Χριστιανοί κατά Ελλήνων

Συχνά ακούμε ότι οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και οι βρισιές που έγραψαν οι πατέρες της εκκλησίας αναφέρονταν μόνο στους ειδωλολάτρες.
Κατ'αρχήν ωραία συμπεριφορά έστω και αν πρόκειτω για μη χριστιανούς.
Οι μη χριστιανοί δεν ήταν ειδωλολάτρες επειδή προσκυνούσαν είδωλα, τουλάχιστον όχι περισσότερο από του χριστιανούς που προσκυνάνε και φυλάνε εικόνες.


Όμως δείτε εδώ:




Mέγας Βασίλειος, Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας (Ο Άγιος Βασίλης) 
«Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον Ισραήλ. Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ΄11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντων.» - Βασίλειος Καισαρείας, εις Προφήτην Ησαϊα 9.230.8
«Προσταγή: Μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν.» - Βασίλειος ο Μέγας, (330-379 μ.Χ.) εις τον Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον 7.196.3 


Ιωάννης Χρυσόστομος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως 
«Αν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) κοιτάξεις θα δεις, τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν, αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, (των Ελλήνων φιλοσόφων!) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ, (έμπυο!) και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν σκωλήκων... Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, από των φιλοσόφων λαβόντες... Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατ’ αυτών μάχης.» - Ι. Χρυσόστομος (344-407 μ.Χ.), εις Άγιον Ιωάννην τον Ευαγγελιστήν, Ομιλία ξς΄ 59.369.12 - 370.11 


Ο Φιλοβαρβαρικός Ανθελληνισμός του Ι. Χρυσοστόμου 
«Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα... Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος, την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε... και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται, τούτου (του πιστού βάρβαρου) καθ’ έκαστη λαμπρότερα γίνονται.» - Ι. Χρυσόστομος εις Ιωάννην 59.31.33 


Ο Χρυσόστομος με Εμπριστικές Δηλώσεις του Υπονόμευσε Αφανιστικά την Μεγάλη Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη 
«Τί λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία; Μη γένοιτο!... αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον... μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων... και παρ’ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι... κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε!) ότι δαίμονες κατοικούν εκεί.» (Δαίμονες ηταν λοιπόν, κατά τον "σοφό" ιεράρχη, τα βιβλία της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης και δαιμονικά ψυχοθυσιαστήρια οι βιβλιοθήκες των Ελλήνων!) - Ι. Χρυσόστομος, Λόγοι Κατά Ιουδαίων 48.851.38 έως 852.35 


Ο Χρυσόστομος Απαγόρευσε τα Ελληνικά Ονόματα 
«Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των (Ελλήνων) προγονών να καλεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά αυτά των δικαίων, (της Παλαιάς Διαθήκης).» - Ι. Χρυσόστομος, Περί Κενοδοξίας και πώς δει τους Γονείς Ανατρέφειν τα Τέκνα (690) 641.65 


Ο Χρυσόστομος Επιστράτευσε Μισθοφόρους για την Συστηματική Κατεδάφιση των Ελληνικών Μεγαλουργημάτων 
«Ο δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστομος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλόγερους) συνέλεξε, με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας, κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε τεμενών, τα δε χρήματα για τους κατεδαφιστές και τους βοηθούς, δεν έλαβε απ’ τα βασιλικά ταμεία, αλλά από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε, ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία. Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ελληνικούς ναούς) με τούτον τον τρόπον εκ βάθρων ανέσπασεν.» - Θεοδώρητου, Εκκλησιαστική Ιστορία (Τομ. 5ος σελίδες 328 - 330) 


Ο Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος, Κατεδάφισε Τελικά το 391 ΜΑΧΧ την Βιβλιοθήκη Αλεξάνδρειας 
«Στην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομήματα του Σεράπειου όπως στους ποιητικούς μύθους των Γιγάντων έγιναν... Θεοδοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου) Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατούντος... του Σεράπειου τα αναθήματα κατελυμένοντο. Τους δε αν-δριάντες και τα αναθήματα τόσο "γενναία" εμάχοντο ώστε όχι μόνο "νικούσαν", αλλά και έκλεπτον... του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπασαν κι’ αυτό δια το βάρος των λίθων, αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι. Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι "γενναίοι"... την ασέβεια αυτή εις έπαινον αυτών των ιδίων καταλόγιζαν. Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί, άνθρωποι (μόνο) κατά το είδος, ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης!) και πάσχοντες εμφανώς, μύρια εποίουν κακά και ανείπωτα, αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν... τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννικήν είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε. Σε τόση "αρετή" άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωπο.» - Ευνάπιος (346-414 μ.Χ.) Βίοι Φιλόσοφων και Σοφιστών 6.11 


Ευσέβιος, Επίσκοπος Καισαρείας Παλαιστίνης (265-340 ΜΑΧΧ) 
«Τον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από... της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγμάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ, τον όντος λαόν αυτού.» - Ευσέβιος ευαγγ. προπαρ. / εις τους ψαλμούς / αλληλούϊα. ριβ΄ 23.1352.34 


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ: 
- Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκατάλειψη της ελληνικής πλάνης. 
- Εγκαταλείψτε όσα οι Έλληνες φυσικοί φιλόσοφοι περί αρχών εισηγήθηκαν. 
- Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλληνες!) και μ’ αυτήν εξαναγκάζουν την ανθρώπινη γνώμη. 
- Τα αγάλματα τους μαγικά κατασκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μαγεία προτρέπουν. 
- Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών, από των Ελληνικών λόγων προτιμήσαμε. 
- Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλληνες ωφελήθηκαν. 
- Περί του κλέφτες (ιδεών!) είναι οι Έλληνες. 
- Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμε. 


(Ευσέβιος "Κλείς Πατρολογίας.") 


Γεώργιος, Μοναχός Χρονογράφος 
«Εγώ δε την παρ’ Ελλήνων παιδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαίμονος και χαλεπωτάτη (θλιβερότατη) υπόθεσιν είναι λέγω» - Γ. Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα