Ο πατριωτισμός του Γέροντος Παϊσίου

Ένας από τους κυριότερους λόγους της χυδαίας, εμετικής και δείγμα αρρωστημένων ανθρώπων επίθεσης στον φωτισμένο Αγιορείτη Μοναχό, είναι και η αγνή, μεγάλη αγάπη που είχε για την Πατρίδα μας, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!
- Γέροντα Παϊσιε , με συγκινούν πολύ τα πατριωτικά τρα­γούδια.
- Το πατριωτικό τραγούδι ξυπνάει την αγάπη για την πατρίδα, τονώνει τον ηρωισμό, εμψυχώνει και αναστατώνει. Στην Γερμανική Κατοχή ένας τυφλός με μια φλογέρα ξέρετε πόσους ξεσήκωσε; …έκανε ιεραποστολή! Όπως ήταν απογοητευμένος τότε ό κόσμος, τους άνα­βε φλόγα μέσα τους και πολλοί αναστατώνονταν και αποφάσιζαν να πάνε κατ' ευθείαν στά Τζουμέρκα στον Ζέρβα. Σκεφθήτε τώρα νά ξεσηκώνεσαι από την αγάπη γιά τον Χριστό! 

Έγώ, όταν άκούω εμβατήρια, δεν μπορώ νά συ­γκρατηθώ μέ πιάνουν τά κλάματα... Ό νους μου πη­γαίνει στον πόλεμο, στον αγώνα γιά την απελευθέρω­ση, στους ήρωες πού σκοτώθηκαν, πού έχυσαν το αίμα τους οί καημένοι…
(ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Γερ.Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι στ΄ -  Ι.Μ.Ευαγγ.Ιωάννου Σουρωτή-Θεσαλονίκης)

Πηγή

Σχόλιο Πελασγού : Θυμίζουμε πως ο Γέροντας γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1924. Στα Φάρασα της Καππαδοκίας (Μικρά Ασία) από την Ευλαμπία και τον Πρόδρομο γεννιέται ο Γέροντας Παΐσιος, κατά κόσμο Αρσένιος Εζνεπίδης. Είχε εννέα αδέλφια. Παιδί ξεριζωμένης οικογένειας ο γέροντας, όπως εκατομμύρια συμπατριώτες μας από την Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Καππαδοκία και τόσα άλλα Ελληνικά μέρη...Ο Γέροντας στις 11 Ιουλίου 1994 κοινωνεί  για τελευταία φορά και στις 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 1994 ΤΡΙΤΗ 11:00 π.μ. προς Κύριο.

Άραγε εμείς έχουμε την ίδια ειλικρινή αγάπη και πίστη προς την Πατρίδα;;Τιμούμε με το έργο μας και τη ζωή μας τους προγόνους μας;;Θυμόμαστε ποτέ αυτούς που πολέμησαν, που μόχθησαν, που σφαγιάσθηκαν από τους βαρβάρους;;Έχουμε επίγνωση ποίων είμαστε απόγονοι;;