Επαναπροσδιορισμός αξιών και όρων συμβίωσης: Πελασγού άρθρο

Το μεγάλο μας πρόβλημα δεν είναι το οικονομικό...Ακόμα και έναν άστεγο να ρωτήσεις ή έναν πολύ φτωχό κατά βάση θα σου απαντήσουν πως το θέμα δεν είναι τα λεφτά, τα χρήματα, ο παράς...Ποτέ δεν ήταν αυτά το αληθινό πρόβλημα...Και πάντα λύσεις υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν σε αυτό το θέμα..Είναι πολύ εύκολο...Τα προβλήματα που έχουμε ως κοινωνία είναι η ποιότητα των αξιών που μας διέπουν και το πώς προσπαθούμε να "ανελιχθούμε"..
Όλα αυτά διαβρώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας..Τα αίτια είναι πολλά, ποικίλα και διαφορετικά για τον καθένα...Αλλά ίσως συμφωνήσετε πως κυρίαρχο ρόλο στη διάβρωση των συνειδήσεών μας έπαιξαν τα κόμματα και η κομματοκρατία, η τηλεόραση, η δογματική του "βολέματος" και του ωφελιμισμού, η ¨απελευθέρωση των ηθών¨ και πολλά άλλα που θα μπορούσα να αναλύω σε μακροσκελή κείμενα...Ωστόσο το ερώτημα παραμένει και είναι επίκαιρο...Τί κάνουμε τώρα;;Ωραία όλα αυτά και εν γένει σωστά, αλλά προτάσεις δεν βλέπουμε.....
Η πρόταση είναι μία και αν εφαρμοσθεί ορθώς θα αλλάξει την κοινωνία μας...Επαναπροσδιορισμός των αξιών μας ως κοινωνία και τους όρους υπό τους οποίους θέλουμε να διαβιούμε εμείς και οι απόγονοί μας....
Να κατανοήσουμε πως ωφελιμιστικού τύπου δογματικές και υλιστικές προτάσεις τύπου: "Εγώ να μαι καλά και οι άλλοι ας κουρεύονται.." ή "ότι φάμε ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ...ς μας" δεν οδηγούν πουθενά μακρόθεν...Έτσι σκέφτεται όποιος σκέφτεται κοντόφθαλμα για αυτόν και την κοινωνία του και δεν ενδιαφέρεται για την επιβίωση και διαιώνιση της έθνους και της φυλής μας...Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι μόνο κοντόφθαλμος και καιροσκόπος(συνήθως) αλλά καθίσταται επικίνδυνος...Κίνδυνος που πραγματώνεται στις μέρες μας...Διότι αυτό το status, lifestyle και τρόπος ζωής εφαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό από την απερχόμενη, πλέον, γενεά..Ιδίως στα πολιτικά και κομματικά κλιμάκια...Αυτοί οι άνθρωποι, που  για να "ανελιχθούν" προσωπικώς δεν δίστασαν να θέσουν σε κίνδυνο τους απογόνους των Ελλήνων...
Πρέπει να πολεμήσουμε την αδιαφορία...Αυτήν που μας κάνει να μην ασχολούμαστε με τα του πολιτικού και κοινωνικού γίγνεσθαι...Δεν είναι δύσκολο...Ο καθένας μας να αρχίσει να ασχολείται λίγο περισσότερο με το τί συμβαίνει στην διπλανή πόρτα, αλλά και το ποιοί κυβερνούν...Τρόποι υπάρχουν...Ας μην γκρινιάζουμε...Απλά συνεχίζουμε να βλέπουμε τον κόσμο κοντόφθαλμα και εσωστρεφώς, ατομικιστικά δηλαδή..Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση....Εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές...Αν αύριο βγεί μία οποιαδήποτε κυβέρνηση και σου δώσει μισθό 2.000ευρώ ή και περισσότερα θα συμβιβαστείς με το παρόν διεφθαρμένο ηθικό, πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι;


ΥΓ Πρέπει να λές...Εγώ μόνος μου, μόνο εγώ, έχω χρέος να αλλάξω (τον εαυτό μου και)τον κόσμο...Αν δεν τα καταφέρω, εγώ φταίω....