Η ερήμωση της υπαίθρου, η μεθοδευμένη καταστροφή της γεωργίας, το κλείσιμο ακόμη και των εργοστασίων παραγωγής ζάχαρης, της κλωστοϋφαντουργίας και δεκάδων άλλων παραγωγικών τομέων συνδεδεμένων με την γεωργική καλλιέργεια μείωσαν δραματικά την ντόπια παράγωγη. Αποτέλεσμα, από την εσωτερική επάρκεια και τις εξαγωγές να εισάγουμε πλέον, άνω του 80% των προϊόντων για την διατροφή μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ψωμί , τα ζυμαρικά, τα δημητριακά, το αλεύρι κλπ, όπου παράγονται σε ποσοστό άνω του 90% με εισαγόμενα σιτηρά.
Εκατοντάδες εργοστάσια έκλεισαν και η όποια βιομηχανική παραγωγή εξακολουθεί να υφίσταται, έχει περιοριστεί σε τομείς που είτε ελέγχονται, είτε δεν θίγονται τα συμφέροντα του παγκόσμιου νέου αποικιακού συστήματος.
Η ναυτιλία μας, μια παγκόσμια δύναμη, ενώ θα μπορούσε να μετατρέψει τον Πειραιά σε διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, να συμβάλει στην ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας καθώς και σε άλλους τομείς της οικονομίας, μεθοδευμένα απαξιώθηκε. Οι ναυτικοί μας που συνέβαλλαν τα μέγιστα στην καθιέρωση της, με την εμπειρία, την εργατικότητα και το φιλότιμο τους, αντί να είναι περιζήτητοι, αντικαταστάθηκαν από τριτοκοσμικούς και οδηγηθήκαν στην ανεργία και την εξαθλίωση. Η έλλειψη μέτρων και κανόνων κοινωνικής ευθύνης, η λεηλασία των αποθεματικών του ΝΑΤ, η κατάργηση του υπουργείου ναυτιλίας και του λιμενικού, οδήγησαν σ’αυτό το αποτέλεσμα.
Οι πολυεθνικές δρουν ανεξέλεγκτα, δημιουργούν καταναλωτικά πρότυπα και ψεύτικες πλασματικές ανάγκες. Κατακλύζουν με τα προϊόντα τους την χώρα και επιβάλλουν την αγορά τους. Ενώ, ταυτόχρονα μπαίνουν ανυπέρβλητα εμπόδια σε όποια μη ελεγχόμενη, από το σύστημα, ελληνική αναπτυξιακή προσπάθεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι αλυσίδες τροφίμων που προωθούν μαζικά εισαγόμενα προϊόντα και απαξιώνουν τα Ελληνικά…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου