Από την άλλη πλευρά διαπιστώνουμε ότι σοβαροί λαοί, όπως ο αρμενικός στη συγκεκριμένη περίπτωση, με ιστορική ευθύνη και συνέπεια αναδεικνύουν αυτές τις αλήθειες και τις προβάλουν με σοβαρό τρόπο χωρίς να φοβούνται ότι θα χαρακτηρισθούν ως «εθνικιστές» από τον πρώτο τυχόντα «προοδευτικό»…
Το βίντεο μιλά για μια από τις κόρες του Ατατούρκ, την οποία υιοθέτησε και ήταν αρμενικής καταγωγής (δεν είχε δικά του παιδιά, με τη γυναικα του χώρισε μέσα σε δυο χρόνια, πολλοί θεωρούν ότι έπρεπε να παντρευτεί για πολτικούς λόγους). Την υιοθέτησε στις 22 Σεπτεμβρίου 1925 όταν τον πλησίασε στον σιδηροδρομικό σταθμό στην Προύσα ζητώντας βοήθεια για να μορφωθεί. Ήταν τότε 12 ετών. Αργότερα την έστειλε στη Ρωσία όπου σπούδασε. Έγινε πιλότος της τουρκικής Αεροπορίας, κατά πολλούς η πρώτη στον κόσμο και «αξιοποιήθηκε» και στον βομβαρδισμό κουρδικών περιοχών στο πλαίσιο μιας ακόμα απόπειρας γενοκτονίας, αυτής των Κούρδων… Μας φέρνει στο νου του Γενίτσαρους… η «κατάλληλη διαπαιδαγώγηση» φέρνει εντυπωσιακά αποτελέσματα…
Με το θέμα ασχολήθηκε ο Χραντ Ντινκ, ο Αρμένιος δημοσιογράφος ο οποίος δέχθηκε πολλαπλές απειλές για τη ζωή του και στο τέλος θυσιάστηκε πέφτοντας νεκρός στην πόρτα του κτιρίου που στεγαζόταν το γραφείο του. Το θετικό είναι ότι πλήθος Τούρκων εξοργίστηκε και όπως φαίνεται στο βίντεο διοργανώθηκε μια από τις πιο μαζικές κηδείες στην ιστορία του τουρκικού κράτους.
Να πιστέψουμε ότι η Τουρκία άλλαξε με τον Ερντογάν και αίφνης σταμάτησε να διεκδικεί τα πάντα από τους πάντες; Ή ότι στο πνεύμα του νεοθωμανισμού, η σημερινή πολιτική ελίτ στη γείτονα θεωρεί, ότι «προσφέροντας τη στοργική και προστατευτική αγκαλιά» της τοπικής «υπερδύναμης Τουρκίας», οι υπόλοιποι να αποδεχτούν ενός νέου τύπου υποδούλωση στον τοπικό ηγεμόνα; Σε αυτές τις περιπτώσεις περιθώρια για δοκιμές δεν υπάρχουν και η ιστορία των διεθνών σχέσεων δεν αφήνει περιθώρια σε ιδεαλιστικές και ενδεχομένως βολικές για πολλούς ερμηνείες.
Η Ιστορία επίσης έχει αποδείξει ότι «αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς μην περιμένεις από κανέναν»… Τα πάντα στηρίζονται πάνω στο απτό χειροπιαστό συμφέρον. Και η χώρα μας, στην ιστορική συγκυρία που διέρχεται, μπορεί τα «νύχια» της να μην είναι ιδιαιτέρως μεγάλα, έχει όμως περιθώριο να διαπραγματευτεί επί τη βάση του κοινού συμφέροντος με αρκετούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις καθοριστικό ρόλο παίζουν όχι οι αόριστες υποσχέσεις, αλλά πολύ πιο χειροπιαστά πράγματα.
Τεράστια σημασία παίζει και η υποβολή συγκεκριμένων αιτημάτων και πρότασης ανταλλαγμάτων. «Κάνεις αυτό, κάνω αυτό» και όπου το ρήμα «κάνω» ισχύει και το «κερδίζω». Περιθώρια για πολλές διπλωματικές αβροφροσύνες δεν υπάρχουν, πρέπει η χώρα, επιτέλους, να εμφανιστεί ως αυτό που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν «dealmaker», δηλαδή, αυτός που ξέρει να κλείνει συμφωνίες. Άρα αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνησή μας και ο πολιτικός μας κόσμος γενικότερα, είναι πρώτον, να έχει εξαιρετικά καλή γνώση όλων των διαστάσεων της απειλής που αντιμετωπίζει η χώρα και δεύτερο, να υποβάλλει πολύ συγκεκριμένα αιτήματα προς ικανοποίηση, προσφέροντας «πολυδιάστατη συμμαχία».
Η εποχή του ελληνικού «απομονωτισμού» πρέπει να παρέλθει, αν θέλεις να σου δώσουν σημασία δεν μπορείς να είσαι κλεισμένος στο καβούκι σου και να μην ασχολείσαι με όσα ασχολείται ο υπόλοιπος κόσμος. Πρέπει να λαμβάνεις θέση, δεν γίνεται με διπλωματικές εξυπνάδες να παριστάνεις τον «επιτήδειο ουδέτερο» και να περιμένεις να σε υποστηρίξουν όταν εσύ έχεις πρόβλημα. Αφγανιστάν, Ιράκ, Ιράν, Μέση Ανατολή γενικότερα, Βαλκάνια, θέλει ξεκάθαρες θέσεις, βασισμένες στη στάθμιση των ελληνικών εθνικών συμφερόντων που διακυβεύονται.
Η αλήθεια είναι ότι έχει σημειωθεί πρόοδος, κρυβόμαστε λιγότερο από ότι στο παρελθόν. Έχουμε δρόμο να διανύσουμε ακόμα και να δημιουργήσουμε δομές παραγωγής εξωτερικής πολιτικής. Μακριά από διχαστικά στερεότυπα της μορφής «μαύρο – άσπρο» με τα οποία ο ένας χαρακτηρίζει τον άλλο στη χώρα… Το πιο σημαντικό όμως είναι να κατανοήσουμε ότι η συγκυρία είναι εξαιρετικά κρίσιμη, οι κίνδυνοι πολύ μεγάλοι, οι ευκαιρίες είναι ταυτοχρόνως πάρα πολλές. Από εμάς εξαρτάται αν θα αλλάξουμε τη μοίρα αυτού του τόπου. Ας αποδειχθούμε υπεύθυνοι και συνετοί. Τα κηρύγματα διχασμού από διάφορες πλευρές είναι συνταγή καταστροφής, ενώ και οι υπεύθυνοι σε συγκεκριμένες θέσεις, πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον…
…
| defence-point.gr | |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου