Ύσπληγα
Μηχανισμός που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα κατά τους Ολυμπιακούς και άλλους αθλητικούς αγώνες, για να αποφεύγεται η πρόωρη εκκίνηση των αθλητών.
Αποτελούνταν συνήθως από δύο κατακόρυφους πασσάλους, που έφεραν δύο οριζόντια σχοινιά (το ένα στο ύψος των γονάτων και το άλλο στο ύψος της κοιλιάς των αθλητών).
Όταν ο αφέτης τραβούσε το σχοινί απομανδάλωσης των πασσάλων, αυτοί έπεφταν απότομα στο έδαφος λόγω της δύναμης της «νευράς» (στριμμένων νεύρων ζώων ή μαλλιών γυναικών) που υπήρχε στη βάση τους και επέτρεπαν την εκκίνηση των αθλητών.
Επιλέχθηκε ο σχεδιασμός και η ανακατασκευή ενός ελαφρού τύπου φορητού μηχανισμού που μπορεί να λειτουργήσει με δύο τρόπους: α) με τη χρήση του κρίκου σκανδαλισμού σύμφωνα με τα πρότυπα της ύσπληγας της Νεμέας. Σε αυτή την περίπτωση ο αφέτης τινάσσει απότομα επάνω το σχοινί χειρισμού για να απελευθερωθούν οι κρίκοι και να πέσουν απότομα οι πάσσαλοι β) με τη χρήση ράβδων μανδάλωσης – απομανδάλωσης εφαρμόζοντας γνωστές τεχνικές από την πολεμική μηχανική της εποχής. Σε αυτή την περίπτωση ο αφέτης τραβά απαλά το σχοινί χειρισμού για να απομανδαλωθούν και να πέσουν απότομα οι πάσσαλοι.
Η ιππάφεση του Κλεοίτα
Πρόκειται για έναν ευφυή μηχανισμό που επέτρεπε την ετεροχρονισμένη αλλά δίκαιη εκκίνηση των αρμάτων και των ίππων στις αρματοδρομίες και τις ιπποδρομίες του ιπποδρόμου της Αρχαίας Ολυμπίας. Ο μηχανισμός εξασφάλιζε την εκκίνηση πολλών αρμάτων που ήταν βαθμιδωτά παραταγμένα στην εκτεταμένη αφετηρία του ιπποδρόμου, που είχε τη μορφή πλώρης πλοίου (Λ). Ο χειριστής του μηχανισμού απασφάλιζε την κλεψύδρα στην άκρη της αφετηρίας οπότε το χάλκινο δελφίνι χαμήλωνε σιγά-σιγά περιστρέφοντας τύμπανα με σχοινιά σε ένα βωμό ενώ ένας χάλκινος αετός που ήταν πάνω σε αυτόν υψωνόταν στον ουρανό. Παράλληλα με τη βοήθεια χρονισμένων σχοινιών σε υπολογισμένα χρονικά διαστήματα (ανάλογα με το χρόνο κάλυψης από τα άρματα της μεταξύ τους απόστασης) τα φράγματα από σχοινί των διαδρόμων έπεφταν διαδοχικά και τα άρματα ξεκινούσαν.
http://www.kotsanas.com/gr/index_ekthemata.html
Μηχανισμός που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ελλάδα κατά τους Ολυμπιακούς και άλλους αθλητικούς αγώνες, για να αποφεύγεται η πρόωρη εκκίνηση των αθλητών.
Αποτελούνταν συνήθως από δύο κατακόρυφους πασσάλους, που έφεραν δύο οριζόντια σχοινιά (το ένα στο ύψος των γονάτων και το άλλο στο ύψος της κοιλιάς των αθλητών).
Όταν ο αφέτης τραβούσε το σχοινί απομανδάλωσης των πασσάλων, αυτοί έπεφταν απότομα στο έδαφος λόγω της δύναμης της «νευράς» (στριμμένων νεύρων ζώων ή μαλλιών γυναικών) που υπήρχε στη βάση τους και επέτρεπαν την εκκίνηση των αθλητών.
Επιλέχθηκε ο σχεδιασμός και η ανακατασκευή ενός ελαφρού τύπου φορητού μηχανισμού που μπορεί να λειτουργήσει με δύο τρόπους: α) με τη χρήση του κρίκου σκανδαλισμού σύμφωνα με τα πρότυπα της ύσπληγας της Νεμέας. Σε αυτή την περίπτωση ο αφέτης τινάσσει απότομα επάνω το σχοινί χειρισμού για να απελευθερωθούν οι κρίκοι και να πέσουν απότομα οι πάσσαλοι β) με τη χρήση ράβδων μανδάλωσης – απομανδάλωσης εφαρμόζοντας γνωστές τεχνικές από την πολεμική μηχανική της εποχής. Σε αυτή την περίπτωση ο αφέτης τραβά απαλά το σχοινί χειρισμού για να απομανδαλωθούν και να πέσουν απότομα οι πάσσαλοι.
Η ιππάφεση του Κλεοίτα
Πρόκειται για έναν ευφυή μηχανισμό που επέτρεπε την ετεροχρονισμένη αλλά δίκαιη εκκίνηση των αρμάτων και των ίππων στις αρματοδρομίες και τις ιπποδρομίες του ιπποδρόμου της Αρχαίας Ολυμπίας. Ο μηχανισμός εξασφάλιζε την εκκίνηση πολλών αρμάτων που ήταν βαθμιδωτά παραταγμένα στην εκτεταμένη αφετηρία του ιπποδρόμου, που είχε τη μορφή πλώρης πλοίου (Λ). Ο χειριστής του μηχανισμού απασφάλιζε την κλεψύδρα στην άκρη της αφετηρίας οπότε το χάλκινο δελφίνι χαμήλωνε σιγά-σιγά περιστρέφοντας τύμπανα με σχοινιά σε ένα βωμό ενώ ένας χάλκινος αετός που ήταν πάνω σε αυτόν υψωνόταν στον ουρανό. Παράλληλα με τη βοήθεια χρονισμένων σχοινιών σε υπολογισμένα χρονικά διαστήματα (ανάλογα με το χρόνο κάλυψης από τα άρματα της μεταξύ τους απόστασης) τα φράγματα από σχοινί των διαδρόμων έπεφταν διαδοχικά και τα άρματα ξεκινούσαν.
http://www.kotsanas.com/gr/index_ekthemata.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου