Τότε, σκοτώθηκε τ’ άλογό του κι έπεσε κι αυτός. Κι εκεί που ένας Αράπης σήκωσε το σπαθί να χτυπήσει το βασιλιά, ήρθε άγγελος Κυρίου και τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα.
Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί την ώρα να ’ρθει πάλι ο άγγελος να τον σηκώσει. Οι Τούρκοι το ξέρουν καλά αυτό, μα δεν μπορούν να βρουν τη σπηλιά που είναι ο βασιλιάς γι’ αυτό έχτισαν την πόρτα που ξέρουν πως απ’ αυτή θα μπει ο βασιλιάς να τους πάρει πίσω την Πόλη.
Μα, όταν είναι θέλημα Θεού, θα κατεβεί ο άγγελος στη σπηλιά και θα τον ξεμαρμαρώσει και θα του δώσει στο χέρι το σπαθί που είχε στη μάχη. Και θα σηκωθεί ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη από τη Χρυσόπορτα και, κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, θα τους διώξει ως την Κόκκινη Μηλιά...
(Πηγή: «Οι θρύλοι της Πόλης», Νικόλαος Βασιλειάδης, 1923)
ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ
* Η Λαϊκή παράδοση λέει για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, στην πραγματικότητα κανείς Άγιος και κανείς προφήτης δεν μιλάει για Κωνσταντίνο, όλοι οι προφήτες μιλούν για τον Δούκα Ιωάννη Βατάτζη. Σύμφωνα με τον Φραντζή σκοτώθηκε μαχόμενος των Τούρκων στην αποφράδα μέρα της πόλης και το πτώμα του αναγνωρίστηκε από της χρυσές περικνημίδες του με τους δικέφαλους αετούς.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ;
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ, γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο. Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο, αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού.
Έγινε γαμπρός του βασιλιά Θεοδώρου Λασκάρεως, ποιητή της Μεγάλης Παράκλησης στην Παναγιά, και αφού παντρεύτηκε τη θυγατέρα του Ειρήνη και τον διαδέχτηκε στον θρόνο της Νικαίας (1222 - 1255 μ.Χ.).
Ο Ιωάννης ήταν ευσεβής και φιλελεήμων βασιλιάς, και ο λαός τον αγαπούσε πολύ για τους χριστιανικούς του τρόπους, την πραότητα, την ταπεινοφροσύνη, την χρηστότητα του ήθους και την προσήλωση του στα θεία. Υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων.
Στάθηκε αληθινός «πατέρας των Ελλήνων», πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους!
Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια, που απαγόρευαν τη σπατάλη του δημοσίου και του ιδιωτικού πλούτου, ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια.
Ο Ιωάννης Βατάτζης, ήταν ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή η αστείρευτη της ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το προσωνύμιο Ελεήμων για τη πληθώρα των ιδρυμάτων και τη προσωπική φροντίδα παντός αδικουμένου. Ζούσε απλά, λιτά και ενάρετα και η Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο και τον τιμά στις 4 Νοεμβρίου, ημέρα της κοιμήσεώς του.
Το τίμιο σώμα του ευσεβέστατου, δίκαιου, γενναίου και ελεήμονος βασιλέα Ιωάννη, ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα, ενώ αργότερα δια θαυμαστής αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης, ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη Μαγνησία (της Μικράς Ασίας). Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή, μια γλυκιά ευωδία απλώθηκε τριγύρω, σαν να είχε ανθίσει απότομα κήπος αρωματικός! Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου, χωρίς να έχει καμιά μελανότητα, καμιά δυσωδία, κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός! ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν ζωή ανθρώπου!
Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος, αλλά ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ!
Και μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του επίσης είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφτεί! Γιατί έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που Τον δοξάζουν στη γη!. Μάλιστα από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος έδωσε πάμπολλα θαύματα, γιατρεύοντας θαυματουργικά Χάριτι Θεού ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη, με την κατοικούσα εν αυτώ Χάρη του Αγίου Πνεύματος!
Σύμφωνα με την παράδοση το σώμα του Ιωάννη είναι σε κατάσταση στάσης, κάτι που θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε με την χειμερία νάρκη που πέφτουν τον χειμώνα οι αρκούδες. Είναι ζωντανός αλλά με αδρανοποιημένες όλες τις σωματικές του λειτουργίες, ξαπλωμένος και κρατά στο χέρι του μία βυζαντινή ρομφαία.
Η ρομφαία είναι μέσα στο θηκάρι της, αλλά κάθε χρόνο το χέρι του Ιωάννη τραβά μέρος του ξίφους έξω. Όταν το ξίφος αποχωριστεί της θήκης του τότε θα έρθει η ώρα που προφήτευαν οι άγιοι για την επιστροφή της πόλης στους Έλληνες. Μία τελευταία πληροφορία είναι ότι η ρομφαία είναι σχεδόν έξω από την θήκη της και λίγος είναι ο καιρός που μένει για να αποχωριστεί πλήρως από αυτή.
ΣΗΜΕΡΑ, η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιό του:
«Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα»
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
Georgijevic, Bartolomej (ca. 1510-ca.1566):
De Afflictione, Tam Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. - Antverpiae : Antverpiae, Cura Et impendio Bartholomaei Georgieuits, typ. Eg. Copenij, [1545].
«ο ημέτερος Πατισάχ θα επέλθη και θα καταλάβη το βασίλειον των απίστων. Θα λάβη προσέτι εις την κατοχήν του το κόκκινον μήλο και θα το έχει υποχείριον.
Αν δε επί επτά έτη το ξίφος των Χριστιανών δεν ανελκυσθή, θα μείνει κύριος αυτών μέχρι του δωδεκάτου έτους.Θα οικοδομήση οικίας, θα φυτεύσει αμπέλους, θα περιφράξει κήπους και θα γεννήση υιούς.
Αλλά μετά το δωδέκατον έτος από της χειρώσεως του κόκκινου μήλου, το ξίφος των Χριστιανών θα γυμνωθεί και θα διώξει τους Τούρκους.»
Η προφητεία αυτή δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1545 και έπειτα το 1548.
Ομοίως λόγος έγινε και στο δημοσίευμα του 1634 και 1657.
http://paravouniotissa.gr/
ΥΠΗΡΞΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλάχιστοι από τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου ήταν " Έλληνες" (και η καταγωγή μερικών εξ αυτών που θεωρούνται Έλληνες, είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμη).
*** Ο Κωνσταντίνος ο επονομαζόμενος Μέγας ήταν Ιλλυριός και δεν γνώριζε ούτε ελληνικά!!
*** Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανός, "ευγενής εξ Ιβήρων" σύμφωνα με τον Λέοντα τον Γραμματικό.
*** Ο Ιουστινιανός ήταν Ιλλυριός (το πραγματικό του όνομα ήταν Γιουτπράδα).
***Ο Ηράκλειος ήταν από την Καππαδοκία (περιοχή με πολυεθνική πληθυσμιακή σύνθεση).
***Ο Βασίλειος, ο ιδρυτής της Μακεδονικής Δυναστείας ήταν Αρμένιος.
***Ο Ιωάννης Τσιμισκής ήταν Αρμένιος (το πραγματικό του όνομα ήταν Τσεμίσκε).
***Όσο για τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ήταν Σέρβος στην καταγωγή (το πραγματικό του όνομα ήταν Κονσταντίν Ντράγκατς) από την πλευρά της μητέρας του, ενώ απ’ την πλευρά του πατέρα του υπάρχει ένα χάος, καθώς προέρχεται από ένα συνονθύλευμα πρόσμιξης εθνοτήτων.
Ο Ιουστινιανος ηταν απο τη Θράκη
ΔιαγραφήΟ Τσιμισκης ηταν απο τη μακεδονική δυναστεία οπως και ο Βασίλειος ηταν Μακεδόνας και οχι Αρμένης ...η αρμενία έδινε πολλούς στρατηγούς στο ΒΥΖΑΝΤΙΟ αλλα ποτε κανενας αρμένης δεν εγινε αυτοκράτορας ...αντε γειά ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ
ΔιαγραφήΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ
Mε την επικράτηση του χριστιανισμού στο ανατολικό μέρος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, στην Κωνσταντινούπολη, αρχίζει η επιχείρηση απαλείψεως οτιδήποτε ελληνικού, εκτός της γλώσσας. Ηδη από αρκετά νωρίς, οι χριστιανοί θεολόγοι, που είναι Ρωμαίοι υπήκοοι, στρέφονται κατά των Ελλήνων και οι συστηματικές επιθέσεις και διώξεις από την επίσημη εξουσία αρχίζουν με τους διαδόχους του Κωνσταντίνου (Κωνστάντιο Β', Θεοδόσιο Α' και Β', κ.λπ.)
Ο ελληνικός πολιτισμός διώκεται, ναοί γκρεμίζονται, το Μαντείο των Δελφών κλείνει, περιουσίες των Ιερών και ιδιωτικές διαρπάζονται, οι εορτές (Ελευσίνια Μυστήρια κ.ά.) καταργούνται, οι Ολυμπιακοί Αγώνες που διεξάγονταν από το 776 π.Χ. επίσης, βιβλία καίγονται, βιβλιοθήκες εξαφανίζονται, τα θέατρα σφραγίζονται, οι άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και εξοντώνονται ως «ειδωλολάτρες», ως κατεχόμενοι από την πλάνην των ανοσίων και μυσερών Ελλήνων, όπως αναφέρουν τα διατάγματα των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, οι οποίοι από την αρχή έως το τέλος αποκαλούνται βασιλείς των Ρωμαίων.
Ο αναγκαστικός και βίαιος εκχριστιανισμός επιβάλλεται με αποκλεισμούς, εξορίες, βασανιστήρια και στρατόπεδα συγκεντρώσεως στη Σκυθόπολη. Συνυπεύθυνοι σε αυτό το πογκρόμ είναι οι χριστιανοί, τα χριστιανικά Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας...
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πρώτη δημόσια μαζική καύση ελληνικών βιβλίων έγινε στην Εφεσο με την προτροπή του Παύλου, τον 1ο μ.Χ. αιώνα, και συνεχίστηκε στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινουπόλεως επί Θεοδοσίου Α'. Επίσης το 415 μ.Χ., με τις προτροπές και το μίσος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Κυρίλλου, ο φανατισμένος όχλος κατακρεουργεί με θραύσματα από πήλινα αγγεία τη φιλόσοφο Υπατία!
Τέλος, ο χριστιανός Βυζαντινός αυτοκράτωρ Ιουστινιανός κλείνει το 529 μ.Χ. με διάταγμα τις φιλοσοφικές σχολές· ακόμα και τη σχολή των Αθηνών (εν Αθήναιες κελεύσας μηδένα διδάσκειν φιλοσοφίαν) που είχε ιδρύσει ο Πλάτων τον 4ο π.Χ. αιώνα και επί εννέα αιώνες λειτουργούσε κανονικώς. Ο τελευταίος διευθυντής της, ο φιλόσοφος Δαμάσκιος, μαζί με άλλους καταφεύγουν -τι ειρωνεία!- στην περσική αυλή.
**Το φαινόμενο αυτό της διώξεως μέχρι εξαφανίσεως του ελληνικού πνεύματος είναι το πρώτο στην Ιστορία παράδειγμα θεσμισμένης και έμπρακτης μισαλλοδοξίας, το πρώτο παράδειγμα μαζικής εθνοκάρθαρσης και πνευματικής κάθαρσης, που δεν επιθυμεί τον άλλο, τον διαφορετικό:
Ο ελληνικός πολιτισμός πρέπει να εξαφανιστεί φυσικώς, ιδεολογικώς, πνευματικώς· παρέμεινε για τους Βυζαντινούς πάντα κάτι το ξένο, οι ίδιοι χρησιμοποιούν τον όρο έξωθεν ή θύραθεν.**
12:54
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σας τα έμαθαν καλά στο Κατηχητικό.
-Ο Ιουστινιανός ήταν Ιλλυριός και κατ άλλους Σλάβος, εγεννήθη σε περιοχή των σημερινών Σκοπίων (Δαρδανία). Το όνομά του ήταν Γιουτπράδα. Κατά την τότε συνήθεια εξελλήνισε το
όνομά του σε Ιουστινιανό.
-Ο Τσιμισκής ήταν Αρμένιος και ελέγετο Τσεμίσκε, οπως επίσης Αρμένιος ήταν και ο ιδρυτής της Μακεδονικής δυναστείας Βασίλειος ο Α΄. Προφανώς εδώ την αμάθειά σου
συμπλήρωσε η ...φαντασία σου. (Σκέφθηκες αφού είναι ιδρυτής της Μακεδονικής δυναστείας θα κατήγετο από την.....Μακεδονία, άρα ¨Ελληνας!!!)
Το μόνο ελληνικό που είχε το Ανατολικό τμήμα της Αυτοκρατορίας (που δεν ονομάσθηκε επίσημα ποτέ Βυζάντιο) ήταν η ελληνική γλώσσα.
Τελικά εισαι αμαθης...Τσιμισκης που σε ελληνικη διάλεκτο σημαινει μικροκαμωμενος και δυνατός ...ο Ιουστινιανος γεννήθηκε στην Ιλλυρια αλλα δε σημαινει ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ οτι δεν ηταν Ελληνας αφου το κανονικό του ονομα ηταν Σαββαζιος που ηταν ενα αλλο ονομα του Διονύσου ( που μαλλον εκει πιστεύεις ) στη Θρακη ...ΕΠΙΣΗΣ πανιβλακα δωδεκαθειστη η μακεδονική δυναστεία ηταν καθαρά αυτο που λεει το ονομα της μακεδονική δηλαδη ελληνικη ...αντιθέτως ο Ιουλιανός σας που προσπαθήσει να επαναφέρει τον παγανισμο και συνεργάστηκε με τους αιώνιους εχθρούς του Ελληνισμού δεν ηταν Ελληνας ..τυχαίο ;;; δε στα μαθαν καλα στις μασονικες λέσχες ...αντε προσευχησου στην αφροδίτη τωρα και μην πιάνεις στο στόμα σου τον μεσαιωνικό Ελληνισμό ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ
ΔιαγραφήΑιώνιους εχθρούς του Ελληνισμού τους εβραίους εννοω ετσι...τους φίλους σας
Διαγραφή4:08
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν ανοίξεις την Αγία Γραφή θα δεις ότι τα δύο τρίτα της είναι ιστορία του Ισραήλ,
Τι σχέση έχουν οι Έλληνες με τους Εβραίους;
Εάν παρακολουθήσεις κάποια λειτουργία θα ακούσεις υμνολόγιο υπέρ του
Αβραάμ, Ισαάκ κλπ .Μήπως είναι κι αυτοί Έλληνες;
"....εις δόξαν λαού Ισραήλ...." δεν βαπτίσθηκες;
Τον χορό του Εβραίου Ησαϊα δεν χόρεψες;
Να αναπαυθείς στις αγκάλες του Αβραάμ δεν θα σου ευχηθεί ο παπάς;
Τι σχέση μπορεί να έχει ένας συνειδητός Έλληνας μ όλα αυτά.
Πρέπει να ξεκαθαρίσεις, ποιανού απόγονος τελικά είσαι.
Εάν έχεις προπάτορες σου τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, την Σάρα και την Μάρα
ή τον Δευκαλίωνα και τον Έλληνα.
Εάν πιστεύεις ότι είσαι απόγονος Εβραίων, δεν μπορεί να είσαι και Έλληνας
συγχρόνως.
Αυτό κατά τον Αριστοτέλη αποτελεί λογική αντίφαση.
Πες μου ένα έργο πολιτισμού που κατέλιπε ο "περιούσιος" κατά τους Χριστιανούς λαός.
Ό,τι όμορφο υπάρχει σήμερα στον κόσμο στις τέχνες, τις επιστήμες, την φιλοσοφία,
την πολιτική (δημοκρατία), ποίηση, θέατρο, αθλητισμός είναι ελληνικό.
Αναπτύχθηκε σ αυτό τον τόπο π.Χ. γιατί μΧ ο τοπος ερήμωσε από σφαγές των Βυζαντινών κατακτητών, οι φιλοσοφικές Σχολές έκλεισαν, μνημεία πολιτισμού καταστράφηκαν συστηματικά.
Οι Εβραίοι και οι Βυζαντινοί κανένα αξιόλογο έργο πολιτισμό που να διαμόρφωσε τον σημερινό κόσμο δεν κατέλιπαν.
Ποιός μπορεί να είναι τελικά Εβραιόφιλος; ΕΓΩ;