Μπορείτε να μας βρείτε σε ένα ιστολόγιο για την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 2 και ένα ιστολόγιο για την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ...ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 3.Με τιμή,
Πελασγός και συνεργάτες


ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : Η "ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ" ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΕ ΦΑΣΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ.. ΣΥΝΤΟΜΑ...


«Το Γένος ποτέ δεν υποτάχθηκε στο Σουλτάνο! Είχε πάντα το Βασιλιά του, το στρατό του, το κάστρο του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, στρατός του οι Αρματωλοί και κλέφτες, κάστρα του η Μάνη και το Σούλι»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Ποιες αρχαίες Ελληνίδες φορούσαν … παντελόνια;

Διαβάστε ένα ενδιαφέρον κείμενο που μιλάει για μια κατηγορία αρχαίων Ελληνίδων οι οποίες φορούσαν … παντελόνια, κάτι που ξενίζει τον σύγχρονο μελετητή, αλλά συμφωνεί μόλις βλέπει ένα αρχαίο αττικό αλάβαστρο του 470 π.Χ. το οποίο βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο και το οποίο δείχνει μια αρχαία Ελληνίδα να φορά παντελόνια και ασπίδα!...

Αμαζόνα με παντελόνια και ασπίδα, όπως βλέπουμε σε ένα αττικό αλάβαστρο, (περίπου 470 π.Χ.), το οποίο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο!..

ΦΑΙΝΕΤΑΙ απίστευτο. Κι όμως είναι αληθινό!.. Οι αρχαίες Ελληνίδες, που είχαμε συνηθίσει να τις βλέπουμε σε διάφορες παραστάσεις ως φαινομηρίδες με λευκά αραχνοϋφαντα ιμάτια, εν τούτοις, υπήρχαν ορισμένες εξ' αυτών που φορούσαν … παντελόνια!!
Όποιος δει έναν αρχαίο αττικό αλάβαστρο του 470 π.Χ., το οποίο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, θα διαπιστώσει έκπληκτος μία αμαζόνα (*) με παντελόνια και ασπίδα, κάτι που προξενεί κατάπληξη στους σημερινούς Έλληνες και ιδίως τις Ελληνίδες!
Τι ήσαν, όμως, οι αμαζόνες;
Οι Αμαζόνες είναι γυναικείος λαός, που κατά­γονται από το θεό του πολέμου Άρη και από τη Νύμφη Αρμονία. Τοποθετούν το βασίλειό τους στο Βορρά· είτε στις πλαγιές του Καύκασου είτε στη Θράκη είτε στη Νότια Σκυθία (στις κοιλά­δες της αριστερής όχθης του Δούναβη). Κυβερ­νιούνται μόνες, χωρίς βοήθεια κανενός άντρα. Αρχηγός τους είναι μια βασίλισσα. Δεν ανέχο­νται την παρουσία αντρών, παρά μόνο αν είναι δούλοι για υπηρετικές εργασίες. Σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές, τραυμάτιζαν τα αρσενικά παιδιά, μόλις γεννιόνταν, κάνοντας τα τυφλά και κουτσά. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές τα σκό­τωναν και σε ορισμένες περιόδους ενώνονταν με ξένους, για να διαιωνίσουν το γένος τους κρατώντας μόνο τα παιδιά του θηλυκού φύλου. Από τα παιδιά αυτά έκοβαν ένα στήθος, για να μην ενοχλούνται κατά την εξάσκηση τους στο τόξο ή κατά τη χρήση του δόρατος, και από αυ­τή ακριβώς τη συνήθεια ερμήνευσαν το όνομα τους (α-μαζών: αυτή που δεν έχει στήθος). Το μεγαλύτερο πάθος τους ήταν ο πόλεμος.
Διάφοροι μύθοι διηγούνται τις μάχες που έκα­μαν οι Έλληνες ήρωες εναντίον αυτών των ξέ­νων ο Βελλεροφόντης με εντολή του Ιοβάτη· ο Ηρακλής, που πήρε από τον Ευρυσθέα την εντολή να πάει στις όχθες του θερμόδοντα, στην Καππαδοκία, και εκεί να πάρει τη ζώνητης Ιππολύτης, της βασίλισσας των Αμαζόνων. Η Ιππολύτη είχε δεχτεί, λένε, να παραδώσει τη ζώνη της στον Ηρακλή, η Ήρα όμως, που ζή­λευε τον ήρωα, προκάλεσε στάση ανάμεσα στις Αμαζόνες και ο Ηρακλής αναγκάστηκε να σκο­τώσει την Ιππολύτη και να αποσυρθεί πολεμώ­ντας. Στην εκστρατεία αυτή ο Ηρακλής συνο­δευόταν από τον Θησέα· αυτός άρπαξε μια Αμα­ζόνα, που ονομαζόταν Αντιόπη. Για να πάρουν εκδίκηση για την αρπαγή αυτή, οι Αμαζόνες βά­δισαν εναντίον των Αθηνών και η μάχη δόθηκε μέσα στην ίδια την πόλη· οι Αμαζόνες στρατο­πέδευσαν στο βράχο, ο οποίος αργότερα πήρε το όνομα Άρειος Πάγος (ο βράχος του Άρη). Νι­κήθηκαν από τους Αθηναίους, που αρχηγό είχαν τον Θησέα. Διηγούνται επίσης πως οι Αμαζό­νες είχαν στείλει ένα στράτευμα στην Τροία με αρχηγό τη βασίλισσα τους Πενθεσίλεια, για να βοηθήσουν τον Πρίαμο. Ο Αχιλλέας όμως δεν άργησε να σκοτώσει την Πενθεσίλεια, που το τελευταίο της βλέμμα τον γέμισε φλογερό ερω­τικό πάθος.
Η θεά, που κυρίως τιμούσαν οι Αμαζόνες, ήταν φυσικά η Άρτεμη, της οποίας ο μύθος προ­σφέρει τόσα κοινά σημεία με το είδος ζωής που αποδίδουν στις Αμαζόνες, οι οποίες αγαπούσαν τον πόλεμο και το κυνήγι. Για το λόγο αυτόν σ' αυτές κάποτε αποδίδουν την ίδρυση της Εφέσου και το χτίσιμο του μεγάλου ναού της Άρτεμης .


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

Απολλόδ. Βιβλ. 2, 3, 2. 2, 5, 9 / Έπη. 1,16. Όμ., Ζ 186. Απολλ. Ρόδ., Αργ. 2, 96 κ.ε. και Σχόλ. Πλούτ., θησ. 27. Διόδ. Σικ. 4, 28, 2. Βαλέρ. Φλάκ., Arg. 5, 132. Παυσ. 1,2, 1. 1, 15,2. 1, 17,2. 1,25,2. 1,41,7.2,31, 4.2,32,9.3,25,3.4,31,8.5, 10,9.5, 11,4.5, 11,7. 5, 25, 11. 7, 2, 7 και 8. Πρβ. Ch. Picard, στο Mel. Radet. 1940, σ. 270-284 και του ιδίου Ephese et Claws. Παρίσι, 1922., Πάπυρος: Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, Βικιπαίδεια.
http://anakalipto.blogspot.gr

sakketosaggelos.gr

3 σχόλια:

  1. ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΝ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΩΝ ΘΡΗΣΚΕΊΩΝ.Κ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΤΑ ΛΕΝΕ ΑΥΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΘΕΛΑΝΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΥΦΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ!! ΠΑΡΑΝΟΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βαζελογκει μη χαιρεστε!Η Αρειαναρα θα επιστρεψει και παλι στην αλφα εθνικη.Χαμουτζηδες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΗΡΟΔΟΤΟΣ,ΟΜΑΔΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ :ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή