Σελίδες

Κυριακή 15 Απριλίου 2012

ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΒΕΡΩΦ ΣΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ

Σήμερα θα εξετάσουμε τον ρόλο του Ευάγγελου Αβέρωφ,του «ευπατρίδη» της πολιτικής, όπως τον παρουσιάζουν σήμερα οι αρχηγοί της κεντροδεξιάς… παράγκας, Α. Σαμαράς και Γ. Καρατζαφέρης, οι οποίοι δηλώνουν υπερηφάνως ότι είναι πολιτικά του παιδιά. Του ανθρώπου που, όπως ο ίδιος δήλωσε σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα», έλεγε στον Καραμανλή κατά την περίοδο της επαναστάσεως: «Μην πιστεύεις όσα σου λένε παράγοντες του στρατιωτικού καθεστώτος ότι θα σε επαναφέρουν. Αυτοί θα φύγουν μόνο με εθνική συμφορά». Για να δούμε τι έγραψε για τον ρόλο του Αβέρωφ η εβδομαδιαία εφημερίδα «Το Ποντίκι», σε δύο παρόμοια δημοσιεύματά του (τα οποία ποτέ δεν ετόλμησε να διαψεύσει ο Αβέρωφ):

Στις 24 Αυγούστου 1984: «Δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας είναι ένας από τους μοιραίους ανθρώπους για την Κύπρο – για την καταστροφή της Κύπρου. Συνεκροθάφτης –μαζί με τον Καραμανλή- του Κυπριακού με τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, θα παίξει ρόλο σ’ ένα «σεμινάριο», όπου συζητήθηκε (και αποφασίστηκε;) η τύχη της Κύπρου, τον Σεπτέμβρη του 1973 στη Ρώμη. Παρ’ όλο ότι γράψαμε και ξαναγράψαμε, παρ’ όλο ότι τον προκαλέσαμε κατ’ επανάληψη, ο –σε άλλα θέματα- τόσο εύθραυστος αρχηγός της ΝΔ κάνει, εδώ, την πάπια. Θα τον ξαναρωτήσουμε για άλλη μια φορά, θυμίζοντάς του ότι σιωπή για ένα τόσο τεράστιο θέμα σημαίνει αποδοχή μιας ευθύνης βαριάς: εκεί, στη Ρώμη, «πουλήθηκε» η Κύπρος. Βανς (ο άνθρωπος των Αμερικανών), Ντενκτάς, Κληρίδης και… Βαγγέλαρος, «τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε», που λέει και το λαϊκό άσμα. Με ποια ιδιότητα πήγε εκεί ο Ευάγγελος Αβέρωφ, αφού ήταν ένας απλός πολίτης; Ο Αβέρωφ υπερηφανεύεται συχνά για την τόλμη του – πολλές φορές έχει, λέει, κάνει παράτολμα πράγματα στη ζωή του. Γιατί εδώ η… τόλμη του τον εγκατέλειψε; Γιατί δεν έχει το κουράγιο να μιλήσει για την ιστορία αυτή; Του δίνουμε σήμερα άλλη μία ευκαιρία: Βαγγέλη, τι έκανες στη Ρώμη τον Σεπτέμβρη του ’73, με Βανς, Ντενκτάς, Κληρίδη και ΣΙΑ;».

Κι αφού –εν τω μεταξύ- ο Ευάγγελος Αβέρωφ τα τίναξε χωρίς να απαντήσει στις φοβερές κατηγορίες, ας μας απαντήσουν τώρα τα –κατά δήλωσίν τους- … «πολιτικά του παιδιά»: ο Α. Σαμαράς και ο Γ. Καρατζαφέρης!

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΓΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.

Ο Ιωάννης Ζίγδης ήταν επιφανής πολιτικός της «Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου» (ΕΔΗΚ). Ενώ ήταν σοβαρός άνθρωπος και έντιμος πολιτικός, λοιδορήθηκε και γελοιοποιήθηκε από τον τύπο της εποχής, όσο κανένας άλλος. Ο πόλεμος εναντίον του είχε δύο αιτίες: 1ον) Η ΕΔΗΚ ήταν εμπόδιο στην μεθοδευμένη, από σκοτεινούς εγχώριους και διεθνείς κύκλους, άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και 2ον) Ο Δωδεκανήσιος πολιτικός, ο οποίος είχε έντονη ευαισθησία για τα εθνικά θέματα, έλεγε την πάσα αλήθεια για το Κυπριακό. Ιδού τι είπε μέσα στη βουλή για την προδοσία της Κύπρου, με την συνέργεια των γνωστών πουλημένων ανωτάτων αξιωματικών που δεν υπάκουσαν στην εθνική κυβέρνηση της χώρας, εφόσον ήταν σε προ-συνεννόηση με τους πολιτικάντηδες που είχαν ξεπουλήσει την Κύπρο, για να γυρίσουν:

«Μη δίδετε τόσο κατηγορηματικές βεβαιώσεις για πράγματα τα οποία, αν και δεν έχουν καταχωρηθεί στο ληξιαρχείο, στο συμβολαιογραφείο, είναι ωστόσο γνωστά και υπάρχουν γι’ αυτά αποδείξεις πάρα πολύ σοβαρές. Ξεύρω γιατί το κάνετε αυτό. Διότι πάντοτε, πίσω από τη σκέψη σας, υπάρχει ο φόβος της αποκάλυψης τι έγινε κατά την μεταπολίτευση. Ο φόβος ότι θα αποκαλυφθεί, τώρα, ότι πολλοί άνθρωποί σας, από την κρίσιμη εκείνη στιγμή, δεν υπήρχαν νομιμόφρονες προς την κυβέρνησή τους –δεν με νοιάζει αν ήταν δικτατορική η κυβέρνηση εκείνη την στιγμή-, πολλοί αξιωματικοί δεν υπήκουσαν εις την τότε κυβέρνησίν τους, υπήκουσαν σε ξένες κυβερνήσεις».

(πηγή: Πρακτικά της Βουλής, ΚΗ΄ Συνεδρίαση της 10ης Φεβρουαρίου 1978).

 ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΣΩΖΟΥΝ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟ.

Όπως είναι γνωστό, κάθε 1η του χρόνου, οι Άγγλοι ανοίγουν ένα μέρος από τα αρχεία τους (τα πιο… ανώδυνα) για την περίοδο πριν 30 χρόνια. Την 1/1/2005, άνοιξαν κάποια αρχεία για το 1974. Κάποια, κι όχι όλα ασφαλώς. Αλλά κι απ’ αυτά τα λίγα, τα ανώδυνα, βγαίνουν πολλά συμπεράσματα:

Θέμα 1ον: Ακριβώς μια εβδομάδα πριν από το κίνημα της 15ης Ιουλίου, ο Άγγλος πρέσβης στην Λευκωσία, Στέφεν Όλβερ, σε έκθεσή του προς το Λονδίνο, με τον τίτλο «Ελληνοκυπριακές σχέσεις», ανέφερε –μεταξύ των άλλων- τα εξής: «Διαγράφω τελείως την πιθανότητα πραξικοπήματος εναντίον του Αρχιεπισκόπου». Τι σημαίνει αυτό; Ότι το κίνημα της 15ης Ιουλίου, που έφερε στην εξουσία τον αείμνηστο αγωνιστή Νικόλαο Σαμψών, ήταν καθαρά ελληνική υπόθεση, και δεν υπήρξε καμία ανάμειξη του λεγόμενου ξένου παράγοντα (Αγγλο-αμερικανοί σιωνιστές κ.α.).

Θέμα 2ον: Ο αποκαλούμενος «κόκκινος παπάς», «Κάστρο της Μεσογείου» κ.τ.λ., Μακάριος, αναχώρησε από την Πάφο, με την βοήθεια των Άγγλων. Στην δε κατάπτυστη ομιλία του στον ΟΗΕ (με την οποίαν έδωσε στους Τούρκους το νομικό έρεισμα για να εισβάλλουν στην Κύπρο), δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους σωτήρες-υποβολείς του: «Είμαι ευγνώμων προς την βρετανικήν κυβέρνησιν, η οποία διέθεσε εν ελικόπτερον δια να με παραλάβει εκ Πάφου, να με μεταφέρει εις τας βρετανικάς βάσεις και εκείθεν δι’ αεροπλάνου εις Μάλταν και Λονδίνον. Η παρουσία μου εις την αίθουσαν ταύτην του Συμβουλίου Ασφαλείας, κατέστη δυνατή χάρις εις την παρασχεθείσαν προς εμέ βοήθειαν υπό της βρετανικής κυβερνήσεως».

Θέμα 3ον): Οι Άγγλοι είχαν φτιάξει σχέδιο για να επαναφέρουν τον Μακάριο στην εξουσία και να αποτρέψουν ελληνική στρατιωτική παρέμβαση (δεν χρειάστηκε, τους πρόλαβαν οι προδότες και οι Τούρκοι!): σε άκρως απόρρητο έγγραφο, με ημερομηνία 17 Ιουλίου 1974, που απευθυνόταν στον πρωθυπουργό Ουίλσων, αναφέρονται και τα εξής: «Για να έχει επιτυχία το σχέδιό μας, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε στρατιωτικές δυνάμεις για να επαναφέρουμε τον Μακάριο στην Λευκωσία. Σε περίπτωση που υπάρξει ελληνική παρέμβαση από ξηρά ή θάλασσα, οι βρετανικές δυνάμεις θα μπορέσουν να την αποτρέψουν επιτυχώς».

Θέμα 4ον): Οι Άγγλοι είχαν σχέδιο όχι μόνο για την επιστροφή του Μακαρίου στην εξουσία, αλλά και για την εδραίωσή του σ’ αυτήν, στην περίπτωση βέβαια που δεν θα επιτύγχανε τους στόχους της η προδοσία των πολιτικάντηδων και η τουρκική εισβολή: «Πιστεύουμε ότι υπάρχουν τμήματα του πληθυσμού που θα καλωσορίσουν την επιστροφή του Μακαρίου, όμως υπάρχει και μέρος που δεν την επιθυμεί και πιστεύουμε ότι θα εναντιωθεί στα σχέδιά μας, με τη βοήθεια της ΕΟΚΑ Β΄, με ανταρτοπόλεμο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουμε από τις ελληνικές δυνάμεις, που είναι καλά εκπαιδευμένες και ελέγχονται πλήρως από την Αθήνα».
Τα συμπεράσματα δικά σας!                                                                                                                                                                  πηγή: xryshaygh

5 σχόλια:

  1. Αφηγείται ο Συγγραφέας:

    " Μου είπεν ο Αρχιεπίσκοπος (Μακάριος) ότι καλεί από την Κύπρον Δημάρχους και άλλους αντιπροσωπευτικούς παράγοντας δια να τον συνοδεύσουν εις Λονδίνον προς υπογραφήν των Συμφωνιών και με παρεκάλεσε να συμμετάσχω. Απήντησα ότι λόγω ριζικής διαφωνίας μου, δια λόγους και αρχών και πραγματικών εκτιμήσεων δεν επιτρέπεται εις εμέ να συνδέσω καθ’ οιονδήποτε τρόπον το όνομά μου με τοιαύτας συμφωνίας εκ των οποίων μόνον δεινά προέβλεπον. Εν τούτοις είπα:

    - Αν υπάρχει οιαδήποτε πιθανότης συζητήσεως προς τροποποιήσεις ευχαρίστως να σας συνοδεύσω.

    - Όχι, απήντησεν, είναι όλα συμφωνημένα και απλώς θα υπογράψωμεν. Αλλ’ αφού δεν έρχεσαι δεν μου λέγεις την γνώμη σου επί του ζητήματος των Αγγλικών βάσεων που είναι το μόνον που θα συζητήσω;

    - Δεν εμελέτησα το ζήτημα, απήντησα, αλλ’ η πρώτη σκέψις που κάνω προχείρως είναι: Αφού βάζεις τους Τούρκους μέσα στην Κύπρο άφησε και τους Άγγλους εις τας βάσεις των, διότι κάποιαν ώραν ίσως παραστή ανάγκη να σου σώσουν το κεφάλι.
    Βέβαια, τότε εννοούσα μόνον τους Τούρκους, όχι και από Έλληνας, Ελλαδίτας ή Ελληνοκύπριους.

    - Να σας δώσω, προσέθεσα, και άλλην μίαν γνώμην. Να πάτε μόνος στο Λονδίνο να υπογράψετε τας Συμφωνίας. Μη φορτώσετε και εις άλλους Κυπρίους ευθύνας, ώστε αν, ως προβλέπω, δεν επιτύχουν αι Συμφωνίαι αυταί να μπορούν οι Κύπριοι ως μη ερωτηθέντες να επανέλθουν εις το ζήτημα της αυτοδιαθέσεως.

    - Α, όχι, τότε θα λένε μόνον εμέ προδότη. Άστε να έλθουν και πολλοί άλλοι ώστε να έχουν και αυτοί ευθύνην.

    - Ακριβώς γι’ αυτό δεν δέχομαι εγώ να έλθω.

    Παρεμβαίνων, ως ενθυμούμαι, ο Μητροπολίτης Κιτίου είπεν:

    - Ώστε εσύ θέλεις να κρατήσης «πισινήν»!

    - «Πισινήν» όχι για τον εαυτόν μου αλλά για την Κύπρον απήντησα.

    Έτσι μετέβη ο Αρχιεπίσκοπος εις Λονδίνον με εικοσάδα περίπου Κυπριών δια την υπογραφήν που επραγματοποιήθη την 19ην Φεβρουαρίου 1959. Μεταξύ 17ης και 19ης Φεβρουαρίου έδειξεν ο Μακάριος σοβαρούς δισταγμούς και υπέστη πιέσεις. Πολλάκις διηρωτήθην, μήπως έκανα λάθος που δεν πήγα μαζί του; Δεν το νομίζω για δύο σοβαρούς λόγους. Πρώτον, γιατί ρητώς μου απέκλεισεν άλλην συζήτησιν πλην της των βάσεων, τονίζων ότι αι Συμφωνίαι Ζυρίχης απλώς θα υπογραφούν. Και δεύτερον, διότι, γνωρίζων την εγωπάθειάν του, πιστεύω ότι οσονδήποτε και αν αντετασσόμην ατομικώς, και εις το Λονδίνον κατά των Συμφωνιών, δεν θα κατεδέχετο να ξεφύγη από υποσχέσεις που έδωσεν εις τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών Ελλάδος, ακολουθών ιδικήν μου συμβουλή. "


    Πηγή: ΑΤΥΧΗ ΚΥΠΡΟΣ, ΠΩΣ ΕΖΗΣΑ ΤΟΥΣ ΠΟΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΗΜΟΥΣ ΤΗΣ 1910 – 1980, ΣΑΒΒΑ ΛΟΪΖΙΔΗ Δρος Δικαίου, τ. Εθναρχικού Συμβούλου Κύπρου και τ. Βουλευτού Αθηνών, Εκδόσεις Μπεργάδη, Αθήναι 1980, σ. 176, 177.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. " Η απομάκρυνσις εκ Κύπρου της Ελληνικής Μεραρχίας νομίζομεν αποτελεί το μεγαλύτερον έγκλημα του Στρατιωτικού Καθεστώτος, που επεβλήθη εις την Ελλάδα την 21ην Απριλίου 1967. Η απομάκρυνσις έγινε δια τελεσιγράφου της Τουρκίας προς την Ελλάδα, κατόπιν Στρατιωτικής επιχειρήσεως προς εξουδετέρωσιν της Τουρκικής φρουράς της Κοφίνου επί της οδού Λευκωσίας - Λεμεσού. Η φρουρά αυτή παρεκώλυε επικοινωνίαν της Αστυνομίας με Ελληνικά χωριά και ο Αρχιεπίσκοπος εζήτησε στρατιωτικήν βοήθειαν από τον Στρατηγόν Γρίβαν. Ούτος απήντησεν ότι το θέμα είναι σοβαρόν, ότι η στρατιωτική ενέργεια, αν θα εγίνετο, έπρεπε να επιτύχη, ότε αναποφεύκτως θα εφονεύοντο πολλοί Τούρκοι και τούτο θα είχε συνεπείας. Ο Γρίβας, ως ο ίδιος και εις εμέ¹ λεπτομερώς εξήγησεν, έστειλε σχετικόν έγγραφον με ειδικόν απεσταλμένον εις τας Αθήνας, εφιστών την προσοχήν δια τας συνεπείας. Αι εξ Αθηνών οδηγείαι εζήτουν να προχωρήση εις το εγχείρημα. Αν ενθυμούμαι καλώς, μου ελέχθη ότι τας οδηγίας έδωσεν ο τότε Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως Στρατηγός Σπαντιδάκης. Το εγχείρημα εξετελέσθη επιτυχώς φονευθέντων πολλών Τούρκων και διαλυθέντος του Τουρκικού Φρουρίου Κοφίνου.

    Οι Τούρκοι έστειλαν τελεσίγραφον όπως απομακρυνθεί ο Ελληνικός στρατός εκ Κύπρου, άλλως θα έφθαναν μέχρι πολέμου κατά της Ελλάδος. Η στρατιωτική Κυβέρνησις Αθηνών εκάλεσεν αμέσως τον Στρατηγόν Γρίβαν εις Αθήνας πιστεύουσα ότι η Τουρκία θα ικανοποιείτο αν εφορτώνοντο αι ευθύναι εις τον Γρίβαν και ανεκαλείτο ούτος εκ Κύπρου. Οι Τούρκοι επέμενον εις το τελεσίγραφόν των και τότε το Στρατιωτικόν Καθεστώς έλαβε την απίστευτον και καταρρακώνουσαν την Ελληνικήν τιμήν απόφασιν να απομακρύνη εκ της νήσου την Ελληνικήν Μεραρχίαν μετά του οπλισμού της. Δια τον φόβον μάλιστα ταραχών η απόβασις των επιστρεφόντων Ελλήνων Αξιωματικών και στρατιωτών εγένετο ουχί εις Πειραιά αλλ’ εις επαρχιακούς λιμένας.

    Διατελών εν απελπισία δια το ασυγχώρητον κατά της Κύπρου πλήγμα επεσκέφθην τον Υπουργόν Εξωτερικών Π. Π ι π ι ν έ λ η ν δια να πληροφορηθώ πώς συνέβη τούτο. Ούτος μου έδειξεν ένα χάρτην της Βαλκανικής Χερσονήσου.

    - - Βλέπετε, είπε, τους εχθρούς εις τα βόρεια σύνορά μας. Οι Αμερικανοί μου είπαν ότι αν συγκρουσθούμεν με τους Τούρκους να μη περιμένωμεν να μας βοηθήση η Αμερική προς υπεράσπισιν των βορείων συνόρων μας.

    - Τι περιμένετε κ. Υπουργέ να σας πουν οι Αμερικανοί; Φυσικά θα σας έλεγαν αυτά που σας είπαν, διότι θέλουν να αποφύγουν πόλεμόν μας με την Τουρκίαν. Σεις ο ίδιος θα έπρεπε να κρίνετε αν ήτο δυνατόν να μένουν αδιάφοροι οι Αμερικανοί και να αφήσουν να κατέλθουν εις το Αιγαίον οι Ρώσοι. Εξ άλλου υπάρχουν και ζητήματα εθνικής τιμής τα οποία υπαγορεύουν αποφάσεις ανεξαρτήτως πολιτικών και στρατιωτικών υπολογισμών. "


    ***
    ¹Διήγηση του συγγραφέως




    Πηγή: ΑΤΥΧΗ ΚΥΠΡΟΣ, ΠΩΣ ΕΖΗΣΑ ΤΟΥΣ ΠΟΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΗΜΟΥΣ ΤΗΣ 1910 – 1980, ΣΑΒΒΑ ΛΟΪΖΙΔΗ Δρος Δικαίου, τ. Εθναρχικού Συμβούλου Κύπρου και τ. Βουλευτού Αθηνών, Εκδόσεις Μπεργάδη, Αθήναι 1980, σ. 212, 213

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. I have been checking out many of your posts and i must say nice stuff. I will definitely bookmark your blog. Thanks for making and sharing this post.picbear

    ΑπάντησηΔιαγραφή