Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με την αδιαλλαξία της (γερμανικής) Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στην Ελλάδα και την απαίτησή της για τήρηση όλων των προηγουμένων αλλά και εφαρμογή νέων (!!!) δυσβάστακτων οικονομικών μέτρων, επαναφέρει στο προσκήνιο μια θέση που, δυστυχώς, για λόγους μικροπολιτικής, ψηφοθηρίας και λαϊκισμού, παραμένει αναξιοποίητη.
Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά, η Έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη και η Επιστροφή της σε Εθνικό Νόμισμα! Πρόκειται για τη μόνη αξιοπρεπή και ωφέλιμη λύση για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Και εξηγούμε αμέσως γιατί:
- Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως η παρούσα κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά, όπως δηλώνουν οι ίδιοι και οι οπαδοί τους (προσωπική άποψη: όλα γίνονται για το θεαθήναι, άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος), η «απέναντι» πλευρά δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει σε τίποτα, όπως έχει δηλώσει ήδη.
- Το αντίθετο μάλιστα: Προχωρά (και θα προχωρήσει ακόμα περισσότερο) σε ωμούς εκβιασμούς με διακοπή τραπεζικής ρευστότητας, ακόμα και απειλές σε θέματα εξωτερικής πολιτικής (π.χ Τουρκία).
- Αν όμως «μας δώσουν κάτι», αυτό θα είναι τόσο ακριβοπληρωμένο, για μας και τις επόμενες γενιές (!!!) που καλύτερα θα είναι να το αφήσουμε! Διότι ο τοκογλύφος δεν χάνει ούτε...λεπτό από τα υπερκέρδη του: Αντίθετα, αφροντίζει να τα εξασφαλίσει και ει δυνατόν να τα διαιωνίσει, προκειμένου να εισπράττει ακόμα περισσότερα από τους τόκους!
- Έτσι λοιπόν, οποιαδήποτε συμφωνία για νέα επιμήκυνση αποπληρωμής του δυσβάστακτου χρέους, ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ! Διότι απλά μετακυλίει το βάρος στα επόμενα χρόνια και...αιώνες!
- Μόνη λύση, όσο συνεχίζονται οι όποιες διαπραγματεύσεις: Η απαίτηση για ΔΙΑΓΡΑΦΗ μέρους του χρέους που θα κριθεί απεχθές και επονείδιστο, ΚΑΤΟΠΙΝ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ.
- Φυσικά κάτι τέτοιο, είναι εξαιρετικά απίθανο να δεχθούν οι δανειστές. Διότι, όπως λένε, «αφού επέλεξες να είσαι στην Ευρωζώνη, πρέπει να ακολουθήσεις τους κανόνες της»!
Κι εδώ ερχόμαστε στην ουσία: Πώς θα γίνει λοιπόν μια χώρα να είναι πραγματικά ανεξάρτητη και κυρίαρχη, όταν τις αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της θα λαμβάνουν ΑΛΛΟΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ;;;
Ας μην εθελοτυφλούμε: Όπως έγραψα και παραπάνω, ακόμα κι αν γίνει η παραμικρή υποχώρηση εκ μέρους των δανειστών, αυτή πρώτον θα την πληρώσουμε πανάκριβα και δεύτερον το όλο ζήτημα του χρέους όχι απλά δεν θα λυθεί, αλλά αντίθετα θα διογκωθεί ακόμα περισσότερο!
ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΜΟΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΛΥΣΗ: ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ!
Και μας κάνει εντύπωση, που σχεδόν κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν μιλά γι' αυτό! Μόνο το ΚΚΕ έχει δηλώσει σαφώς πως επιθυμεί έξοδο και από το Ευρώ και από την Ε.Ε. Όλοι οι υπόλοιποι (δεν εννοούμε φυσικά τους ευρωλιγούρηδες νεοφιλελεύθερους που κυβερνούσαν μέχρι πρόσφατα), ελπίζουν άραγε σε τι; Αντιμνημονιακή πολιτική σε χώρα με Ευρώ, ΔΕΝ μπορεί να ασκηθεί! Ας μην κοροϊδευόμαστε!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό: Ο ίδιος ο Λαός, ενώ αφενός δείχνει εξοργισμένος από την στάση των δανειστών, αφετέρου τάσσεται συντριπτικά υπέρ (αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις) υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη!!!
Πώς θα γίνει όμως αυτό, όταν η κατάσταση οδηγεί σε πλήρες αδιέξοδο, όπως περιγράψαμε παραπάνω; Να μας...λυπηθούν οι ξένοι, δεν υπάρχει περίπτωση. Ούτε να μας χαρίσουν κάτι. Επίσης, καλύτερα να μην έχουμε μεγάλες προσδοκίες σε ΗΠΑ, Ρωσία και άλλους, διότι πολύ απλά ο καθένας κοιτάζει τα συμφέροντά του.
Άρα, είναι ευθύνη όλων μας που εδώ και χρόνια, τουλάχιστον από τότε που ξεκίνησε η κρίση, δεν συζητάμε καν για έξοδο από το Ευρώ! Κανείς δεν μίλησε στον κόσμο για το ποια θα είναι η κατάσταση αν συμβεί αυτό: Θα έχουμε να φάμε; Θα μπορούμε να ζήσουμε; Θα καταστραφούμε; Δεν θα...έχουμε ούτε χαρτί υγείας; Τι, τέλος πάντων, θα γίνει; Γιατί τόσο καιρό οι διάφορες κυβερνήσεις δεν προετοίμασαν τον Λαό για ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Προσωπική άποψη: Θα μπορέσουμε να ζήσουμε χωρίς πρόβλημα, βασιζόμενοι στην εγχώρια παραγωγή. Θα στερηθούμε τα εισαγώμενα προϊόντα. Ηλεκτρονικά είδη, αυτοκίνητα, ρούχα και ό,τι άλλο έρχεται απ' έξω θα είναι πανάκριβο και δυσεύρετο. ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΦΑΪ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Ας αποφασίσουμε λοιπόν τι θέλουμε: Διαιώνιση της σκλαβιάς και φτώχεια με Ευρώ ή απελευθέρωση και ανάπτυξη με Εθνικό Νόμισμα...;
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου