«…Το πρώτο σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους.
Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους.
Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στον γυιό σου την μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει…..».
Ν. Καζαντζάκης
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ξημερώματα της 25ης Μαρτίου 2011
Τους νιώθω, Δάσκαλε, τους νιώθω να ζωντανεύουν μέσα στις φλέβες μου και…..
δεν το αντέχω!
Μα το Χριστό, Δάσκαλε!
Με συγκλονίζει συνθέμελα ετούτο το τραγούδι τους.
Ανταριάζει η ψυχή μου! Θέλει να πετάξει μακρυά από το σώμα, να ταξιδέψει εκεί και τότε, μαζί Τους!
Να΄αγκαλιάσει τον Σουλιώτη!
Μαζί να πέσουν με λεπίδι και φωτιά, να θερίσουν Αγαρηνούς μέχρι να χορτάσει η γή από το αίμα τους!
Μαζί στη Νίκη ή στο Θάνατο!
…Να φωτίσω το δρόμο τους, Δάσκαλε; Το προσπαθώ! …Και, μα τη Λευτεριά της Κύπρου μας, ενεργώ τόσο όσο δύναμαι!
Αισθάνομαι όμως τόσο λίγος, μπροστά στους γίγαντες προγόνους που μ΄ανάθεσες να παραβγώ!
Μικρός πολύ μικρός! Τόσο που προσεύχομαι στο Θεό μας νυχθημερόν να μου δώσει τη δύναμη, την κρίσιμη εκείνη ώρα, να μην λιποψυχήσω! Να σταθώ όρθιος και όρθιος να πεθάνω σαν και Κείνους!
Κάνε Παναγιά, νάρθει εκείνη η Άγια ώρα!
Η Ωρα της δικαίωσης των Νεκρών μας!
Δεν αντέχω να τους κοιτώ! Και όταν ντροπιασμένος γυρίζω αλλού το βλέμμα, το δικό τους βλέμμα με κυνηγά! Και στον ύπνο μου ακόμη! Ένα θλιμμένο βλέμμα που δεν τ΄αντέχω. Ένα παραπονιάρικο βλέμμα … μια εμένα και μια τον Πενταδάκτυλο!
Μου σπαράζει την καρδιά Δάσκαλε! Δεν το αντέχω Δάσκαλε, δεν το αντέχω …
Ονήσιλος Κρατερός
Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου