Γράφει ὁ Θεοφάνης Μαλκίδης, μέλος τῆς Διεθνοῦς Ἕνωσης Ἀκαδημαικῶν γιὰ τὴ Μελέτη τῶν Γενοκτονιῶν
“Οφείλουμε σεβασμὸ στοὺς ζωντανούς, στοὺς νεκροὺς ὀφείλουμε μόνο τὴν ἀλήθεια” (Βολταῖρος)
Ἀπουσία καὶ Ὕβρις
Εἶναι νὰ θαυμάζεις τοὺς Ἀρμένιους γιὰ τὸ σεβασμὸ στὴ μνήμη τῶν θυμάτων τους καὶ γιὰ τὴν προσπάθεια ἀπόδοση τῆς ἀλήθειας στοὺς ζωντανοὺς ἀπογόνους τους. Εἶναι νὰ θαυμάζεις πὼς χωρὶς ὑποκρισία καὶ προσδοκίες πολιτικῶν ὠφελειῶν ἔχουν συμφωνήσει ΟΛΟΙ γιὰ τὸ ζήτημα τῆς Γενοκτονίας. Γιατί ἄραγε δὲν συμβαίνει τὸ ἴδιο σὲ μία χώρα τοῦ εὐρωπαικοῦ Νότου, ἡ ὁποία καὶ ἐπισήμως, πλὴν τῆς οἰκονομικῆς τῆς χρεοκοπίας, χρεοκόπησε πολιτικὰ καὶ πνευματικὰ στὴν ὑπόθεση ἀναγνώρισης τῆς Γενοκτονίας;
Τὴν πρόταση τοῦ Μιχ. Χαραλαμπίδη καὶ τὴν ψήφιση τοῦ σχετικοῦ νομοσχεδίου γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου τὸ Φεβρουάριο τοῦ 1994 καὶ ἡ θέσπιση τῆς 19ης Μαΐου ὡς ἡμέρα Ἐθνικῆς μνήμης( λίγα χρόνια ἀργότερα ἀκολούθησε ἡ ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου γιὰ τὴ Γενοκτονία στὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ ἡ ἀνακήρυξη τῆς 14ης Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέρα μνήμης), ἀκολούθησαν μία σειρὰ ἀπὸ ἐνέργειες οἱ ὁποῖες πραγματικὰ ἄφησαν ἔκπληκτούς τούς...
Ἕλληνες καὶ τοὺς Φιλέλληνες.
Τὴν 19η Μαΐου προσγειώνονται τουρκικὰ ἀεροσκάφη στὴν προσφυγικὴ Νέα Ἀγχίαλο καὶ γίνεται ἡ συναυλία Ρουβὰ – Κοὺτ στὴν ἡμικατεχόμενη Κύπρο. Τὴν 19η Μαΐου γίνεται ἀπόπειρα νὰ σταλεῖ ἡ Κρατικὴ Ὀρχήστρα Ἀθηνῶν στὶς ἑορτὲς μνήμης τοῦ Κεμὰλ στὴν Ἄγκυρα (!), ἐνῶ οἱ ἐναλασσόμενοι ὡς πρωθυπουργοὶ καὶ ὑπουργοὶ ἐξωτερικῶν Παπανδρέου καὶ Καραμανλὴς καταθέτουν στεφάνι στὸ μαυσωλεῖο τοῦ βασικοῦ ὑπεύθυνου γιὰ τὴ Γενοκτονία(!).
Πῶς μπορεῖ νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ ἀπουσία, ἡ ἀδιαφορία, ἡ ὀλιγωρία τοῦ ἐπονομαζόμενου πολιτικοῦ προσωπικοῦ της γιὰ τὸ ζήτημα ἀνάδειξης τῆς Γενοκτονίας ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδας; Πῶς μπορεῖ νὰ γίνει ἑρμηνεία ὅτι 20 χρόνια μετὰ τὴ ψήφιση τοῦ νόμου, στὸ λεγόμενο ἀντιρατσιστικὸ νόμο ἀπουσιάζει ἡ ἀναφορὰ γιὰ τὴ Γενοκτονία, μὲ τὴ δικαιολoγία τῆς μὴ διεθνοῦς ἀναγνώρισης; Καὶ οἱ ἀναγνωρίσεις ποὺ ἐλήφθησαν μετὰ ἀπὸ συστηματικὴ καὶ ἀνιδιοτελῆ ἐργασία Ἑλλήνων καὶ Φιλελλήνων στὴ Σουηδία, ΗΠΑ, Αὐστραλία, Κύπρο, καὶ ἀλλοῦ τί εἶναι; Πῶς μπορεῖ νὰ γίνει ἀποδεκτὸ ὅτι ὑπάρχουν “πολιτικοὶ καὶ πνευματικοὶ” ἄνθρωποι στὴν Ἑλλάδα τοῦ 2014, ἀπ' ΟΛΟ τὸ πολιτικὸ καὶ πνευματικὸ χῶρο, ποὺ ἀποδέχονται καὶ θαυμάζουν τὸν Κεμάλ; Τὸν ἐξολοθρευτὴ τῶν Ἑλλήνων καὶ ἄλλων ἐθνοτήτων; Γιατί ἡ Ἑλλάδα ἀπουσιάζει ὅταν γίνεται ἀναφορὰ γιὰ τὸ ζήτημα τῆς Γενοκτονίας σὲ διεθνεῖς ὀργανισμοὺς καὶ διεθνεῖς συναντήσεις καὶ κρύβεται φοβούμενη, ἐνῶ τὴν ἴδια στιγμὴ ὑβρίζει τοὺς νεκρούς μας προγόνους καὶ παρίσταται σὲ ἐγκαίνια τοῦ ψεύτικου σπιτιοῦ τοῦ Μουσταφᾶ Κεμὰλ στὴ Θεσσαλονίκη! Γιατί ἡ Ἑλλάδα ὡς Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν, Νομαρχία, Περιφέρεια, Περιφερειακὴ Ἑνότητα, κλπ, καλεῖ τὸν ἑλληνικὸ λαὸ νὰ ἑορτάσει (!!) τὴν ἡμέρα μνήμης τῆς Γενοκτονίας καὶ μεταθέτει τὴν ἡμέρα μνήμης σὲ ἄλλη ἡμερομηνία, κάνοντας τὴν “λάστιχο” μὲ τελετουργικὸ ποὺ φωνάζει «νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴν ὑποχρέωση».
Στὰ παραπάνω θὰ πρέπει νὰ προστεθοῦν καὶ ἄλλες κινήσεις μὲ τελευταία το Μάιο τοῦ 2013 μὲ τὴν ἀπάντηση τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδας στὸ ἀντίστοιχό της Τουρκίας. Στὴ δήλωση τῆς Τουρκίας ὅτι «οἱ ἐκδηλώσεις γιὰ τὴ δῆθεν γενοκτονία τῶν Ποντίων ποὺ ὀργανώθηκαν καὶ φέτος στὴν Ἑλλάδα στηρίζονται σὲ ἰσχυρισμοὺς ποὺ διαστρεβλώνουν τὴν ἱστορία», ἐκδηλώσεις οἱ ὁποῖες «δὲν ἐξυπηρετοῦν τὸ σκοπὸ τῆς ἀνάπτυξης τῶν τουρκοελληνικῶν σχέσεων», ἡ Ἑλλάδα ἀπήντησε ὡς ἑξῆς: «Ἡ ἱστορία εἶναι ἀλήθειες καὶ γεγονότα ποὺ οὔτε ξεχνιοῦνται οὔτε παραγράφονται. Σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμὸς τιμᾶ τὴ μνήμη καὶ τὴν θυσία τῶν Ποντίων. Ὡστόσο, ἄλλο ἡ ἱστορία καὶ ἄλλο τὸ παρελθόν, τὸ ὁποῖο δὲν πρέπει νὰ σκιάζει τὴν ἀμοιβαία βούληση νὰ δημιουργήσουμε ἕνα μέλλον συνεργασίας, φιλίας, σταθερότητας καὶ ἀμοιβαίου σεβασμοῦ γιὰ τοὺς δύο λαούς».
Στὴν ἀπάντηση δὲν ὑπάρχει οὔτε ἡ λέξη Γενοκτονία, οὔτε ἔγκλημα, οὔτε ἀναφορὰ στὸ θύτη Τουρκία. Ἀντιθέτως ὅπως ἀναφέρεται τὸ παρελθὸν δὲν πρέπει νὰ ἐμποδίζει τὴ συνεργασία, φιλία, σταθερότητα καὶ λοιπὲς κενολογίες.
Μηδὲν εἰς τὸ πηλίκιον....
Κάθε 24η Ἀπριλίου στὴν Ἀρμενία καὶ στὴν Ἀρμενικὴ Διασπορὰ ἑκατομμύρια Ἀρμένιοι τιμοῦν τὴ μνήμη τῶν θυμάτων τῆς Γενοκτονίας, ἐνῶ τὸ 2015, οἱ ἐκδηλώσεις μνήμης θὰ κυριαρχήσουν στὸν ἀρμενικὸ βίο. Ξεχωρίζει βεβαίως ἡ ἁγιοποίηση τῶν 1.500.000 θυμάτων τῆς Γενοκτονίας στὴν ἑκατοστὴ ἐπέτειο τοῦ μαζικοῦ ἐγκλήματος! Τώρα ποὺ λαοί, ὅπως ὁ Ἀρμενικός, μᾶς δείχνουν τὸ δρόμο τῆς ἀξιοπρέπειας καὶ τῆς ἀλήθειας στὴ χρεοκοπημένη Ἑλλάδα, πολλοὶ κοροιδεύουν καὶ ὑβρίζουν. Συνεχίζουν νὰ ἀπουσιάζουν ἀπὸ τὸν ἀγώνα τῆς μνήμης καὶ τοῦ πολιτικοῦ βίου. Τώρα ποὺ ἔχουν καταλυθεῖ φασιστικά, ρατσιστικὰ καὶ ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα, τώρα ποὺ ἔχουν καταρρεύσει ὅλα τα σύμβολα τῶν φασιστῶν ἡγετῶν, στὴν Ἑλλάδα, ὑπάρχουν ἀκόμη φωνὲς ΑΠΌ ΌΛΑ τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς ἀποκαλούμενης πολιτικῆς καὶ πνευματικῆς ζωῆς, ποὺ θαυμάζουν τὰ ἐπιτεύγματα καὶ τὰ πρόσωπα τοῦ μίσους, ποὺ μιλοῦν γιὰ τὸν Κεμαλισμὸ καὶ τὸ Ναζισμό. Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ Κεμαλισμὸς καὶ ὁ Φασισμὸς στὴ μήτρα Τουρκία ποὺ τοὺς γέννησε καταρρέει καὶ ἀποκαθηλώνεται, στὴν Ἑλλάδα τῶν ἑκατομμυρίων θυμάτων, οἱ ὀπισθοφυλακὲς τοῦ δίνουν μάχη γιὰ τὴν ἐπιβίωσή του!
Ὡστόσο ἡ δυναμική τοῦ ζητήματος τῆς Γενοκτονίας δὲν μπορεῖ νὰ ἐμποδισθεῖ ἀπὸ ἰδιοτελεῖς καὶ μικροὺς ἀνθρώπους, ἀπὸ στρατευμένους ἀπολογητὲς καὶ θαυμαστές τοῦ Κεμαλισμοῦ. Τὸ ζήτημα τῆς Γενοκτονίας εἶναι τόσο ψηλὰ ποὺ κανεὶς “εὔκαιρος” δὲν μπορεῖ νὰ τὸ σβήσει, ὅσο καὶ ἐὰν προσπαθήσει, ὅσα στεφάνια καταθέσει, ὅσα κείμενα καὶ ἐὰν γράψει, ο, τί καὶ ἐὰν κάνει. ¨Οπως γράφει ὁ Γιῶργος Σεφέρης: «Ἡ βλακεία, ἡ ἐγωπάθεια, ἡ μωρία, ἡ γενικὴ ἀναπηρία τῆς ἡγετικῆς τάξης στὴν Ἑλλάδα σὲ φέρνει στὴν ἀνάγκη νὰ ξεράσεις…. εἶμαι βέβαιος πὼς τοῦτοι οἱ ἐλεεινοὶ δὲν ἀντιπροσωπεύουν τὴ ζωντανὴ Ἑλλάδα»
Αὐτοὶ ὅμως καὶ αὐτὲς ποὺ ἔφεραν τὸ Ποντιακὸ ζήτημα στὸ “μηδὲν εἰς τὸ πηλίκιον” δὲν εἶναι ἡ ζωντανὴ Ἑλλάδα. Ἡ ζωντανὴ Ἑλλάδα εἴμαστε ἐμεῖς καὶ θὰ συνεχίσουμε νὰ ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια καὶ τὸ δίκαιο, γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς Γενοκτονίας!
http://malkidis.blogspot.gr/2014/02/20.html
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου