Η Ελλάδα στην εποχή της οικονομικής κατοχής, μετράει χιλιάδες “παράπλευρες” απώλειες. Η Ελλάδα του 2011 θυμίζει την μεταπολεμική Ελλάδα. Χιλιάδες συνάνθρωποί μας συνωστίζονται στις ουρές για τα συσσίτια που προσφέρουν διάφοροι δήμοι της χώρας, στις ουρές για τα συσσίτια της εκκλησίας. Δεκάδες...
άνθρωποι κοιμούνται στα παγκάκια. Δεκάδες άνθρωποι, κάθε ηλικίας, Έλληνες, οικογενειάρχες, ζητούν βοήθεια στα φανάρια. Η γενιά των φαναριών. Η εποχή των φαναριών. Έτσι μας κατάντησαν οι οικονομικοί δολοφόνοι που έβαλαν στο μάτι την Ελλάδα. Συνάνθρωποί μας έμειναν στο δρόμο, έχασαν τη δουλειά τους, ζουν χωρίς ελπίδα. Ανήλικοι (!) αναζητούν στα σκουπίδια κάτι για να φάνε. Μαθητές λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία. Η Ελλάδα του 2011 μας πληγώνει. Δεν μας πληγώνουν οι εικόνες των συνανθρώπων μας. Μας πληγώνουν οι πολιτικοί μας. Μας πληγώνει το σάπιο πολιτικό σύστημα που δεν έχει να προσφέρει ούτε τα προς το ζειν, αλλά ούτε και την ελπίδα στη γενιά που έρχεται.
Ένα έθνος στο χείλος του γκρεμού. Μόνη ελπίδα να σωθούμε από την καταστροφή, η ανθρωπιά μας! Κοιτάξτε γύρω σας… Εικόνες που σοκάρουν, κάθε μέρα, σε όλες τις πόλεις της χώρας, οποιαδήποτε ώρα, υπάρχουν συνάνθρωποί μας που αργοπεθαίνουν. Είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής κατοχής. Τα πρώτα θύματα της γερμανικής μπότας του Δ’ Οικονομικού Ράιχ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου