Ως γνωστόν, η ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης) είναι ένα δευτεροβάθμιο όργανο που ελέγχεται από το ΚΚΕ. Αφού λοιπόν, η ηγεσία του ΚΚΕ εκμεταλλεύθηκε τον πόθο των Ελλήνων για ελευθερία, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, παρασύροντας στους μηχανισμούς του ανθρώπους πιστούς σε αγνά πατριωτικά ιδανικά, που καμία σχέση δεν είχαν με τα φληναφήματα των διεθνιστικών ιδεολογημάτων, προσπαθεί σήμερα να ταυτίσει τον αντεθνικό και εγκληματικό ρόλο του ΔΣΕ με τον δικό τους άδολο αγώνα για ελευθερία. Έτσι, σε κάθε αναφορά, επιστολή, αίτημα, ανακοίνωση της ΠΕΑΕΑ εμφανίζονται δίπλα και τα αρχικά του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» (ΔΣΕ). Η από κοινού αυτή εμφάνιση των δύο ονομάτων αποσκοπεί στην αποενοχοποίηση του ΔΣΕ, που προσπαθούν να τον λούσουν με την αίγλη των οργανώσεων της εθνικής αντιστάσεως.
Ο ΔΣΕ, όμως, δεν έκανε αντίσταση. Άλλα πράγματα έκανε. Έστρεψε τα όπλα του εναντίον της νομίμου κυβερνήσεως της πατρίδας μας, λήστεψε, βίασε, σκότωσε ομαδικά, απήγαγε 28.000 Ελληνόπουλα και τα γενιτσαροποίησε στις πρώην ανατολικές χώρες, έγινε αιτία να μην συμμετάσχει η χώρα μας στη μεταπολεμική μοιρασιά (με αποτέλεσμα πανάρχαια ελληνικά εδάφη, όπως η Βόρειος Ήπειρος, να παραμένουν ακόμη αλύτρωτα), κατέστρεψε με τον Συμμοριτοπόλεμο τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της πατρίδας μας, με αποτέλεσμα να οδηγήσει το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού ελληνικού πληθυσμού στην ξενιτιά.
Ο ΔΣΕ δεν ήταν φυσικά ούτε «δημοκρατικός», αλλά ούτε και «στρατός». Ένα μάτσο από εγκληματίες κατσαπλιάδες ήταν που δεν σεβάστηκε την ανάγκη του έθνους και του λαού για εθνική ομόνοια και κοινωνική συνεργασία. Το μόνο που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα από τον τίτλο του είναι το «Ελλάδας». Ήταν δηλαδή μία συμμορία που απλώς δρούσε στον χώρο της Ελλάδας. Ούτε καν δηλαδή ένα σύνολο Ελλήνων, αφού ανάμεσά τους βρίσκονταν και πολλοί μισθοφόροι από άλλες βαλκανικές χώρες (κυρίως Βούλγαροι), που φυσικά αγωνίζονταν για τους δικούς τους σκοπούς, στο πλαίσιο της επαίσχυντης συμφωνίας τους με το ΚΚΕ για «ανεξάρτητη» Μακεδονία.
Όλα αυτά είναι γνωστά στους παλαιότερους, αλλά δυστυχώς ελάχιστα γνωστά στους νεώτερους. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και αυτοί που τα γνωρίζουν δείχνουν στις μέρες μας, στο σύνολό τους, απρόθυμοι να τα καταδικάσουν απερίφραστα. Όταν, λ.χ., κάποιοι «κομμουνιστοφάγοι» (στα καφενεία και με ανώδυνες μουρμούρες την ώρα που αγορεύει κάποιος αριστερός συνάδελφός τους) δημοτικοί σύμβουλοι στον δήμο Θεσσαλονίκης ψηφίζουν θετικά σε αιτήματα των ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ για δημοτική χορηγία σε εκδρομές «τιμής και μνήμης» που διοργανώνουν σε περιοχές όπου οι αμετανόητοι αυτοί σφαγείς έγιναν αιτία να χάσουν τη ζωή τους χιλιάδες Έλληνες, τότε τί να πει κανείς; Ώρες - ώρες η υποκρισία περισσεύει...
του Γιάννη Κουριαννίδη e-grammes
Το λάθος που κάνουμε χρόνια οι Έλληνες, είναι που επιτρέπουμε στους ξένους να μας κυβερνούν με τον έναν ή τον άλλο εγκληματικό τρόπο.Δεξιά και αριστερά είναι κατεξοχήν ξενόφερτες "ιδέες" και συνέβαλαν καθοριστικά στη σημερινή κατάντια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμία από τις δύο παρατάξεις δεν είναι αθώα.
Π.χ. όταν ένα κόμμα πιστεύει σε ένα δόγμα του οποίου ο δημιουργός λέει, ότι ο εργάτης δεν έχει πατρίδα...με τη μία αφαιρείται η εθνική προτεραιότητα από τη συνείδηση του πολίτη.Κατ'εμέ αυτό είναι εγκληματικό.
Αλλά και αυτοί που δήλωναν εθνικόφρονες δυστυχώς δεν ήταν καλύτεροι.
Εύχομαι οι Έλληνες να καταλάβουμε ότι η πολιτική του διαίρει και βασίλευε επιβάλλεται να τερματιστεί,αν επιθυμούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως κράτος και έθνος.
Μια σημείωση:Στον τίτλο υπάρχει ένα μικρό λαθάκι στη λέξη απενοχοποίηση.