ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ!Γέροντας π.Ιερόθεος Σηφάκης αρχιμ.-ηγούμενος Ι.μονής Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου - ΑΓΙΑ ΓΗ. "Ετσι κρατήθηκαν και κρατιώνται αυτά τα ιερά χώματα"

Εχει περίπου 60 χρόνια στην Αγία Γη.
Απλός, ταπεινός, καταδεκτικός, φιλόξενος με καρδιά μικρού παιδιού.
Εχει στην μονή του Αγ.Θεοδοσίου 35-37 χρόνια που διακονεί ως κτίτωρ
και ηγούμενος. Ηλθε νέος σχετικά σε ηλικία , αφού είχε κάνει ως έφεδρος
στην Κορέα και στο Βιετνάμ.

Εγινε μοναχός και με τα χρόνια χειροτονήθηκε και διετέλεσε ηγούμενος στο Ορος Θαβώρ, στην μονή του Τιμίου προδρόμου στον Ιορδάνη ποταμό, στην μονή επίσης του Αββά Γερασίμου του Ιορδανίτου την περίοδο του Πολέμου των 6 ημερών, έκανε ηγούμενος στη μονή του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα, αλλά και σε άλλα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων.

Είναι από τους τελευταίους εν ζωή γέροντες του Πατριαρχείου μας. Στη λαύρα του Οσίου Θεοδοσίου έχει αφιερώσει τη ζωή του τα τελευταία έτη. Ζεί εκεί και λειτουργεί καθημερινά , αν και είναι περίπου 87 ετών... κοντεύει τα 90!  Ωστόσο κάθε μέρα έχει Θεία Λειτουργία με τις δύο μοναχές που τον βοηθούν και στηρίζουν, την αδελφή Θεοδοσία και την αδελφή Ευλογία από την Ρουμανία, που μιλάνε όμως άπταιστα τα Ελληνικά. Τις έχει αναθρέψει σαν κόρες του, σαν δικά του γνήσια τέκνα, αλλά και εκείνες τον υπεραγαπούν.
Είναι μεγάλη η προσφορά του, αθόρυβη και διακριτική...


Μας έλεγε λοιπόν προχθές ο γέροντας Ιερόθεος,ο ηγούμενος
της μονής του Αγ.Θεοδοσίου..."...έχω φάει ξύλο... με το τσουβάλι από
τους φανατικούς αλλόθρησκους της περιοχής! Οχι, τώρα ... αλλά από παλιά. Από τις μπουνιές που έχω φάει... δεν ακούω καθόλου από το ένα αυτί, αλλά και από το άλλο... λίγο κι από κει ακούω! Από το δεξί μάτι έχω πρόβλημα από χαστούκι που έφαγα από πρώην δήμαρχο του χωριού, ο οποίος όπως με χαστούκισε ... μου έσκισε με το νύχι του το μάγουλό μου και μια ελιά που είχα στο πρόσωπο...", και μας έδειξε το σημάδι που έχει μέχρι σήμερα!
"Άλλη φορά μου έσπασαν το χέρι , και το είχα στο γύψο... τόσο καιρό!
Αλλη φορά , μου είχαν σπάσει το πόδι... κάποια φορά θέλησαν να μας
κάψουν... ζωντανούς με τις καλογριές μου,  άλλη φορά , άνοιξαν τάφο στα κτήματα της μονής απέξω... και θέλησαν να με θάψουν ζωντανό! Αν δεν τσίριζαν οι μοναχές και κάποιες περαστικές γυναίκες... θα το είχαν κάνει!
Ο δε πετροπόλεμος... είναι πλέον συνήθειά μας! Μας πετροβολάνε συχνά... άσε το φτύσιμο και το βρισίδι... μας έχουν γίνει η καλημέρα μας! Πόσα να σας πω παιδιά μου; Δόξα τω Θεώ"!"
Τι έχετε να πείτε;

Ετσι κρατήθηκαν και κρατιώνται αυτά τα ιερά χώματα και τα μοναστήρια μας στην Αγία Γη! Δεν έχει άνεση εδώ και ανάπαυλα!
ΠΑΤΗΡ ΙΓΝΑΤΙΟΣ . ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ.

Πηγή