Επιχειρηματικοί κύκλοι διερωτώνται κατά πόσον αυτή η εξέλιξη , που προφανώς σχετίζεται με την δυσχερή οικονομική (και όχι μόνο) θέση της Ελλάδας είναι σε συγχρονισμό με τις βουλές των δανειστών με τις διεργασίες που εξυφαίνονται στον ενεργειακό τομέα στην ευρύτερη περιοχή.
Μόνο τυχαίες δεν θεωρεί έμπειρος παράγων τις τελευταίες δηλώσεις του Γ. Μανιάτη, που επί της ουσίας απηχούν τις πάγιες θέσεις της Άγκυρας, η οποία από το 1974 αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο (όπως ρητά απορρέουν από την Συνθήκη της Λωζάννης). Άλλη καλά ενημερωμένη πηγή δεν αποκλείει το ενδεχόμενο τόσο οι κινήσεις της Άγκυρας όσο οι ενέργειες της Αθήνας να αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού.
Τροφή σε αυτές τις εκτιμήσεις δίνουν, κατ’ αρχήν η αναπόφευκτη υπαγωγή του ελληνικού χρέους στο «αγγλικό δίκαιο» και όσα μία τέτοια εξέλιξη προοιωνίζεται, αλλά και οι εμπράγματες δεσμεύσεις πλέον της δανειζόμενης Ελλάδας προς τους δανειστές της, σε συνδυασμό με την επικείμενη λειτουργία του «ειδικού λογαριασμού».
Εικασίες, που ωστόσο σε μία τόσο ζοφερή για την χώρα μας περίοδο -με το ενδεχόμενο καταγραφής του πιστωτικού γεγονότος να παίζεται στην αυριανή συνεδρίαση της ISDA- φαντάζουν τουλάχιστον λογικοφανείς.
Το αν πράγματι υλοποιείται ένα κεντρικά σχεδιασμένο πρόγραμμα, που μεταξύ άλλων θα συμπεριλαμβάνει συν-αξιοποίηση φυσικών πόρων μένει να επιβεβαιωθεί ή διαψευσθεί στη συνέχεια. Δυστυχώς στις… πλάτες της χώρας και του ελληνικού λαού.
Η τουρκική πλευρά από τις αρχές του 2010 υλοποιεί μεθοδικά ένα σχέδιο αξιοποίησης- εκμετάλλευσης κοιτασμάτων φυσικού αερίου-πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Έκτοτε μέσω της TPAO η Άγκυρα προχωρά στην σύναψη συμφωνιών συνεργασίας, διαγωνιστικές διαδικασίες και τελευταία στην εκχώρηση δικαιωμάτων για έρευνα βάζοντας στο παιχνίδι τους κυριότερους ξένους παίκτες.
Στην περίπτωση του Καστελόριζου, η τουρκική πλευρά φαίνεται να κινείται (εκτός από μεθοδικά) και έξυπνα, καθώς η Shell συγκαταλέγεται μεταξύ των ισχυρότερων ομίλων, διεθνώς με γνωστή την επιρροή της σε κέντρα λήψης αποφάσεων. Όμως εκτός από την Shell στο παιχνίδι η Άγκυρα έχει βάλει και την Exxon δημιουργώντας ένα ισχυρότατο δίδυμο τείνοντας να ακυρώσει στην πράξη τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Τα σχέδια της Τουρκίας είναι γνωστά στην Αθήνα, ξεκάθαρα και χωρίς να αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας ακόμη και από τον πιο καλόπιστο. Μάλιστα σχετικοί χάρτες έχουν «ανέβει» εδώ και καιρό (και ) στο site της TPAO, έχουν αναπαραχθεί πλειστάκις από έλληνες ερευνητές και παράγοντες που ασχολούνται με το θέμα (από τον Γ. Μάζη και τον Β. Μαρκεζίνη μέχρι αρμόδιες υπηρεσίες του Πανεπιστημίου Πατρών, Κρήτης αλλά και το ΙΓΜΕ) με τις τουρκικές επιδιώξεις- διεκδικήσεις να αποτυπώνονται ξεκάθαρα στα προς εκχώρηση «οικόπεδα» πέριξ της θαλάσσιας περιοχής της Μεγίστης.
Η σιγή ασυρμάτου, που τηρείται από την Αθήνα γεννά δεύτερες και τρίτες σκέψεις από τη στιγμή που μεταξύ των εκχωρούμενων περιοχών περιλαμβάνονται ζώνες μεταξύ της Ρόδου- Καρπάθου.
Το Μoneypost έχει αναφερθεί πλειστάκις στις συνέπειες που θα κληθεί να πληρώσει η Ελλάδα αποδεχόμενη τη νέα δανειακή σύμβαση, ενώ έγκαιρα έχει τεθεί και το ενεργειακό ζήτημα με την φοβική στάση των ελλήνων πολιτικών.
Η ουσία είναι, πως ενώ η Τουρκία… τρέχει με χίλια, η Ελλάδα καθεύδει. Και με τις τελευταίες δηλώσεις του Γ. Μανιάτη να γίνονται σε μία εξαιρετικά ευαίσθητη συγκυρία και την Άγκυρα να σπεύδει να αξιοποιήσει με τον καταλληλότερο τρόπο την αφορμή, που της δίνεται.
Πολύ φοβούμεθα, πως μετά τα όσα γράφονται περί μεθοδευμένης υπαγωγής της χώρας μας στο ΔΝΤ, την άνευ όρων παράδοση στις προσταγές του Μνημονίου Ι και ΙΙ τα σενάρια για… αξιοποίηση, συνεκμετάλλευση (και ) του Αιγαίου θα δηλητηριάσουν περισσότερο το ούτως ή άλλως βαρύτατο κλίμα που κυριαρχεί στην επικράτεια.
Joffrey Postman newpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου