Μήπως οι τύχες μας είναι στα χέρια μας;

Τα όσα σημαντικά συμβαίνουν γύρω μας είναι αποκαλυπτικά:

1) Η Κρίση στην Ευρώπη είναι συστημική.
Την αφορά και συνολικά και την κάθε χώρα χωριστά.
Δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα, ούτε μεταδόθηκε από αυτήν.

2) Οι όποιες προσπάθειες γίνονται για την αντιμετώπισή της, καθορίζονται – αποφασίζονται - επιβάλλονται κυρίως από τη Γερμανία, με πιστό (ίσως και αδύναμο) συνεργάτη τη Γαλλία.
Οι ευρωπαϊκοί Θεσμοί (Κομισιόν, κοινοβούλιο κλπ) παραμερίζονται. Υυποβαθμίζονται ή πατρονάρονται από τον Άξονα. Στην ουσία καταλύονται.
Οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών της ΕΕ αποδεικνύονται ανίσχυρες, υπάκουες και αδύναμες να υπερασπιστούν εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Υποτάσσονται, από πρόθεση ή φόβο ή αδυναμία, στις γενικές νεοφιλελεύθερες επιλογές του Αξονα και του ιερατείου των Βρυξελλών. Αρνούνται να συστήσουν μπλοκ κοινών στόχων και
συμφερόντων.
Οι ευρωπαϊκοί Λαοί... παύουν να υπάρχουν!!
Απογοητευμένοι, φοβισμένοι και παγιδευμένοι... με ανύπαρκτα μαζικά κινήματα, με σαφή έλλειψη αξιόμαχων – δημοκρατικών - προοδευτικών ηγεσιών υπάρχουν μόνο ως...Αποδέκτες Βαρβαρότητας.

3) Τις συνέπειες της Κρίσης καλούνται να πληρώσουν και πάλι οι Λαοί, καταδικασμένοι σε διαρκή και άγρια Λιτότητα.
Το Κεφάλαιο παραμένει αλώβητο, σταθερά προσανατολισμένο στα Κέρδη του, διευκολυνόμενο από τις κυρίαρχες, ευρωπαϊκές και εθνικές, οικονομικές και πολιτικές επιλογές.
Το συνεχώς συρρικνούμενο Κοινωνικό Κράτος πνέει τα λοίσθια.

4) Οι ευρωπαϊκές συνθήκες τίθενται υπό αίρεση.
Η αλλαγή - προσαρμογή τους στις γερμανικές επιδιώξεις μοιάζει άμεση, αναπόφευκτη και καταστροφική για τους υπόλοιπους.

5) Η Δημοκρατία αμφισβητείται ευθέως.
Πρωθυπουργοί διορίζονται, Λαοί μπαίνουν στο γύψο.

6) Τα "προγράμματα διάσωσης" σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, αλλά και τα "μέτρα" που λαμβάνονται στις περισσότερες χώρες, αφορούν στην ίδια συνταγή:
Δραστική μείωση εισοδημάτων.
Περικοπή κοινωνικών δαπανών.
Πλήρη ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων.
Κατάργηση δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Επείγουσες Ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων.
"Αξιοποίηση" δημόσιου Πλούτου. κλπ... κλπ.

7) Στην Ελλάδα, μέσα από την παραπάνω συνταγή και υπό καθεστώς συνεχών απειλών και εκβιασμών, βιώνουμε μία άπιαστη σωτηρία.
Ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει από το Μνημόνιο του Μάη του 2010, σε συνδυασμό με όσα ενδιάμεσα μέτρα Βαρβαρότητας έχουν υπάρξει (Μεσοπρόθεσμο, Πολυνομοσχέδιο κλπ)... αλλά και οι δια γυμνού οφθαλμού εντοπιζόμενες καταστροφικές συνέπειες (πτωχοποίηση Ανθρώπων, Εξάρτηση – Υποταγή - Ξεπούλημα Χώρας)...
ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ την αποτυχία της ακολουθούμενης πολιτικής και τους στόχους Ξένων και ντόπιων κυβερνητών...

Υπάρχει Διέξοδος;; Λύση;

ΑΣΦΑΛΩΣ υπάρχει!!

Αρκεί να μ η ν τις αναζητήσουμε σε "ηγέτες" και "σωτήρες".
Πριν την ζητήσουμε από τους ευρωπαϊκούς Λαούς...
Πριν την ζητήσουμε από τους υπόλοιπους Έλληνες...

Να την απαιτήσουμε από τους Εαυτούς μας... γιατί...
Οι τύχες μας είναι στα Χέρια μας

politikokoraki