ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… ΕΡΓΙΝΟΣ

ΜΕΡΙΚΑ χρόνια προτού συμβούν αυτά τα γεγονότα κάποιο ασήμαντο περιστατικό εξόργισε τούς Θηβαίους στη γιορτή του Ποσειδώνα στην Ογχηστό. Στον καβγά πού ακολούθησε ο ηνίοχος του Μενοικεα έριξε μια πέτρα και πλήγωσε θανάσιμα το βασιλιά των Μινύων Κλύμενο. Ενώ ψυχορραγούσε τον μετέφεραν στον Ορχομενό, όπου εκπνέοντας πρόσταξε τους γιους του να πάρουν εκδίκηση για λογαριασμό του . 
Ο Εργίνος, ο μεγαλύτερός τους, γιος της βοιωτικής πριγκίπισσας Βουδείας ή Βουζύγης μάζεψε στρατό, εκστράτευσε εναντίον των Θηβαίων και τούς νίκησε κατά κράτος. Σύμφωνα με τη συνθήκη ειρήνης πού επισφραγίστηκε με όρκο, οι Θηβαίοι υποχρεώθηκαν να στέλνουν στον Εργίνο κάθε χρόνο εκατό μοσχάρια επί είκοσι έτη ως αποζημίωση για το θάνατο του Κλύμενου (1). 
β. Επιστρέφοντας από τον Ελικώνα ο Ηρακλής συνάντησε τούς Μινύες απεσταλμένους πού πήγαιναν στη Θήβα για το φόρο. Όταν τούς ρώτησε για το σκοπό της επίσκεψης τους, εκείνοι απάντησαν άγρια ότι ήρθαν να υπενθυμίσουν πάλι στους Θηβαίους πόσο μεγαλόψυχος είχε σταθεί μαζί τους ο Εργίνος όταν δεν έκοψε τα αφτιά, τη μύτη και τα χέρια όλων των Θηβαίων. – Πράγματι τέτοιου είδους φόρους επιθυμεί ο Εργίνος; ρώτησε θυμωμένος ο Ηρακλής. 
Κατόπιν ακρωτηρίασε τούς πρέσβεις, όπως είχαν οι ίδιοι περιγράψει προηγουμένως, και αφού πέρασε τα ματω­μένα μέλη τους σε κορδόνια, τούς τα κρέμασε στο λαιμό και τούς έστειλε πίσω στον Ορχομενό (2). 
γ. Όταν ο Εργίνος πρόσταξε το Θηβαίο βασιλιά Κρέοντα να εκδώσει όποιον διέπραξε το κακούργημα, εκείνος ήταν έτοιμος να συμμορφωθεί, επειδή οι Μινύες είχαν αφοπλίσει εντελώς τη Θήβα και σε μια τόσο δύσκολη υπόθεση ούτε από τούς γείτονες του μπορούσε να περιμένει βοήθεια . Ο Ηρακλής όμως έπεισε τούς νεαρούς συντρόφους του να πολεμήσουν για την ελευθέρια. Περιδιάβηκε όλους τούς ναούς της πόλης αφαιρώντας από τούς τοίχους όσες ασπίδες, κράνη, θώρακες, περικνημίδες, σπαθιά και δόρατα είχαν ανατεθεί ως λάφυρα στους θεούς. Η Αθηνά θαύμασε τόσο την αποφασιστικότητα του, ώστε έζωσε με τα ίδια της τα χέρια τα σπαθιά στη μέση του Ηρακλή και των συντρόφων του και τούς αρμάτωσε με τα υπόλοιπα όπλα. Έτσι ο Ηρακλής εξόπλισε όλους τούς μάχιμους Θηβαίους, τούς δίδαξε τη χρήση των όπλων και ανέλαβε ο ίδιος τη διοίκηση τους. Κάποιο μαντείο του αποκάλυψε ότι θα νικούσε αν θυσιαζό­ταν αυθόρμητα ο ευγενέστερης καταγωγής Θηβαίος. Τότε όλα τα μάτια γεμάτα προσμονή στράφηκαν προς τον απόγο­νο των Σπαρτών, τον Αντίποινο όταν εκείνος δεν έδειξε διάθεση να πεθάνει για το καλό του συνόλου, το έκαναν στη θέση του οι δύο κόρες του Ανδρόκλεια και Αλκίς μετά χαράς. Έκτοτε τις περιέβαλλαν με τιμές πού αρμόζουν σε ηρωίδες στο Ιερό της Ευκλείας Άρτεμης (3). 
δ. Οι Μινύες είχαν κιόλας ξεκινήσει κατά της Θήβας όταν ο Ηρακλής τούς επιτέθηκε αιφνιδιαστικά σε κάποιο στενωπό πέρασμα σκοτώνοντας τον Εργίνο και τούς περισ­σότερους από τούς αξιωματικούς του. Επωφελούμενός από τη νίκη, την οποία πέτυχε σχεδόν μόνος του, ο Ηρακλής αιφνιδίασε τον Ορχομενό, έριξε τις πύλες της πόλης, ξεθεμελίωσε το παλάτι και υποχρέωσε τούς Μινύες να πληρώ­σουν τα διπλά ως φόρο στους Θηβαίους. Έφραξε επίσης τις δύο πελώριες σήραγγες πού είχαν χτίσει στα παλιά χρόνια οι Μινύες με σκοπό να διοχετεύσουν τα νερά του Κηφισού στην θάλασσα, οπότε πλημμύρισαν τα πλούσια σε σιτηρά χωρά­φια της πεδιάδας της Κωπαϊδας (4). Ο στόχος του ήταν να ακινητοποιήσει έτσι το τρομερότερο όπλο των Μινύων, το Ιππικό, και να συνεχίσει τη μάχη ανάμεσα στους λόφους με ίσους όρους πια , επειδή όμως αγαπούσε όλους τούς ανθρώπους, αργότερα ελευθέρωσε τις σήραγγες. Το θηβαϊκό ιερό του Ιπποδετη Ηρακλή θυμίζει κάποιο επεισόδιο αυτής της εκστρατείας: Μέσα στη νύχτα ο Ηρακλής παρεισέφρησε στο στρατόπεδο των Μινύων, ξέζεψε από τα άρματα τα άλογα, τα έδεσε σε κάποιο δέντρο σε μεγάλη απόσταση και πέρασε από λεπίδι όλους τούς κοιμισμένους στρατιώτες. Δυστυχώς στη μάχη φονεύτηκε και ο θετός του πατέρας, ο Αμφιτρύων (5). 
ε. Κατά την επιστροφή του στη Θήβα ο Ηρακλής αφιέρωσε βωμό στον Δία Σαώτη, ένα πέτρινο λιοντάρι στην Εύκλεια Άρτεμη και δύο πέτρινα αγάλματα στη Ζωστήρα Αθηνά. Επειδή οι θεοί δεν τιμώρησαν τον Ηρακλή για το φοβερό τρόπο με τον όποιο συμπεριφέρθηκε στους Μινύες απεσταλμένους, οι Θηβαίοι διακινδύνευσαν να τον τιμήσουν με άγαλμα, το οποίο ονόμασαν Ηρακλή Ρινοκολούστη (6). 
ζ. Σύμφωνα με άλλη αφήγηση ο Εργίνος επέζησε της ήττας των Μινύων και ήταν ένας από τούς Αργοναύτες πού έφεραν πίσω από την Κολχίδα το Χρυσόμάλλο Δέρας. Ύστερα από πολλά χρόνια επανέκτησε την περιούσια του, μα ώσπου να τα καταφέρει τον είχαν πάρει τα χρόνια και παιδιά δεν είχε αποκτήσει. Αφού τον συμβούλεψε κάποιο μαντείο να «βάλει καινούρια πέταλα στη γέρικη φοράδα», παντρεύτηκε μια νέα γυναίκα, η οποία του γέννησε τούς φημισμένους αρχιτέκτονες Τροφώνιο και Αγαμήδη, καθώς και τον Αζέα 
hellasforce.com
Πηγή