Πασίγνωστος οπλαρχηγός ο Ιωάννης Γκούρας (1791-1826). Ένας από τους πιο γνωστούς οπλαρχηγούς της Ελληνικής Επανάστασης. Γεννήθηκε στην Γκουρίτσα της Παρνασσίδας από φτωχή και άσημη οικογένεια. Πριν ξεσπάσει η Επανάσταση, σε ηλικία 17 χρονών, κατατάχτηκε στο σώμα του αρματολού της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας Δημήτρη Πανουργιά, ο οποίος αργότερα τον μύησε στα μυστικά της Φιλικής Εταιρείας. Υπηρέτησε, επίσης, κάτω από τις διαταγές του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Την εποχή εκείνη ο Ανδρούτσος κατείχε το αρματολίκι της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας. Στις 26 Μαρτίου του 1821, μαζί με τον Πανουργιά, πολέμησε στην Άμφισσα. Πήρε μέρος στη μάχη της Χαλκομάτας, με τον Ανδρούτσο στο Χάνι της Γραβιάς και τον Αύγουστο του 1821 στα Βασιλικά, όπου υπήρξε ο κύριος συντελεστής της νίκης.
Ο Γκούρας συνέχισε τη δράση του σχηματίζοντας δικό του σώμα. Τον Αύγουστο του 1822 πήγε στην Αθήνα με τον Ανδρούτσο, ο οποίος τον διόρισε φρούραρχό της. Από τότε μέχρι και το 1824 η δράση του περιορίστηκε στην Αττική και οι αγώνες του συνδέθηκαν με την τύχη του φρουρίου. Το γεγονός αυτό δεν τον εμπόδισε να πάρει μέρος και στους αγώνες της υπόλοιπης Ελλάδας. Μαζί με το Δυοβουνιώτη, τον Αύγουστο του 1822 κυρίεψε τη Φοντάνα και απομάκρυνε το Χασνατάρη που είχε στείλει από τη Λάρισα ο Χουρσίτ πασάς.
Κατά το διάστημα του εμφύλιου πολέμου (1824-1825) βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση να επιλέξει την παράταξη που θα υποστήριζε, αλλά η κυβέρνηση τον διευκόλυνε στην απόφασή του στέλνοντας το Μακρυγιάννη. Η άθλια κατάσταση της Ελλάδας, που περιέγραψε ο απεσταλμένος της κυβέρνησης, η ανάγκη της συμφιλίωσης και ομόνοιας όλων των Ελλήνων για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, τα γράμματα που του δόθηκαν από την κυβέρνηση, τους αδελφούς Λάζαρο και Γεώργιο Κουντουριώτη, τους πρόκριτους της Ύδρας και τον Κωλέττη, έπεισαν τον Γκούρα να κατεβεί στην Πελοπόννησο μαζί με άλλους οπλαρχηγούς και να καταστείλει την ανταρσία ενάντια στην κυβέρνηση. Από την ενέργεια αυτή είχε πολλά οικονομικά οφέλη· εκτός των άλλων του χορηγήθηκε από την κυβέρνηση η ενοικίαση των προσόδων Αθηνών, Θηβών και άλλων πόλεων. Το 1825 διορίστηκε οπλαρχηγός της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και με διαταγή της διοίκησης συνέλαβε τον παλιό αρχηγό και συμπολεμιστή του Ανδρούτσο, τον περιόρισε αρχικά στη μονή της Δομπούς στον Ελικώνα και κατόπιν τον έκλεισε στον ενετικό πύργο των Προπυλαίων της Ακρόπολης για να τον θανατώσει στις 5 Ιουνίου 1825. Το 1826 οργάνωσε την άμυνα της Ακρόπολης ενάντια στον Κιουταχή. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας και την ημέρα που επιθεωρούσε τις επάλξεις της Ακρόπολης (30 Σεπτεμβρίου 1826) σκοτώθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου