Έπρεπε ο Παπαδόπουλος να πληρώσει πολύ ακριβά την άρνησή του να προσγειωθούν τα αμερικάνικα αεροπλάνα στην Ελλάδα για ανεφοδιασμό του Ισραήλ στο πόλεμο του Yom Kipur, το 1973 (επιστολή πρέσβη Ιωάννη Κοραντή, Το Βήμα, 3/7/2011). Μήπως το ΚΚΕ ήξερε κάτι και έβγαλε την προκήρυξη 8 της Πανσπουδαστικής που μιλούσε για προβοκάτορες; Άλλωστε, οι θέσεις των εκπροσώπων της γενιάς του Πολυτεχνείου στο σχέδιο Ανάν, η στάση τους στον βομβαρδισμό της Σερβίας, στο θέμα των Σκοπίων, στην χρηματοδότηση των βιβλίων της ελληνικής ιστορίας από το ΝΑΤΟ (Παρασκευή+13, 15/4/2011), αφήνουν πολλές υποψίες για εκλεκτικές συγγένειες. Η γενιά αυτή, αφού έπαιξε το παιχνίδι της ανατροπής του Παπαδόπουλου, μετά τον Ιούλιο 1974 συγκροτήθηκε σε Ανώνυμη Εταιρεία και διαγούμισε την Ελλάδα. Ανώνυμη Εταιρεία που πήρε μία Ελλάδα πλούσια και υπερήφανη, και την παραδίδει στην επόμενη γενιά φτωχή και εξευτελισμένη, περίγελο του κάθε ενός.
Η γενιά του Πολυτεχνείου ΑΕ για 40 χρόνια λυμαίνεται τα πανεπιστήμια, την εκπαίδευση, τον τύπο, παραποιεί ή και αντιστρέφει έννοιες, αλλά δεν παραλείπει να κάνει δώρα στον εαυτό της και να φροντίζει το μέλλον των παιδιών της. Η γενιά του Πολυτεχνείου ΑΕ, πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας, χαρακτηρίστηκαν ''πολιτικό γεγονός'', η κατάληψη και καταστροφή ''διαμαρτυρία'', η παρανομία ''ανυπακοή'', το έγκλημα ''παράβαση'', η εγκληματικότητα ''παραβατικότητα'', ο νόμος ''αυθαιρεσία'', η νόμιμη εξουσία ''αυταρχισμός'', η δολοφονία ''εκτέλεση''.
Η γενιά του Πολυτεχνείου ΑΕ ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία προς τα κάτω, στο χαμηλότερο επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων, επιβάλλοντας έναν βάναυσο αμοραλισμό. Η γενιά του Πολυτεχνείου ΑΕ κατάντησε τον Έλληνα άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει.
Η γενιά του Πολυτεχνείου ΑΕ επέβαλε με τσαμπουκά, χυδαιότητα και νταϊλίκι στον Έλληνα άνθρωπο να ζει ενστικτωδώς τον θάνατο του Έθνους, να στερείται κάθε αναφορά του βίου, και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του...
Πηγή
18 Νοεμβρίου 1973, δολοφονείται απο τον Ντερτιλή έξω από το Πολυτεχνείο ο 20χρονος Μιχάλης Μυρογιάννης.
ΑπάντησηΔιαγραφή18 Νοεμβρίου 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής πυροβολεί με περίστροφο και σκοτώνει τον Μιχάλη Μυρογιάννη, 20 ετών, ηλεκτρολόγο από τη Μυτιλήνη, ο οποίος βρισκόταν στο Πολυτεχνείο (Πατησίων και Στουρνάρα) προσπαθώντας να ξεφύγει από τους αστυφύλακες...
Για την δολοφονία, ο Ντερτιλής καταδικάστηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1975 από το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών σε ισόβια δεσμά και διαρκή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Έτσι ακριβώς αρθρογράφε όπως τά λές, αλλά τό ψέμα καί ή απάτη δέν διαρκεί γιά πάντα. Πέρασαν 40 χρόνια από αυτή τήν μπούρδα πού εορτάζουν κάποιοι, ενώ κάποιοι άλλοι έμαθαν αλήθειες πού γκρέμισαν τίς μπούρδες 40 ετών.
ΑπάντησηΔιαγραφή