Τα πρόσφατα γεγονότα στην Πρεμετή, στο ναό της Παναγίας του Παζαριού, καταδεικνύουν ότι η Αλβανία βρίσκεται, δυστυχώς, μπροστά σε μία ιστορική αντίφαση. Στον επίσημο λόγο της πολιτικής ηγεσίας και άλλων παραγόντων του δημοσίου βίου της χώρας φαίνεται να περισσεύει η επιθυμία ένταξης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και εναρμόνισης με το γράμμα και το πνεύμα των κανόνων του ευρωπαϊκού δικαίου. Αντιθέτως, η καθημερινή πρακτική, σε ό,τι αφορά στο εσωτερικό της Αλβανίας, κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Τα γεγονότα που προαναφέρθηκαν ενίσχυσαν την εμπεδωμένη αντίληψη των διεθνών οργανισμών, ότι η προστασία των θρησκευτικών, πολιτισμικών και εθνικών μειονοτήτων στη χώρα αυτή έχει να διανύσει μακρύ δρόμο ακόμη, έως ότου υπάρξει πλήρης εναρμόνιση με τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού και την πρακτική των σύγχρονων δημοκρατιών. Οι χριστιανικές κοινότητες της Αλβανίας (Ορθόδοξοι, Καθολικοί, Ευαγγελικοί) στην κοινή δήλωσή τους στις 24 Αυγούστου 20131 και η Αλβανική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε δήλωσή της στις 18 Αυγούστου 2013 κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Στα κείμενά τους καταγγέλλουν συμπεριφορές που επαναφέρουν στη μνήμη του αλβανικού λαού τα χρόνια των διωγμών, επισημαίνοντας, ταυτοχρόνως, παράνομη παρακράτηση περιουσιακών στοιχείων των θρησκευτικών κοινοτήτων, πρόθεση βεβήλωσης ιερού χώρου, άσκηση φυσικής, ψυχολογικής και βάρβαρης βίας σε θρησκευτικούς λειτουργούς και πιστούς, εκδήλωση θρησκευτικού μίσους, απουσία πνεύματος κατανόησης και θρησκευτικής ανοχής, έλλειψη σεβασμού της ελευθερίας στη θρησκευτική πίστη, αμφισβητούμενες δικαστικές αποφάσεις. Όποιος μελετήσει προσεκτικά τα σημαντικά αυτά κείμενα θα αντιληφθεί ότι η Ορθόδοξη Κοινότητα της Αλβανίας βιώνει, αδικαιολόγητα, καιρούς “βαρέος χειμώνος“. Στα είκοσι τρία χρόνια δημοκρατικής διακυβέρνησης της Αλβανίας, κατά μια περίεργη σύμπτωση, δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που μηχανισμοί του παρακράτους να μη λειτούργησαν ως συγκοινωνούντα δοχεία με αντίστοιχους κρατικούς, εφόσον επρόκειτο να υβρισθούν, απειληθούν ή συκοφαντηθούν οι πνευματικοί ηγέτες και τα απλά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση λεηλασιών ή καταστροφών χώρων λατρείας, ιερών αντικειμένων και κειμηλίων και του πολιτιστικού, εν γένει, πλούτου των Ορθόδοξων, που ασφαλώς αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς του αλβανικού λαού. Προσπαθώ να αποφύγω τον πειρασμό να πιστέψω κάτι, που, χρόνια τώρα, το βλέπω μπροστά μου καθαρά. Μικρό μέρος της αλβανικής πολιτικής ηγέτιδας τάξης, δυστυχώς και της πνευματικής ηγεσίας, επιδιώκει κατά τρόπο συστηματικό να δηλητηριάσει την κοινή γνώμη, να ποινικοποιήσει στην συνέχεια και, εντέλει, να καταστρέψει με ευκολία κάθε τί το ορθόδοξο σε αυτή τη χώρα. Το πράττει ασυλλόγιστα, καθώς κάνει πως αγνοεί ότι ο εθνικός ήρωας της Αλβανίας, ο Γεώργιος Καστριώτης, ήταν Ορθόδοξος και υπερασπίστηκε την πατρίδα του εναντίον των οθωμανών κατακτητών στο όνομα της χριστιανικής πίστης, καθώς επίσης ότι η σημαία της χώρας αυτής φέρει βυζαντινό έμβλημα, το δικέφαλο αετό, γεγονός που υποδηλώνει τη βαθιά ορθόδοξη κληρονομιά των Αλβανών.
Μπορείτε να διαβάσετε την συνέχεια του άρθρου εδώ
Ετσι να ανεβαζεις πολλα θεματα που εχουν να κανουν με την ορθοδοξια να σκανε τα σατανια κι εγω να διασκεδαζω.Οσο για τα αλβανια λιγα τα ψωμια τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή