Γράφει ὁ Παναγιώτης Ἀποστόλου
Στὴν μακραίωνη διαδρομή της ἡ ἀνθρωπότητα ἔχει περάσει πολλὲς κρίσεις. Κρίσεις περιορισμοῦ τῆς ἐλευθερίας, ἀμφισβήτησης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, κατάργησης τοῦ δικαίου καὶ τῆς νομιμότητας, ἀλλὰ καὶ πολιτικὲς μεταμορφώσεις. Ἡ σημερινὴ ἐποχὴ ὅμως, εἶναι ἡ χειρότερη ὅλων, γιατί γινόμαστε μάρτυρες μιᾶς παγκόσμιας δημιουργημένης κρίσης, ἡ ὁποία εἶναι πρωτοφανὴς στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας καὶ γιὰ πρώτη φορὰ ἡ πολιτικὴ τοῦ πλανήτη εἶναι ὑπόδουλη καὶ καθορίζεται ἐξ ὁλοκλήρου ἀπὸ μιὰ αὐθαίρετη, παγκόσμιας ἐμβέλειας, ἐξωπολιτικῆ ἐξουσία δυνάμεων τοῦ τραπεζικοῦ κεφαλαίου καὶ τῆς κερδοσκοπίας. Ὅλες οἱ κυβερνήσεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ὑπηρετοῦν αὐτὲς τὶς πολιτικὲς ποὺ χαράζει ἡ ἐξωπολιτικὴ ἐξουσία διὰ μέσω τῶν μελῶν καὶ τῶν στελεχῶν της καὶ καθορίζονται σὲ κλειστὰ συνέδρια ποὺ πραγματοποιοῦνται σὲ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα, προεξέχοντος τοῦ συνεδρίου τῆς λέσχης Bilderberg.
Ἡ λέσχη Bilderberg εἶναι μία ἀνεπίσημη, ἐτήσια, μυστική, ἁμαρτωλή, διατλαντικὴ διάσκεψη ποὺ συνεδριάζει μιὰ φορὰ τὸν χρόνο σὲ πολυτελῆ ξενοδοχεῖα καὶ θέρετρα στὴν Εὐρώπη καὶ μιὰ φορὰ κάθε τέσσερα χρόνια στὶς ΗΠΑ ἢ τὸν Καναδά. Μετέχουν περὶ τὰ 120 μὲ 140 ἄτομα καὶ οἱ συμμετέχοντες εἶναι....
ἡ παγκόσμια ἐπίκαιρη ἐλὶτ πολιτικῶν (μεταξὺ ἄλλων ὅλοι οἱ Γενικοὶ Γραμματεῖς τοῦ ΝΑΤΟ), ἐπιχειρηματιῶν (μεταξὺ ἄλλων ἐκπρόσωποι ἑταιρειῶν πετρελαίου καὶ παραγωγῆς ὅπλων), τραπεζιτῶν καὶ δημοσιογράφων. Ἡ συμμετοχὴ ὅλων των παραπάνω γίνεται μὲ αὐστηρὰ προσωπικὴ πρόσκληση. Ἐκεῖ, καθορίζεται ἡ παγκόσμια κοινωνικὸ-οἰκονομικὴ πολιτικὴ ὑπὲρ τῶν συμφερόντων τῶν τοκογλυφικῶν καὶ κερδοσκοπικῶν ὀργανισμῶν τῆς διεθνοῦς ἀγορᾶς καὶ εἰς βάρος τῶν λαῶν τοῦ κόσμου μὲ ταυτόχρονη ποδηγέτηση τῆς Δημοκρατίας. Γίνεται δηλαδή, ἐξαγορὰ συνειδήσεων πρὸς ὄφελος τῆς παγκόσμιας ἐξωπολιτικῆς ἐξουσίας μὲ ἀντάλλαγμα τὴν προσωπικὴ ἀνέλιξη τῶν συμμετεχόντων καὶ ταυτόχρονα τὴν μελλοντικὴ ἐγκαθίδρυση τῆς παγκόσμιας Κυβέρνησης ποὺ θὰ ἐφαρμόσει τὴν παγκόσμια δικτατορία τοῦ κεφαλαίου. Ἐξαθλιώνοντας ἔτσι τοὺς λαοὺς τῆς γῆς καὶ ἐπαναφέροντας τὶς κοινωνίες στὴν εὐημερία τῶν πολὺ ὀλίγων καὶ τὴν πενία τῶν πολλῶν. Οἱ συμμετέχοντες ἀπαγορεύεται νὰ μιλήσουν σὲ ΜΜΕ ἢ σὲ ἰδιῶτες καὶ ἀποφεύγουν ὁποιαδήποτε ἀναφορὰ ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὶς συνεδριάσεις. Ἀκόμα, "ἀρνοῦνται" ἔστω καὶ τὴν συμμετοχή τους στὴ συνεδρίαση. Ἐπίσης, ἂν εἶναι πολιτικοί, ἀπαγορεύεται νὰ ἐνημερώσουν τὰ Κοινοβούλια τῶν χωρῶν τους. Δηλαδή, συνωμοτοῦν πολλὲς φορὲς καὶ ἐναντίον τῶν συμφερόντων τῆς πατρίδος τοὺς μπρὸς στὴν πιστὴ ἐφαρμογὴ τῶν ἀποφάσεων τῆς κάθε διασκέψεως τῆς λέσχης. Ὅπως ἐπίσης, κανένας ρεπόρτερ δὲν προσκαλεῖται ἐντός των συνεδριάσεων τῆς λέσχης καὶ παρόλο ποὺ καταγράφονται πρακτικὰ δὲν σημειώνονται ὀνόματα καὶ δὲν δημοσιοποιεῖται ἀπολύτως τίποτε. Ἀποφασίζουν δηλαδὴ γιὰ τὸ μέλλον τοῦ κόσμου χωρὶς νὰ μᾶς ἐνημερώνουν. Ἀποτέλεσμα ὅλων των παραπάνω εἶναι, πὼς ὅλοι οἱ συμμετέχοντες πολιτικοὶ σ΄αὐτὲς τὶς συνεδρίες ἀναρριχήθηκαν ἀκολούθως, στὰ ὕψιστα ἀξιώματα τῶν χωρῶν τους.
Ἐκτέλεση τέτοιων εἰλημμένων ἀποφάσεων ἦταν καὶ ἡ δημιουργία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Οἰκονομικῆς Κοινότητας (ΕΟΚ) τὴν 1η Ἰανουαρίου 1958 ποὺ σκοπὸ εἶχε τὴν θανάτωση τῶν Ἐθνῶν – Κρατῶν, ὀδηγώντας τὰ ὑπὸ τὴν ἀπόλυτη ὀμηρεία τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Γιατί ἔπρεπε νὰ χειραγωγηθεῖ τὸ περισσότερο μορφωμένο καὶ πλουσιότερο κατὰ κεφαλὴ κομμάτι τῆς Ὑφηλίου, δηλαδὴ ἡ Εὐρώπη. Ἰδρυτικὰ μέλη τῆς ΕΟΚ ἦταν ἡ Δυτικὴ Γερμανία, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰταλία, ἡ Ὀλλανδία, τὸ Βέλγιο καὶ τὸ Λουξεμβοῦργο,. Μὲ τὴν ἵδρυση τῆς ΕΟΚ, ἐκτελέστηκε ἄμεσα καὶ ὁ πρωταρχικὸς στόχος της, ποὺ ἦταν ἡ δημιουργία ἑνὸς ἑνιαίου χώρου, χωρὶς ἐσωτερικὰ σύνορα καὶ ποὺ συνεχῶς θὰ μεγάλωνε μὲ τὶς προσχωρήσεις νέων μελῶν – κρατῶν σ΄ αὐτὸ τὸ Συνασπισμό. Πρὸς τοῦτο τὰ κράτη - μέλη ἐκχώρησαν τὸ κυριαρχικὸ δικαίωμα τῆς δασμολογικῆς τους πολιτικῆς, τὸ ὁποῖο περιῆλθε στὴ δικαιοδοσία τῶν ὀργάνων τῆς ΕΟΚ. Ὅμως, τὸ «τυράκι στὴ φάκα» ποὺ θὰ ἔπειθε τοὺς λαοὺς αὐτῶν τῶν κρατῶν γιὰ εὐημερία καὶ καλύτερες ἡμέρες, ἦταν τὸ Δόγμα τῆς ΕΟΚ, γιὰ ἰσορρόπηση τῶν οἰκονομιῶν τῶν κρατῶν – μελῶν καὶ γιὰ τὴν ἐπιδίωξη μιᾶς σταθερῆς οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης. Μιᾶς οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης ποὺ θὰ ἐρχόταν γιὰ τὴ δῆθεν, προστασία καὶ εὐημερία τῶν ἀσθενέστερων χωρῶν, μέσω τῶν διαφόρων προγραμμάτων περιφερειακῆς ἀνάπτυξης. Ἔτσι, ὁ πακτωλὸς χρημάτων ποὺ συνέρρευσε ἀπὸ τὴν ΕΟΚ καὶ μετέπειτα τὴν ΕΕ, μετέτρεψε τοὺς κυρίαρχους πολίτες τῆς γῆς τους, σὲ σημερινοὺς ἐπαῖτες, διαλύοντας ταυτόχρονα τὴν πρωτογενῆ παραγωγὴ τῶν κρατῶν – μελῶν. Ἡ ὁλοκλήρωση αὐτοῦ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ἐγκλήματος θὰ πραγματοποιεῖτο μὲ τὴν ἵδρυση τῆς κοινῆς οἰκονομικῆς - νομισματικῆς ἑνώσεως καὶ τῆς δημιουργίας τοῦ κοινοῦ νομίσματος.
Ὡστόσο, ἡ ἐνοποίηση τῆς Εὐρώπης ἦταν ἕνα σχέδιο ποὺ ἐπεξεργάστηκε κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τὸ Ναζιστικὸ κόμμα τῆς Γερμανίας, μὲ σκοπὸ νὰ μπορεῖ νὰ ἐλέγχει τοὺς πόρους τῆς Εὐρώπης, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ πίστευε πὼς ἡ Γερμανία θὰ κυριαρχοῦσε ὁλόκληρής τῆς Γηραιᾶς Ἀλβιόνας. Ἐμπνευστῆς τῆς μετέπειτα ΕΟΚ, ἦταν ὁ ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν τοῦ Χίτλερ, ὁ Βάλτερ Φούνκ, ὁ ὁποῖος δημοσίευσε τὴν μελέτη του, μὲ τὸν τίτλο «Εὐρωπαϊκὴ Οἰκονομικὴ Κοινότητα» (Europaische Wirtschaftsgemeinschaft). Ὅμως, ἡ Γερμανία ἔχασε τὸν πόλεμο, ἀφήνοντας μιὰ Εὐρώπη κατεστραμμένη, μὲ ἑκατόμβες νεκρῶν. Μετὰ τὸν πόλεμο, τὸ κράτος ἔχασε βαθμιαία το δεσπόζοντα ρόλο του στὴν οἰκονομία, τῆς ὁποίας ὁ ἔλεγχος πέρασε σὲ πολυεθνικὰ κεφάλαια γιὰ τὰ ὁποῖα τὰ ἐθνικὰ σύνορα ἀποτελοῦσαν μόνο ἐμπόδιο στὴν διεύρυνση τῶν δραστηριοτήτων τους. Ἔτσι, ἐπιβλήθηκε ἡ οἰκονομικὴ συνεργασία τῶν κυβερνήσεων σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο.
Ὁσονούπω, σήμερα διαπιστώνουμε πὼς ἡ παροῦσα νεοναζιστικὴ κυβέρνηση τῆς Μέρκελ, σὲ συνέχεια τῆς πολιτικῆς τῶν προηγούμενων γερμανικῶν κυβερνήσεων, ὑλοποιεῖ κατὰ γράμμα τὸ σχέδιο τοῦ Ναζιστικοῦ κόμματος τοῦ Χίτλερ, καὶ διὰ μέσω τῆς ἀπόλυτης ἐπιρροῆς ποὺ ἀσκεῖ στὴν ΕΕ, ἔχει καταφέρει νὰ φτωχοποιήσει τοὺς λαοὺς τῆς Εὐρώπης, προεξέχοντος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἔχει μετατρέψει τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση τῶν ἰσότιμων ἑταίρων, σὲ ἕνα Συνασπισμὸ ποὺ τὸ ἀφεντικὸ – δυνάστης εἶναι ἡ Γερμανία. Ὅτι δηλαδή, δὲν κατάφερε διὰ τῶν ὅπλων, τὸ καταφέρνει σήμερα ἡ Γερμανία μέσω τῆς οἰκονομικῆς ἐξάρτησης ποὺ ἀσκεῖ στὰ μέλη – κράτη τῆς ΕΕ.
Ὅμως, αὐτὴ ἡ χώρα ποὺ ἔχει ὡς τέχνη τὸ αἱματοκύλισμα τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης, κάνει τὸ ἴδιο λάθος ποὺ ἔκανε πάντοτε, καὶ στοὺς δυὸ Παγκόσμιους Πολέμους. Δὲν ἔχει μέτρο. Παραγνωρίζει τὴ δύναμη ποὺ κρύβουν μέσα τους οἱ λαοὶ καὶ δὴ ὁ Ἑλληνικὸς λαός, ὅταν διαβλέπουν πὼς δὲν ὑπάρχει μέλλον πλέον, γὶ΄ αὐτοὺς καὶ τὶς οἰκογένειές τους. Αὐτὴ ἡ καταπίεση καὶ ἡ ἐξαθλίωσή τους, μετατρέπεται σὲ ἀγανάκτηση καὶ ἀκολούθως σὲ ὀργὴ ποὺ πρέπει νὰ ξεσπάσει.
Ἄλλωστε, γι' αὐτὸ βλέπουμε σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη νὰ φουντώνουν Εὐρωσκεπτικιστικὰ καὶ Ἐθνικιστικὰ κινήματα, ποὺ ὡς κυρίαρχο σκοπὸ τοὺς ἔχουν τὴ διάλυση τῆς φαύλης καὶ αἱμοσταγοῦς ΕΕ. Ἐπὶ παραδείγματι, τὸ Βρετανικὸ ἀντιμεταναστευτικὸ καὶ εὐρωσκεπτικιστικὸ κόμμα τῆς «Ἀνεξαρτησίας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου», τοῦ φιλέλληνα Νάιτζελ Φάρατζ, σαρώνει στὶς δημοσκοπήσεις καὶ φέρεται νὰ ἀπολαμβάνει τῆς προτίμησης τοῦ 38% τῶν Βρετανῶν ψηφοφόρων, στὶς ἐπικείμενες εὐρωεκλογές. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, τὸ κόμμα τοῦ «Ἐθνικοῦ Μετώπου» τῆς Μαρὶ Λὲ Πέν, στὴ Γαλλία, σάρωσε στὶς πρόσφατες αὐτοδιοικητικὲς ἐκλογὲς καὶ καταγράφηκε ὡς ἐπικὴ ἡ δήλωσή της στὰ εὐρωπαϊκὰ ΜΜΕ: «Ἡ Γαλλία δὲν ἐλέγχει τίποτα, οὔτε τὸν προϋπολογισμό της, οὔτε τὸ νόμισμά της, οὔτε τὰ σύνορά της. Εἶναι καιρὸς νὰ πεῖ στὸπ στὴν ΕΕ».
Ὅταν λοιπόν, σὲ δυὸ εὐρωπαϊκὰ κράτη μὲ τεράστια βιομηχανία καὶ ἐπενδυτικὰ κεφάλαια, δημιουργεῖται πολυπληθὴς τάση ἀνατροπῆς καὶ διάλυσης τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, τί θὰ πρέπει νὰ συμβεῖ σὲ ἄλλα ἀσθενέστερα κράτη ὅπως, ἡ Ἑλλάδα καὶ γενικότερα ὁ Εὐρωπαϊκὸς Νότος; Ἄλλωστε, γιαυτὸ καὶ στὴν πατρίδα μᾶς παρατηρεῖται μιὰ συνεχῶς αὐξανόμενη τάση τοῦ κόμματος τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς» ποὺ μοιραία εἰσπράττει τὰ ἐκλογικὰ ὀφέλη, τῆς ἀγανάκτησης καὶ τῆς ὀργῆς τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Μιᾶς ὀργῆς ποὺ καθημερινὰ γιγαντώνεται, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς πειθήνιας ὑποταγῆς τῆς συγκυβέρνησης Σαμαρὰ-Βενιζέλου, στὰ ἀντιλαϊκὰ – φορομπηχτικὰ μέτρα τῆς νεοναζιστικῆς Γερμανίας.
Συνεπῶς, πιστεύω πὼς ἡ ἑπόμενη ἡμέρα τῶν εὐρωεκλογῶν στὰ κράτη-μέλη τῆς ΕΕ, θὰ εἶναι μιὰ ἄλλη ἡμέρα γιὰ τὴν Εὐρώπη. Οἱ λαοί της, θὰ ἀποφασίσουν νὰ ἀποτινάξουν ἀπὸ πάνω τους τὴ Νέα Γερμανικὴ κατοχή. Πλέον, πιστεύω ἀκραδάντως πὼς ἡ ΕΕ πνέει τὰ λοίσθια! Στὴν πατρίδα μας δέ, ἡ ἑπόμενη ἡμέρα τῶν εὐρωεκλογῶν θὰ σημάνει τὸ τέλος τοῦ Μεταπολιτευτικοῦ δικομματισμοῦ ποὺ ἐκφράστηκε ἐπὶ δεκαετίες ἀπὸ τὴ ΝΔ καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ. Θὰ σηματοδοτήσει μιὰ ἄλλη ἐποχή, καὶ θὰ εἶναι στὸ χέρι τοῦ λαοῦ μας νὰ τὴν χαράξει πρὸς τὸ συμφέρον του καὶ τὸ συμφέρον τῆς πατρίδος!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου