Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας είναι κοινό για όλους, με μικρότερες η μεγαλύτερες διαφορές.
Λέτε να μην είμαστε ικανοί 9.000.000 άνθρωποι να βρούμε τη λύση σε αυτό;
Τι μας εμποδίζει ; Ο φόβος μήπως και η ανασφάλεια που κατακλύζει το καθένα από εμάς και διαχέεται παντού, αποτελώντας το κυρίαρχο κοινό γνώρισμα όλων μας;
Η «δουλειά» που έχει γίνει από πίσω όλα τα προηγούμενα χρόνια ύποπτου εφησυχασμού και καλοπέρασης ενώ απλά, σταδιακά και συστηματικά άλλαζαν συνειδήσεις και τη συνειδητότητα του Έλληνα ;
Μέσα στο ίδιο πρόβλημα συμπεριλαμβάνονται και οι παραπάνω ερωτήσεις. Πριν το «Διαβάζω καλά το πρόβλημα», θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ολοκληρωμένη και σωστή διατύπωσή του.
Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο η οικονομική κατάρρευση της χώρας μας. Είναι η κατάρρευση των αξιών, συνειδήσεων, κοινού οράματος, ελπίδας που πυροδότησαν τα τελευταία χρόνια την ευρύτερη αλλοτρίωση του λαού μας, με αποτέλεσμα να εντείνεται το αίσθημα του φόβου και των παραλυτικών παρόμοιων συναισθημάτων σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Είναι σημαντικό το να επανα-διατυπώσουμε το πρόβλημα ώστε να οδηγηθούμε στη λύση του.
Ένα σημαίνον εμπόδιο λοιπόν στην εξεύρεση λύσης, είναι το συναίσθημα του «κατασκευασμένου» μαζικού ΦΟΒΟΥ και σε αυτό θα αναφερθώ .
Σας πληροφορώ για όσους δεν το ξέρετε ότι ο συγκεκριμένος ΦΟΒΟΣ είναι απλά το προϊόν ενός κατασκευασμένου ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΚΠΈΜΠΕΙ ΣΕ μια ορισμένη ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ (από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και όχι μόνον). Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά θα πω ότι αποτελεί ένα νοητικό κατασκεύασμα που ακινητοποιεί τη καρδιά και ως αποτέλεσμα εμποδίζει την εξεύρεση λύσης η οποία με τη σειρά της θα οδηγήσει στις ΕΣΩΤΕΡΙΚΈΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ . Αλλαγές που θα επηρεάσουν το ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ και που επιβάλλονται να γίνουν άμεσα από ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Φανταστείτε λοιπόν ότι ακούτε ραδιόφωνο. Αν δεν σας αρέσει ο σταθμός, τον αλλάζετε. Τόσο απλά:
ΑΛΛΑΖΕΤΕ ΤΗ συγκεκριμένη ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ του προγράμματος του ραδιοφώνου και επιλέγετε μια άλλη που θα σας ικανοποιήσει.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ: Αλλάξτε τη συχνότητα του προγράμματος του φόβου που σας ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΊ με μια άλλη συχνότητα π.χ. της δύναμης, της σιγουριάς, της ελπίδας, του θετικού οράματος για την Ελλάδα, το τόπο μας, τους Έλληνες, τα παιδιά μας, τους δικούς μας ανθρώπους.
Και μην πείτε ότι είναι δύσκολο να γίνει και «καταθέσετε τα όπλα».
Ούτε να πείτε «άσε θα το κάνει ο άλλος».
Ο καθένας από εμάς είναι υπεύθυνος όσο για τον εαυτό του άλλο τόσο για τον άλλο δίπλα του.
Είναι καιρός να ξαναθυμηθούμε τη σύνδεση που έχουμε όλοι μεταξύ μας με τα στοιχεία της αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης.
Ένας ενορατικός ονοματίζει τη σημερινή κατάσταση ως «ευλογημένη δοκιμασία» για τον Ελληνικό λαό. Όλοι μας ξέρουμε λίγο ως πολύ, τι ακριβώς εννοεί.
ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΩΡΑ! ΣΥΝΕΙΔΗΤΆ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!
Αν δεν το κάνουμε αυτό, αν μόνοι μας δεν απαλλαγούμε από το συναίσθημα του φόβου που μας ακινητοποιεί, και δεν το αντικαταστήσουμε με δημιουργικά συναισθήματα, ένα είναι το σίγουρο: δεν θα φθάσουμε ποτέ στη λύση.
Η ΑΚΙΝΗΣΙΑ είναι συνώνυμο της ενέργειας του ΘΑΝΑΤΟΥ έλεγε ένα σπουδαίο δάσκαλός μου. Ακίνητος, δεν δρας και περιμένεις «να πεθάνεις».
Η ΚΙΝΗΣΗ είναι συνώνυμο της ενέργειας της ΖΩΗΣ και πυροδοτείται από Θετική σκέψη και δράση.
Κάτι τελευταίο.
Έκανα ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Ευρώπη πρόσφατα. Δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό που βίωσα.
Ακούμε από τη τηλεόραση και γενικά από τα μέσα ενημέρωσης ότι, τα «μάτια του κόσμου είναι στραμμένα στην Ελλάδα». Όμως δεν μας λένε όλη την αλήθεια η μας τη παραποιούν φορτώνοντάς μας ενοχές και φόβους για τη σημερινή κατάσταση.
Η αλήθεια είναι ότι τα "βλέμματα όλων είναι στραμμένα πάνω μας".
Αλλά γιατί;
Διότι όλος αυτός ο κόσμος περιμένει και ελπίζει ότι κάτι θα κάνουμε ως Έλληνες, ως λαός, ώστε να εμποδίσουμε αυτό το καταιγιστικό φαινόμενο που απειλεί εξίσου και πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Όλοι με ρωτούσαν για εμάς,( το λαό όχι για τη χώρα), πως είμαστε, τι κάνουμε και τι σκοπεύουμε να κάνουμε.
Γνωρίζουν ήδη ότι αν εμείς δεν καταφέρουμε να ανατρέψουμε τη σημερινή κατάσταση έρχεται η σειρά τους. Αν πετύχει το πείραμα με την Ελλάδα θα παρασύρει και αυτούς .Νοιώθουν ότι είναι σε μια αναμονή ,για αυτό ελπίζουν και εύχονται για εμάς το καλύτερο.
Την πρώτη φορά που με ρώτησαν λοιπόν, για το πώς είμαστε οι Έλληνες, συνειδητοποίησα με τρόμο ότι: οι Έλληνες είμαστε ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ-ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ
Και έτσι αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου και τις πληροφορίες που έφθασαν σε εμένα.
Η Ελλάδα έχει περάσει πια από το ατομικό συμφέρον στο συλλογικό
ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ.
Σας ευχαριστώ
Γιώτα Κρέτση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου