Παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο χαρακτηρίζει η Επιτροπή Αλήθειας, δημόσιο χρέος ύψους τουλάχιστον 242 δισ. ευρώ, ζητώντας παράλληλα την αναστολή της πληρωμής του και στην συνέχεια την έναρξη διαδικασιών αμφισβήτησης ή μονομερής διαγραφής του.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα του πρώτου κύκλου εργασιών της Επιτροπής που ήρθε σε μια στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση δίνει «σκληρή» διαπραγματευτική μάχη προκειμένου να κλείσει αμοιβαία επωφελή συμφωνία.
Ειδικότερα, κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε χθες στο εντευκτήριο του κοινοβουλίου προκειμένου να παρουσιαστεί το προκαταρκτικό πόρισμα των εργασιών είπε: «Δεν επιτρέπεται ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο να γίνουν υπαναχωρήσεις για αυτά που κατακτήθηκαν με αίμα και θυσίες» σχολιάζοντας την φράση του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Γιώργου Κασιμάτη πως «υπογραφή στην κατάργηση της Δημοκρατίας δεν μπαίνει ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο».
Η Κυρία Κωνσταντοπούλου έκανε ακόμα πιο ξεκάθαρο το μήνυμά της λέγοντας «τα λόγια του κ. Κασιμάτη θα μπορούσαν να είναι υπόμνηση προς εκείνους που λένε ότι βάζουν υπογραφές με το πιστόλι στον κρόταφο και προς τους βουλευτές που λένε ότι ψηφίζουν με το πιστόλι στον κρόταφο».
Σε άλλο σημείο δε εξήρε την στάση της κυρίας Σοφίας Σακοράφα που δεν τήρησε την κομματική πειθαρχία και καταψήφισε το πρώτο μνημόνιο την περίοδο που ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Εκτός αυτού και αναφορικά με την ουσία των ερευνών της Επιτροπής, η κυρία Κωνσταντοπούλου ξεκαθάρισε πως «ολόκληρο το μνημονιακό χρέος παραβιάζει ευθέως την νομιμότητα» και πρόσθεσε πως «το 90% των μνημονιακών δανείων δεν κατευθύνθηκε σε σκοπό την κοινωνική ωφέλεια, δημόσια δαπάνη ή το εθνικό συμφέρον. Το 90% της οφειλής δεν αφορά δαπάνες που χρησιμοποιήθηκαν για τον λαό. Αυτό είναι βασικό επιχείρημα απενομιμοποίησης του χρέους». Πιο αναλυτικός ως προς τα αριθμητικά συμπεράσματα εμφανίστηκε ο επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας Ερίκ Τουσέν καθώς εξήγησε πως «τα ποσά που οφείλονται με την μορφή δανείων στο EFSF, στο ΔΝΤ και στις 14 χώρες της ευρωζώνης που είναι συνολικά περίπου 215 δις ευρώ.
Το σύνολο αυτών των δανείων έχει τις ίδιες προϋποθέσεις οι οποίες έχουν νομικά ελαττώματα και παρατυπίες και προκαλούν βλάβες στην χώρα. Από το σύνολο αυτών των δανείων είναι αδύνατο να αφαιρεθεί κάποιο ποσοστό ως νόμιμο και θεμιτό και αυτό γιατί όλα τα δάνεια έχουν τις ίδιες προϋποθέσεις». Εκτός αυτού ο κ. Τουσέν υποστήριξε ότι το ίδιο απεχθές είναι και το ποσό των 27 δις ευρώ που ζητά η ΕΚΤ από την χώρα. «Οι ελληνικοί τίτλοι που κατέχει η ΕΚΤ και τους απέκτησε σε τιμή με κούρεμα και απαιτεί σήμερα από την Ελλάδα την αποπληρωμή τους εμπίπτουν στο μέρος του αθέμιτου, μη βιώσιμου, απεχθούς χρέους. Δηλαδή 27 δις ευρώ πρέπει να προστεθούν στο παραπάνω ποσό». Ο ίδιος ξεκαθάρισε ωστόσο πως τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν έλληνες ιδιώτες μικροομολογιούχοι καθώς και εκείνα των ασφαλιστικών ταμείων πρέπει να πληρωθούν στο 100% της αξίας τους.
Αναφορικά με τον τρόπο που θα μπορούσε η κυβέρνηση να διεκδικήσει την μη πληρωμή των 243 δισ. ευρώ η Επιτροπή προτείνει στο πόρισμά της ακόμα και μονομερώς πτώχευση. Το ένατο κεφάλαιο του πορίσματος που τιτλοφορείται «Νομική θεμελίωση της αποκήρυξης και αναστολής πληρωμών του ελληνικού δημόσιου χρέους» καταλήγει επισημαίνοντας πως «Τέλος, τα κράτη έχουν δικαίωμα να κηρύξουν μονομερώς πτώχευση όταν δεν είναι βιώσιμη η εξυπηρέτηση του χρέους, στην οποία περίπτωση δεν διαπράττουν διεθνώς παράνομη πράξη και, επομένως, δεν φέρουν ευθύνη».
Το εν λόγω κεφάλαιο εκθέτει κατά τους συντάκτες του «ποιές επιλογές υπάρχουν όσον αφορά την ακύρωση του χρέους, και ιδίως τις συνθήκες υπό τις οποίες ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του να προχωρήσει μονομερώς, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, στην αποκήρυξη του χρέους ή στην αναστολή της αποπληρωμής του».
Ειδικά για την ελληνική περίπτωση μια μονομερής πράξη θα μπορούσε – σύμφωνα πάντα με την επιστημονική ομάδα της Επιτροπής - να θεμελιωθεί στα εξής επιχειρήματα:
- στην κακή πίστη την οποία επέδειξαν οι δανειστές, ωθώντας την Ελλάδα να παραβιάσει το εσωτερικό της δίκαιο και τις διεθνείς της υποχρεώσεις σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
- στη νομική υπεροχή και προτεραιότητα των ανθρώπινων δικαιωμάτων απέναντι σε διεθνείς συμφωνίες, όπως εκείνες που υπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις με τους δανειστές ή με την Τρόικα.
- στη χρήση καταναγκασμού.
- στην επιβολή άδικων και ανεπιεικών όρων, οι οποίοι κατάφωρα παραβιάζουν το Σύνταγμα και την εθνική κυριαρχία.
- στο δικαίωμα το οποίο αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο στο κράτος, να παίρνει μετρα ενάντια σε παράνομες ενέργειες δανειστών, οι οποίες πλήττουν τη δημοσιονομική του κυριαρχία, το υποχρεώνουν να αποδεχθεί παράνομα, αθέμιτα και επονείδιστα χρέη, και παραβιάζουν την οικονομική του αυτοδιάθεση και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Αναφορικά με τη μη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους επισημαίνεται πως «κάθε κράτος έχει νόμιμο δικαίωμα να επικαλείται την ύπαρξη κατάστασης ανάγκης σε εξαιρετικές περιστάσεις, προκειμένου να διαφυλάξει ουσιώδη συμφέροντα τα οποία απειλούνται από κίνδυνο μεγάλο και παρόντα. Σε τέτοια περίπτωση το κράτος μπορεί να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεών του, οι οποίες επαυξάνουν τον κίνδυνο, όπως συμβαίνει με τις εκκρεμείς δανειακές συμβάσεις».
Πάντως, η κυρία Κωνσταντοπούλου όταν τοποθετήθηκε σχετικά περιέγραψε τον διπλό, σπονδυλωτό στόχο της Επιτροπής με την αναστολή πληρωμής του χρέους και την αμφισβήτηση της νομιμότητάς στην συνέχεια.
«Το χρέος είναι παράνομο, μη νόμιμο, επαχθές, επονείδιστο και μη βιώσιμο» υποστήριξε η Πρόεδρος της Βουλής για να επισημάνει πως τα ευρήματα των επί 2,5 μηνών έρευνας δημιουργούν ισχυρά επιχειρήματα για την «απενομιμοποίησή» του.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου