Κάποτε, κάποιοι άνθρωποι, από παιδιά, ήταν αλυσοδεμένοι σε ένα σπήλαιο.. Πίσω τους έκαιγε μια φωτιά και οι φυλακισμένοι μπορούσαν να παρατηρούν μόνο σκιές, στον βράχο, πιστεύοντας ότι αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος...
(Οι δεσμώτες συμβολίζουν τους καθημερινούς ανθρώπους.)
Μια μέρα, ένας φυλακισμένος, απελευθερώνεται και μετά από μια κοπιαστική ανάβαση, βγαίνει έξω απτή σπήλια..
Βλέπει τη φύση , τα αντικείμενα , τον ήλιο και ενθουσιάζεται , γιατί αντιλαμβάνεται , ότι τόσο καιρό έβλεπε μόνο τα αντίγραφα...
Επιστρέφει και διηγείται στους συγκρατούμενους τους την συγκλονιστική εμπειρία, αυτοί, όχι μόνο δεν τον πιστεύουν , αλλά και τον απειλούν και να σταματήσει...
(Όλο αυτό συμβολίζει , ότι η αληθινή γνώση, προέρχεται από τη σκέψη.. Και όχι από την αληθινή όραση..)
Οι περισσότεροι άνθρωποι, προτιμούν τις σκιές, από τον πραγματικό κόσμο.. Οι περισσότεροι άνθρωποι, δηλαδή, είναι σαν φυλακισμένοι, προτιμώντας να κοιτούν τον κόσμο της ύλης, άρα βλέπουν μόνο σκιές... και αντίγραφα...
Αυτοί που απέδρασαν έκαναν ένα κοπιαστικό ταξίδι, έφτασαν στην πραγματική γνώση, και αντίκρισαν την αληθινή πηγή τους φωτός.. τον ''ήλιο''...
Υπάρχει άραγε , βέβαιη γνώση ?
Αν υπάρχει, δεν θα πρέπει να τη βρούμε, σε αυτόν εδώ , τον αισθητό κόσμο..
Γιατί οι αισθήσεις μας, συχνά μας εξαπατούν.. Κάποιος μπορεί να αισθανθεί ένα αντικείμενο κρύο, ενώ κάποιος άλλος ζεστό...
Τα χρώματα, ανάλογα με τον φωτισμό, μας φαίνονται διαφορετικά..
Και τα πράγματα, άλλοτε μας φαίνονται μικρά και άλλοτε μεγάλα, ανάλογα με το πόσο κοντά ή μακριά είναι..
Που υπάρχει λοιπόν μια τέτοια σίγουρη γνώση ?
Η απάντηση του Πλάτωνα είναι ... Στα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ
Κάνεις δεν μπορεί να αμφισβητήσει το Πυθαγόρειο θεώρημα, η ότι δυο και δυο κάνουν τέσσερα...
''Αυτές οι είναι οι απόλυτες και οι αιώνιες αλήθειες''
Που δεν εξαρτώνται από τα γούστα των ανθρώπων, ούτε από τις αισθήσεις τους, αλλά αποδεικνύονται, με καθαρό και λογικό τρόπο .
Γιατί υπάρχει η απολυτή γνώση στα μαθηματικά ?
Γιατί μια γνώση καταχωρείται ως αληθινή, μόνο αν είναι σταθερή - ασφαλής - αμετάβλητη..
Η πραγματική ευθεία γραμμή, δεν έχει πάχος, και είναι απόλυτα ίσια.. Όπως και ο κύκλος των μαθηματικών, είναι απόλυτα στρογγυλός.
Τέτοια όμως, απόλυτα σχήματα, δεν υπάρχουν...
Δεν τα βλέπουμε στον φυσικό κόσμο...
Τα προσεγγίζουμε μόνο με τον ΝΟΥ και την ΨΥΧΗ..
Όταν ζωγραφίζουμε έναν κύκλο, άλλες φορές τον ζωγραφίζουμε καλύτερα και άλλες χειρότερα... Αλλά όσο πιο καλά, ζωγραφισμένος είναι ένας κύκλος, τόσο πιο πολύ... μοιάζει με τον απολυτό , ιδεώδη κύκλο... με την ιδέα του κύκλου...
Η ΙΔΕΑ του κύκλου είναι το πρωτότυπο... Και το πρωτότυπο , είναι πιο πραγματικό, από την απομίμηση...
Άρα όλα αυτές οι πρωτότυπες ιδέες, υπάρχουν σε έναν ''άλλον κόσμο'', που τον επισκεπτόμαστε με τον ΝΟΥ και την ΨΥΧΗ... Και όχι με τις αισθήσεις...
Διότι τα αισθητά αντικείμενα αυτού του κόσμου, είναι απομιμήσεις του κόσμου των ιδεών..
Αν λοιπόν, κατά τον Πλάτωνα, με την καθαρή δύναμη του πνεύματος μας, μπορέσουμε, να πλησιάσουμε την ιδέα της δικαιοσύνης, τότε μόνο μπορούμε να φτιάξουμε πραγματικά δίκαιους νομούς και πόλεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου