Ὁ Στυλιανός Λένας φοίτησε στό δημοτικό σχολεῖο Χανδριῶν καί ἐργαζόταν ὡς σιδηρουργός στή Λευκωσία. Ἔδωσε τόν ὅρκο τοῦ ΕΜΑΚ μεταξύ τῶν πέντε πρώτων ἀγωνιστῶν, τό 1954. Ἦταν στέλεχος τῆς ΟΧΕΝ. Διακρινόταν γιά τή βαθιά χριστιανική του πίστη, τήν τόλμη καί τήν ἐπινοητικότητά του. Τήν 1η Ἀπριλίου 1955, ὡς ἕνας ἀπό τούς πέντε πρώτους ὁμαδάρχες Λευκωσίας, κτύπησε τό στρατώνα Γούσλεϋ Μπάρακς στή Λευκωσία ἐπί κεφαλῆς τῆς ὁμάδας του. Μετά τίς 19 Ἰουνίου 1955, ὅποτε ὁ Διγενής ἔδωσε ἐντολή γιά ἐπανάληψη τῆς δράσης, συμμετεῖχε σέ ἀπόπειρα ἐναντίον τοῦ Ἄγγλου κυβερνήτη Ἀρμιτέιτζ, στήν ὁποία πῆρε μέρος καί ὁ ἥρωας Μάρκος Δράκος. Τόν Αὔγουστο τοῦ 1955 κατέφυγε στή Λύση, ὅπου ἀνέλαβε, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Διγενῆ, τήν ἐκπαίδευση τῶν ἐφεδρικῶν ὁμάδων δολιοφθορέων τοῦ τομέα Ἀμμοχώστου. Στή συνέχεια κατέφυγε στήν περιοχή τοῦ Πενταδακτύλου, συνενώθηκε μέ τό Γρηγόρη Αὐξεντίου καί ἔλαβε μέρος σέ πολλές ἐπιχειρήσεις ἐναντίον τῶν Ἄγγλων. Μέ τήν ἀνάθεση τοῦ τομέα Πιτσιλιᾶς στόν Αὐξεντίου, τό Νοέμβριο τοῦ 1955, τόν ἀκολούθησε καί ὁ Λένας, ἀναλαμβάνοντας, ὡς ἕνας ἀπό τούς ὑποτομεάρχες του, τήν περιοχή τῆς νότιας Πιτσιλιᾶς.
Τόν Αὔγουστο τοῦ 1956, μέ βάση στρατηγικό σχέδιο τοῦ Διγενῆ, ὁ τομέας Αὐξεντίου χωρίστηκε σέ τέσσερις ὑποτομεῖς. Ὁ Λένας τέθηκε ἐπί κεφαλῆς τῆς ὁμάδας τοῦ τμήματος ἀπό τόν Ἅγιο Θεόδωρο μέχρι καί τόν Ἅγιο Μάμα, ὅπου ξεχώρισε γιά τίς θαρραλέες καί ἐπιτυχεῖς ἐπιθέσεις τοῦ ἐναντίον τοῦ...
ἐχθροῦ καί τήν κατασκευή χειροβομβίδων καί ἐκρηκτικῶν συσκευῶν. Ἡ κατασκευή καί ἡ τελειοποίηση τῶν χειροβομβίδων τύπου ΜΚ2 ἦταν δικό του ἔργο. Τόσο συχνές ἦταν οἱ ἐνέδρες κι οἱ ἐπιθέσεις του, ὥστε τά ἀγγλικά στρατεύματα κινοῦνταν στήν περιοχή τοῦ παίρνοντας πάντοτε Ἕλληνες ὁμήρους ὡς ἀνθρώπινες ἀσπίδες. Ὁ Διγενής του σύστησε μάλιστα νά περιορίσει τή δράση του.
Μετά τίς προδοσίες στήν Πιτσιλιά, τόν Ἰανουάριο τοῦ 1957, ὁ Λένας ὁδήγησε τήν ἑπταμελῆ ὁμάδα τῶν ἀνταρτῶν του σέ ἀσφαλές καταφύγιο στή ὀρεινή περιοχή τῆς Γεράσας. Κατόπιν ἐπέστρεψε στόν τομέα του μέ ἕναν ἀπό τούς ἀντάρτες του καί διευθέτησε τή μεταφορά ὁλόκληρού του ὁπλισμοῦ σέ νέες κρύπτες. Στή συνέχεια ἐπιδόθηκε καί πάλι σέ ἐπιθέσεις ἐναντίον τῶν Ἄγγλων.
Στίς 17 Φεβρουαρίου 1957 ἐνέπεσε σέ ἐνέδρα Ἄγγλων στρατιωτῶν ἔξω ἀπό τό κρησφύγετό του καί πληγώθηκε στή μάχη πού ἀκολούθησε. Συνελήφθη βαριά τραυματισμένος καί μεταφέρθηκε στό ἀγγλικό νοσοκομεῖο Ἀκρωτηρίου, ὅπου πέθανε σέ 40 μέρες. Τάφηκε στίς Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας ἀπό τούς Ἄγγλους γιά τό φόβο λαϊκῶν ἐκδηλώσεων.
Πηγή: Συμβούλιο Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ 1955 - 1959
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου