Πῶς ἀνατρέπεται τὸ «σημαδεμένο» παιχνίδι

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Στὴν Ἑλλάδα τὸ πολιτικὸ παιχνίδι ἦταν σχεδὸν πάντα σημαδεμένο. Δηλαδὴ διεξάγονταν βάσει ἑνὸς σχεδίου ποὺ εἶχε πάντα καὶ τὶς ἐναλλακτικές του προτάσεις οὕτως ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχει καμία περίπτωση ἢ καμία πιθανότητα νὰ ξεφύγει ἡ κατάσταση καὶ τὸ σύστημα νὰ χάσει τὸν πολιτικὸ καὶ συνεπῶς καὶ τὸν κοινωνικὸ καὶ ἐθνικὸ ἔλεγχο. Ὅλο αὐτὸ τὸ σύστημα ἐλέγχονταν σχεδὸν ἀπόλυτα ἀπὸ ἐξωτερικοὺς παράγοντες, ποὺ ποτὲ δὲν ἔπαυσαν νὰ θεωροῦν τὴν χώρα μας σὰν προτεκτοράτο τους καὶ σὰν μιὰ χρήσιμη, λόγω γεωστρατηγικῆς της θέσης, ἀποικία. Φυσικὰ αὐτὸ τὸ σύστημα γιὰ νὰ ἑδραιώνει τὴν ἐξουσία του εἶχε τοὺς ἐγχώριους πιστοὺς ὑπηρέτες του, ποὺ στὸν μόνο «θεὸ» ποὺ πιστεύουν εἶναι ὁ «ἄρχοντας τοῦ κόσμου». Κάποιες ἀπόπειρες στὸ παρελθὸν ἀπὸ κάποιους «ρομαντικοὺς πολιτικοὺς στὸ παρελθὸν νὰ ξεφύγουν ἀπὸ αὐτὴ τὴν κατάσταση, ἐκτός του ὅτι δὲν εἶχαν οἱ ἴδιοι εὐλογία, ἀντιμετώπιζαν τὴν ἄμεση ἐπίθεση τοῦ συστήματος ποὺ ἐκδηλώνονταν μὲ διάφορους τρόπους ἔτσι ὥστε μὲ κανένα τρόπο νὰ μὴν μποροῦν νὰ καρποφορήσουν. Καὶ οἱ προσπάθειες αὐτὲς ἐπειδὴ παρέμειναν μόνο στὸ ρομαντικὸ πεδίο καὶ ἐπειδὴ αὐτοὶ ποὺ τὶς ἐπιχειροῦσαν ἦταν οὐσιαστικὰ δειλοὶ καὶ ἄτολμοι, εἶχαν οἰκτρὴ ἀποτυχία. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἡ πατρίδα νὰ βυθίζονταν ἀκόμα περισσότερο στὴν προδοσία καὶ παράλληλα νὰ προχωρεῖ ἀκάθεκτα ἡ ἐξόντωση τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητας. 
Ἕνα παράδειγμα αὐτῆς τῆς κατάστασης ἦταν ἡ ἀπόπειρα ποὺ ἔγινε πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια νὰ προσεγγιστεῖ ἡ Ρωσία, κυρίως στὸ ἐνεργειακὸ πεδίο μὲ τὸ ὑψίστης γεωστρατηγικῆς σημασίας ἔργο τοῦ ἀγωγοῦ Μπουργάζ, (Πύργου), Ἀλεξανδρούπολης. Ἡ προσπάθεια αὐτὴ ξεσήκωσε θύελλα ἀντιδράσεων ἀπὸ....
τὸ σύστημα ποὺ ἐκδηλώθηκε κατ’ ἀρχὴν μὲ τὴν «λαϊκὴ ὀργὴ» τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2008 καὶ στὴ συνέχεια μὲ τὸ καλοστημένο, ἀπὸ συγκεκριμένο τηλεοπτικὸ κανάλι σκάνδαλο τοῦ Βατοπεδίου, ἕνα κατασκευασμένο σκάνδαλο ποὺ ἐκτός τῶν ἄλλων ἔδινε καὶ τὴν εὐκαιρία μιᾶς μαζικῆς ἐπίθεσης κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας γιὰ τὴν πλήρη ἀπαξίωσή της στὶς μεγάλες λαϊκὲς μάζες. Στὴ  συνέχεια κορυφώθηκε καὶ μὲ τὴν ἐπιχείρηση δολοφονίας ἐκείνου τοῦ πολιτικοῦ ἀρχηγοῦ ποὺ εἶχε τολμήσει νὰ παρακαθίσει μὲ τὸν πρόεδρο τῆς Ρωσίας στὸ ἴδιο τραπέζι ἐπὶ δυὸ ὁλόκληρες ὧρες, συζητώντας οὐσιαστικὰ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἐθνικοῦ μας προσανατολισμοῦ. Αὐτὸς ὁ πολιτικὸς ἀρχηγός, ποὺ ἀνατράπηκε μὲ τὸν γνωστὸ τρόπο, ποτὲ δὲν εἶχε τὸ θάρρος νὰ πεῖ δημόσια τὴν ἀλήθεια καὶ ἔτσι ἀπαξιώθηκε ὁ ἴδιος καὶ ἀπομονώθηκε στὴν σιωπή του. Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἱστορία ὁ λαὸς ἦταν πάντα γιὰ τὸ σύστημα τὸ κοπάδι ποὺ τὸ χρησιμοποιοῦσε μὲ διάφορους τρόπους, μὲ βασικὰ ὄργανα τὰ προδοτικὰ ΜΜΕ, γιὰ νὰ ἐπιτύχει τοὺς στενὰ συμφεροντολογικούς του σκοπούς. Ὅσοι προσπαθοῦσαν νὰ σταθοῦν ἔξω ἀπὸ αὐτὸ τὸ παιχνίδι, χαρακτηρίζονταν σὰν λαϊκιστές, εἶναι ἀκραῖοι, εἶναι «ἀπειλή» γιὰ τὴν σταθερότητα τῆς χώρας κυρίως ὅμως γιὰ τὸ σύστημα.
Ὅλα αὐτὰ τὰ καλὰ μέχρι ποὺ μπήκαμε στὴν δίνη τῶν μνημονίων. Τὸ σύστημα διαβλέποντας ὅτι ἔρχονται ραγδαῖες καὶ ἱστορικὲς ἐξελίξεις καὶ προγραμματισμένες ἀλλαγὲς στὴν εὐρύτερη περιοχή, ἔπρεπε νὰ δέσει καλὰ στὸ ἅρμα του τὴν χώρα αὐτὴ οὕτως ὥστε ἕνα ἀποτελεῖ προγεφύρωμα τῆς ἄμυνας τοῦ ἐναντία σὲ καινούργιες ἀναδυόμενες δυνάμεις ποὺ θὰ ἀμφισβητοῦσαν τὴν κυριαρχία του. Γι’ αὐτὸ βρέθηκαν, ὅπως γίνονταν πάντα, οἱ πρόθυμοι πολιτικοὶ ποὺ ξεπουλώντας τὴν πατρίδα τους γιὰ ἴδιο ὄφελος, συνέβαλαν ἔτσι ὥστε σήμερα ἡ Ἑλλάδα νὰ εἶναι ὄχι μόνον τὸ προτεκτοράτο τῶν ξένων, ἀλλὰ μιὰ καταστραμμένη χώρα, μὲ μιὰ διαλυμένη κοινωνία καὶ ἕνα λαὸ ἐξουθενωμένο καὶ ἀποχαυνωμένο, ἀνίκανο νὰ ἀντιδράσει οὐσιαστικὰ καὶ ἀποτελεσματικὰ 
Τὸ «παιχνίδι» προβλέπεται ὅτι θὰ συνεχιστεῖ καὶ στὸ ἐγγὺς μέλλον μὲ ἕνα καινούργιο διπολικὸ «χαρτί». Θὰ μᾶς πετάξουν πάλι τὸ «χαρτὶ» τῶν «δημοκρατικῶν» ἐκλογῶν. Ἐκλογὲς ὅμως μὲ σημαδεμένα χαρτιά. Ἐκλογὲς μὲ προεξοφλημένα ὅλα τα σενάρια γιὰ τὰ πιθανὰ ἀποτελέσματα. Ἐκλογὲς μὲ τὴν ψευδαίσθηση τοῦ κυριάρχου λαοῦ ποὺ ἀποφασίζει γιὰ ἀποφάσεις ποὺ ἔχουν ἀπὸ πρὶν ἀποφασιστεῖ γιὰ τὸ μέλλον του. Ἀπὸ τὴν μιὰ ἕνας ἀδίστακτος ἄθεος καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἕνας ἄθλιος θεομπαίχτης. Τὸ παιχνίδι τοῦ διπολισμοῦ εἶναι τὸ πιὸ βολικὸ γιὰ τὸ σύστημα καθὼς ἔτσι φαίνεται πὼς καλύπτει δημοκρατικὰ ὅλες τὶς πολιτικὲς ἀνησυχίες καὶ προσδοκίες τοῦ ποιμνίου. Ἔτσι θὰ δοῦμε ξανὰ τὸ ἄτιμο παιχνίδι τῆς πόλωσης, ἀριστερᾶς καὶ δεξιᾶς, νὰ χτυπᾶ κόκκινο συνθλίβοντας ὅλες τὶς πιθανότητες σὲ κάποιες ἄλλες πολιτικὲς δυνάμεις νὰ ἀναδειχτοῦν ἀκόμα καὶ νὰ ἐπιβιώσουν. Ἡ Ἑλλάδα θὰ γίνει πάλι τὸ θέατρο τῆς πολιτικῆς οὐτοπίας μὲ τοὺς θεατὲς νὰ  ἔχουν τὴν ἐντύπωση πὼς μετέχουν καθοριστικά, ἀλλὰ στὴν οὐσία νὰ εἶναι πρόβατα ἐπὶ σφαγή. 
Ὅμως ὅλο αὐτὸ τὸ παιχνίδι τῆς προδοσίας ἔχει προκαλέσει καὶ ἐδῶ εἶναι ἡ ὕψιστη ἀποτυχία του, ἀμέτρητα ἀδιέξοδα. Καὶ αὐτὸ γιατί ἡ ἀπληστία εἶναι ὁ χείριστος σύμβουλος. Ἡ ἀνατροπὴ ἑνὸς σημαδεμένου παιχνιδιοῦ γίνεται μόνο δίνοντας τέλος σὲ αὐτὴ τὴν ἐθνοκτόνο καὶ ὀρθοδοξοκτόνο παράσταση.  Ἡ μεγαλύτερη καὶ πιὸ πονηρὴ πρόφαση γιὰ νὰ μένεις στὸν καναπὲ καὶ νὰ ἀφήνεις τοὺς ἀνάξιους, τοὺς προδότες καὶ τοὺς πράκτορες τῶν ξένων ὑπηρεσιῶν νὰ σὲ κυβερνοῦν καὶ νὰ ὁδηγοῦν τὴν χώρα μας καὶ τὴν Ρωμιοσύνη στὴν καταστροφή, εἶναι νὰ λὲς πὼς ὅλα εἶναι προσχεδιασμένα καὶ πὼς ὅτι καὶ νὰ κάνεις δὲν γίνεται τίποτα. Μὲ τέτοια σκεπτικὰ ἡ ἀνθρωπότητα θὰ εἶχε μείνει στὴν ἐποχὴ τοῦ «χρυσοῦ μόσχου» τῆς ἀποστασίας. Ἐμεῖς δὲν θεωροῦμε ὅτι εἴμαστε ἀνδρείκελα καὶ μαριονέτες τοῦ συστήματος. Ἰδοὺ ἡ Ρωμιοσύνη καὶ ἰδοὺ ἡ πρόκληση. Ἡ εὐλογία θὰ εἶναι ἡ μεγαλύτερη δύναμη ἀντίστασής μας καὶ ἡ πίστη μας στὸν Ἑλληνισμὸ καὶ στὴν Ὀρθοδοξία, δυὸ παγκόσμιες, μοναδικὲς ἀξίες τῆς Ρωμιοσύνης μας!
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου ἀρχίζει τὸ ξεκίνημα τῆς νέας Φιλικῆς Ἑταιρείας. Ὅσοι πιστοὶ καὶ ὅσοι  παρακολούθησαν τὰ τελευταῖα χρόνια τὶς προσπάθειές μας, προσέλθετε καὶ ἑνωθεῖτε μαζί μας. Θὰ ἀκολουθήσει   μιὰ πολὺ μεγαλύτερη κὲ ἑνωτικὴ σὲ πανελλήνια ἔκταση κίνηση, γιὰ τὴν σωτηρία τῆς κατεχόμενης πατρίδα μας. Αἴθουσα Ἀλέξανδρος ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Λευκὸ Πύργο Θεσσαλονίκης, ὥρα 9,30 π.μ.

Πηγή