Τώρα αλλάζουν τα πράγματα! Έτσι, εμφανισθείς ο υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Π.Σκουρλέτης, στον ραδιοφωνικό σταθμό Real ρωτήθηκε για το τι θα ισχύσει στο θέμα των απωλειών εισοδήματος και του χαρατσιού της ΔΕΗ και απήντησε ως εξής: «Εμείς ούτε διαθέτουμε το μαγικό ραβδί, για να βελτιώσουμε και να αλλάξουμε την κατάσταση από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά κυρίως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι, κάθε μέρα που εφαρμόζεται αυτή η πολιτική τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο χειρότερα. Είναι ανυπολόγιστη αυτή η καταστροφή. Άρα και πιο δύσκολη η αποκατάσταση των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής». Ταυτόχρονα, ο υπεύθυνος Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ και «σκιώδης υπουργών Οικονομικών» σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση του συνονθυλεύματος, Γ. Δραγασάκης, μιλώντας στην ΝΕΤ υποστήριξε ότι η κατάργηση του χαρατσιού της ΔΕΗ δεν θα αφορά όλους, αλλά μόνο ορισμένες κατηγορίες πολιτών, χωρίς ασφαλώς να γίνει πιο σαφής για το ποιες θα είναι αυτές οι κατηγορίες, για ευνόητους λόγους. Επίσης, είπε πως η εξαγγελία (του Τσίπρα) για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα επίπεδα προ κρίσης, «γίνεται δύσκολο να υλοποιηθεί όσο παρατείνεται η ύφεση». Με λίγα λόγια, ο Δραγασάκης υποστήριξε αυτά που είπε και ο Σκουρλέτης. Άρα, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με προσωπικές απόψεις, ούτε με… ανταρσία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από τη γραμμή του κόμματός τους. Απλώς, άλλαξε η… γραμμή!
Γιατί, όμως, άλλαξε; Μήπως γιατί υπάρχει σοβαρότατη περίπτωση η κατάρρευση των εσόδων να επιφέρει κατάρρευση του προϋπολογισμού κι αυτή με τη σειρά της κατάρρευση της συγκυβέρνησης, εκλογές και ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα; Οπότε, μαζεύονται άρον-άρον οι προσδοκίες που καλλιεργούσε μέχρι πρότινος το συνονθύλευμα, για να μην πέσουν γρήγορα οι… πατσαβούρες στην… κυβερνώσα αριστερά του άμεσου μέλλοντος;
(ΥΓ): Τι εννοούσε ο Τσίπρας, όταν στις 15 Δεκεμβρίου 2012, μιλώντας στην συνεδρίαση της τότε νεοεκλεγείσας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ… προφήτευε κατάρρευση της συγκυβέρνησης στα τέλη Μαρτίου («Στο τέλος του επόμενου Μαρτίου ένα μόνο δίλημμα θα υπάρχει: ή θα καταρρεύσει ο λαός και ο τόπος ή θα φύγει η συγκυβέρνηση της κατάρρευσης»); Ξέρει κάτι παραπάνω από όλους εμάς; Που του το σφύριξαν οι Σόρος και… ΣΙΑ;
ethnikismos.net
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και ΤΣΙΠΡΑΣ: ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν είσαι ο Τσίπρας είναι πολύ δύσκολο να μην συμπαθείς τον Κώστα Καραμανλή. Για να είμαστε πιο ακριβείς, αν είσαι ο Τσίπρας είναι δύσκολο να μην έχεις φαντασιώσεις για μια πενταετία όπως του Κώστα Καραμανλή.
Κάποτε, πριν η Ελλάδα μπει για τα καλά στην κρίση, τότε, γύρω στο 2009, που οι φόβοι ήταν για μια ύφεση και μια αύξηση κάπως της ανεργίας η θέση του κ. Τσίπρα ήταν να.........
διορίσει 100.000 στο δημόσιο. Σημαντικό νούμερο πράγματι οι 100.000 διορισμοί, αλλά καμία σχέση με τους αριθμούς που είχε ήδη επιτύχει ο Κώστας Καραμανλής. Σε ρεπορτάζ των Νέων διαβάζουμε «ένα δεύτερο Δημόσιο δημιούργησε η ΝΔ στα πέντε χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή, στήνοντας βιομηχανία προσλήψεων που ξεπέρασαν τις 865.000. Οι περισσότερες μάλιστα από τις μισές - 57% - έγιναν με αδιαφανείς διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ καθώς αφορούσαν συμβασιούχους έργου ή ορισμένου χρόνου. Αντιθέτως το μόνιμο προσωπικό, η πρόσληψη του οποίου γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια, περιοριζόταν στο 19%.» Καλές οι 100.000 προσλήψεις του Τσίπρα αλλά πως μπορούν να συγκριθούν με τις 865.000 του Κώστα της επανιδρύσεως του κράτους;
Οι δαπάνες στα πλαίσια της επανιδρύσεως του κ. Καραμανλή ακολούθησαν παρόμοιους ρυθμούς με αυτούς των προσλήψεων. Οι δαπάνες του κράτους την χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν 59,7 δις ευρώ. Ήταν ένα ρεκόρ δαπανών λόγω της σπατάλης και της λαμογιάς επ’ ευκαιρίας της διοργάνωσης. Όμως αυτό το ρεκόρ θα ξεπεραστεί μόλις σε πέντε χρόνια, και το 2009 οι δαπάνες θα έχουν εκτιναχθεί στα 89,5 δις ευρώ, μια τρομακτική αύξηση του 50%. Εκείνη την χρονιά της επανίδρυσης το ελληνικό δημόσιο για να καλύψει μόνο και μόνο τις δαπάνες του χρόνου είχε δανειστεί το απίστευτο ποσό των 24 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνονται τα άλλα δεκάδες των δισεκατομμυρίων ευρώ που δανείστηκε για να αναχρηματοδοτήσει προηγούμενα δάνεια.
Δεν ξέρουμε αν η ομάδα επανίδρυσης του κ. Καραμανλή έκανε χρήση αναβολικών, αλλά η αλήθεια είναι ότι έσπασε κάθε ολυμπιακό ρεκόρ σπατάλης.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο κ. Τσίπρας θέλει μια Έλλαδα με ανοιχτά σύνορα όπου όποιος θέλει μπαίνει και μένει. Και σε αυτό τον τομέα ο κ. Τσίπρας θα είναι δεύτερος μιας και ο κ. Καραμανλής ήταν φυσικά πρώτος. Η Ελλάδα θα γίνει πραγματικά ξέφραγο αμπέλι και κατά την διάρκεια της πενταετίας κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες θα εισβάλουν ανενόχλητοι. Θα είναι η εποχή που ο αρμόδιος υπουργός, ο κ. Παυλόπουλος, θα ευχαριστεί δημόσια τους λαθρομετανάστες που επιλέγουν την Ελλάδα. Από τηλεοράσεως άλλοι υπουργοί του κ. Καραμανλή θα καταγγέλλουν τους κατοίκους του Άγιου Παντελεήμονα για... ρατσισμό.
Αν ο κ. Τσίπρας ονειρεύεται μια Ελλάδα όπου οι μπαχαλάκηδες μπορούν να βγουν ανά πάσα στιγμή και να κάψουν και να καταστρέψουν ότι βρουν μπροστά τους χωρίς τον παραμικρό φόβο ότι το κράτος θα επιβάλλει την τάξη και τον νόμο, τότε και πάλι έρχεται δεύτερος. Κατά την διάρκεια της πενταετίας η Ελλάδα θα είναι μια Ντίσνεϊλαντ για τα παιδιά με τις μολότοφ. Το αποκορύφωμα της ανομίας θα είναι το κάψιμο της Αθήνας το 2008 όπου και πάλι ο αρμόδιος υπουργός, ο κ. Παυλόπουλος, θα πει το ιστορικό: «Περισσότερα είναι τα κτίρια που δεν καίγονται από εκείνα που καίγονται».
Δεν είναι τυχαίο που Καραμανλής και Τσίπρας θαυμάζουν το ίδιο πολιτικό - τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι ο άνθρωπος που έφτιαξε την σημερινή Ελλάδα της οποίας την τραγική κρίση βιώνουμε σήμερα.
Σε αυτή την Ελλάδα μπορεί να μην έχεις πετύχει απολύτως τίποτα στην ζωή σου, μπορείς να μην έχεις καν συμπληρώσει οκτάωρο πραγματικής εργασίας, αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν σου δημιουργεί την παραμικρή υποψία ότι ίσως δεν κάνεις για πρωθυπουργός.
Οι Καραμανλής και Τσίπρας ως παιδιά μεγαλοαστικών οικογενειών είναι φυσικό να χαίρουν αμοιβαίου σεβασμού και αλληλοεκτίμησης. Παιδιά του κομματικού σωλήνα που δεν ξέρουν τι θα πει δουλειά.