Δεν είχα λόγο να μην πιστέψω τους δασκάλους και τους γονείς μου που το έλεγαν αυτό. Πήγαινα στις παρελάσεις των εθνικών εορτών και ήμουν περήφανος για τους προγόνους μου...
Και ακόμα είμαι περήφανος για τους προγόνους μου. Σήμερα όταν σκέφτομαι τι πέρασαν για να αποτινάξουν κάθε λογής τύραννο απο το σβέρκο τους είμαι ακόμα περισσότερο περήφανος γι αυτούς. Γι αυτούς που δεν είμαι καθόλου περήφανος είναι για τους σημερινούς Έλληνες. Για τους σημερινούς Έλληνες που βλέπουν την καταστροφή να είναι έξω απο την πόρτα τους και δεν κάνουν τίποτα γι αυτό. Που αφήνουν τον εαυτό τους να εμπαίζεται απο τα αδιάκοπα ψέμματα μιας μη εκλεγμένης κυβέρνησης. Που πηγαίνουν να πληρώσουν τα επαχθή χαράτσια χωρίς να καταλαβαίνουν ότι με αυτό που κάνουν σφίγγουν καθημερινά ολοένα και περισσότερο την θηλιά γύρω από τον ίδιο τους το λαιμό. Που δεν κάθονται να σκεφθούν λογικά και να αντιδράσουν οργανωμένα και μαζικά. Ο σημερινός Έλληνας δεν έχει ελπίδα διάσωσης του ίδιου του, του εαυτού! Και δεν έχει ελπίδα διότι είτε δεν καταλαβαίνει, είτε φοβάται να μιλήσει και να ξεσηκωθεί ώστε να αποτινάξει απο πάνω του το χουντικό τραπεζικό ζυγό. Ο σημερινός Έλληνας δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μια αμυδρή σκιά των ηρώων προγόνων του. Τρέμει στην ιδέα ότι θα του κόψουν το ρεύμα, ότι θα του πάρουν το σπίτι, ότι θα, θα, θα... Δεν μπορεί να καταλάβει όμως ότι όλα αυτά τα κακά θα συμβούν επειδή αυτός θα τα έχει αφήσει με την απάθειά του και τον φόβο του να συμβούν. Δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότι όσο υποχωρεί και πληρώνει επαχθή χαράτσια μεγαλώνει την δύναμη αυτών που του τα επιβάλλουν. Τους δίνει την δύναμη να μην σταματήσουν ποτέ να τον τυραννούν. Ο σημερινός Έλληνας μακράν απέχει των ηρώων του παρελθόντος.. και αυτό δυστυχώς θα το καταλάβουμε όλοι, όταν πλέον θα είναι πολύ αργά...
αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου