβόλησαν Ισραηλινούς στρατιώτες που παραβίαζαν τα σύνορα σε επιχείρηση ενέδρας στο έδαφος της Συρίας. O αρχικός τίτλος του άρθρου ήταν:
«Το Ισραήλ και το Ισλαμικό Κράτος είναι Σύμμαχοι. Να, Το Είπαμε.»
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
«Ανάμεσα σε παράπονα για την ισλαμική απειλή κατά του Ισραήλ και του κόσμου, ο Μπίμπι Νετανιάχου ξεχνάει βολικά ότι η χώρα του απολαύει μιας σιωπηρής συμμαχίας με το Ισλαμικό Κράτος (Ι.Κ.) στη Συρία.
Είναι μια συμμαχία ευκαιρίας ασφαλώς, για την οποία δεν καυχάται καμιά από τις δύο πλευρές. Αλλά δεν είναι τρομερά διαφορετική από αυτή που το Ισραήλ απολαμβάνει με τους άλλους Μουσουλμάνους συμμάχους του, όπως την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και τα κράτη του Κόλπου.
Ο Μοσέ Γιααλόν υπηρέτησε ως υπουργός Αμύνης στην παρούσα κυβέρνηση έως ότου είχε μια ρήξη με τον Νετανιάχου τον Μάιο του 2016. Τώρα ο Γιααλόν σχεδιάζει να ιδρύσει δικό του κόμμα και να πολιτευθεί εναντίον του τέως κυρίου του. Ατυχώς γι’ αυτόν οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ευνοϊκές και δεν εμφανίζεται σαν πολιτική απειλή.
Όπως εδώ, για παράδειγμα:
«Το Ιράν και το Ισλαμικό Κράτος θέλουν να μας καταστρέψουν και ένα μίσος κατά των Εβραίων στρέφεται σήμερα κατά του εβραϊκού κράτους,» είπε ο Νετανιάχου και πρόσθεσε, «όσοι απειλούν να μας καταστρέψουν, κινδυνεύουν να καταστραφούν οι ίδιοι.».
Είναι γνωστό πως η εξωτερική πολιτική του Ισραήλ, πηγαίνοντας και πίσω ως τις μέρες του Μπεν Γκουριόν, ήταν ακραία οπορτουνιστική και χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς(amoral), όπως την συμβολίζει η περίφημη-κακόφημη δήλωση:
« Αν ήξερα ότι όλα τα Εβραιόπουλα της Γερμανίας θα διασώζονταν με τη μεταφορά τους στην Αγγλία και μόνο τα μισά θα σώζονταν με μεταφορά τους στην Παλαιστίνη, θα προτιμούσα τη δεύτερη λύση, επειδή η έγνοια μας είναι όχι το ατομικό συμφέρον αυτών των παιδιών, αλλά το ιστορικό συμφέρον του Εβραϊκού λαού».
Έτσι, υποθέτω πως δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει η νέα εξέλιξη. Αλλά οπωσδήποτε, στιγμιαία σου κόβει την ανάσα, να σκέφτεσαι πόσο αλήθεια κτηνωδώς κυνικά μπορεί να είναι κάποτε του Ισραήλ τα κίνητρα και οι επιλογές.
ΠΗΓΗ: http://infognomonpolitics.blogspot.gr