Γερμανικό Ινστιτούτο: "Ολοκληρωτική καταστροφή θα φέρει στην ευρωζώνη ένα Grexit" - Die Welt: "Ο φόβος διαβρώνει πλέον την γερμανική ψυχή"

Oλοκληρωτική καταστροφή την ευρωζώνη θα φέρει ένα Grexit σύμφωνα με το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (Ifo) του Μονάχου, με ζημίες που θα κόστιζαν άμεσα 305 δισ.ευρώ χωρίς να υπολογίζονται όμως οι έμμεσες σνέπειες των παραγώγων (derivatives) που υπολογίζονται από την Bank of International Settlemenets στα 27 τρισ.δολάρια!

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι διεθνείς χρηματοπισωτικοί οίκοι είναι ξεκάθαροι ότι μια μη πληρωμή στον επίσημο τομέα, δηλαδή προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατατάσσεται ως «στάση πληρωμών» από την άποψη της πιστοληπτικής ικανότητας για τις εμπορικές οφειλές, δηλαδή ηθελημένα θα αρνηθούν το πιστωτικό γεγονός για να αποφύγουν την "ανάφλεξη" των derivatives.

Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που η Die Welt χαρακτήρισε τους Α.Τσίπρα και Γ.Βαρουφάκη "τους πιο επιτυχημένους πολιτικούς της Ευρώπης" και ότι ο φόβος έχει αρχισει να διαβρώνει την γερμανική ψυχή, και αυτοί το γνωρίζουν!

Μία μελέτη δείχνει πόσα θα πλήρωνε κάθε πολίτης από την Γερμανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο και την Λετονία σε περίπτωση Grexit.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (Ifo) του Μονάχου, το οποίο έχει κάνει υπολογισμούς που δημοσιεύονται στην γερμανική οικονομική επιθεώρηση «Wirtschaftswoche» η ευρωζώνη θα υφίστατο ζημίες της τάξης των 305 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Μόνο η Γερμανία θα είχε ζημίες 85,2 δισεκατομμυρίων ευρώ σε περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας.

•Ειδικότερα, το ποσό της ζημιάς θα αντιστοιχούσε σε 1.055 ευρώ για κάθε Γερμανό φορολογούμενο

•Αντιστοίχως, κάθε κάτοικος του Λουξεμβούργου θα υφίστατο απώλειες 1.637 ευρώ

•Κάθε Ολλανδός θα ζημιωνόταν κατά 1.099 ευρώ

•Κάθε Γάλλος φορολογούμενος κατά 989 ευρώ

•Κάθε Λετονός κατά 250 ευρώ.

Η έκθεση της Deutsche Bank σημειώνει ότι οι επιπτώσεις μιας αθέτησης πληρωμής θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα αντιδράσει η ΕΚΤ
Οι οίκοι αξιολόγησης είναι ξεκάθαροι ότι μια μη πληρωμή στον επίσημο τομέα, δηλαδή προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατατάσσεται ως «στάση πληρωμών» από την άποψη της πιστοληπτικής ικανότητας για τις εμπορικές οφειλές, επισημαίνει η Deutsche Bank σε έκθεσή για την Ελλάδα με τίτλο "Greek crisis Q&A" (Ελληνική κρίση - Ερωτήσεις & Απαντήσεις).

Ωστόσο, πρώτον υπάρχουν «cross-default» στις διάφορες επίσημες υποχρεώσεις της χώρας και δεύτερον η επικεφαλής του ΔΝΤ, Christine Lagarde, ξεκαθάρισε στις 18 Ιουνίου ότι δεν θα υπάρξει περίοδος χάριτος μετά τις 30 Ιουνίου, αν δεν καταβληθεί η ενοποιημένη δόση προς το Ταμείο, κάτι που όπως είπε θα συνιστά «μερική στάση πληρωμών».
Πρόκειται για μια ασυνήθιστη γλώσσα, σχολιάζει η έκθεση καθώς τεχνικά μια μη πληρωμή προς το ΔΝΤ κανονικά σημαίνει ότι μια χώρα μπαίνει σε καθεστώς για «καθυστερούμενα».

Μια αποτυχία πληρωμής προς το ΔΝΤ ορίζεται ως cross-default για τα δάνεια του EFSF προς την Ελλάδα όταν η επικεφαλής του ΔΝΤ ενημερώσει το διοικητικό συμβούλιο για αποτυχία πληρωμής.

Το σχόλιο της Lagarde, προσθέτει η έκθεση, δείχνει ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό να συμβεί άμεσα μετά από μια αθέτηση πληρωμής.
Ένα cross-default στον EFSF δίνει ακολούθως στους Ευρωπαίους πιστωτές την επιλογή, αλλά όχι την υποχρέωση, να απαιτήσουν την αποπληρωμή των δανείων του EFSF και κάτι τέτοιο με τη σειρά του θα προκαλούσε cross-default για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα του 2012 καθώς και τα CDS.

Ωστόσο, σημειώνει η έκθεση της Deutsche Bank, οι επιπτώσεις μιας αθέτησης πληρωμής για την Ελλάδα θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το πώς θα αντιδράσει η ΕΚΤ.
Αν το ΔΝΤ σπεύσει άμεσα να το θεωρήσει ως «μερική στάση πληρωμών» τότε θα είναι πιο δύσκολο για την ΕΚΤ να το αντιμετωπίσει.

Δεν είναι τυχαίο ότι προ μερικών ημερών σε ανάλυση της εφημερίδας Die Welt του Βερολίνου επιγράφθηκε «Το σχέδιο Τσίπρα θα μπορούσε να γίνει μπούμερανγκ». Μεταξύ άλλων επισημαίνεται για τον Πρωθυπουργό:

«Δεν προλάβαινε να φτάσει ο Έλληνας στις Βρυξέλλες ή στο Βερολίνο και αμέσως εξέφραζε τη διάθεσή του για συμβιβασμό. Με το που επέστρεφε στην Αθήνα, διαλαλούσε και πάλι τη γνωστή, σκληρή, ασυμβίβαστη γραμμή. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, γιατί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μαζί του. Οφείλεται σε αδυναμία να επιβάλει τον συμβιβασμό στο εσωτερικό της χώρας του; Οφείλεται σε ανικανότητα; Η μήπως ο Τσίπρας κάνει απλώς ελιγμούς τακτικής, ώστε να του δώσουν στο τέλος μία ευκαιρία για την “πολιτική λύση” που ο ίδιος επιθυμεί;».

Μάλλον το τελευταίο συμβαίνει, αφήνει να εννοηθεί άλλος αρθρογράφος της Welt στη δική του ανάλυση, η οποία ξεκινάει με ιστορική αναδρομή, για να καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: «Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας και ο οξυδερκής υπουργός του των Οικονομικών δεν είναι θερμοκέφαλοι. Είναι ψυχροί αναλυτές της γερμανικής ψυχοσύνθεσης. Παρατηρούν με νηφαλιότητα τον φόβο να διαβρώνει τη γερμανική ψυχή και βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Είναι λάθος αυτό που συνεχώς διαβάζουμε τους τελευταίους μήνες, ότι δηλαδή οι Τσίπρας και Βαρουφάκης έχουν περιέλθει σε δύσκολη θέση. Επί του παρόντος είναι μάλλον οι πιο επιτυχημένοι πολιτικοί στην Ευρώπη».

Είναι σαφές ότι οι δανειστές έχουν αυτοπαγιδευθεί σε έναν ιδιότυπο χρηματοπιστωτικό "βραστήρα". Έλπιζαν ότι εκεί μέσα θα "βράσουν" μόνο την Ελλάδα, αλλά τελικά ανακαλύπτουν ότι βρίσκονται και οι ίδιοι μέσα.

Πηγή